Deze vrouw loopt de wereld rond voor de strijd tegen borstkanker. Via verschillende sites kan ze haar strijd voortzetten.Dus,neem haar mee naar jouw site om haar daar verder te laten lopen.... xxx thnks!Graag stel ik je twee ontzettende lieve dames voor die onovertreffelijk met de ziekte omgaan ...neem ook eens een kijkje op hun blog ...waar echte vriendschap waarlijk troef staat !! http://anita-angele.skynetblogs.be
Onze Leonberger Dolcé (zachte) is een echte dier/ en mensenvriend ... hij was kind aan huis ... !Met veel pijn in t hart is hij zachtjes van ons heen gegaan ...
Op foto Dolce met Wim (zoon),2 dagen voor hij heen ging !!
Illona een 20 jarige Trackener merrie heeft last van doorgezakte kogels (pezen ) aan voorbenen
Getse , een 3 jarig ruin paardje . Eigenaars kunnen hem niet bereiken , en moet tevens nog ... zadelmak !
Lezing : hondentraining , Pfiiiieeeet training , werken met chakra's en magnetisme
Enkele Foto's van het ooh zo prachtig Polen
Dierenopvoedster & Magnetiseur.
** Dierenopvoedster Miryam ! **
**Magnetisme voor alle dieren**
Probleemgedrag paard,hond & pijnverlichting voor uw geliefde huisdier
24-09-2008
Neva Masquerade hebben een hypo-allergeen vacht .... !!
Neva Masquerade hebben een hypo-allergeen vacht .... !!
Een leuk weetje bij de Neva Masquerade is het feit dat deze katten een hypo-allergeen vacht hebben, wat zover bekend is enkel bij het Siberische ras voorkomt. De "Newskaja Maskaradnaja" komt uit Rusland en werd daar pas in 1978 erkend De eerste Neva Masquerade kwam pas naar Europa 12 jaar later .
Neva Masquerade is geen apart ras, maar een kleurslag van de Siberische kat met een eigen naam, fokkers in Rusland hebben hem deze naam gegeven wat betekend "Maskerkat van de Neva" dit omdat deze katten voor het eerst gezien werden bij de rivier de Neva die van St. Peterburg tot diep in het koude noorden loopt. Ziehier een vertederend lieve slide van deze toch uitzonderlijk mooie ras ... alleen al het fluisterend liedje is euhhh ... knipoogje Vergeet het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... ! ... knipoogje ...enjoy it ! !
Dit ras heeft zich op natuurlijke wijze ontwikkeld zonder toedoen van de mens.
De Neva Masquerade is een vrij grote, goed gespierde halflangharige kat met korte poten en een naar verhouding zware botstructuur. Korte wigvormige kop met een brede schedel, afgeronde snuit en stevige wangen, die geaccentueerd worden door brede kaken. De kop is breed. Brede ronde neusbrug. Het profiel heeft een lichte glooiing boven neusbrug. Het voorhoofd is iets rond. Stevige kin.Vrij grote oren met afgeronde toppen, breed aan de basis.
De ruimte tussen de oren bedraagt de breedte van een oor. Het binnenoor heeft een sterke beharing en pluimpjes op de toppen van de oren zijn gewenst. De oren wijzen iets naar voren Het lichaam is middelgroot van afmeting, stevig en goed gespierd en vrij lang met een horizontale ruglijn. De nek is kort en stevig.De poten zijn stevig, goed gespierd en vrij kort. Forse ronde voeten met haarplukken tussen de tenen.
Een leuk weetje bij de Neva Masquerade is het feit dat deze katten een hypo-allergeen vacht hebben, wat zover bekend is enkel bij het Siberische ras voorkomt.Wat houdt dit in, bij alle katten zit in het speeksel het proteïne FELD-1 dit is een proteïene wat door het schoonlikken op de vacht terecht komt en hierdoor krijgen ze een soort roos, hele kleine schilvers die niet uit de lucht te filteren zijn.
Veel mensen die allergische zijn, zijn dus allergisch voor deze schilvers, bij dit ras is dat dus niet mogelijk om hier allergisch voor te zijn, mensen die dus een allergische reactie krijgen van katten die die schilvers bij zich hebben kunnen dus wel een Siberische (neva masquerade) kat houden zonder dat ze daar ooit last van hoeven te hebben.
Wat is ringrijden? ... een eeuwenoude traditie ...
Wat is ringrijden? ... een eeuwenoude traditie ...
Het ringrijden is afgeleid van de steekspelen en toernooien, die de krijgszuchtige en strijdbare adel in de middeleeuwen organiseerden. Het was toen de gewoonte dat de jonkvrouwen - bij wijze van ereprijs - één van hun ringen lieten ophangen. De ridders moesten deze ring in galop aan hun lans proberen te steken.Het is bij deze dan ook nog steeds een folkloristische traditie met opsmuk van straten en paarden met meestal folkloristische klederdracht !
Bij ringrijden is het de bedoeling dat men op een ongezadeld paard in galop door de baan een ring probeerd te steken met een lans. De ruiter is hierbij geheel in het wit gekleed met een orange sjerp om de rechter schouder heen. De rijder die aan het eind van de dag de meeste ringen heeft weten te steken is de dagwinnaar.
De baan is ongeveer 1 meter breed en 36 meter lang. De ring hoogte is 2.20 meter. De ring hangt in een bus in het midden van de baan aan een touw. De ring kan over het hele touw verschoven worden. De rijder geeft dan met de lans aan de ringhanger aan waar de ring moet hangen. Dit doet hij door met de lans naar links of rechts te wijzen. Als de ring goed hangt wijst hij met de punt van de lans naar boven.
Over de hele dag worden er 30 beurten gereden op de ring van 38 mm. Pas als men de ring gestoken heeft en de ring wordt aan de ringoppasser afgeven wordt deze geteld. Het aantal ingestoken ringen per rijder wordt dan bijgehouden op het scorebord en op papier. Als de ring ingestoken wordt zet men een verticaal streepje op het scorebord, bij een misser een horizontaal streepje. Hoe alles juist te werk gaat zie je in dit prachtig folkloristich filmpke ... Voor de kijklustigen onder jullie vergeet het muziekje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit te bekijken é ...knipoogje ...
Als alle beurten gereden zijn wordt er door de rijders die de meeste ringen op de bekers hebben gestoken gekampt op de bekers. Kampen wil zeggen dat er gestreden wordt om 1 prijs. Hierbij wordt de grootte van de ring steeds kleiner, na de 38 mm komt de 32 mm dan de 26 mm, 20 mm, 14 mm en de 10 mm.
Degene die de enige is die een (kleinere) ring steekt is de winnaar van de kamp. Aan het einde van de wedstrijd wordt de dagwinnaar en meestal ook de winnaar van de 1e beker en de pollepel ''gejonast''. Hierbij wordt de rijder door alle andere deelnemers in het midden van de baan 3 keer in de lucht gegooid.
De Portugese Schaapshond ... worden in eigen land wel aapjes genoemd vanwege hun eigenwijs gedrag !!
De Cao da Serra de Aires of de Portugese Schaapshond behoort tot de familie van de herdershonden en is één van de oudste veedrijverrassen van het Iberisch Schiereiland. Hoewel het ras al eeuwenlang, wijdverbreid voorkomt in de zuidelijke vlaktes van Portugal, zijn er vermoedens dat er rond de eeuwwisseling vermenging heeft plaatsgevonden met de Briard. Omdat hun uitdrukking soms wat eigenwijs en aapachtig aandoet, worden zij in hun vaderland schertsend "aaphondjes" genoemd.
Het is een norse, maar efficiënt gebouwde Herder. Hij lijkt, voor zijn middelmatige afmetingen, nogal hoog op zijn benen te staan. Zijn voeten passen zich bijzonder goed aan ruw terrein aan. Vanwege zijn wil om te gehoorzamen en te werken, en vanwege zijn beweeglijkheid wordt hij in Portugal als ideale veedrijver gezien en gebruikt. Waarom hij wel een eigenwijs aapje wordt genoemd zie je in het hieropvolgend filmpke ... een schattig puppyke die ja ... euhhh ... ghiiiiii ... !! ... vergeet eerst het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... enjoy it ...smile !!
Door deze eigenschappen is hij voor ons een ideale huis- en familiehond. Hij is waakzaam, kan zich gemakkelijk aan allerlei omstandigheden aanpassen, is geen " blaffer" en gedraagt zich binnenshuis rustig.
Buiten is hij zeer speels en levendig. De Serra de Aires heeft normale beweging nodig. Hij houdt van water en springt, zelfs bij koud weer graag in de zee of in een plas. In het algemeen is de Serra de Aires vriendelijk en speels met andere honden, en kan goed met kinderen omgaan. Ondanks dat de vacht regelmatig onderhouden (geborsteld) dient te worden, is de Serra de Aires een makkelijk te verzorgen hond, die bij goede verzorging een ideale hond is voor het gezin.
dit is één van de meest toegewijde en slimme herders. Hij kan nogal eigengereid zijn en het is daarom altijd al een uitdaging geweest voor de herders om hem af te richten. Wanneer hij eenmaal is afgericht, is deze hond zo betrouwbaar als een eigenaar maar kan wensen. Het is een zeer actieve hond die enorm gehecht is aan zijn baas en het vee dat hij hoedt, maar vaak vijandig is tegenover vreemden. Het is een intelligente, ijverige en harde hond.
Peke-face Red Tabby...lijkt sterk op die van de Pekingees of Peke
Een Amerikaanse raskat met een extreem plat gezicht; zijn kop lijkt sterk op die van de Pekingees of Peke, zoals de Amerikaanse koosnaam luidt. De korte, wijkende neus geeft hem een bijzondere uitdrukking; critici beweren echter dat dit gepaard gaat met ademhalingsmoeilijkheden.Zie hier een prachtig mooi filmpje van een snoezig Persisch kitten ... ghiiiiiiii ... op een leuk muziekje naar voor gebracht .... Voor de kijklustigen onder jullie vergeet eerst het liedje in linker kolom niet uit te zetten é .... knipoogje !!
Uiterlijk De Peke-face is in wezen een Perzische Kat, maar de botstructuur van zijn gezicht wijkt er sterk van af. Volgens de standaard van deze variëteit moet de neus kort, en ingedeukt tussen de ogen zijn geplaatst en de snuit moet gerimpeld zijn. De Peke-face wordt alleen in de kleur rood-tabby gefokt, in classic (gemarmerd) mackerel (gestreept) en rood wit.
Geschiedenis Deze uiterst extreme versie van de Pers verscheen spontaan in nestjes van gewone Rode Perzen. De eerste berichten van Peke-face Cats dateren van de jaren dertig in de twintigste eeuw; Amerikaanse en Canadese fokkers waren er dol op. Ze wonnen vaak op kattenshows en werden ooit beschouwd als een soort Super-Perzen. In Europa zijn deze katten altijd weinig populair gebleken, vanwege de lichamelijke afwijkingen waarmee ze in verband werden gebracht.
Peke-face Perzen zijn niet populair en worden weinig gefokt, in Europa al helemaal niet. Dat komt waarschijnlijk doordat de winnende Perzen ook al zeer extreem van type zijn. In tegenstelling tot de Peke-face, richt de fokkerij van extreme Perzen zich op een weliswaar zo kort mogelijke,brede neus, maar tegelijk ook op een zo open mogelijk gezicht, wat betekent dat de neuspartij beslist niet ingedeukt mag zijn. Bovendien mag de bovenrand van de neus niet hoger zijn geplaatst dan de onderste oogleden.
Problemen Het extreem verkorte aangezichtsgedeelte wordt in verband gebracht met problemen zoals verstopte traanbuizen, waardoor de ogen steeds tranen, een gebit dat niet goed schaart bij gesloten mond en ademhalingsproblemen nemen naarmate de kat ouder wordt toe. Fokkers proberen deze fouten binnen de perken te houden, maar dat lukt niet zonder dat ze het extreem platte gezicht opgeven en dat is juist het verschijnsel waardoor deze katten antropomorfisch zo'n aantrekkingskracht zouden uitoefenen. Persoonlijkheid Deze katten worden vaak beschreven als rustig, aanhankelijk, goedgemanierd, vriendelijk en sociaal
Lijnpaard....trekschuit ... snikjong... één van de voorlopers van het modern openbare vervoer ...
Een trekschuit is een historisch schip met een roefje, dat door een paard of door menselijke kracht vanaf de wal wordt voortgetrokken. De trekschuit werd vooral gebruikt voor vervoer van passagiers.
De trekschuit is een Nederlandse uitvinding uit de Gouden Eeuw. Hij is één van de voorlopers van modern openbaar vervoer geweest: de schuit voer volgens dienstregeling en nam iedereen mee die bereid was om het vastgelegde bedrag te betalen.
Het schip wordt getrokken door de snikjong ook genaamd jagertje. Dit trekken wordt jagen genoemd. Het pad waarlangs de jager loopt heet jaagpad. Dit jagen ging zeer langzaam, vaak niet sneller dan 2 à 3 km per uur.
Bij armoedige schippers die zich geen paard konden veroorloven, werd de snik door mensen getrokken, vaak de vrouw of de kinderen van de schipper.
Vooral toen de snik concurrentie kreeg van ander vormen vrachtvervoer, aan het begin van de 20e eeuw, gebeurde dit meer en meer. Groninger snikken werden gebruikt voor vee-, vracht-, en reizigersvervoer.
In de 17e en 18e eeuw waren er in Holland, Friesland en Groningen veel verbindingen die met trekschuiten werden onderhouden. Tot de komst van de spoorwegen in de 19e eeuw was de trekschuit de meest comfortabele en regelmatige wijze van transport tussen de steden en dorpen die met trekvaarten waren verbonden.
Lijnpaarden aan de lijn gekoppeld,waar het zware schip aan drijft; druipend van het zweet dat droppelt langs hun lenden, oud verstijfd. Willig trekkend aan de stangen Gaan twee ruinen, bruin gehaard, Hunne stille slentergangen,Één van stap, langs heen de vaart.
De Noorse Elkhound is duizenden jaren oud en daarmee een van de oudste rassen die er zijn. Deze honden hebben jagers vergezeld sinds 4000 tot 5000 voor Christus. De Noorse Elkhound werd in Scandinavië gebruikt om op groot wild te jagen en ook op elanden, waar hij zijn naam door heeft gekregen. In de huidige tijd heeft de Noorse Elkhound zich door zijn vriendelijke en betrouwbare karakter zich in vele huizen een plaats verworven als geliefd huisdier. Dit ras werd in 1877 voor het eerst tentoongesteld. In 1923 is de Elkhound Club opgericht en is het ras officieel erkend door de British Kennel Club.
De Noorse Elkhound is een onbevreesde en vriendelijke hond. Terwijl sommige exemplaren enigszins gereserveerd kunnen zijn tegenover vreemden, zal de Noorse Elkhound wanneer hij de mensen heeft leren kennen, ze met enthousiasme begroeten. Deze honden zijn zeer betrouwbare, energieke en alerte begeleiders voor kinderen en gevoelige bewakingshonden. Deze hond is zeer zindelijk en volgzaam.
Het bijzondere karakter van de elandenjacht stelt hele speciale eisen aan de hond. Hij kan elanden tegenover zich krijgen van wel 300 kg. De hond moet de mannetjeseland uitkiezen en er vervolgens voor zorgen dat het dier zich op hem richt. Daartoe moet hij het dier op allerhande manieren hinderen en tegenhouden, zodat het op dezelfde plek blijft en geen aandacht heeft voor het echte gevaar: de jager Als jager is hij heel moedig en behendig, met een bijzonder groot uithoudingsvermogen.De Noorse Elandhond is naast de jacht ook geschikt als gezelschapshond.
Het is een goede waakhond, normaal gesproken toch vriendelijk maar onafhankelijk van aard. Thuis gedraagt hij zich rustig, terwijl hij buiten heel actief is. Naar vreemden is hij wat gereserveerd, maar bekenden begroet hij uitbundig. Naar andere honden toe gedragen ze zich soms wat dominant, maar ze kunnen doorgaans goed met hen overweg.Ook met kinderen kunnen ze vrij goed omgaan, althans wanneer ze niet worden geplaagd. Door blaffen kondigen ze bezoek aan, maar verder doen ze niets.
Vergeleken met andere Poolhonden zijn de Noorse Elandhonden wat minder eigenzinnig en onafhankelijk.Wel is het van belang om de hond consequent maar liefdevol en rechtvaardig op te voeden en te behandelen.Hij voelt zich echt beledigd wanneer hij onterecht wordt bestraft en laat dat blijken door zijn baas te negeren.
Hij is liefdevol, trouw en is tegelijkertijd gevoelig. De Noorse Elkhound heeft zijn eigen gedachten en is behoorlijk onafhankelijk, een karaktertrek die bij de noordpoolhonden gewoon is. Onnodig baden moet worden vermeden, omdat daardoor de natuurlijke vetten van de huid worden verwijderd. Net als andere poolhonden heeft de Noorse Elkhound niet de gebruikelijke hondengeur. De vacht is zowel water als vuil bestendig.
Geschiedenis Er bestaat geen duidelijkheid over de afkomst van de Chartreux. Een hypothese is dat ze uit een bergachtig geïsoleerd gebied in frankrijk komen "La Grand Chartreux", een klooster waar de monniken deze katten hebben gefokt om muizen en andere knaagdieren weg te houden. Omdat het gebied afgelegen lag, leken de katten na verloop van tijd sterk op elkaar en werden ze nauw verwant.
Feit is dat er in de 16de eeuw al meldingen waren over een blauwe kortharige katten die in Frankrijk en in Rome voorkwamen. Ook dat hij werd gefokt in de 18de en 19de eeuw voor zijn 'unieke vacht' in de pelsindustrie.
Waarschijnlijk is de Chartreux rond de middeleeuwen vanuit het Oosten naar Frankrijk gekomen en heeft het ras 500 jaar overleefd zonder fokkers en maakt de Chartreux het oudste natuurlijk ras in Europa. Ben je nu totaal verknocht aan de Chartreux ... dan hmm mag je dit filmpke zeker niet missen ... zijn prachtige vacht ... zijn helder oranje ogen ... en een prachtig fluisterend liedje op de achtergrond ... Mooi om zien ... Vergeet het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... ! ... knipoogje ... smile ! !
In Bretange is men begonnen te fokken met dit ras in 1920, aangezien zijn groot succes op katten shows, werd dit ras zeer populair in Frankrijk. Na de 2de wereld oorlog is men de Chartreux gaan kruisen met de Britse Korthaar, wat een grote terugslag was voor het ras. Na hevig verzet van o.a. dhr. Jean Simmonet die een boek schreef over de Chartreux, werd in 1976 het ras terug officieel erkent door zowel Fife als CFA. Tegenwoordig is de Chartreux nog altijd zeer geliefd in Frankrijk en Belgie, maar krijgt het ras nu ook een groeiende populariteit in de buurlanden alsook in de Verenigde Staten. Veel liefs ... Spinnende groetjes ... Miryam
De Pinto .... paarden met een gevlekte vacht ... !
De Pinto stamt af van de paarden met gevlekte vacht die NoordAmerikaanse indianen ontvreemdden bij de conquistadores. Zijn naam heeft hij te danken aan een Spaans woord, 'pintado', wat 'geverfd' betekent. Een Pinto karakteriseert zich beter aan de hand van zijn kleur en niet zozeer door zijn bouw.
Gewoonlijk is het een stevig gebouwd, krachtig paard dat gedurende lange tijd inspanningen kan leveren. De vacht van de Pinto kan worden onderverdeeld in twee groepen: de 'overo' (witte vlekken op een gekleurde ondergrond) en de 'tobiano' (wit met vlekken in verschillende kleuren, behalve zwart).
De Pinto werd nog niet zolang geleden erkend als ras en dan nog maar alleen in de Verenigde Staten. Dit spectaculaire paard heeft soepele, losse gangen en gewoonlijk is het bijzonder comfortabel. Het bezit een korte, dunne staart. Wellicht ontstond die door selectief fokken om niet te blijven hangen aan de struiken en doornen van de ongerepte vlakten in de VS.
Ziehier de wereldkampioen van deSaddlebred stallion Monaco @ Louisville 01... hmmm ... Voor de kijklustigen onder jullie ... vergeet evenwel het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ...
De Norfolk Terriër is een levendige, slimme, eigenwijze, intelligente en vriendelijke hond !!
De Norfolk Terriër is een gezellige familiehond. Vooral geschikt voor mensen die van een levendige, slimme, eigenwijze, intelligente en vriendelijke hond houden. Levendig is hij zeker zonder overdreven druk te zijn. de Norfolk is klein maar voelt zich groot!
Het is een kleine energieke terriër die altijd alert is en steeds op zoek is naar vermakelijke bezigheden. Hij is dol op graven en mag graag in het water spelen. Het is een moedig, zeg maar gerust soms overmoedig, hondje maar er zit geen greintje kwaad bij. Hij is gek op kinderen en altijd in voor een spelletje.
Ook is hij vreselijk nieuwsgierig, nee, deze ruwharige rode bliksem ontgaat niets! Het zijn pientere hondjes die een consequente opvoeding vragen. Achter dat olijke kopje zit een echte terriër die zo nu en dan ook flink ongehoorzaam kan zijn, bedenk dat wel! Wie op tijd begint met de gehoorzaamheidstraining zal ontdekken dat de Norfolk het leuk vindt te werken met zijn baas.
Ze onderscheiden zich van veel andere rassen door hun verdraagzaamheid tegenover soortgenoten en andere dieren in huis. Ze maken vrijwel nooit ruzie met elkaar en zijn eigenlijk altijd vrolijk en aardig. Het is dan ook niet zo verwonderlijk dat steeds meer mensen zich de afgelopen jaren tot de Norfolks voelden aangetrokken.Norfolks zijn dol op wandelen en andere uitjes.
Het levendige karakter en uithoudingsvermogen van hun voorouders zijn goed bewaard gebleven. Wie in een stedelijke omgeving woont doet er verstandig aan de tuin goed af te sluiten en de hondjes aan de lijn te houden. Het zijn echte terriërs en als ze wat interessants zien moet u echt niet raar opkijken als ze er naar toe hollen.
De oriental ...Oosterse Korthaar, hetzelfde type als de Siamees maar ...
Deze katten zijn van hetzelfde type als de Siamees, alleen ontbreken de siamese aftekening en de blauwe ogen. Deze katten hebben allemaal groene ogen. Het zijn katten met een geheel gekleurd lichaam in effen, schildpad of diverse soorten tabby tekening. Ze komen ook voor met zilver en heten dan in effen kleur: Smoke; met tabbytekening heten ze Silvertabby, Silvershaded of Silvertipped.
De allereerste 'officiële' Oosterse Korthaar, een bruine kater genaamd Elmtower Bronze Idol, werd geboren in 1952. In 1958 werd de bruine varieëeit, de Havana, door de Engelse organisatie GCCF erkend. In de jaren '70 volgde de Oosters Korthaar Lilac of Lavendel. De Oosters Korthaar Zwart, ook wel Ebony genoemd, bestaat als erkende varieteit sinds 1972.Sindsdien is er een bijna onoverzienbare hoeveelheid nieuwe varieteiten ontstaan.
Er zijn kleuren bijgekomen: Blauw, Cinnamon, Fawn, Rood en Creme. Met het rood kwamen de Torties of 'Schildpadjes'. Dan de tabbies, in vier categorieen: Blotched, Mackerel, Spotted en Ticked Tabby, met de bijbehorende Tortie-Tabbies. Ziehier een prachtig filmpke van oriëntals ... hmm ... met een zeer aangenaam fluisterend liedje " Can't take my eyes off of you ... "Voor de kijklustigen onder jullie vergeet het liedje in linkerkolom niet uit te zetten hé ... ! !
Een heel bijzonder effect geeft het zilver, dat in combinatie met alle kleuren en patronen kan voorkomen.
Opmerkelijk is dat, bij al dit getover met kleuren, de Havana zich nog altijd handhaaft als de meest populaire variëteit. De meest recente ontwikkeling is de fok van wit gevlekte variëteiten. Hetgeen een groot gevaar kan betekenen voor de siamees. Als twee wit gevlekte dieren kittens krijgen, met de siamese aftekening, dan hebben ook deze siamese kittens witte vlekken. Wat een fout betekent in het siamese ras. Men zou moeten streven naar een fokverbod op siamezen met deze witte vlekken.
De Azteca ...zijn meer geïnteresseerd in mensen dan in andere paarden !!
De Azteca is een ras dat zeer recent is 'gefokt', vanaf 1972 is er in Mexico weer serieus met de fok begonnen.In 1992 werd de International Azteca Horse Association opgericht om te waken over het succes en de ontwikkeling van het ras. Op dit moment zijn ongeveer 1000 paarden geregistreerd bij deze internationale assiociatie
Maar de wortels van het ras gaat veel verder terug: de fokkers van de Azteca geloven dat ze terugkruisen op de Spaanse paarden die eeuwen geleden met de Spaanse veroveraars ("Conquistadores") naar Mexico en de VS toekwamen. Deze paarden werden al eeuwenlang gefokt voor het werk met kuddes koeien en voor de stierengevechten en hadden dus een zeer goede cow sense (De aanleg van het paard om te beoordelen wat runderen gaan doen. Het paard moet sneller kunnen denken en bewegen als de koe. .) ..
Onder andere die eigenschap hebben ze doorgegeven aan de Quarter Horses. Door terug te fokken met Spaanse Paarden hopen de fokkers van de Azteca een paard te fokken met betere cow sense dan een quarter, en bovendien de veelzijdigheid en het losse van het andalusische paard te behouden. Ziehier een spectaculair filmpke à la Mexicana .. amaai zo prachtig ... ruiter in kwestie is de alom bekende zanger Joan Sebastiaan ... die met paard en zang zijn optredens op de voorgrond brengt !! vergeet eerst het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken ... enjoy it ...smile !!
De Azteca word voor verschillende doeleinden gebruikt. Ze kunnen onder zadel elke tak van de paardensport lopen !
Ze zijn zelfs instaat een goede prestatie te kunnen leveren op wedstrijden en hebben zelfs genoeg kracht om licht trekwerk te doen. Maar de reden dat ze gefokt zijn is toch vooral het werken met koeien op de ranches, of de cutting sport.
De Azteca heeft een uitmuntend temperatment. Ze zijn rustig, energiek, intelligent en gewillig. Bovendien zijn het zeer sociale paarden die soms zelfs meer geïnteresseerd zijn in mensen dan in andere paarden en een zeer sterke band met hun ruiter kunnen ontwikkelen.
Chinese Cresteds .. Chinese gekuifde naakthond ...
Chinese Cresteds : Chinese gekuifde naakthond ! !
De Chinese Gekuifde Naakthond, die ooit de 'eetbare Chinese hond' werd genoemd, stamt volgens sommigen af van een haarloze Afrikaanse voorouder. Door steeds met de kleinste hondjes te fokken, ontstond de moderne versie van dit ras. Deze honden gingen met Chinese zeelieden mee op de wilde vaart en hielden de schepen vrij van ongedierte. Tegen de 18e eeuw waren ze dan ook in Afrika, Azië, Europa en Amerika te vinden. Er is tegenwoordig zowel een kale als een behaarde variëteit, de Powderpuff , vaak in hetzelfde nest. Het wonderlijke is dat de Chinese Gekuifde Naakthond warmte kwijtraakt via zweetklieren en niet via hijgen. Dit ras is in China ( zijn land van oorspong ) zeldzaam, maar geniet een groeiende populariteit in het Westen.
IDEALE RASKENMERKEN Schofthoogte: reuen 28 tot 33 cm, teven 23 tot 30 cm. Het gewicht bedraagt 2 tot 5 kg. Uiterlijk: lichtgebouwd, sierlijk lichaam; levendig, gracieus gangwerk. Vacht : zacht, zijdeachtig haar op het hoofd, de staart en hoogstens tot de polsen, met verder een gladde huid; de Powderpuff is bedekt met lang, recht, zijdeachtig haar. Kleur : alle kleuren of kleurencombinaties toegestaan. De kleuren van de huid variëren tussen roze en zwart, waaronder mahonie, blauw, lavendel en koperkleurig. Hij kan een gevlekt of een effen uiterlijk hebben. Hoofd: vrij ronde schedel met dun toelopende snuit; middelgrote, donkere ogen; grote, staande oren. Staart: lang, dun toelopend, hoog gedragen.
AARD : dit ras vergt een speciale verzorging van zijn eigenaar. Door zijn naaktheid is hij erg gevoelig voor ultra-violette straling, voor koude en vocht en andere klimatologische condities. De liefdevolle Chinese Naakthond maakt al deze verzorging weer goed, doordat hij zeer gemakkelijk zijn affectie toont, vriendelijk is en een levendige natuur heeft. Hij is slim, opgewekt, speels, makkelijk te trainen en terughoudend naar vreemden.
Ziehier toch wel een heel speciaal filmpje ... een intervieuw in het Fins ... euh ...van een Chinese crested ..Londen genaamd ... mooi om het hondje in het oog te houden , hoe het de aandacht trekt ghiiiiiii ... een echt dgntje hoor !!
Hij gaat goed om met kinderen, wanneer de kinderen hem in zijn waarde laten, m.a.w. hem niet behandelen als speelgoed. De omgang met andere huisdieren verloopt normaal gezien probleemloos. ACTIVITEIT : de Chinese Naakthond past zich qua beweging aan het gezin aan en is dol op spelletjes.OPVOEDING : de opvoeding is door zijn slimheid niet moeilijk en hij heeft al vlug door wat er van hem verlangd wordt.
Exclusieve poes ... De Ashera is een kat die voor de helft luipaard is.
Het Amerikaanse bedrijf Lifestyle Pets in Los-Angeles heeft een nieuwe kat ontworpen met behulp van luipaard-DNA.
De Ashera is volgens de dierenwinkel afhankelijk en lief van karakter, ondanks het wilde bloed in zijn aderen. Hij is zo zachtaardig dat hij het zelfs toestaat om met een riem om te worden uitgelaten.
De kittens van de katsoort was binnen een etmaal na de introductie uitverkocht. Het prijskaartje: 22 duizend dollar. Het beest weegt als volwassene veertien kilo. Zie hier een korte voorstelling van deze Giant "de Ashera" ... vergeet evenwel het liedje in linkerkolom niet uit te zetten hé ... knipoogje
Het poezebeest is een kruising tussen de normale slaperige huiskat, een Afrikaanse serval en een Aziatische luipaardkat.
Het bedrijf wil niet meer dan 100 Asheras per jaar fokken waarvan er 50 voor de Amerikaanse markt bestemd zijn. Houd dus rekening met een wachtlijst, alsmede met een flink extra budget voor de voeding en kattebakkorrels
De Buckskin is net als de Palomino en American Cream geen apart ras maar een register op kleur. Buckskin paarden zouden wel bepaalde eigenschappen hebben die teruggaan op de wilde paarden waardoor ze sterker zijn dan paarden van andere kleuren.
Er zijn verschillende registers en organisaties die zijn opgericht voor de Buckskin om de kleur te behouden en te promoten. De American Buckskin Registry Association is de oudste organisatie en is opgericht in 1963. Ook is er de International Buckskin Horse Association die op dit moment het grootste register heeft en is opgericht in 1971.
Beide organisaties geloven dat de Buckskin meer is dan alleen een kleur paard. Zijn wildkleur laat zien dat er een sterke band is met wilde paarden zoals de Tarpan en de Przewalski. De paarden zouden dan ook sterker zijn en meer uithoudingsvermogen hebben dan paarden met een andere kleur. Ook zouden ze hardere hoeven hebben, sterkere botten en een betere gezondheid. Deze uitspraken zijn nog niet wetenschappelijk bewezen
De kleur van het paard is bij de Buckskin het belangrijkst. Het paard moet of valk zijn of een wildkleur hebben. Wildkleur bruin, zwart en vos zijn alledrie toegestaan.Hier een prachtige mooie valkkleurige Buckskin die zich ff aan t loslopen is ... smile ... vergeet evenwel het liedje in de linkerkolom niet uit te zetten ...alvorens dit aan te klikken hé ... ! !
Naast de kleur moet het paard aan weinig andere eisen voldoen: het mag geen trekpaard of koudbloed zijn, en groter dan 1.42. Onder die maat worden de paarden wel geregistreerd, maar in een apart ponyregister.Aangezien bijna alle typen paarden mogen worden ingeschreven, is er geen algemene beschrijving van het karakter te geven.
De Bobtail is één van de oudste rassen van de herdershonden en wordt ook Old English Sheepdog genoemd.Zijn afkomst is nog steeds niet heel duidelijk. Er doet een theorie de ronde dat hij zou ontstaan zijn door de kruising van een Briard en de Russische Owtchan. In de 19de eeuw was hij een beschermer van de kuddes en een schapenhoeder. In die periode waren deze honden nogal wild en wantrouwig, maar hun karakter is later veranderd tot een lieve gezinshond zoals we die nu kennen.
Zijn naam heeft de Old English Sheepdog te danken aan zijn gecoupeerde staart, vroeger ook ´bobbed tail´ genoemd. Heel typerend voor dit ras is ... ze denken echt steeds op je schoot te moeten zitten alsof ze een zo ontzettend klein iets zijn ... ghiiii ... ook worden ze als puppy zwart wit geboren en naarmate ze ouder worden veranderd het zwart in t grijs ... !
Zie hier een prachtig aangenaam filmpke van deze wolbalen ... hetzij euhh puppys vergeet evenwel het liedje in de linkerkolom niet uit te zetten ...alvorens dit aan te klikken hé ... ! !
De Bobtail is een goedmoedige en trouwe hond. Hij is erg liefdevol voor zijn baas en gehecht aan zijn familie. Het is van oorsprong een herdershond en hij heeft nog steeds het gevoel dat hij zijn ´kudde´ samen moet houden. Deze grote hond is een echte kindervriend, maar men laat kleine kinderen best nooit alleen bij een hond achter.
De Bobtail is ook een waakhond. Hij zal luidruchtig blaffen als hij onraad ruikt, maar hij wordt nooit agressief en zal niet bijten. Zijn indrukwekkend voorkomen is meestal genoeg. Deze hond heeft een zelfbewust en rustig karakter, maar is ook speels en durft al eens streken uit te halen. Daarom is een strenge, maar fijngevoelige opvoeding nodig om hem de juiste gewoonten bij te brengen
Deze levendige, speelse, onstuimige hond is noch schuw, noch agressief.Hij is aanhankelijk, gehoorzaam, trouw, met een gelijkmatig karakter.Hij is een ideale oppas voor kinderen en wordt dan ook wel Nanny Dog genoemd.Hij heeft een wakerinstinct en is niet bijterig.Met zijn wollige gezicht en zijn gebroken stem is hij trouwens niet erg afschrikwekkend.
De IJslandse pony ook wel het Vikking paard genoemtstelt weinig eisen en is sterk en temperamentvol. Het is altijd vooral voor volwassenen gefokt. Tot in het begin van de 20ste eeuw bleef dit paard immers een onmisbaar hulpmiddel voor de IJslanders. Vandaag is het een kameraad voor de vrije tijd geworden.
De IJslandse pony is kleiner dan sommige andere rassen, maar zelf de meest veeleisende ruiter vergeet dit zodra hij op de rug van een IJslander gedragen wordt. Dit ras heeft immers vijf gangen en is daarom anders dan de paarden die gebruikt worden voor dressuur, springen, rodeo of rennen. Als de pony behalve stap, draf en galop ook de gang "tölt" heeft, spreekt men over een vierganger. Aangezien de IJslandse pony ook nog een telgang heeft, is het een vijfganger.
De speciale gangen tölt en telgang, ontstaan niet door training maar zijn natuurlijke, aangeboren talenten van dit paardenras. De tölt is een viertakt-gang waarbij het paard door de beenzetting van de stap z'n tempo kan verhogen. De tölt kun je heel goed horen en zien: het paard gaat trots opgericht en de ruiter zit stil op de rug van het paard. De telgang is dan weer een gang waarbij het paard afwisselend met zijn linker- en rechterbenenpaar naar voren grijpt. Telgang wordt zo snel mogelijk gereden.
De IJslandse pony wordt niet te groot (1m30 tot 1m44) en is door jong en oud te berijden. Het is bovendien zeer sterk, sober en winterhard, gemakkelijk en goedkoop in onderhoud.
Hmmm ... hier een mooi docufilmpje van bij de N.O.S... zeker de moeite om te zien ... je kunt onderhand zien welke de 5 gangen precies zijn .... voor de kijklustigen onder jullie ... euh ... vergeet het liedje in de linker kolom niet uit te zetten vooraleer je dit aanklikt hé ... Veel kijkgenot ... ! !
Hiii ... diegenen die enkele geluidjes van t paard horen wil ... klik hieronder op het icoontje ...!!
bries begroetingshinnik snoepjes... diepe zucht ik wil niet!
De Toyger is wat ze in Amerika noemen een designer Cat , het ras is niet begonnen als een ongelukje of een toevallige mutatie maar door heel selectief te fokken , proberen de fokkers hun doel te bereiken nml ... een tijger in miniatuur formaat !
Om dat te bereiken moeten de katten aan eigenschappen voldoen die niet eerder voor mogelijk werden gehouden bij de huiskat .
Links en rechts zijn foto's van Toygers ... let op staart en kleurenprint van de echte !
Begin 1990 werd een begin gemaakt met het ras en langzaam maar zeker beginnen de Toygers steeds meer aan het ideaalbeeld te voldoen Dat ideaalbeeld is een middelgrote , intelligente , vriendelijke en actieve kat die doet denken aan een miniatuur tijger . De kleur en de tekening moeten op die van de tijger lijken .Een lange lichaam en een lange staart , gespierd met zware botten , ronde oren en een grote snuit met een brede neus en een krachtige kin .
Qua temperament moet de Toyger een lieve gezellige huiskat zijn die goed met andere huisdieren en kinderen overweg kan .
De Shiloh Shepherd heeft een haast menselijke intelligentie ...
De Shiloh Shepherd lijkt sterk op zijn voorvader de Duitse herder. De enige verschillen zijn dat de Shiloh Shepherd groter is, een beter temperament heeft en betere heupen heeft dan de Duitse Herder.
De Shiloh Shepherd is een nieuweling binnen de hondenwereld en is nog relatief onbekend, het is een fijne gezelschap hond, hij is zeer intelligent, moedig en heeft zelfvertrouwen, hij zal zijn familie beschermen. De Shiloh Shepherd is uitermate trouw en moedig en is daardoor een goede waakhond en bewakingshond, hij is kalm en zelfverzekerd, maar niet vijandig. Hij heeft een haast menselijke intelligentie, deze serieuze hond beschikt over een groot vermogen om te kunnen leren.
De Shiloh Shepherd blijft graag dicht in de buurt van zijn familie, het is belangrijk om deze hond van kleins af aan te trainen en te socialiseren met een vaste, doch liefhebbende hand, anders kunnen deze honden wantrouwend of angstig worden en dan is het zeer moeilijk om met ze te leven. Vergeleken met de Duitse Herder heeft de Shiloh Shepherd een kalmere, zachtere en makkelijkere persoonlijkheid.
De Shiloh Shepherd geeft een indruk van edelheid en intelligentie, die wijsheid en kracht doet vermoeden. Krachtig gebouwd met ongekende schoonheid en elegantie; een beeld van ware evenwichtigheid; elk deel is in harmonische verhouding tot elk ander deel, en tot het geheel. Zijn reusachtige grootte schrikt zijn trotse houding of schijnbaar moeiteloze bewegingen niet af.
Zijn totale toewijding, zijn bereidheid om te werken en zijn gelukkige houding zijn in zijn alerte ogen af te lezen.Het karakter : De Shiloh Shepherd is een evenwichtige, stabiele, intelligente en aanhankelijke zachtaardige Kameraad. Deze zachtaardige reus bezit een hart van goud en is zijn eigenaar en diens familie trouw. Ze zijn veelzijdig en makkelijk te trainen, men moet ze alleen genoeg tijd geven, niet te hoge eisen stellen en motiverend consequent zijn. Tegenover kinderen en andere dieren zijn ze onbevangen en vriendelijk, mits ze als pup al goed gesocialiseerd worden. Zijn oplettendheid en gedrevenheid maken hem tot een uitstekende familie en sporthond.
Hallo ... !! Thanks iedereen voor je bemoedigende woordjes ... mijn PC heeft er tenslotte helemaal de brui aan gegeven ... alhoewel we eergisteren het zover hadden dat er terug geluid op was ... dus de geluidskaart is niet stuk ... alles leek ok ... maar bij het opstarten liep er weer het één en ander mis ... pffffffff ... is wel echt om grrrrr te doen ... !! Mijn zus heeft m'n pc'ke nu mee en wil het uitpluizen hoe of wat er fout is gegaan ... k hoop dat ze er snel achter komt ... !! Via de laptop van de kids kan ik gelukkig nog t één en ander bewerkstelligen ... Ik breng je graag een lief positief nootje terug... met dank voor je lieve groetjes !! Veel liefs ... dikke knuff ... knipoogje ... XXX Dierenopvoedster & Magnetiseur Miryam
Het Crioulo paard ... het paard van de Spaanse conquistadores uit de 16e... ! !
Geschiedenis De paarden van de Spaanse conquistadores uit de 16e . Deze Spaanse conquistadores namen rijpaarden mee naar Zuid-Amerika, waaronder vele mooie exemplaren. Maar een groot aantal hiervan is toen der tijd ontsnapt. Vele paarden wisten op de enorme pompas van Zuid-Amerika te overleven, dit was een wrede en onbenaderbare plek. Van deze paarden stamt de Crioulo af. De Crioulo is nog steeds door heel Zuid-Amerika te vinden maar voornamelijk in Peru en Argentinië. Men gebruikte de Criollo voor vele doeleinden, onder ander als pony voor de Gaucho (de Argentijnse cowboy) en als cavaleriepaard.
Het oorspronkelijk bloed van de Crioulo is Andalusisch, Berbers en Arabisch, en het dankt zijn kleine maat aan 300 jaar strenge natuurlijke selectie. Het ras is verfijnt door gevolg van het klimaat, van de temperatuur en de kwaliteit van de weilanden. Ook of ze in de heuvels of in de laagvlakte zijn gefokt, en van de particuliere selectieve fokkerij, geënt op de plaatselijke smaak.
Gebruiksmogelijkheden De Crioulo wordt door de Gaucho's gebruikt om vee mee te drijven. De Gaucho gebruikt zijn paard niet alleen om op te rijden maar slaapt ook op zijn paard. Verder is het een goede rijpony die grote afstanden kan afleggen.
Bijzonderheden Zuid-Amerika produceert een van de hardste paarden ter wereld, het kleine warmbloedpaard de Crioulo, rijpaard van de Gaucho's op de grote veeranches in het centrale deel van het continent. Het komt, met kleine variaties in type en stokmaat, in heel Zuid-Amerika voor als de Crioulo en Anglo-Argentino van Argentinië en Uruguay; de Crioulo van Brazilië; de Costeno en Morochuco van Peru; de Caballo Chileno van Chili en de Llanero van Venezuela.Ziehier een super leuk filmke ... heel grappig en gepast op muziek naar voor gebracht ... kei toff datte ... hiiiii ... Voor de kijklustigen onder jullie ... vergeet het liedje in linkerkolom niet uit te zetten alvorens je dit aanklikt hé ... Enjoy it ... hiii ... ! !
Met name in Argentinië is men erg trots op het uithoudingsvermogen van dit paard en organiseert men verrichtingsproeven om hun uithoudingsvermogen en weerstand te testen, wat dan weer invloed heeft op de keuze bij de fokkerij.
Jaarlijks organiseren de fokkers een 15 dagen durende rit waarbij het paard een afstand van ruim 700 kilometer moet afleggen, een gewicht van 110 kg dragend, met niets anders te eten of te drinken dan wat men onderweg tegen komt. Zonder de Crioulo zou de Gaucho nergens zijn: deze ruiter zit altijd in het zadel, weer of geen weer. Zijn Recado een soort zadel, gebruikt hij zowel om te rijden als om op te slapen. Er wordt wel gezegd dat, wanneer men een gaucho zijn paard afneemt, men hem zijn benen afneemt.
Veel liefs ... drijvende groetjes ... hiii ...Miryam
' t speurneusje ... Miryam
...Miryam
... !! Thanks iedereen voor je bemoedigende woordjes ... mijn PC heeft er tenslotte helemaal de brui aan gegeven ... alhoewel we eergisteren het zover hadden dat er terug geluid op was ... dus de geluidskaart is niet stuk ... alles leek ok ... maar bij het opstarten liep er weer het één en ander mis ... pffffffff ... is wel echt om grrrrr te doen ... !!
