Reeds vele jaren geleden heb ik aan beide voeten mijn beide enkels gebroken, aan de rechtervoet is er zelfs een hele hoop ijzerwerk aan te pas gekomen, dit alles gaat redelijk zolang er geen stormwinden aan te pas komen, dan is het hek van de dam en komen er zeer pijnlijke dagen aan, de ene keer al minder pijnlijk dan de andere. Vorige week vrijdag begon ik het al te voelen dat er iets op komst was, zaterdag ging ik dan zoals gepland 26 km stappen in Brugge, slecht weer, veel wind en veel regen was het menu en van bij de start had ik pijn in de linkervoet. Uiteindelijk heb ik maar 20 van de 26 km gestapt omdat het steeds erger werd. De wandeling van zondag heb ik niet gedaan en was thuis aan de zetel gekluisterd en dat is nu nog zo door de elkaar opvolgende stormen die over ons komen. Voor vrijdag wordt er dan alweer een volgende storm aangekondigd. Ik hoop dat het dan wel letterlijk en figuurlijk zal overwaaien en dat ik zaterdag zou kunnen gaan stappen in Oosteeklo. Anders zal ik nog wat op mijn tanden moeten bijten en met hevige pijn in de voet moeten wachten op betere tijden.
Zaterdag 17 januari spoor ik met de trein richting Brugge, nog steeds tot het einde van de maand voor het zachte prijsje van 8 , tot zolang kunnen we profiteren van het shoppingbiljet van de NMBS, we zouden gek zijn als we het niet moesten doen. Daar ga ik voor de derde keer deelnemen aan de wandeling Rondom Brugge Brugse Vesten Tocht, ik ga er de langste afstand wandelen, nl. 26 km. Lees hier verder.
Het is zonnig maar bitterkoud als we zondag 11 januari de trein verlaten te Heist, we schrijven ons in, in De Zeeparel het schooltje in de Kursaalstraat voor de 21 km . Na enkele straten komen we al in het natuurgebied De Sashul, eens hier doorheen steken we de nieuwe voetgangersbrug De Lichtlijn over en komen op de verlaten en witgevroren zeedijk waar we onmiddellijk linksaf het natuurgebied De Baai van Heist instappen, even verder komen we op het strand, hier volgen we de bevroren vloedlijn voor 2,3 km om in Duinbergen terug de dijk op te stappen. Lees hier het volledige verslagmet foto's.
Zaterdag 10 januari spoorde ik per trein naar Aalter, vanuit het Emmaüsinstituut aldaar vertrok ik voor een lus die me naar Maria-Aalter en terug zou brengen. Het was berekoud maar gelukkig was er geen wind, de zon daarentegen scheen volop. Enkele straten door en dan gaan we links en zijn we naast de spoorweg met rechts de volle natuur in zijn witte pracht die we niet vaak onder ogen krijgen. Een beetje verder rechtsaf zodat we voorlopig van de drukke spoorweg weggaan, het zou zeker niet de laatste maal zijn, ik denk dat we deze lijn een 5 tal keren overgestoken of ernaast gelopen hebben, gelukkig maakte het landschap alles goed. Om verder te lezen met foto's klik hier.
Zaterdag met de trein naar Aalter om te wandelen in 17de Vebroederingstocht Aalter - Beernem - Aalter, daar ga ik de 20 km stappen, zondag gaan we dan met de trein richting Heist aan Zee, voor 8 pp. is dat mooi meegenomen voor een shoppingbiljet, daar gaan we de 21 km stappen in de Strand en Polderwandeling, de deelnemers aan deze wandeling hebben ook nog gratis toegang tot het Heemkundig Museum Sincfala, en dat is ook nog maar eens meegenomen. Ik heb steeds het spreekwoord in gedachte "Gratis, steendood".
Op vrijdag 2 januari zijn we er terug ingevlogen met onze eerste wandeling in het nieuwe jaar, een Euraudax 25 km die vertrekt vanuit taverne Le Beau Rivage aan de Houba De Strooperlaan te Laken. Antoine is vandaag kopman van dienst en stipt om 10 uur vertrekken we vanuit de taverne die door het grote aantal deelnemers, 118 man sterk, toch ietwat bekrompen overkwam. We gaan in een sterk tempo op weg via de parking van het Koning Boudewijnstadion richting het 102 meter hoge Atomium wat een ijzerkristal moet voorstellen, maar dan wel 165 miljard keer uitvergroot. Als we er langs lopen voel je jezelf toch even een nietig wezentje. Vervolgens gaan we door het park van Laken op weg naar het monument ter ere van Koning Leopold I. In de verte zien we ook het paleis van Laken. Verder het park uit en door de straten bereiken we dan eindelijk de open velden op weg naar Koningslo, steeds verder door de grijze koude dag gaan we naar de parking voor het Tangebeekbos op het grondgebied van Vilvoorde waar we onze eerste wagenrust hebben na een goede 8 km te hebben gestapt. Een stuk kaas, een suikerwafel en een limonade later gaan we om 11:25 uur terug op weg. Lees het volledige verslag hier verder.
Onze moeder was een schat. Die kookte, naaide, dagelijks bad. Nimmer was haar iets te veel. Ieder kreeg op tijd zijn deel. en vader kreeg voor ieder klusje Altijd weer een dankbaar kusje. 's avonds rustig bij de haard, 's zondags lekker appeltaart. Helaas, het is over met de pret: Mammie is aan het internet. Nog steeds is pappie in de weer, maar hij krijgt geen kusje meer, Zit vaak zielig bij de buis. Mammie liefkoost nu een muis. Nooit meer is er appeltaart, 't is Hotmail, Dot Com, Apestaart. Zelden is er warm eten, haar kookkunst is ze mooi vergeten. Internetten uur na uur, eten trekken uit de muur. Een bal gehakt en een kroket, Want mammie is aan het internet. Laatst verloor zij duizend yen, poker spelend met Dzjapaen. En een man uit San Francisco, wil nu met haar naar de disco. Ze deed zich voor als een jonge meid en nu raakt ze hem niet meer kwijt. Pappie gaat alleen naar bed, want mammie is aan het internet!!!
