GENOVA of Genua, naar overzicht regio Ligurië.

Genua, hoofdstad van de gelijknamige provincie en van de landstreek Ligurië, is gelegen aan de voet van de Ligurische Apennijnen. 'Groot-Genua' strekt zich over ongeveer 35 kilometer uit langs de gelijknamige Golf, van Voltri, in het westen, tot Nervi, in het oosten. Genua is de zetel van een aartsbisschop en sedert 1812 is het ook universiteitsstad. Voor alles is het thans de grootste zee­ en handelshaven van Italië en na Marseille de belangrijkste haven van de Middellandse Zee. De oudste delen van deze haven, Porto Vecchio, werden rond 1250 aangelegd. Op de westelijke punt staat de oudste nog intact gebleven vuurtoren van Genua, de Lanterna uit 1543, als symbool van de stad.
Geschiedenis
De streek was al in de Ligurische tijd bevolkt en men stond toen reeds in contact met de volkeren rondom de Middellandse Zee. In 205 v.C. kreeg de nederzetting de status van een Romeins municipium. Eeuwenlange schermutselingen, ook met de Saracenen, hebben in de 12de en 13de eeuw van Genua, dat al sinds de 10de eeuw een zelfstandige republiek was met aan het hoofd een doge, een geduchte zeemacht gemaakt. In 1284 versloeg het zelfs zijn gevaarlijkste vijanden, de Pisanen. De stad wist niet alleen Corsica, Sardinië en Elba in bezit te krijgen maar ook de Griekse eilanden Rhodos, Samos, Lesbos en Chios. Men had ook koloniën langs de kust van de Zwarte Zee. Ook het sterke Venetië streed tegen de steeds maar groeiende Genuese concurrentie.
Uiteindelijk moest Genua in de slag bij Chioggia, 1381, tegen Venetië het onderspit delven. De stad verzwakte door langdurige en verbitterde veten binnen de eigen muren. Nu gingen ook enkele belangrijke handelskoloniën verloren zodat Genua zelfs vreemde overheersing, door Frankrijk bijv., op de koop toe moest nemen. De stad beleefde onder Andrea Doria een nieuwe periode van bloei, 1528, waaraan in de volgende eeuwen Frankrijk, 1684, Oostenrijk, 1746, en opnieuw Frankrijk onder Napoleon, 1796, een einde maakten. Se­dert 1815 behoorde Genua tot het koninkrijk Sardinië, dat in 1860 een deel werd van het koninkrijk Italië. In de tijd van het 'Risorgimento', met het geheime genootschap van de 'Carbonari' tegen de Habsburgers, kon Genua nog eenmaal een belangrijke bijdrage leveren aan de geschiedenis van het land. Met name de revolutionairen Mazzini en Garibaldi speelden hierin een grote rol. De voormalige stadsrepubliek werd in 1946 een deel van de republiek Italië.