Niet ongerust wezen, men had ons echt niet naar Irak gestuurd, daar zaten al genoeg rare snuiters zich bezig te houden met verkeerde zaken, wij hielden het een beetje dichter bij huis. Ditmaal gingen we stappen te Balen Gerheiden, vlakbij Mol, net op de grens tussen de provincies Antwerpen en Limburg, goed voor een autotrip van toch nog een 77 kilometer enkele rit. Ook op deze wandeling ging onze voorkeur uit naar de omloop van 20 kilometer, dat rekent makkelijker. Bij het vertrek thuis zag het er maar zus en zo uit, dus verleden week vrijdag in het achterhoofd gaf ik er de voorkeur aan om op zekerheid te spelen en regenkleding mee te nemen, ik had nog altijd die ezel met die steen in gedachte. Rond 9:30 uur klaarde het stilaan uit en een half uurtje later ging de temperatuur pijlsnel omhoog, in de Kempen is de temperatuur altijd hoger door de reflectie van de zandgrond en dat kon je duidelijk voelen en ook horen door het gepuf en geblaas van de andere woestijnstappers in onze omtrek. De Noorderkempen is dan weer zo een typische streek in België met een stelletje goedlachse mensen die hier de bossen en heiden bevolken, je bent er altijd en overal van harte welkom en dat voel je. Hier is de landbouw niet echt zo nadrukkelijk aanwezig, men mikt hier meer op het toerisme en meer bepaald met campings die in de nabijheid van de Grote Nete her en der verspreid liggen. Onderweg vonden we een winkel waar men alle soorten tropische vissen te koop aanbood van klein tot groot, van goedkoop tot peperduur. Soorten waar we nog nooit hadden van gehoord zoals een Diamantsteur, als je de prijs zag kon je beter bij het wandelen blijven, dat kwam goedkoper uit, verder te koop, tuinmeubelen, beeldjes en beelden, fonteinen in alle soorten en formaten, steensoorten en een grote waaier aan waterplanten en vijvermateriaal, deze zaak was groot genoeg om er een paar uur zoet te zijn als je rekening maar dik genoeg gespijsd was. Na het nuttigen van een verfrissing (zie je wel, toerisme) bood de eigenaar ons spontaan aan om een kijkje te nemen in zijn mini zoo achteraan de zaak, herten, kangoeroes, kippen, hangbuikzwijn, pauwen, konijnen, parelhoenen, alles leefde hier samen om zich van hun kostje te voorzien op een oppervlakte van 5 ha. Zoals ik al zij, spontaniteit alom hier in deze streek. En toen kwamen er stilaan wolken opzetten die uitgroeiden tot een egaal grijze massa en daarin hadden ze water zitten en op een gegeven moment was de zwaartekracht groter en konden we de regenkledij dan toch nog gebruiken. De dag was weeral veel te kort, zoals Jan de zot zei "de tijd vliegt snel" en hij wierp met zijn horloge. Gelukkig moesten we niet per benenwagen naar huis.
Een bruin beekje vertelt ons dat er in deze streek veel ijzer in de grond zit.
.jpg)
.0.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
