Ik ben anja mooij, en gebruik soms ook wel de schuilnaam ellianne.
Ik ben een vrouw en woon in (zuidholland) en mijn beroep is Thuiszorg.
Ik ben geboren op 16/02/1954 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: alles over wicca,s en runen/gedichten en verhalen schrijven.
ik ben getrouwd met jan(niceman)
Wolken, zo wit als het schuim van de golven, gaan omhoog en omlaag als vleugelen tegen het blauw van de heldere hemel. waarvan de kleuren tot avondrood verbleken. En terwijl het blauw langzaam tot donkerder wordt. Breekt de nacht open, Haar ogen vol met miljarden sterren.
Watergeesten, kom en vertel mij jullie verhalen. Moge de zilveren klank van jullie lach mijn hart vrolijkheid brengen. Mogen de blonde, glanzende lokken die om jullie hoofd golven de tranen drogen van verdriet?
Wat is de weg? Herinner je je hoeveel antwoorde je verstand daarop wist te vinden? Daarom heb ik je gevraagd: Wat is de weg? En je hebt me wenend geantwoord: Ik weet het niet, Maar je ogen straalden al van vreugde, want op dat moment was je je hart binnengegaan. Juist op dat ogenblik heb je het gevoeld, gezien bereikt en begrepen, en je bent aan je weg begonnen.
Een gouden lint dwarrelt licht door de lucht, op zoek naar dromen. Hij vangt visioenen en houdt die zachtjes vast. Laat het niet ver weg vliegen, daarheen waar je verloren raakt, maar pak het, bind het aan je voet, en laat het gelukkig wandelen in de wereld.
Dans met mij, hartje. Mogen je schreden licht zijn als de wind en je omarming oprecht als de zon. Ik geef je mijn adem en jij geeft mij je liefste glimlach
Je zult nooit echt alleen zijn, noch zullen je dorstige lippen ooit vergeefs verlangen naar verfrissend water. Je vermoeide lichaam zal de rust niet ontzegd worden. nog je hart, detroost van een omarming en de verlichting van de hoop. Want jij bent de lang verwachte zoon. Je roep werd in het hart van je Vader bewaard, en hij strekt zijn hand naar je uit en bereidt je terugkeer een feestmaal.
Ik zou je het glimlachen willen leren,dat je nog niet kent Gedachten die diep in het hart verscholen liggen, die het nog niet wagen tevoorschijn te komen, maar uit de grond van de ziel tot je spreken. Zij maken daartoe gebruik van een spiraal, een scheurtje in de sluier. Ragfijn,als de draden die zon en maan, zee en hemel verbindt. Ik zou willen dat je het tere stemmetje kon horen, dat jouw naam fluistert. En uitgestrooide zaad wacht. Het verspreidt de zoete geur van bloemen, en fluistert in je oor, bereid zich voor je openen in de fantastische rijkdom van zijn toekomst. Ook bereid om in jouw prachtige kleuren te schilderen, en daaruit heerlijke muziek te componeren en deze voor jou tot een geschenk te maken, terwijl jij toehoort, zingt en danst. Bereid om dit alles te schenken, je zekerheid te geven, je te zeggen dat het geen zin heeft ergens anders te zoeken, dat het in jouzelf ligt ,en wacht.
Met hoeveel ten toon gespreide toegeeflijkheid beoordelen wij de argeloosheid van een kind dat voor het slapen gaan een kusje naar desterren stuurt. Jammer, dat wij nooit onze blik omhoog heffen om het zachte antwoord op die kus te zien.
Jouw geest kijkt je van achter de deur van de zintuigen. Hij danst als een strijdros,heerlijk en vrij, met zijn vacht, die glanst als het maanlicht. Op zijn borst straalt een juweel van een smaragd, op zijn voorhoofd schittert een vurige diamant, Hij heeft vleugels, om jou verweg te kunnen dragen, van achter de poort van de zintuigen roept jouw geest je.
Ik geleid je tot over de grenzen en ik help je vinger om de sluiers van de vorm de ene na de andere te scheuren. Als een nevel die langzaam optrekt en de details van het landschap prijsgeeft. Tot je ogen gaan lichten, als zij het wondere gelaat van de echte werkelijkheid aanschouwen. Als lichtgevende wolken in het heerlijke spel van veranderingen, die geen hemel ooit tegelijkertijd kan zien.
Ik dwaal in de donkere storm, ik dwaal tussen de stemmen van de wind, die mij verschillende richtingen uit roept: ik dwaal onder tranen, die de regen met de mijne vermengt. Ik dwaal in mijn zonnestraal, Die mij in mijn kou verwarmt. Ik dwaal in alle omstangdigheden van het leven. Ik dwaal, omdat jij bij mij bent.
Ik heb mijn woorden toevertrouwd aan de armen van de wind. Hij fluistert ze jou in het oor, suist ondeugend om je heen, en brengt ze tot in je hart, terwijl hij met licht vingers de fijne draden van je haar in de war brengt.
Mijn Vader, ik heb gemerkt, hoe uw liefde in de regendruppels , vanuit de hemel naar beneden kwam. Deze regen heeft het wantrouwen weggewassen, dat is als een spinnenweg om mijn lichaam geweven had. Het is een rivier geworden, die zich snel in de zee gestort heeft. Deze regen is een echo van uw stem geworden, die me toeroept:Kom, druppeltje
Bloemblaadjes in duizenden kleuren dwarrelen licht in een grappige dans door het eerste morgenbriesje Zij spelen met het goud van de zonnestralen die terugkeren om de nieuwe dag aan te steken.
Deze avond is vol magie. Een warme, zachte stilte. Alleen jouw gezang vult de lucht, vrije, feestelijke nachtegaal, vervult mijn wezen. en reikt verder dat de ogen kunnen zien. tot aan de andere kant van de tijd. die een gedachte kan omvatten. Gelach en muziek klinken van daar stemmen en geuren in de verte, die mijn hart reeds verloren waande.
Zich verliezen in klanken om rond te dwalen in het lichtende diepst van de nacht. Zich verenigen met haar schijnbare zwijgen. om het luisteren van het verborgen leven te horen. dat in harmonie heen en weer schommelt. Met haar intimiteit versmelten om het hart te openen voor de stilte. De draaikolk van gedachten stoppen. om de tedere beroering van het huidige moment te beleven. dat als een druppel in de eeuwigheid valt.
Zij laten uitbundig de vele klanken getooid in de mooiste verenpracht vol trillingen van muziek en zang meevoeren tot diep in de nacht
In opperste vervoering gebracht door wervelingen van hoge en diepe klanken voeren gedachten naar de tijd van toen vol harmonieus leven tot de blanken
Na intense dromen deze natuur volkeren soms ook in strijd met hun soortgenoten ontwaak je weer langzaam uit dit vertier waarvan jij ontroerd muzikaal heb genoten
Two Hearts As One
Two hearts, Finally together. After a very long wait, Seeing their love for each other.
Their lives were so empty, And lacking of fun. Though now together, Together as one.
Finally finding, Their one true love. After many nights praying, To the almighty above.
Now their prayers are filled, With joy and praise. As they ask for help, In their lives they raise.
Rising together, Just the two. The two hearts as one, Whom found their love, so true
BESIDE THE WATER
Forever, when I walk beside the water, I will see there, your reflection. I will hear your laughter in the wind. I will feel you warmth in the rays of the sun. and as the Blue Jay cries out, that he has seen you, I will know that still, I breathe the air you breathe. I walk beneath the same sky, I sleep beneath the same moon, And that my love for you will never die, Until I walk no more, the Earth you walk
Ik ben anja mooij, en gebruik soms ook wel de schuilnaam ellianne.
