Deze vrouw loopt de wereld rond voor de strijd tegen borstkanker. Via verschillende sites kan ze haar strijd voortzetten.Dus,neem haar mee naar jouw site om haar daar verder te laten lopen.... xxx thnks!Graag stel ik je twee ontzettende lieve dames voor die onovertreffelijk met de ziekte omgaan ...neem ook eens een kijkje op hun blog ...waar echte vriendschap waarlijk troef staat !! http://anita-angele.skynetblogs.be
Onze Leonberger Dolcé (zachte) is een echte dier/ en mensenvriend ... hij was kind aan huis ... !Met veel pijn in t hart is hij zachtjes van ons heen gegaan ...
Op foto Dolce met Wim (zoon),2 dagen voor hij heen ging !!
Illona een 20 jarige Trackener merrie heeft last van doorgezakte kogels (pezen ) aan voorbenen
Getse , een 3 jarig ruin paardje . Eigenaars kunnen hem niet bereiken , en moet tevens nog ... zadelmak !
Lezing : hondentraining , Pfiiiieeeet training , werken met chakra's en magnetisme
Enkele Foto's van het ooh zo prachtig Polen
Dierenopvoedster & Magnetiseur.
** Dierenopvoedster Miryam ! **
**Magnetisme voor alle dieren**
Probleemgedrag paard,hond & pijnverlichting voor uw geliefde huisdier
19-07-2008
De Sphynx ...
De Sphynx ... een haarloze kat onder de loep ... ! !
De Sphynx is een aparte verschijning tussen alle andere kattenrassen. Zijn naaktheid, de enorme oren, het tonvormige lichaam met de ietwat in een o-stand staande poten. Vaak hoor je mensen zeggen: ET of net een Gremlin. Een ding is zeker: je valt op ze of niet, een tussenweg lijkt er bij dit ras niet te zijn.
De Sphynx is bijzonder aanhalig en mensgericht. Niets vindt een Sphynx prettiger dan samen met zijn mensen te zijn en aangehaald te worden. Daarnaast is hij erg sociaal of het nu visite betreft of andere huisdieren: ze zijn hem allemaal even lief. Het karakter van de Sphynx wordt wel eens omschreven als een kwart een kat, een kwart een aapje, een kwart een hond en een kwart een kind. En dit alles is zoals wij al jaren ervaren allemaal waar.
Het zijn bijzonder intelligente dieren en ook nieuwsgierigheid is hen niet vreemd. Doordat de Sphynx zo sociaal en aanhankelijk is kan hij beter niet alleen gehouden worden, tenzij er iemand een deel van de dag thuis is. De hele dag alleen thuis zijn is niet goed voor een Sphynx, hij heeft gezelschap nodig.
Ziehier een documentaire van het wezen " De Sphynx " ... zeer zeker eens zien ... je valt voor hun of niet ... ! ! Voor de kijklustigen onder jullie vergeet het liedje in linker kolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... ! !
Hebben ze het niet koud? Nee, de Sphynx heeft een hogere stofwisseling waardoor zijn lichaamstemperatuur iets hoger ligt dan van andere katten. Dierenartsen, die nog nooit een Sphynx hebben vastgehouden, denken dan wel eens dat de kat verhoging heeft.
Daarom eet een Sphynx meer dan andere katten, er moet altijd ruim voldoende voer de hele dag vrij tot zijn beschikking staan. Wij hebben de kachel gerust niet op 25 graden staan maar gewoon op 20 zoals menigeen .
Is het DE kat voor mensen met een allergie voor katten?
Als je allergisch bent voor kattenhaar dan kan de Sphynx DE kat zijn, in het geval van allergie voor huidschilfers zou je tegen een Sphynx kunnen omdat deze gewassen moet worden en met het wassen was je ook de huidschilfers weg. Maar of dit wassen voldoende is dat weet je niet van te voren. Het is dus niet juist om te stellen dat een Sphynx DE kat is voor allergische mensen, maar er zijn mensen met een kattenallergie die wel tegen een Sphynx kunnen.
Cavalia ... paardenshow ... een staaltje visuele poëzie in België ! !
Cavalia is een show die een sterk staaltje visuele poëzie naar België brengt. Paard en ruiter spelen de hoofdrol in deze vertoning en worden in hun vertolking geholpen door een buitenissige multimediale show. Na de succesvolle Europese première vorig jaar in Brussel, is Cavalia deze zomer terug in ons land. Zoals bekend verwelkomt Knokke-Heist dit spektakel van 22 juli tot 31 augustus 2008. Het wordt ontegensprekelijk hét mega-evenement deze zomer 2008 aan de Belgische kust.
Geen bruut machtsvertoon en evenmin een doordeweekse parade van viervoeters en hun berijders om den brode. Neen; een subtiel evenwicht tussen de gratie van het paard en de elegantie van de ruiter. Dans en acrobatie in een virtueel decor; door meer dan 30 dampende en briesende paarden.
Het spektakel is een ode aan de schoonheid van het paard, een dankbetuiging voor de eeuwenlange samenwerking van mensen en paarden. De openingsscène verwijst naar de eerste tekeningen van paarden die werden teruggevonden in de grotten van Lascaux. Paarden werden lange tijd enkel door mannen benut als werkkrachten en transportmiddel.
Pas veel later werd het paard door mannen én vrouwen verheven tot een nobele passie. Zie hier ... een prachtig staaltje visuele poëzie ...van dit wonderbaarlijk spektakel ...Voor de kijklustigen onder jullie ... vergeet het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ! ! Kijk ...en geniet ... met een knipoogje naar ...hmm .. vrijheid ! !
Deze evolutie is ook verweven in de meeslepende muziek van Michel Cusson.
De voorstelling visualiseert de gratie en de kracht van de paarden en wil het publiek een boodschap van vrijheid meegeven: zowel mensen als dieren presteren het beste wanneer zij uit vrije wil handelen. In een gedurfde eindscène Laat Frederic Pignon drie paarden in volle vrijheid over de piste galopperen.
De Shetland Sheepdog( Sheltie )...de verkleinde versie van de Schotse Herdershond(Lassie)
De Shetland Sheepdog, die door de liefhebbers ook wel Sheltie wordt genoemd, vindt zijn ontstaan op de Engelse Shetland eilanden ten Noorden van Schotland. Het lijkt wel de verkleinde versie van de Schotse Herdershond. Hij is ontwikkeld uit hondenrassen die kolonisten naar Engeland hebben gebracht.
Zo werden Schotse Herdershonden met Scandinavische herdershonden en IJslandse Keeshonden gekruist. Later kwam daar de Collie bij vanwie we nog goed het verwantschap terugvinden.Oorspronkelijk deed hij dienst als hoeder van de schapen en het bewaken van de boerderij.De Shetland Sheepdog werd pas in 1909 officieel als ras erkend maar reeds en veel langere geschiedenis.
Nu is de Shetland Sheepdog een heel aangename gezelschapshond geworden. Hij is rustig in huis en trouw aan zijn familie. Hij moet bij ´zijn´ mensen kunnen zijn, het contact met hen heeft hij echt nodig en nog liefst is hij dicht bij zijn baas. Hoe dicht ze bij hun baasje staan , zie je in het hier opvolgend Filmpje ... knap om zien hoe kunstzinnig ze wel zijn ...vergeet evenwel het liedje in linker kolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... ! !
Dit vrolijke en nieuwsgierige hondje neemt wel een afstandelijke houding aan ten opzichte van vreemden maar, mag nooit angstig zijn.
De opvoeding geeft meestal geen problemen. De Sheltie is gevoelig en wil met liefde behandeld worden en verwacht rechtvaardigheid van zijn baas. Hij moet vooral worden aangemoedigd tijdens de training en niet steeds gestraft worden. Ook kan hij dienst doen als waakhond. Hij is niet groot maar is wel luidruchtig genoeg om zijn omgeving te alarmeren.
Het gebeurt soms : het moederdier overleeft een bevalling niet, of verstoot haar jongen of geeft onvoldoende tot geen melk. Wat ook al eens voorvalt - spijtig genoeg - is dat mensen ongewenste kittens op straat zetten. Een toevallige wandelaar neemt dat hoopje ellende mee naar huis en hoe moet het nou verder ? Weet dat u een enorme taak op zich neemt, want een kattenmoeder vervangen is geen sinecure. De gulden regel is zeer kort samen te vatten in drie woorden : warmte - voedsel - rust.
Warmte Een kitten is zeer gevoelig aan onderkoeling, immers de vacht is nagenoeg onbestaande, het relatief groot lichaamsoppervlak zorgt voor een intense warmteuitwisseling en de 'lichaamsthermostaat' werkt nog niet optimaal zoals bij volwassen dieren. Wanneer er een moederdier en nestgenoten zijn, geeft dit minder problemen : ze houden elkaar lekker warm, alhoewel zelfs in zulke normale omstandigheden, een warmte-lamp toch gewenst is. Het kleine ding op zichzelf moet dus zeker verwarming krijgen, het best via de rode warmte lampen.Een ideaal 'nest' is een houten wijnkist met een dikke laag krantenpapier op de bodem met daar bovenop een laken. Het hout geeft een warme, tochtvrije beschutting, het diertje kan dankzij de wanden niet uit het nest wegrollen en zodoende in de kou terecht komen. De warmte-lamp is nodig zowel overdag als 's nachts tot het diertje zo'n week of 4 is, daarna is bijverwarming nodig 's nachts, eventueel overdag afhankelijk van de verwarmingssituatie in huis
Rust Net als kleine mensjes hebben ook kleine diertjes hun rust broodnodig. Let dus goed op : voor kinderen is zo'n kitten onweerstaanbaar en ze zullen het diertje te pas en te onpas wakker maken, knuffelen en storen. Dit moet zeker vermeden worden. Het diertje moet enkel wakker gemaakt worden voor de voeding, tussen 2 eetbeurten in laat u het slapen.Zorg ook dat het 'nest' niet op drukke plaatsen van het huis staat, een rustig schemerig hoekje is het best.
Voedsel Dit hoofdstuk geeft de meeste problemen en is de echte struikelblok in de verzorging van de moederloze. Een eerste moeilijkheid: heeft het kitten de biestmelk gedronken of niet. De biestmelk is de eerste melk die de moeder produceert en bevat tal van afweerstoffen die het jonge ding bij de eerste zuigbeurt binnen krijgt. Deze afweerstoffen verdedigen het jong de eerste paar weken tegen allerlei ziekten. Deze biest is door niets te vervangen. Als het jong het niet heeft gezogen, zijn de overlevingskansen beduidend kleiner.Daarna de echte melkvoeding : er zijn nu zeer goede melkvervangers op de markt, die de kwaliteit van kattenmelk sterk benaderen (te koop bij dierenarts of apotheek).
Deze melk wordt verkocht onder de vorm van poeder dat moet opgelost worden in gekookt afgekoeld water (temperatuur van 38 °C). Het jong moet om de 3 à 4 uur gevoed worden (ook 's nachts) met een pipet kunstmelk. De hoeveelheid geeft het jong perfect aan : het zal zuigen tot ie voldoende heeft gehad voor de lopende voederbeurt.
Zeer belangrijk is het feit dat u het jong zal moeten helpen met urineren en defeceren. Als u de kans krijgt moet u eens een normaal nest van moeder met jongen observeren : de eerste weken zal u geen bevuild nest zien, voor de simpele reden dat het moederdier de kleintjes helpt met de behoeftenproductie en die zelf oplikt. Het moederdier zal geregeld de jongen krachtig over de buik likken : deze massage zorgt er voor dat het jong zal urineren en defeceren, dit likt de moeder meteen op.Het masseren zal u dus ook moeten doen : met een doekje masseert u het buikje enkele malen per dag zodat het jong z'n afvalstoffen kwijt kan.
Een druppeltje olie aan het jong geven helpt wel bij echt lastige stoelgang. De melkvoeding moet volgehouden worden tot een leeftijd van ca 6 weken, uiteraard neemt het aantal voederbeurten per dag af met de vorderende leeftijd.Vanaf de leeftijd van circa 3 weken mag u het jong al aangepast blikvoer voorschotelen (poes : whiskas voor jonge poesjes, hiervan hebben al veel verschillende merken iets op de markt gebracht). Hier een onweerstaanbaar schattig filmpke ... van een tijgertje dat zorgvuldig en met veel liefde de nodige warmte krijgt ... smile ... u kijkt toch ook é ??? zeker de moeite ...knipoogje ... vergeet evenwel het liedje in linker kolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... ! !
Zorg er wel voor dat het blikvoer op lichaamstemperatuur en in kleine hoeveelheden wordt verstrekt.De regel is : als u het redt tot het diertje blikvoer begint te eten en zelfstandig zijn behoeften kan doen, is er een zeer grote overlevingskans.Hou de tips in uw achterhoofd, heb een ijzeren wilskracht en de natuur zal u belonen met een gezond en lief kitten.
De Boulonnais ...word ook wel gezien als het edelste trekpaard ...! !
De Boulonnais is afkomstig uit Noord-Frankrijk. Dit koudbloedpaard beschikt via de Arabier over oosters bloed. Hij komt voort uit kruisingen met inlandse paarden, die rond het begin van onze jaartelling al hebben plaatsgevonden. Later werden ook andere rassen bij het fokken gebruikt, waaronder het Middeleeuwse Groot oorlogspaard en de Andalusiër. Van het inlandse paard, waarschijnlijk het Bospaard, erfde de Boulonnais zijn maat en zijn massa.
De Arabier zorgde voor de verfijning en de beweging, terwijl de Andalusiër de fysieke toestand bepaalde. In de loop van de zeventiende eeuw begon men twee typen te onderscheiden: de grotere Boulonnais en de kleinere Mareyeur ('getijdenpaard'). Dit paard werd speciaal gebruikt voor snel vervoer, zoals het vistransport van de Franse kust naar Parijs. Dit type komt bijna niet meer voor.
De Boulonnais, ook wel gezien als het edelste trekpaard, wordt tegenwoordig veelvuldig voor de slacht gefokt. De Boulonnais wordt onder andere ingezet bij het fokken van de Normandische Cob en de Breton Postier. Ziehier een prachtig filmpje van een daverende ruitervoorstelling ... let wel ... dit zijn zowel de Boulonnais en de Percheron ... vergeet evenwel het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... knipoogje ...
Een poging dit ras bij het fokken van het Italiaans zwaar trekpaard te betrekken, mislukte. De Boulonnais heeft over het algemeen een sierlijk voorkomen. Hij is sterk en heeft een goed geproportioneerd lichaam met een brede rug en borst. De borstkas is stevig. De schoft steekt licht uit, de schouders hellen sterker af dan bij de meeste zware trekpaarden.
De hoogte van dit ras ligt tussen de 1,58 en 1,68 m. met een gemiddelde stokmaat van 1,65 m. De Mareyeur was duidelijk kleiner met een hoogte van 1,53 tot 1,58 m. De achterhand is stevig gespierd en het kruis is voorzien van extra spieren. De benen van de Boulonnais zijn sterk en krachtig gespierd en hebben geen 'behang'. Ze zijn droog, vertonen dus geen overtollig vet, plooien en rimpels, en hebben platte voeten.
Er zijn verschillende theoriën over de intelligentie van honden. De meerderheid van eigenaars zal beweren dat zijn hond intelligent is: ze kunnen talrijke verhalen vertellen om dit aan te tonen. Buiten deze verhalen over hoe de hond in staat was zijn baasje te slim af te zijn, toont de hond ook zijn intelligentie in de taken waarvoor hij oorspronkelijk gekweekt was.
De Border Collie bijvoorbeeld is relatief eenvoudig aan te leren hoe hij een kudde schapen onder bedwang moet houden, maar wanneer je hem vraagt om een vos op te sporen zal hij wellicht schromelijk tekort schieten. De jachthond daarentegen die zonder probleem de vos weet te localiseren zal zonder twijfel een idioot lijken wanneer hij geconfronteerd word met schapen. Motivatie is een groot gedeelte verantwoordelijk voor intelligentie. Zo was er een hondeneigenaar die zijn hond wou laten testen omdat hij dacht dat het dier een leerstoornis had na een discussie met een vriend. Zijn labrador bleef dom voor de deur zitten tot iemand deze opendeed terwijl de andere hond zijn snuit en poten gebruikte om de deur te openen. Het kwam helemaal niet in de eigenaar op dat de hond helemaal niet zo dringend naar buiten wou en slim genoeg was om te wachten tot iemand de deur open deed in plaats van energie te verspillen.
Een andere persoon met een Border Collie dacht dat haar hond dom was omdat hij minder snel leerde apporteren dan haar andere Borders. Eens de trainingsmethode werd aangepast aan het specifieke karakter van de hond (anders dan de doorsnee Border) apporteerde hij als geen ander.
We mogen de intelligentie van de hond niet afmeten tegen menselijke standaarden. Elke hond bezit nml zijn eigen unieke talent. In het hierop volgende filmke zul je met verbazing staan kijken ... euh ... zoniet gapen van ongeloof ..echt een uniecum ... prachtig mooi om zien ! ! Voor de kijklustigen onder jullie ... vergeet evenwel het muziekje in linkerkolom niet uit zetten ... alvorens deze te bekijken .... geniet ervan ... ! !
De Brits Langhaar of de 'lowlander' ... onder de loep .... ! !
Uiterlijk Voor de Lowlander geldt dezelfde rasstandaard als voor de Britse korthaar met uitzondering van de vachtlengte die halflang tot lang kan zijn. Lowlander katten zijn middelgrote katten. Ze behoren een brede borstkas en een korte, gespierde rug te hebben, de bouw behoort in alle opzichten gedrongen te zijn. De poten zijn kort en recht, met ronde, stevige voetjes. De dikke staart is kort tot gemiddeld van lengte.
De kop is rond, met volle wangen en een brede schedel, en staat geplaatst op een korte en dikke, gespierde nek. De kleine oren zijn kort en breed aan de basis, en staan ver uit elkaar. De ogen zijn groot en rond; ze kunnen verschillende kleuren hebben, afhankelijk van de kleur van de vacht. De brede neus is kort en recht, en de neusaanzet mag niet te "plat" zijn,maar moet in een lichte welving in het voorhoofd overgaan. De kin is stevig en goed ontwikkeld. Lowlander katten combineren een mooie, gedrongen bouw met een langharige vacht en zijn vriendelijke en rustige huisdieren
Zowel in België als Engeland, Frankrijk en Nederland willen fokkers van langharige Britten (pluizen) de naam "Lowlander" aan de langharige Brit gaan geven en als ras laten erkennen. Dit is natuurlijk niet zo vreemd omdat veel rassen hun langharige variant of omgekeerd kennen. Ziehier een prachtig aangenaam filmpke ... een compilatie van allerlei ... enjoy it ... knipoogje .... hiiiiiiii ... Vergeet evenwel het muziekje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ....
Karakter Lowlander katten staan net als Brits-Korthaar katten bekend om hun gelijkmatige en aangename humeur ze zijn misschien wel iets aanhankelijker dan de Brits korthaar, maar dat kan natuurlijk per kat verschillen. De meeste katten zijn uiterst verdraagzaam en vriendelijk, ze hebben een groot aanpassingsvermogen. De kittens zijn tot op een leeftijd van ongeveer een tot twee jaar net zo speels als andere katten, maar daarna worden de meeste wat minder actief en laten ze hun aanwezigheid nooit zo nadrukkelijk blijken, het ligt niet in hun aard om luidruchtig om aandacht te vragen.
Ze kunnen zichzelf redelijk goed bezighouden. Soms liggen ze uren ergens te slapen, maar ze houden er ook van om geknuffeld en geaaid te worden, en veel contact met de huisgenoten stellen ze zeker op prijs. Ondanks hun zachte karakter vinden Lowlander katten niet altijd alles maar goed, ze blijven hun eigen karakter behouden en als ze het ergens niet mee eens zijn zullen ze dat zeker laten merken.
Veel liefs ... spinnende groetjes ... hiiiii .... Miryam
De IJslandse pony ook wel het Vikking paard genoemtstelt weinig eisen en is sterk en temperamentvol. Het is altijd vooral voor volwassenen gefokt. Tot in het begin van de 20ste eeuw bleef dit paard immers een onmisbaar hulpmiddel voor de IJslanders. Vandaag is het een kameraad voor de vrije tijd geworden.
De IJslandse pony is kleiner dan sommige andere rassen, maar zelf de meest veeleisende ruiter vergeet dit zodra hij op de rug van een IJslander gedragen wordt. Dit ras heeft immers vijf gangen en is daarom anders dan de paarden die gebruikt worden voor dressuur, springen, rodeo of rennen. Als de pony behalve stap, draf en galop ook de gang "tölt" heeft, spreekt men over een vierganger. Aangezien de IJslandse pony ook nog een telgang heeft, is het een vijfganger.
De speciale gangen tölt en telgang, ontstaan niet door training maar zijn natuurlijke, aangeboren talenten van dit paardenras. De tölt is een viertakt-gang waarbij het paard door de beenzetting van de stap z'n tempo kan verhogen. De tölt kun je heel goed horen en zien: het paard gaat trots opgericht en de ruiter zit stil op de rug van het paard. De telgang is dan weer een gang waarbij het paard afwisselend met zijn linker- en rechterbenenpaar naar voren grijpt. Telgang wordt zo snel mogelijk gereden.
De IJslandse pony wordt niet te groot (1m30 tot 1m44) en is door jong en oud te berijden. Het is bovendien zeer sterk, sober en winterhard, gemakkelijk en goedkoop in onderhoud.
Hmmm ... hier een mooi docufilmpje van bij de N.O.S... zeker de moeite om te zien ... je kunt onderhand zien welke de 5 gangen precies zijn .... voor de kijklustigen onder jullie ... euh ... vergeet het liedje in de linker kolom niet uit te zetten vooraleer je dit aanklikt hé ... Veel kijkgenot ... ! !
Hiii ... diegenen die enkele geluidjes van t paard horen wil ... klik hieronder op het icoontje ...!!
bries begroetingshinnik snoepjes... diepe zucht ik wil niet!
De beagle ... één van de kleinste in meute jagende honden... ! !
De beagle behoort tot één van de kleinste in meute jagende honden.Het is een zelfverzekerde, zeer levenslustige hond, die het spoor van wild, voornamelijk hazen en konijnen, volgt en daarom een sterke, kompakte lichaamsbouw met goede hoekingen heeft.
De beagle heeft een ruime gang, is erg snel en heeft veel uithoudingsvermogen.De benen zijn sterk en gesloten.Het hoofd is typisch vanwege zijn uitgesproken stop en licht gewelfde schedel.De uitdrukking is zacht en vriendelijk.De oren moeten tot aan de neuspunt van de stompe voorsnuit reiken.Toch mag het hoofd geen grove indruk maken.De staart met een witte punt, wordt vrolijk en hoog gedragen en het goede humeur behoort tot de raskenmerken. Ziehier het prachtig filmpje van een puppy .... hiii ... super lief om zien en ritmisch naar voor gebracht ... hiii ...mooi in slow motion ... ! ! ... super datte ... ! Vergeet even wel het liedje in linkerkolom niet uit te zetten , vooralleer je dit aanklikt hé ...
De beagles zijn meestal driekleurig, waarbij alle houndkleuren zijn toegestaan.Ook de tweekleurige, tan and white, ziet men meer en meer.
De geschiedenis De oorsprong van de beagle ligt niet in Engeland of Amerika, maar vermoedelijk in Griekenland, waar in 433 v. Chr. De Griekse schrijver Xenophon al schrijft over kleine honden met lange oren, die met de neus jagen op hazen en konijnen en daarbij luid geven.Deze honden belandden in Italïe om zo met de Romeinen naar Engeland te worden meegenomen.Hier vonden weer kruisingen plaats met daar reeds bestaande type van met de neus jagende kleine honden. 'Merry little hounds zo stonden deze hondjes toen in Engeland bekend.Rond 1500 werden de Beagles daar al veelvuldig als jachthond gebruikt-eigenlijk jachthondje, want de Beagles waren toen niet zo groot.
Er werden in meutes op haas en konijn gejaagd.Wordt tegenwoordig de meute Beagles te voet gevolgd, toen ging men te paard naar het jachtgebied naar huis te worden teruggebracht.Koningin Elisabeth van Engeland (1533-1603) had een meute waarmee zij regelmatig jaagde.Begin 1900 stond de Amerikaanse Beagle op een zeer hoog peil en in 1950 werden er voor het eerst Beagles uit de USA in Engeland geîmporteerd.En nu is er een regelmaat van importeren en exporteren van en naar alle landen in de wereld.
Veel liefs ... jagende groetjes ... hiii ... Miryam
De Australische Tiffanie kat ... een visie in een zilveren sluier ! !
Naar mijn mening, is de meest exquise of edele kat de Chinchilla met zijn zilveren getinte vacht en afgelijnde ogen rond die mooie lichtgevende opmerkelijke groene ogen.(net alsof ze een eyeliner gebruiken) De Chinchilla vergt nochtans een grote verzorging.
De Birmaan, anderzijds, is een prachtige kat met een grote persoonlijkheid, hartelijk en tevens weinig in onderhoud. Ziehier een grappig filmpje ... let wel dit is geen Tiffanie maar een Persisch kitten ...Voor de kijklustigen onder jullie ... vergeet het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... knipoogje ... ! !
Meng hen samen allebei en na twee generaties kunt u de Australische Tiffanie bekomen; even mooi als de Chinchilla maar met een laag onderhoud en een semi-langharige vacht. En met een buitengewoon hartelijke persoonlijkheid van het Birmaanse type
Eén van de meest overweldigende eigenschappen van dit ras zijn de mooie levendige groene ogen,wat twee jaar kan vergen om zich te ontwikkelen; en bij de kleine kittens eerst voorkomt als prachtig marineblauw. De verscheidenheden tonen ook afgelijnde ogen en lippen die hen zulk een aantrekkelijke verschijning geeft. De rode tot rose neus is omlijnd in het zwart. Alhoewel de bonte of gevlamde variëteiten een neus hebben die samengaat of compatibel is met hun pluizige vacht.
Veel liefs ... hiii ... pluizige spinnende groetjes ... Miryam
De Appaloosa ... betrouwbaar, verdraagzaam en evenwichtig paard ...
Geschiedenis De door de Nez Perce indianen gefokte Appaloosas stammen af van de door de Spanjaarden rond 1600 meegebrachte gevlekte paarden. Deze stam, gefascineerd door de kleur, snelheid, uithoudingsvermogen en het karakter van deze paarden, werd de Appaloosa fokker bij uitstek. Alleen de beste dieren werden voor de fokkerij gebruikt; minder goede exemplaren werden verhandeld of gecastreerd. Aan het einde van de 19e eeuw kwam er bijna een einde aan het bestaan van de Appaloosa. De indianen werden door de regering gedwongen in reservaten te gaan wonen. De Nez Perce indianen weigerden dit, vluchtten richting Canada, maar werden vlakbij de Canadese grens door het leger overmeesterd. De indianen werden naar een reservaat gebracht. Enkele honderden Appaloosas werden neergeschoten om te voorkomen dat de indianen opnieuw zouden proberen te vluchten.
Karakter De Appaloosa is een zeer betrouwbaar en verdraagzaam paard met een evenwichtig karakter dat net zo van mensen houdt als deze van hem. De Appaloosa is intelligent, gemakkelijk te trainen, ideaal voor oudere alsook jongere mensen en daarmee het paard voor de hele familie. Maar het is ook hèt paard wanneer er hoge eisen gesteld worden. Het is een solide paard maar gelijkertijd ook een super atleet met grote successen in de westernsport, lange afstandsritten en op de renbaan.
Algemeen Een Appaloosa valt direct op. Met zijn bijzondere vachttekening trekt hij onmiddellijk de aandacht. En toch is de Appaloosa meer dan een gevlekt paard, veel meer!
Een veel voorkomende fout is echter dat elk gevlekt paard een Appaloosa genoemd wordt. Dit is verre van juist! Er zijn namelijk ook nog andere, gevlekte rassen zoals bijvoorbeeld de Knabstrupper uit Denemarken en de Pinzgauer uit Oostenrijk. Veel gevlekte paarden in Nederland zijn ontstaan uit kruisingen met deze rassen en worden ten onrechte "Appaloosa" genoemd. Tegenwoordig spreekt men in Nederland vaak over Amerikaanse Appaloosas en Nederlandse Appaloosas. Eigenlijk is dit jammer en geheel overbodig; een Appaloosa stamt altijd af van de paarden uit Noord Amerika en heeft altijd een Amerikaans registratiepapier; het is het enige paard dat met recht APPALOOSA genoemd mag worden!
Is opspringen tegen mensen ... normaal honds gedrag . ?
Is opspringen tegen mensen ... normaal honds gedrag ... ?
Opspringen tegen mensen is normaal honds gedrag, met een aangeboren en een aangeleerde factor. De aangeboren factor is de natuurlijke neiging om te begroeten door neus- en bekcontact.
Jonge pups likken naar en zelfs ín de bek van hun moeder en andere volwassen honden. Met dit gedrag tonen ze vriendschappelijke onderdanigheid èn bedelen ze om voer. De moederhond geeft (soms) als reactie op het naar de bek likken voorverteerd voer op voor haar jongen. De drang om (met bek en tong) contact te willen maken met uw gezicht (of het gezicht van iemand anders) heeft dus een natuurlijke achtergrond.
De aangeleerde factor betreft het feit dat honden vaak ervaren dat opspringen belonend werkt.
Het resultaat van opspringen is namelijk meestal - zeker wanneer een pup dit doet - aandacht en liefkozingen. Jong geleerd is oud gedaan!
Als u de hond het opspringen wilt afleren, zult u de hond moeten laten ervaren dat opspringen geen succes heeft. Dus als hij opspringt om aandacht te krijgen, krijgt hij juist geen aandacht! Geen aandacht betekent ook de hond niet van u afduwen. Laat zien dat je je ruimte wilt ...( energieveld , aura .. ) ...je kan hem werkelijk op afstand houden door je uitstraling ... je gedachten ...In het hierop volgend filmpje toont Cesar wat er bedoeld word met het kreëren van je eigen ruimte ... vergeet eerst het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... knipoogje ... ! !
Wanneer u dat doet gunt u de hond stevig lichamelijk contact met u. En dat is precies wat hij wil.Het afleren van probleemgedrag door de hond consequent geen succes te laten hebben wanneer hij het betreffende gedrag vertoont heet uitdoven
De vroegste beschrijvingen van de Korat, toen nog Ma-Laid genoemd, zijn te vinden in The Cat-Book of Poems geschreven tussen 1350-1767. Op het eerste papyrus papier dat met de hand vervaardigd werd. De tekeningen en teksten werden gemaakt door monniken. In dit boek worden de zeventien geluks katten van Siam (dat Thailand werd in 1939) beschreven en het boek is te vinden in de nationale bibliotheek van Bangkok. De Korat wordt in het boek als volgt beschreven: De kat heeft de lichaamskleur als de zilveren tipjes aan de bloemen van het kruid Lao (een soort limoengras) de haren zijn zacht met wortels als de kleur van de wolken en topjes als zilver. Haar ogen stralen als dauwdruppels op een lotusblad.
De korat is een natuurlijk ras, zo genoemd door een koning van Siam, Rama V. Het ras is afkomstig uit Ampur Pimai de Korat provincie in Thailand, waar hij sinds 1350 in de koninklijke cattery gefokt wordt. Ook komt hij daar nu nog in het wild voor. In Thailand is hij tegenwoordig bekend als Si-Sawat door zijn kleur. De kat is genoemd naar een Sawat, de noot van een niet eetbare siervrucht die lijkt op de paardekastanje in vorm, maar met een andere kleur. Si betekent kleur en Sawat is een mengeling tussen grijs en licht groen. Grijs of blauw, zoals wij het noemen, voor de vacht en groen voor de ogen. De korat heeft dus dezelfde kleur als de Sawat noot en zal dus nooit in een andere kleur kunnen bestaan
Sterke punten: Mooi ,Zwijgzaam ,Lief ,Intelligent ,Niet vernielzuchtig .Gaat goed om met andere dieren ! Zwakke punten:Veeleisend, willen in het middelpunt van de belangstelling staan.
De korat houdt ervan aangehaald te worden en is dol op spelen. Daar moet je echt tijd voor maken, ze springen heel hoog naar speeltjes en als je een speeltje weg gooit brengen ze het weer aan je voeten zodat je het nog eens kunt gooien. Als ze zelf vinden dat het tijd is voor een spelletje leggen ze een speeltje aan je voeten. Je kunt de Korat niet te veel alleen laten, het is echt een gezelschapsdier.
Als je vaak van huis bent is het een oplossing om twee katten te nemen, dit hoeven niet twee Korats te zijn, want de Korat kan heel goed samenleven met een ander ras. Als toemaatje een prachtig vrolijk filmpje ... "Wild dancer " ... hmmm ... let wel ... dit is geen Korat ... Voor de kijklustigen onder jullie ... vergeet evenwel het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ...
Ook houdt de Korat van warmte, door hun enkele vacht hebben zij het sneller koud dan andere katten. Ze zoeken lekkere warme plekjes op om te slapen en zich te verzorgen. De korat houdt van rustige, vriendelijke mensen en hecht sterk aan zijn baasje. Dit karaktertrekje is gemeenschappelijk aan alle oosterse katten
De Iers/Engelse Tinker of Romany horse... zowel braaf als sterk en beschikt over een flinke portie moed
Wie heeft nog niet gehoord over de Tinker? Dit ras afkomstig uit Ierland en Engeland zorgt voor een enorme golf van enthousiaste mensen.
Maar wat is een Tinker nu eigenlijk? Voor diegenen die nog niet weten wat een Tinker precies is, wil ik dit graag uitleggen.
De Tinker is een ras dat is samengesteld uit diverse rassen zoals de Clydesdale, de Shire en cob types. De gypsys of zigeuners gebruikten de Tinker, ook wel Romany horse genoemd, om hun huis mee voort te trekken. Hun hele hebben en houden werd toevertrouwd aan dit paardje. Heel belangrijk was het dat een Tinker zowel braaf als sterk was en over een flinke portie moed beschikte.
Met dekken werd niet zo nauw gekeken. Als een merrie gedekt moest worden, werd er in de omgeving een hengst gezocht en daar werd de merrie dan meestal 's nachts bij in de wei gezet. Wat voor een hengst erop ging, was niet van belang. Vandaar dat er zoveel verschil is tussen Tinkers. Zo worden er nu vier types beschreven: De Romany Vanner, Romany Grai, Romany Cob, Romany Scudder. De eerste drie types komen het meeste voor in Nederland.
De Tinker is een koudbloed waardoor ze ideaal zijn voor recreatief gebruik. De Tinker heeft over het algemeen een rustig temperament.
Het karakter van een Tinker is ideaal voor mensen die uren heerlijk naar buiten willen rijden in de bossen. Maar ook voor dressuur of springen deinst de Tinker niet terug. Dit vriendelijke dier houdt van aandacht en geeft ontzettend veel terug.
Ze beschikken over lange manen, een volle tot zeer volle staart en flink wat behang of sokken aan de voeten. De Tinker is over het algemeen bont gekleurd waarin men zwartbont, vosbont, bruinbont en driekleur onderscheidt. De driekleur is meestal bruinbont op het lichaam met zwart en witte manen. Maar ook effenkleurige Tinkers komen voor zoals bruin, zwart en ook schimmelkleurige zijn gesignaleerd zoals de blauwschimmel en de roodschimmel.
Door de bontfactor kunnen Tinkers ook maanogen hebben, dit is een pigmentverkleuring van de iris. Het is een fabeltje dat mensen denken dat ze hierdoor minder aan dat oog kunnen zien.Ziehier een prachtig mooi filmpje ... wedden dat het een tinker wordt ... hiiii .... knipoogje ... ! ! Voor de kijklustigen onder jullie vergeet het liedje in linkerkolom niet uit te zetten hé ... ! !
Pas op bij aankoop dat u een ervaren Tinkereigenaar meeneemt. Een algemeen schoonheidsfoutje bij de Tinker is een losse knie.
De Tinker heeft dan ook menige hart gewonnen. ... dat deze nog lang zal mogen bestaan om dit mooie ras in al zijn goede aspecten te kunnen behouden....
http://www.jask.com/index.php Bijkomende link ( stoeterij / pension Jaskolka ... ) heb ik stage gedaan ... diegene die m'n blog zowat gevolgd hebben zijn er reeds van op de hoogte dat het in t land was ... daar ver waar m'n roots liggen het prachtige en ooh zo mooie Polen ...
Veel liefs ... briesend hiii ...groetje ... Miryam
De Puli ... is leergierig, intelligent en zeer speels.
In Hongarije werden op de poestas ( zeer uitgestrekte grasvlaktes ) schapen gehouden. De herders hadden voor het hoeden en bewaken van de kuddes zeer sterke en intelligente honden nodig, die tegen barre weersomstandigheden bestand waren. In Hongarije heerst een landklimaat; Het is er dus zomers erg heet en in de winter onvoorstelbaar koud.
De honden die zulke uitersten in temperatuur konden weerstaan bleken een zeer typische vachtstructuur te hebben.De vacht van de Puli heeft altijd een sterke neiging tot vervilting gehad.
Er wordt wel eens gezegd dat de herders de overtollige vervilte vacht vroeger bijwerkten met de schapenschaar, maar bewijzen hiervoor schijnt men niet te hebben. Ik denk overigens dat er allicht weleens een paar hinderlijke plukken afgeknipt zullen zijn.
Honderden, ja misschien wel duizenden jaren lang is de Puli geselecteerd op gebruikseigenschappen. Men wilde een levendige actieve en intelligente hond hebben. Slome of luie dieren waren niet in staat om een kudde Schapen bij elkaar te houden. De Puli van nu is dan ook een levendige, waakzame en actieve hond.
Ziehier een super mooi aangenaam Filmpje .... " Field of Dreams" ...gebracht op een schitterend aangenaam muziekdeuntje " the rhythm of me haert "... vergeet evenwel het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... knipoogje
Dr. Raitsits vermeldt een proef die de herders namen om vast te stellen of de aan te kopen hond wel het juiste temperament had. Men deed of men een stok of steen weg wilde gooien, en als de Puli dan reageerde met een luid gekef meende men een Puli te hebben met de juiste aard.
Tegenwoordig is de Puli zeer in trek als waakhond voor een stadswoning, Hij is hiervoor uitstekend geschikt. Door zijn aanleg en efficiënte bouw is de Puli heel geschikt voor allerlei vormen van training en africhting zoals gedrag en gehoorzaamheid, flybal, maar ook als speurhond en als reddingshond. ghiiiiiii ... zelfs als euhhh ....
Hij leert snel en graag en kan het tot een hoog niveau van training brengen. De Puli is dan ook een opgewekte, bewegelijke en inteligente hond die betrekkelijk weinig eisen stelt en graag werkt.
De Puli is een vrij kleine, maar zeer veelzijdige herdershond met een levendige aard. Hij is leergierig, intelligent en zeer speels. Bovendien past hij zich gemakkelijk aan allerlei omstandigheden aan. In een stadswoning en op een flat voelt hij zich goed thuis.Hij is zeer aanhankelijk en trouw aan zijn baas. Als men een Puli aanschaft krijgt een zeer bijzondere hond, die de mensen op straat allerlei vormen van commentaar ontlokt in zowel positieve als negatieve vorm. De Puli is dan ook geen alledaagse hond maar een heel aparte hond onder zijn soortgenoten
Kattige katers ... Hoe laat je een bazige poes wennen aan een vriendje ...
Is een poes een Einzelgänger of is het een sociale vierpoter die vlug vrienden maakt''. ,,Een poes is eigenlijk een territoriumdier, in tegenstelling tot de hond, die een roedeldier is. Dat wil zeggen dat ze haar eigen plekje liever niet met anderen deelt." Om kattengedrag te kunnen begrijpen, moet je naar de natuur kijken'',
,,Er bestaan twee soorten katers. De eerste soort is het tijgertype. Die leeft alleen en mannetjes en vrouwtjes komen alleen bij elkaar om te paren. Daarna maakt het mannetje zich uit de voeten en laat hij het wijfje met rust.
Zij moet het verder maar zelf uitzoeken en haar jongen alleen opvoeden. Als er een andere mannetje het territorium binnendringt, volgt een gevecht. Een indringer zet zijn geurvlaggen uit door te urineren."
,,De tweede soort is het leeuwentype. Leeuwen leven in een groep die bestaat uit één mannetje en verschillende leeuwinnen. De man doet in feite helemaal niets.... hmm !! De dames gaan voor hem op jacht en meneer komt aan tafel. Pas als hij gegeten heeft, mogen de vrouwtjes gaan eten.... ( leuk ... ghiii ) !!
Hij draagt zorg voor de bewaking van de groep en is een absolute potentaat. Hij duldt geen andere kerels om zich heen en bijt de nieuw geboren mannetjes dood. Katers kunnen evenwel toch aan elkaar gewend raken, soms zelfs vrienden worden, maar je moet geduld hebben.''
Katten zijn zeer nauwgezet in het uitzoeken van hun lievelingsplek in huis.Oooh ja ... zie hier hoe zelfs een kater aan zijn trekken komt als t poesje hem wandelen stuurt ... euh humm ... KNT ... knipoogje ....!! Ghiiiii ... Voor de kijklustigen onder jullie ... vergeet het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens je dit aanklikt hé... knipoogje ... !!
Poezen verkiezen een plek in de hoogte om alles wat in hun territorium gebeurt goed te kunnen overzien. Deze plek willen ze het liefst warm (bij de kachel), zacht (op een fleece) en tochtvrij (afgeschermd in een mand of zelfs een kartonnen doos). In dit log uitsluitend foto's van Bengaalse katten ... !!
Het Crioulo paard ... het paard van de Spaanse conquistadores uit de 16e... ! !
Geschiedenis De paarden van de Spaanse conquistadores uit de 16e . Deze Spaanse conquistadores namen rijpaarden mee naar Zuid-Amerika, waaronder vele mooie exemplaren. Maar een groot aantal hiervan is toen der tijd ontsnapt. Vele paarden wisten op de enorme pompas van Zuid-Amerika te overleven, dit was een wrede en onbenaderbare plek. Van deze paarden stamt de Crioulo af. De Crioulo is nog steeds door heel Zuid-Amerika te vinden maar voornamelijk in Peru en Argentinië. Men gebruikte de Criollo voor vele doeleinden, onder ander als pony voor de Gaucho (de Argentijnse cowboy) en als cavaleriepaard.
Het oorspronkelijk bloed van de Crioulo is Andalusisch, Berbers en Arabisch, en het dankt zijn kleine maat aan 300 jaar strenge natuurlijke selectie. Het ras is verfijnt door gevolg van het klimaat, van de temperatuur en de kwaliteit van de weilanden. Ook of ze in de heuvels of in de laagvlakte zijn gefokt, en van de particuliere selectieve fokkerij, geënt op de plaatselijke smaak.
Gebruiksmogelijkheden De Crioulo wordt door de Gaucho's gebruikt om vee mee te drijven. De Gaucho gebruikt zijn paard niet alleen om op te rijden maar slaapt ook op zijn paard. Verder is het een goede rijpony die grote afstanden kan afleggen.
Bijzonderheden Zuid-Amerika produceert een van de hardste paarden ter wereld, het kleine warmbloedpaard de Crioulo, rijpaard van de Gaucho's op de grote veeranches in het centrale deel van het continent. Het komt, met kleine variaties in type en stokmaat, in heel Zuid-Amerika voor als de Crioulo en Anglo-Argentino van Argentinië en Uruguay; de Crioulo van Brazilië; de Costeno en Morochuco van Peru; de Caballo Chileno van Chili en de Llanero van Venezuela.Ziehier een super leuk filmke ... heel grappig en gepast op muziek naar voor gebracht ... kei toff datte ... hiiiii ... Voor de kijklustigen onder jullie ... vergeet het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens je dit aanklikt hé ... Enjoy it ... hiii ... ! !
Met name in Argentinië is men erg trots op het uithoudingsvermogen van dit paard en organiseert men verrichtingsproeven om hun uithoudingsvermogen en weerstand te testen, wat dan weer invloed heeft op de keuze bij de fokkerij.
Jaarlijks organiseren de fokkers een 15 dagen durende rit waarbij het paard een afstand van ruim 700 kilometer moet afleggen, een gewicht van 110 kg dragend, met niets anders te eten of te drinken dan wat men onderweg tegen komt. Zonder de Crioulo zou de Gaucho nergens zijn: deze ruiter zit altijd in het zadel, weer of geen weer. Zijn Recado een soort zadel, gebruikt hij zowel om te rijden als om op te slapen. Er wordt wel gezegd dat, wanneer men een gaucho zijn paard afneemt, men hem zijn benen afneemt.
Veel liefs ... drijvende groetjes ... hiii ...Miryam
De Do-Khyi (aangebonden hond) of De Tibetaanse mastiff Geschiedenis De Tibetaanse mastiff of Do-Khyi (aangebonden hond) stamt uit de Himalaya en wordt soms als een van de oudste hondenrassen van het oosten vernoemd. Een wetenschappelijk bewijs door mitochondriaal DNS onderzoek is nog niet uitgevoerd. Omdat Tibet tot de annexatie in 1959 door China een niet vaak bezochte plaats was, is te vermoeden, dat de Tibetaanse mastiff zonder verdere invloeden kon ontwikkelen.
Het vermoeden dat de Tibetaanse mastiff de voorouder van alle dogachtige honden is, was reeds rond 1900 door de kynologen omstreden en heeft men tot vandaag niet door gentechnische onderzoeken kunnen bewijzen.
Uiterlijk De Tibetaanse mastiff is een grote, niet overgrote, zeer krachtige hond. Hij komt in de kleuren zwart, goud, blauw, blauw met tan en zwart met tan voor. Een kleine witte aftekening ter hoogte van de borst en de tenen zijn toegestaan. De vacht is van grote densiteit. De ondervacht is extreem sterk en de bovenvacht is vast en samen met de ondervacht tegen elk weer bestand. Het haar rond de kop en nek vormt vooral bij reuen manen. De hond verhaart eenmaal per jaar in het voorjaar en de teven zijn eenmaal per jaar loops, doorgaans in de herfst. Het is een ras dat zich zeer langzaam ontwikkelt: teven zijn rond het derde jaar lichamelijk en geestelijk volgroeid en reuen doen daar nog een tot twee jaar langer over.
De hond vertoont een bijna kwadratische bouw met functionele hoeken tussen voor- en achterbenen en een krachtige nek. De staart wordt gekruld over de rug gedragen. De kop van de volwassen hond is zwaar en breed. De oren zijn klein tot middelgroot en hangen zijwaarts langs de kop.
De minimum schofthoogte voor teven is 61 cm en voor reuen 66 cm en het gewicht is doorgaans tussen de 45 en de 70 kg. Ghiiiiiii ... zie hier een prachtig filmpje van een puppy ... Mr Sandman ... letterlijk en figuurlijk ... toff om zien ...Voor de kijklustigen onder jullie vergeet het muziekje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit te bekijken é ...knipoogje ...
Karakter Tolerant naar kinderen, zeer gesteld op zijn eigen mensen, maar laat zijn genegenheid niet al te uitbundig blijken. Onverschillig en terughoudend naar vreemden. Excellente niet agressieve waak- en gezinshond. Niet voor beginners: hij is wel gehoorzaam, maar alleen wanneer het hem uitkomt. Eigenwijs, koppig en wil altijd het laatste woord hebben. Kan blafferig zijn als hij buiten wordt gehouden.
Geen kennelhond, heeft contact met zijn mensen nodig. Reuen zijn dominant naar andere reuen maar zijn geen ruziezoekers. De honden zijn tot op hoge leeftijd speels. Kunnen prima met andere honden worden gehouden. Opvallend kenmerk is de vrijwel geurloze vacht.
De levensverwachting van de kat is gemiddeld tien jaar, ook al gebeurt het regelmatig dat een kat wel vijftien of zelfs twintig jaar of ouder wordt. Van het kitten van om en bij de honderd gram bij de geboorte tot aan de volwassen kat die afhankelijk van het ras tussen de twee en zeven kilo weeg, speelt het leven zich af tussen spel, zich poetsen en slapen .... en daartussendoor eten natuurlijk.
Katten zijn gewaardeerde metgezellen, maar blijven toch op de eerste plaats roofdieren, een karaktertrek die we zelfs in hun spel zien terugkomen. Na een dracht van 63 tot 68 dagen brengt de poes een worp ter wereld van één tot tien kittens, die elk 70 tot 150 gram wegen. Het pasgeboren kitten wordt gelikt door zijn moeder en zo ontdaan van zijn vliezen. Het likken heeft ook tot doel het kitten te stimuleren en te prikkelen en wordt nog lang na de geboorte verder gezet. Het eerste wat het kleintje doet, is op zoek gaan naar de tepels van de moeder ...
Bij de geboorte kan het kitten nog niet zelf zijn lichaamstemperatuur regelen; het is heel kwetsbaar en zeer afhankelijk van zijn moeder, die het nest warm houdt. De lichaamstemperatuur van hele jonge katjes is 37 graden Celsius en stijgt geleidelijk naar 38 tot 38,5 graden Celsius, rond de leeftijd van zeven weken.Ziehier het super mooi filmpje hoe ook moederpoes zich laat domineren door een spelende kitten ... ghiiii ...Voor de kijklustigen onder jullie vergeet het muziekje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit te bekijken é ...knipoogje ...
Tussen de geboorte en de volwassen leeftijd verwerft het kitten een heleboel nieuwe vaardigheden. De belangrijkste veranderingen worden waargenomen voor het spenen, dus in de periode waarin het kitten nog gevoed wordt door de moeder.
Volgens het Guinnes Book of World Records is dit werkelijk het kleinste kitten ooit in de geschiedenis .... k denk het is zelfs kleiner dan een hamster ... ge moet werkelijk 2 x zien eer je dit gelooft :)
De Hackney... word ook wel de ballerinas van de concoursvelden genoemd.
De Hackney is een paard/pony dat iedereen wel kent van de rijtuigenconcoursen, ze worden dan ook wel de ballerinas van de concoursvelden genoemd. De Hackney komt oorspronkelijk uit Engeland.
Hij dankt zijn naam aan het Middel-Engelse woord Hakene dat damespaard betekent en weer is afgeleid van het Franse woord Hacquenee dat klein paard betekent. Die naam werd gebruikt om de rijpaarden van de oorlogspaarden en zwaardere types te onderscheiden.
Hackney is ook een district in het graafschap Groot Londen, maar het paardenras heeft zijn naam niet aan dit graafschap te danken. In een artikel van het Fokregelement staat dat de Hackney aan de volgende rastypische eigenschappen moet voldoen: een harmonieus en evenredig gebouwd dier met een edel hoofd, intelligente ogen, een niet te korte hals met een sterke rug, eindigend in een sterk, maar niet te zeer afhangend, kruis.
Het dier heeft bovendien een krachtige schuine schouder, is lang geribd, heeft sterke benen en voeten, een goed ontwikkelde bovenarm en een goede bodemstand. Vlotte, vierkante, elegante en verheven gangen zijn zeer gewenst. Hier een knap filmpke van een Pinto Hackney ... prachtig mooi om zien en ritmisch mooi naar voor gebracht ...! Voor de kijklustigen onder jullie vergeet het muziekje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit te bekijken é ...knipoogje ...
Hackneys komen in verschillende maten voor, vandaar dat er in het stamboek onderscheid wordt gemaakt tussen Hackney grote maat en Hackney kleine maat.
De Hackney wordt vooral gebruikt bij het aangespannen rijden. De meeste Hackneys worden gebruikt voor het rijden van concoursen , ze hebben dan ook de bijnaam Ballerinas van de concoursvelden gekregen, dankzij hun sierlijke en verheven gangen. Het kenmerk van de Hackneyfokker is zijn trouw aan het ras, dat temperament paart aan verheven en elegante gangen. De belangstelling voor de Hackney neemt thans weer toe, hetgeen niet verwonderlijk is, want in het aangespannen rijden neemt de Hackney een aparte plaats in.
Steeds meer mensen gaan het aangespannen rijden zowel in wedstrijden als voor recreatie beoefenen. Ziehier een prachtig mooi introductie van het aangespannen rijden ! !
Terecht zal een Hackney daarbij een goede partner zijn, vanwege de fraaie beweging en het goede uithoudingsvermogen. De Hackney is een temperamentvol en vooral werklustig paard.
Veel liefs ... Temperamentvolle groetjes ... Miryam
van honden
sluier ! !
