De Vlaamse Volksbeweging (VVB) heeft met een actie nabij het federaal parlement het Belgische kiessysteem aangeklaagd. Dat vertoont volgens de Vlaams-nationalisten een democratisch deficit in het nadeel van de Vlamingen. De organisatie klaagt aan dat volgens het principe "één man, één stem", elke stem hetzelfde electoraal gewicht moet hebben, maar dat is volgens de VVB niet het geval in België.
"Het principe 'één man, één stem' was de slogan voor tal van strijdbewegingen voor onafhankelijkheid en de dekolonisatie. Iedere persoon heeft logischer wijze recht op één stem en elke stem moet hetzelfde electoraal gewicht hebben. Maar dat is niet het geval in België", zo stelde Bart De Valck, voorzitter van de Vlaamse Volksbeweging.
"Een snelle blik op de resultaten van de jongste verkiezingen volstaat om aan te tonen dat iedere stem niet hetzelfde gewicht heeft. Zo leverde Vlaanderen 63 procent van de stemmen en heeft het slechts recht op 58 procent van de zetels in de Kamer. De Waalse kiezers vertegenwoordigen 33 procent maar hebben recht op 43 procent van de zetels. Deze rekenwijze bewijst dat het Belgische verkiezingssysteem ongunstig is voor de Vlamingen terwijl zij de meerderheid vormen", besloot De Valck.
Weinig mensen die wisten dat de string van Marlène de Wouters even kwam piepen op de Nederlandse tv. Tot 'De Ideale Wereld' daar gisteren verandering in bracht dus: het aantal likes op de Facebookpagina is inmiddels gestegen van 204 naar 572, bijna een verdrievoudiging. De royaltywatcher, die gisteren bijzonder spontaan uit de hoek kwam, gaf zonder morren toe dat die 'probleembroek' toch wat te laag zat.
Intussen is er overigens ook een pagina met de string van Otto-Jan opgericht. Voorlopig staat de teller op een schamele negentien duimpjes, dat kan dus nog een pak beter.
Voorts stonden Jelle De Beule en Jonas Geirnaert ook nog even stil bij de regeringsvorming en het 'maffiadorp' Maasmechelen. 'Patrick' en 'Antonio' bewijzen alvast dat die criminele rakkers ook een menselijk kantje hebben...
Politiek journalist Ivan De Vadder zal het volgende seizoen van 'De Zevende Dag' niet meer presenteren. Dat heeft De Vadder aangekondigd in het VRT-programma 'Terzake'. "Een aantal mensen op het thuisfront springt een gat in de lucht", aldus De Vadder gisteren.
De Vadder presenteert 'De Zevende Dag' al jaren. "Dat betekent elk weekend werken. Sommigen onderschatten dat wel eens", lichtte De Vadder zelf toe. "Daarnaast wil ik mij als Wetstraatjournalist ook op andere plaatsen inzetten. Een aantal mensen op het thuisfront springt een gat in de lucht."
De Vadder blijft wel aan de slag bij de VRT. Zo zal hij onder andere nog in 'Terzake' en 'Reyers Laat' verschijnen. Bovendien hoopt De Vadder een tweede reeks van 'De Coulissen van de Wetstraat' te mogen maken.
De Vadder zal wel nog eerst vier afleveringen van het populaire zondagsprogramma presenteren. Wie hem daarna opvolgt, is nog niet duidelijk. Chioua Lekhli vervangt sinds september vorig jaar Indra De Witte, die naar de krant Het Belang van Limburg verhuisde.
Vrouwen met een laag IQ worden makkelijker aangetrokken tot rijke mannen dan hun slimmere seksegenoten. Dat blijkt uit onderzoek van de Universiteit van Michigan. Volgens Christine Stanik, die het onderzoek leidde, is het normaal dat vrouwen met een beperkte opleiding en dito carrièrevoorzuitzichten worden aangetrokken door mannen die financiële stabiliteit kunnen bieden.
Uit de studie blijkt dat -in tegenstelling tot wat algemeen wordt aanvaard- het goudzoekersfenomeen meer inhoudt dan hebzucht alleen. Het gaat volgens de onderzoekers om een instinctieve drang om de financiele toekomst van potentiële kinderen te verzekeren.
In vroegere tijden werden vrouwen aangetrokken tot rijke mannen omdat ze wisten dat dit de kans op de overleving van hun kinderen zou vergroten. Dit is een eigenschap die ook door de eeuwen heen intact is gebleven, vooral wanneer een vrouw zelf niet in staat blijkt voor haar financiële onafhankelijheid te zorgen.
Ongezien: zelden heeft een partij zo het Vlaamse kieslandschap gedomineerd als de N-VA in deze periode. De hoogdagen van CD&V zijn al lang vervlogen, maar nu krijgt de ploeg van Bart De Wever zelfs een absolute meerderheid toegedicht. Knack zocht uit op wie de Vlaamse ondernemers hun stem zullen uitbrengen. Traditioneel lijkt Open VLD daar de logische keuze, gezien de liberalen steeds sterk scoorden bij ondernemend Vlaanderen, maar als de verkiezingsstrijd te vergelijken is met Parijs-Roubaix, zou de N-VA al op de baanpiste naar de finish rijden terwijl Open VLD nog over de kasseien ploetert aan Carrefour de l'arbre.
Bart De Wever is volgens de ondernemers de meest geschikte premier: 41 procent van hen wil hem in de plaats van Di Rupo. Kris Peeters werd hier tweede met 22,6 procent.
Maar het meest opvallende: 52 procent, of een absolute meerderheid, van de ondernemers wil N-VA in de regering, gevolgd door Open VLD met 16,9 procent.
Elio Di Rupo krijgt een zware onvoldoende: hij scoort amper 3,9 op 10 op zijn regeringsrapport. Op school zou hij zijn jaar moeten overdoen, maar dat is net wat de ondernemers niet willen. Exit Di Rupo dus.
Als het van ondernemend Vlaanderen afhangt, is een loonlastenverlaging het allerbelangrijkste voor de volgende regeerperiode, naast een verbetering van het concurrentievermogen, een efficiëntere overheid en lagere belastingen. De Wever weet alvast wat doen, al is de weg naar dat premierschap nog heel lang - en de struikelblokken groot. (KA)
Leuven Ook toekomstige notarissen horen niet in de richting van agenten te plassen, zo ondervond een 23-jarige student uit het Limburgse Riemst. Eerder had hij wellicht ook al wagens gevandaliseerd en passanten met voedingswaren bekogeld.
Een getuige zag vrijdagochtend hoe een jongeman op de Vismarkt de zijspiegels van twee geparkeerde wagens vernielde. De opgeroepen patrouille werd vervolgens ook aangesproken door een wandelaar, die even verderop vanuit het raam van een studentenkot bekogeld werd met etenswaren. In dat bewuste raam troffen de agenten een dronken kerel aan, met een fles drank nog in de hand. De eerste getuige herkende hem als de vandaal die op de Vismarkt tekeerging.
Terwijl de vriend van de verdachte, tevens de eigenlijke bewoner van het bewuste kot, met de agenten stond te praten, kreeg de Limburger het lumineuze idee om zijn gulp te openen en richting de politie te urineren. Dat had hij beter niet gedaan, zo bleek toen hij prompt geboeid en meegenomen werd. De agenten konden evenwel maar beter opletten, want als toekomstig notaris beweerde de twintiger zeer goed op de hoogte te zijn van de wetgeving. Anderzijds benadrukte hij ook meermaals dat zijn ouders in geen geval opgebeld mochten worden. Voor de politie was het intussen welletjes en dus werd de dronken kerel ter ontnuchtering opgesloten in de cel. Er werd een pv opgesteld voor de beschadigde zijspiegels, alsook voor smaad en openbare zedenschennis. Wat het vandalisme betreft, zal de politie wel nog camerabeelden onderzoeken.
Een 'recordaantal' Vlaamse ambtenaren kreeg vorig jaar een negatieve evaluatie. Dat schrijven De Standaard en Het Nieuwsblad. In totaal kregen 36 ambtenaren een onvoldoende, dat is bijna een verdubbeling in vergelijking met 2012, aldus het departement Bestuurszaken van de Vlaamse overheid.
Van de bijna 27.000 Vlaamse ambtenaren, kreeg 0,2 procent een negatieve evaluatie. De onvoldoendes zijn vooral terug te vinden bij het departement Mobiliteit en Openbare Werken én bij het departement Bestuurszaken zelf. Wie een negatieve evaluatie krijgt en binnen de drie jaar nog eens een onvoldoende haalt, wordt ontslagen, aldus bevoegd Vlaams minister Geer Bourgeois (N-VA).
Vier ambtenaren kregen bovendien een "loopbaanvertraging", wat wil zeggen dat ze trager anciënniteit zullen opbouwen als gevolg van een slechte beoordeling.
In feite ligt dit cijfer onwaarschijnlijk laag. Ik ken eerlijk gezegd in Brussel met moeite 36 ambtenaren die goed werken! Tijdens de Tour de France zit iedereen naar de koers te kijken. 's middags uitgebreide lunchpauzes, pinnen met anderen hun kaarten. Natuurlijk, de evaluaties komen van de ambtenaren zelf. Het is alsof gevangenen zichzelf zouden moeten evalueren.
Guy Verhofstadt, liberaal kandidaat voor de functie van Europees Commissievoorzitter, verdient jaarlijks 230.000 euro bovenop zijn loon als lid van het Europees parlement. Dat meldt het Nederlandse programma RTL-Z. "Het is geen toeval dat dit net nu weer wordt opgerakeld", reageert Verhofstadt. Volgens hem zijn de bedragen geen geheim en al lang bekend.
"Ik ben altijd correct en transparant geweest in de aangifte van mijn mandaten", zegt de Open Vld-topkandidaat. "Ze staan al jaren voor iedereen open en bloot op de website van het Europees Parlement te lezen."
Een maand geleden raakte al bekend dat Verhofstadt als bestuurder bij Sofina, een Belgische portefeuillemaatschappij, vorig jaar 130.500 euro bruto verdiende aan zitpenningen en vergoedingen. RTL voegt daar nu aan toe dat Verhofstadt bij het Nederlandse pensioenfonds APG in 2012 42.840 euro verdiende. Scheepvaartgroep Exmar maakte in 2013 60.000 euro over aan Verhofstadt.
"Niks fout" Guy Verhofstadt heeft "niets stiekems" gedaan en er is dus ook geen reden om zijn gedrag te veroordelen, zei de Nederlandse premier Mark Rutte vandaag in een reactie op een oproep aan zijn adres van PVV-leider Geert Wilders om de steun voor de kandidatuur van Verhofstadt voor het voorzitterschap van de Europese Commissie direct in te trekken.
Als leider van de Nederlandse liberale partij VVD steunt Rutte de kandidatuur van Verhofstadt. Hij zei vandaag dat de Belg altijd open en transparant is geweest over zijn verdiensten. "Verhofstadt houdt zich aan de regels." Volgens Rutte mag een Europarlementslid gewoon een dergelijk "fiks bedrag" bijverdienen. De Nederlandse premier ziet dan ook geen reden om hierover contact op te nemen met Verhofstadt.
Niet ongebruikelijk "Het is niet ongebruikelijk dat het bedrijfsleven een beroep doet op de expertise van ervaren politici. Daarom is geen toeval dat deze casus voor de tweede keer vlak voor de verkiezingen geïsoleerd en opgerakeld wordt."
In zijn nieuwe campagneboekje, dat vorige week werd voorgesteld, rakelt ook Bart Staes (Groen) de persoonlijke inkomsten van Verhofstadt op. "Met een voorzichtig geschat nettomaandinkomen van 20.000 euro verdient (hij) even veel als miljoenen Europeanen op een heel jaar", schrijft Staes.
Andere kandidaten verdienen minder Opvallend is wel dat van alle topkandidaten voor het voorzitterschap van de Europese Commissie, Verhofstadt de enige grootverdiener is. Martin Schulz, de kandidaat voor de Europese socialisten, houdt het op zijn inkomen als voorzitter van het Europees Parlement. EVP-kandidaat Jean-Claude Juncker heeft buiten zijn Europese functie nog een topjob bij het Internationaal Monetair Fonds. Groen-kandidaat Ska Keller zou geen andere functies bekleden.
GENT – Vanaf volgend jaar organiseert de faculteit Politieke en Sociale Wetenschappen aan de UGent een master Nanopoliticologie. Op die manier hoopt men in de toekomst ook de verkiezingsresultaten van Vlaams Belang, LDD, PVDA+ en zelfs SPA te blijven bestuderen.
Dankzij de elektronenmicroscoop kan men in Gent tegenwoordig ook LDD en PVDA+ bestuderen.
Op dit moment bestuderen de politicologen aan de universiteit van Gent de democratie nog altijd met verouderde toestellen en methodes. “Die hebben hun dienst bewezen in het politieke landschap van de verzuilde twintigste eeuw, dat grotendeels gedomineerd werd door drie grote stromingen”, stelt decaan Herwig Reynaert. “Maar in het licht van de huidige politieke versnippering, met partijen die amper boven de kiesdrempel uitkomen, is het absoluut noodzakelijk om ons ook met de wetenschap van het allerkleinste niveau bezig te houden.”
Bovendien suggereert de snelheid waarmee traditionele politieke partijen aan maatschappelijk draagvlak inboeten dat het nog in de 21ste eeuw onmogelijk wordt om ook hen met de bestaande politicologische technieken te bestuderen. “Partijen die vroeger onaantastbaar leken, stellen nu amper nog iets voor”, stelt professor Carl Devos. “Als we niet inzetten op Nanopoliticologie wordt het binnenkort simpelweg onmogelijk om nog zinnige dingen te zeggen over het liberalisme, het socialisme of de christendemocratie.” Volgens sommige watchers maakt professor Devos wegens zijn socialistische signatuur het meeste kans op de allereerste leerstoel Nanopoliticologie.
Andere wetten
De faculteit voegde de daad bij het woord en investeerde alvast in een krachtige elektronenmicroscoop. “Die moet ons meteen na 25 mei al in staat stellen om Vlaams Belang, PVDA+ en LDD nog onder de loep te kunnen nemen”, stelt Reynaert. “De nanopolitiek is een fascinerende wereld, waarin blijkbaar heel andere wetten gelden dan in de macropolitiek.”
“En toch is het ontzettend belangrijk om te weten wat daar precies in omgaat”, benadrukt Carl Devos. “Ik geef een voorbeeld: in 2003, toen de N-VA met 4,92 procent de kiesdrempel net niet haalde, had niemand kunnen bevroeden hoe dominant die factie uiteindelijk zou worden. Hadden we toen al een elektronenmicroscoop gehad, dan hadden we dat misschien zien aankomen. In dat geval zou Yves Leterme wel twee keer hebben nagedacht over dat kartel. Misschien waren Vlaams Belang en N-VA dan met elkaar versmolten zonder dat iemand daar ooit iets van gemerkt zou hebben. Misschien was Jean-Marie Dedecker (LDD) dan wel de Vlaamse minister-president geworden, wie weet.”
In de belastingzaak rond Europees commissaris voor Handel Karel De Gucht en zijn echtgenote Mireille Schreurs tekent de FOD Financiën cassatieberoep aan tegen het arrest van het Gentse hof van beroep. Dat oordeelde dat de Bijzondere Belastinginspectie (BBI) niet het recht had om de bankrekeningen van het echtpaar in te kijken. Het nieuws wordt bevestigd door Victor Dauginet, de advocaat van De Gucht. Het cassatieberoep betekent dat de fiscale zaak tegen De Gucht wordt voortgezet en dat de fiscus doorzet met de eis tot verhoging van het bijkomend belastbaar inkomen van het echtpaar met een bedrag van 976.000 euro.
Het Gentse hof van beroep oordeelde in december dat de fiscus onvoldoende aanwijzingen van belastingontduiking had om de rekeningen van het echtpaar in te kijken. De machtiging om de rekening in te kijken werd vernietigd door het hof van beroep en alle gegevens daaruit mochten door de fiscus niet gebruikt worden. Dat betekent dat de fiscus de betwiste aandelentransactie die ontdekt werd, niet kon aanwenden in de belastingzaak die in 2015 gepleit zou worden voor de fiscale kamer van de Gentse rechtbank van eerste aanleg.
Naar inhoud had de fiscus dus wel degelijk gelijk, echter naar vorm kon het gezin De Gucht de dans ontspringen. We ergeren ons in Vlaanderen al jaren aan criminelen die wegens procedurefouten op vrije voet worden gesteld. En eigenlijk gaat het dus met bepaalde politici niet veel beter.
Klassenjustitie?
Bovendien heerst er bij de bevolking het gevoelen dat er een soort van klassenjustitie speelt. Indien politici betrokken raken bij fraude of belastingontduiking, dan wordt de zaak meer dan in eens in een doofpot gestoken. En de zogenaamde scheiding der machten, daar stelt Jan met de pet zich al vele jaren vragen bij. Iedereen weet ondertussen dat binnen de gerechtelijke wereld niemand via een vergelijkend examen wordt benoemd. De katholieke zuil en de loge delen er nog steeds de lakens uit. Logeman Karel De Gucht maakt op dat vlak natuurlijk opnieuw een slechte beurt. Net zoals Yves Leterme contacten onderhield met het gerecht tijdens het Fortisdebacle, is het dus best mogelijk dat andere politici dezelfde weg opgaan. En als je dan een gekend logeman bent, dan wordt zo'n connectie als evident aanschouwd.
Cassatieberoep
De FOD Financiën kon dus wel nog in cassatieberoep gaan tegen het arrest van het Gentse hof van beroep, en heeft na drie maanden beslist om dat te doen. Volgens de BBI zijn er argumenten om elementen van het arrest te laten vernietigen, zodat de verzamelde gegevens opnieuw aangewend kunnen worden in de belastingzaak.
Het Hof van Cassatie moet zich nu uitspreken of er procedurele elementen zijn om het arrest van het hof van beroep te verbreken, en eventueel de zaak terug te sturen naar een ander hof van beroep.
Victor Dauginet, de advocaat van het echtpaar De Gucht, betreurt het cassatieberoep. "De administratie heeft het volste recht om alle middelen uit te putten, maar we zijn ervan overtuigd dat alles zal eindigen met een nietige aanslag. Maar intussen zit meneer De Gucht twee tot vijf jaar vast met een verhaal dat hem belast en dat een handicap vormt voor zijn politieke carrière", zegt Dauginet. De advocaat verwacht dat het Hof van Cassatie anderhalf tot twee jaar nodig zal hebben om te beslissen over een eventuele verbreking. Als een ander hof van beroep opnieuw moet oordelen, zou de zaak opnieuw twee jaar vertraging kunnen oplopen. De belastingzaak die in 2015 gepleit zou worden voor de fiscale kamer van de Gentse rechtbank van eerste aanleg, zal vermoedelijk uitgesteld worden tot na de beslissing van Cassatie.
Bij de FOD Financiën wil men geen commentaar geven over het cassatieberoep. "We kunnen niets zeggen over individuele dossiers", zegt woordvoerster Florence Angelici, die de beslissing van Financiën bevestigt noch ontkent.
Kaakslag voor VLD in volle verkiezingsstrijd
Totaal onbegrijpelijk is wel de houding van de Open VLD. Tijdens haar recent verkiezingscongres werd Karel De Gucht nogmaals in de bloemmetjes gezet. Gwendolyn Rutten trok hard van leer tegen de fiscus. Rutten heeft natuurlijk haar carrière te danken aan Karel De Gucht en moest hem daarom een hart onder de riem steken.
Maar de publieke opinie slikt dat niet. Er is op dit moment geen enkele marketingman die een partij zou aanbevelen een zwart schaap naar voor te schuiven in volle verkiezingsstrijd. En toch is de Open VLD zo lomp om dit wel te doen.
Op facebook verschijnen dezer dagen massaal veel foto's van Karel De Gucht samen met lokale kandidaten. Blijkbaar zijn die kandidaten zo naïef om zichzelf te verbranden met een Karel De Gucht aan hun zijde. Zelfs in het aanschijn van de nederlaag zijn sommige partijleden zo verblind door hun leiders. Ik heb het al geschreven, toen Guy Verhofstadt zijn historisch beruchte linkse bocht nam met de "Snel-Belg-Wet", waren er partijleden die zo in extase verkeerden dat ze Verhofstadt hadden gevolgd zelfs indien hij had verklaard een aanhanger te zijn van Stalin of Mao Zedong.
De klucht met De Gucht begint stilaan dramatische vormen aan te nemen. De VLD doet het niet echt goed in de peilingen. Twijfelaars zullen eerder geneigd zijn voor een ander rechts alternatief te kiezen. Het NVA zal er alleen maar stemmen mee winnen.
Wat het geval Karel De Gucht betreft, denk ik dat er na de verkiezingen best een streep wordt getrokken onder deze zwarte bladzijde van de Vlaamse liberalen. De Gucht heeft overigens genoeg mogelijkheden buiten de politiek. Anderen zijn hem voor gegaan en vele anderen zullen hem nog volgen.
"Momenteel onderzoekt men het contact tussen de administratie en de belastingplichtige, in dit geval Karel De Gucht", zegt VTM NIEUWS-reporter Jan Demeulemeester in Brussel. "Op zich is die communicatie niet vreemd, dat gebeurt in het geval van duizenden belastingbetalers. De vraag is of er iets in stond dat niet bestemd is voor De Gucht. Alle e-mails en brieven worden nu uitgeplozen." "Er zijn twee mogelijke conclusies: ofwel is er niets aan de hand, ofwel is er wel iets aan de hand. In het ergste geval kan dit leiden tot ontslag voor de grote baas van de belastinginspectie. Voor De Gucht is de politieke schade nu al groot, in dat geval zou die enorm zijn."
Eurocommissaris Karel De Gucht ontkent dat een tussenkomst van de BBI zelf hem hielp in een fiscale zaak. 'Alle documenten die in de procedure aangewend zijn, kreeg hij via het administratief dossier', aldus zijn advocaten. Staatssecretaris voor Fraudebestrijding John Crombez wil tegen volgende week duidelijkheid.
De grote baas van de Federale Overheidsdienst Financiën, Hans D'hondt, beval dinsdag de opstart van een intern onderzoek naar tussenkomsten van BBI-directeur Frank Philipsen in het dossier-De Gucht. De Tijd onthulde dit weekend dat De Gucht drie brieven had gestuurd naar de BBI. De Gucht ontkende dat het om intimidatie ging. Hij zei ook op de brieven nooit antwoorden te hebben gekregen.
Maar dinsdag raakte in deze krant bekend dat de BBI-topman een vertrouwelijke mail doorspeelde aan De Gucht, komende van de Gentse BBI-directeur Karel Anthonissen. Mogelijk is Philipsen, voormalig kabinetschef van de blauwe staatssecretaris Hervé Jamar (MR), met die tussenkomst zijn boekje te buiten gegaan. Het hoofdbestuur van Financiën was niet op de hoogte en vraagt een onderzoek.
De Gucht ontkent met klem via zijn advocaten dat er een tussenkomst was. 'Het is manifest onjuist dat de heer Philipsen welkdanig document van het dossier heeft overgemaakt onze cliënten', aldus advocaten Victor Dauginet en Bruno Cardoen. De advocaten noemen het voorts 'normaal' dat De Gucht 'zich richt tot de superieuren van een ambtenaar die geen verderer garanties kan bieden voor een eerlijke behandeling van het dossier'. Ze doelen daarmee naar de rol van de Gentse BBI-directeur Karel Anthonissen.
Staatssecretaris John Crombez (sp.a) vraagt van zijn kant volledige klaarheid tegen volgende week. 'Het is te betreuren dat Europees Commissaris De Gucht onwaarheden vertelt', aldus Crombez aan een ploeg van VRT. Volgens Crombez heeft hij Financiën gevraagd tegen volgende week met de nodige informatie te komen - 'met mogelijke gevolgen'
Hoewel Europees commissaris Karel De Gucht (Open Vld) dit weekend o.a. in de Zevende Dag ontkende dat hij ooit een antwoord heeft gekregen op de drie brieven die hij naar de top van de Bijzondere Belastingsinspectie stuurde, blijkt dat nu wel het geval te zijn. Dat onthult de krant De Tijd vandaag.
De Tijd pakte dit weekend uit met drie brieven die De Gucht naar Frank Philipsen, de baas van de BBI, had gestuurd met daarin de eis om de Gentse BBI-directeur Karel Anthonissen van het onderzoek tegen hem te halen. De Gucht bevestigde dat hij de brieven had geschreven door te zeggen dat ook hij "het recht heeft om zich kwaad te maken". De Gucht voegde er ook aan toe dat hij nooit een antwoord gehad op de brieven.
Maar dezelfde krant pakt vandaag uit met een vierde brief aan Philipsen, waaruit moet blijken dat zijn vraag een positief gevolg had gekregen, onder andere telefonisch. "Aansluitend op ons telefonisch onderhoud en uw mondelinge toezegging dit stuk, dat essentieel is voor het administratief dossier, aan mij te zullen overmaken, wil ik u vriendelijk doch dringend verzoeken kwestieus document aan mij over te maken", zo schrijft De Gucht.
"Dolksteek" Na de brief stuurde Philipsen het gevraagde, interne, document door naar het privé-mailadres van De Gucht. Wanneer Anthonissen dat ontdekt, reageert hij misnoegd op het gebrek aan interne steun van zijn baas. "Een dolksteek", zo omschrijft hij het manoeuvre.
De Gucht kreeg met behulp van Philipsen ook een intern document in handen dat hem hielp te procederen tegen de BBI zelf. En ook de drie eerdere brieven blijken nu niet in dovemansoren te zijn gevallen. Hoewel Philipsen in het begin zijn gewestelijk directeur Anthonissen nog steunde, zou hij na de brieven telkens een interne nota geschreven hebben om Anthonissen van het dossier te halen. Maar die weigerde altijd.
Uiteindelijk besliste het Gentse hof van beroep dat Anthonissen onpartijdig was, maar dat er te weinig aanwijzingen waren om het onderzoek naar De Gucht verder te zetten. Anthonissen kreeg wel een tuchtsanctie van Philipsen omdat hij was blijven weigeren het dossier af te staan.
zo 06/04/2014 - 11:50 Daan Bauwens, Charlotte Van Driessche, Roel Peters Tijdens het groot debat van De Tijd zei N-VA-Bart De Wever dat wij nu 9 procent van ons bruto binnenlands product belastingen op kapitaal heffen. "Daarmee zijn we het zesde land in Europa. Boven Frankrijk, boven Nederland, de gidslanden wat dat betreft, waar vermogensbelasting bestaat. Wij heffen al meer.”
VRT-journalist Ivan De Vader daarentegen ziet België helemaal onderaan de lijst bengelen. "Juist is juist" heet zijn rubriek in de Zevende Dag, maar in praktijk gebruikt deze verguisde journalist deze item om keer op keer een politiek statement te maken. Normaal gezien mogen journalisten niet aan politiek doen. Hun ethiek verbiedt dat. Maar Ivan De Vadder is al jaren een buitenbeentje. Memorabel was ooit zijn optreden tbij Yves Leterme in De Zevende Dag. Omdat Leterme hem niet de antwoorden gaf die hij verhoopte, brak hij opeens het interview af en liep boos weg. Nadien trachtte de nationale omroep de brokken te lijmen. Op een stalinistische manier werd het interview verkapt, alsof het lang aansleepte, hetgeen überhaupt niet het geval was. Het was een zielig schouwspel waarbij De Vadder afging als een gieter. Ofschoon de publieke omroep De Vadder officieel steunde, mocht Yves Leterme de volgende dag in Terzake alles rustig komen uitleggen bij de minzame Kathleen Cools.
Maar De Vadder kan het zich niet laten. Hij is zo links dat CD&V in zijn ogen rechts is. Hij haat de Vlaamse Christendemocraten en voor de gevoelens hij koestert voor het NVA en het Vlaams Belang bestaan er geen woorden meer.
Ofschoon Bart De Wever grotendeels gelijk had met zijn stelling dat België op de zesde plaats staat qua inkomsten uit kapitaal, heeft De Vadder en zijn entourage zich kapot gezocht om de NVA-voorzitter onderuit te halen.
Met een totaal onbegrijpelijke redenering tracht hij de kijkers te overtuigen dat er toch nog VEEL ruimte is om de belastingen op kapitaal te verhogen. Veel cijfermateriaal is er niet voorhanden. Dan maar wat inproviseren. Hieronder vindt U zijn belachelijke uiteenzetting:
"“Belasting op kapitaal” is niet hetzelfde als “vermogensbelasting”. Een vermogensbelasting is een belasting op het totale vermogen van een gezin. In België bestaat momenteel geen vermogensbelasting, maar verschillende partijen stellen wel voor om zo’n belasting in te voeren.
Bart De Wever heeft het op het groot debat over de “belastingen op kapitaal”. Dit is geen belasting op het kapitaal zelf, maar op de inkomsten van dat kapitaal.
Wat zijn inkomsten uit kapitaal? Onder meer winsten van bedrijven, inkomsten van zelfstandigen, dividenden en intresten, onroerende en roerende heffing, successierechten en registratierechten. Elk van deze zaken wordt in ons land belast. Dit is waar Bart De Wever het over heeft.
Volgens De Wever is België “met 9 procent van ons bruto binnenlands product” het “zesde land in Europa”. Voor wat belastingen op kapitaal betreft, zouden we boven Frankrijk en Nederland staan. Enig speurwerk wijst uit waar De Wever zijn cijfers vandaan haalt: de publicatie “Taxation trends” van de Europese Commissie. Voor elke lidstaat van de EU geeft de studie de verhouding weer tussen de binnengekomen belastingen en het bruto binnenlands product (bbp). Wanneer we de cijfers voor België opzoeken, vinden we het volgende terug:
Bron: Europese Commissie: Taxation trends (2013), cijfers voor 2011
Het cijfer dat Bart De Wever gebruikt om zijn stelling te onderbouwen, blijkt te kloppen. Belastingen op kapitaal brachten in 2011 34,2 miljard euro op, of 9,2 procent van het bbp. Wanneer we kijken naar de rangschikking van landen waar de verhouding van de belastinginkomsten uit kapitaal tegenover het bbp het grootst is, komen we het volgende te weten:
Bron: Europese Commissie: Taxation trends (2013), cijfers voor 2011
België staat op plaats 6 in Europa. Nederland staat niet in de lijst. We staan dus hoger dan Nederland, zoals De Wever had aangehaald. In tegenstelling tot wat hij op het debat verkondigt , scoren we wel lager dan Frankrijk."
En dan gaat Ivan De Vadder helemaal uit de bocht:
"Wanneer we de bovenstaande tabel echter iets langer bekijken, merken we iets vreemd op. Volgens de lijst die Bart De Wever gebruikt, is Luxemburg het land met de hoogste belastingen op kapitaal. Hier voelt iets niet juist aan.
Belastingdruk berekenen
We keren even terug naar de uitspraak van Bart De Wever op het groot debat van De Tijd: “Wij heffen nu 9 procent van ons bruto binnenlands product belastingen op kapitaal.” Met andere woorden: Bart De Wever vergelijkt de binnengekomen belastingen op kapitaal met het bbp.
We kunnen ons de vraag stellen: heeft dit wel zin? Zegt dit iets over hoe zwaar kapitaal in werkelijkheid belast wordt? Zou het niet beter zijn om de belastingen uit kapitaal te vergelijken met de totale inkomsten uit kapitaal? De belastingdruk op arbeid wordt toch ook berekend door de geïnde belastingen te vergelijken met de totale loonmassa, en niet het bbp? Het heeft weinig zin om te vergelijken met het bbp als je iets wil zeggen over de belastingdruk.
Deze vaststelling wordt ondersteund door een verklaring van de Nationale Bank in 2010. “De omvang van de heffingen op het vermogen en op de inkomens uit vermogen in verhouding tot het BBP is geen relevant gegeven voor het niveau van de heffingstarieven in een bepaald land”, stond te lezen in de publicatie. Met andere woorden: belastingdruk kan niet bepaald worden door belastinginkomsten te vergelijken met het bbp.
We kunnen echter niet voorbij aan het feit dat we nog steeds op de zesde plaats staan in de Europese ranglijst. De belastinginkomsten uit kapitaal in ons land zijn dus hoog. Dat ligt echter niet noodzakelijk aan een hoge belastingdruk op kapitaal. Het zou even goed kunnen dat er binnen onze landsgrenzen bijzonder veel winsten op kapitaal gemaakt worden. Daarvoor heb je veel kapitaal nodig. Indien dit het geval is, zou ook een eerder laag belastingtarief op kapitaal hoge inkomsten genereren.
We hebben dus nood aan een schatting van het aanwezige kapitaal of financiële vermogen in ons land. In België is het echter bijzonder moeilijk om aan deze informatie te geraken. Er heerst stilzwijgen over het eigen vermogen. Nederland is anders: er wordt jaarlijks een vermogensstaat opgemaakt van alle gezinnen. De enige informatie over gezinsvermogens in België is terug te vinden in twee recente publicaties: “Global Wealth Report” van vermogensbeheerder Allianz uit 2012 en een rapport met dezelfde naam, gepubliceerd in 2013 door vermogensbeheerder Crédit Suisse.
Wat blijkt uit deze rapporten? Ons land beschikt over bijzonder veel kapitaal. De gezinnen in ons land hebben een totaal nettovermogen van 1.882 miljard euro. Wanneer we het financiëel nettovermogen per inwoner bekijken, blijken we het rijkste land te zijn van de EU. Wereldwijd staan we op plaats 4. We laten enkel Zwitserland, de Verenigde Staten en Japan voorgaan.
Voor wat ons financieel nettovermogen betreft, zijn we dus het rijkste land van de Europese Unie. Hoeveel belastingen betalen we op ons kapitaal? De meest recente cijfers vinden we in een recente studie, gepubliceerd bij de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO). In die studie vinden we het effectieve belastingtarief van de 4 belangrijkste vormen van belasting op kapitaal: belasting op dividenden, interestbelastingen, belasting op meerwaarde op aandelen en belasting op meerwaarde op eigendom.
Wanneer we de cijfers voor België opzoeken, komen we het volgende te weten:
Bron: OECD Taxation Working Paper No. 19 (2013)
Waar situeert ons land zich als we gaan kijken naar de lasten op kapitaal tegenover de totale inkomsten uit kapitaal? Op de lijst van 34 OESO-landen prijkt België op plaats 29 qua lasten op dividenden, plaats 20 voor interesten, plaats 20 voor lasten op meerwaarde van de eigendom en ten slotte een allerlaatste plaats voor meerwaarde op aandelen."
Tot zover de eigen statistische en economische interpretatie van Ivan De Vadder. En dan komen zijn politieke statements:
"Met andere woorden: voor wat belastingdruk op kapitaal betreft, bengelt België internationaal gezien aan de staart.
Conclusie: als we de geïnde belasting uit kapitaal vergelijken met het bbp, staat ons land inderdaad met 9,2 procent op de zesde plaats in Europa. Maar bij een vergelijking tussen de geïnde belastingen op kapitaal en het totale inkomen uit kapitaal in het hele land, blijkt dat België helemaal onderaan de lijst bengelt."
Door deze conclusie geeft De Vadder duidelijk aan dat zijn zogezegde objectieve interpretatie helemaal niet neutraal is. Immers, volgens Ivan De Vadder bengelt een land helemaal achteraan als het op de 20e plaats van 34 staat. Volgens mijn wiskundige kennis, staat zo'n land in het midden!!! Een land dat achteraan zou bengelen zou bij de laatste 5 staan.
Natuurlijk dat de belastingsdruk in dit land gigantisch hoog is. Jaar na jaar verschijnen internationale publicaties die keer op keer onderlijnen dat wij de tweede hoogste belastingsdruk van de wereld hebben. Daar kan de verschrikkelijke De Vadder niet om heen. Dat soort van publicaties gebruikt hij natuurlijk niet. Hij pikt er hier en daar cijfers uit die hem goed uitkomen.
Alle gekheid op een stokje. Indien we mensen à la De Vadder zouden volgen, zou de belastingsdruk nog toenemen en zouden wij zonder enige twijfel het zwaarst belaste land ter wereld zijn. Trop is natuurlijk teveel. Maar dat is natuurlijk zeer moeilijk uit te leggen aan een staatsambtenaar die een statuut heeft dat nergens ter wereld zijn gelijke heeft. Misschien dat De Vadder dat eens dient te vergelijken in zijn volgende aflevering van "juist is juist" in de Zevende Dag
Eurocommissaris voor Handel Karel De Gucht (Open VLD).
GENT - Eurocommissaris voor Handel Karel De Gucht (Open VLD) heeft in drie brieven geprobeerd het hoofd van de Bijzondere Belastinginspectie (BBI), Frank Philipsen, onder druk te zetten om op te treden in zijn belastingdossier. Dat schrijft De Tijd.
De drie brieven werden publiek gemaakt door de Gentse directeur van de Bijzondere Belastinginspectie, Karel Anthonissen. Anthonissen kreeg de brieven gericht aan zijn baas in bezit in het kader van de openbaarheid van bestuur. De Bijzondere Belastinginspectie van Gent ligt al sinds 2009 overhoop met eurocommissaris voor Handel Karel De Gucht.
In december 2013 oordeelde het Gentse hof van beroep dat de BBI over te weinig munitie beschikte om de bankrekeningen van Karel De Gucht te mogen inkijken. Hiermee verviel ook meteen de vaststelling van fraude aan het adres van de eurocommissaris.
Het is nu aan Frank Philipsen, de topman van de BBI, of er cassatieberoep wordt aangetekend tegen het arrest van het Gentse hof van Beroep.
Iedereen die Karel De Gucht persoonlijk kent, beweert dat dit slechts het topje van de ijsberg is. Oud-partijgenoten zoals Hugo Coveliers en Jean-Marie De decker omschrijven Karel De Gucht als een duistere figuur met vele geheimen. Zeker op financieel vlak zou er veel te zeggen zijn over de handel en wandel van de De Gucht-clan. Dedecker beweert dat er onder andere vanalles fout liep bij de transacties van overheidsgebouwen en Hugo Coveliers vergeleek hem in het verleden al met een Albanese maffiafiguur. Voor sommige insiders is het slechts een kwestie van tijd. Vroeg of laat komen een aantal schandalen in de openbaarheid.
De brieven van De Gucht gericht aan Philipsen, waar de Gentse BBI-directeur Karel Anthonissen nu mee in de openbaarheid treedt, zorgen natuurlijk voor extra druk op de ketel.
De brieven werden geschreven tussen eind 2012 en midden 2013, dus toen het conflict tussen de Europees commissaris en de Gentse BBI in alle hevigheid losbarstte. De Gucht ondertekende zijn brieven als ‘minister van staat’ en niet als ‘Europees commissaris’.
‘Bedreigd’
De toon van de brieven laat weinig aan de verbeelding over. De Gentse BBI-directeur Karel Anthonissen moet van het dossier worden gehaald en het is aan Philipsen om dat in orde te brengen. Ondermeer de opiniestukken uit de pen van Anthonissen in het extreemrechtse blad ’t Scheldt en op een extreemlinkse site, komen aan bod in de brieven. Volgens De Gucht draagt Anthonissen dan ook de zweem van partijdigheid met zich mee, iets wat het Gentse hof van beroep in zijn arrest later ontkrachtte.
Het is totaal onbegrijpelijk dat men in regeringskringen De Gucht blijft steunen
De Gucht vraagt in een latere brief ook nog om de bevestiging van Anthonissen die van het dossier gehaald werd, om te zetten in de praktijk en stuurt aan op een minnelijke schikking in het dossier. Anthonissen werd effectief van het dossier gehaald en kreeg ook een blaam van de BBI-top omdat hij zou geweigerd hebben het dossier uit handen te geven zoals hem was bevolen.
De Gentse BBI-directeur vraagt nu aan minister van Financiën Koen Geens (CD&V) om klacht in te dienen tegen Europees commissaris De Gucht wegens smaad. Als BBI-directeur voelt Karel Anthonissen zich door De Gucht ‘bedreigd’.
‘Ik sta 100 procent achter die brieven’
Victor Dauginet, de advocaat van Karel De Gucht, was niet op de hoogte van de brieven aan het adres van BBI-baas Frank Philipsen en wenst zich van commentaar te onthouden. De Gucht zelf geeft toe aan De Tijd dat de brieven van zijn hand komen. ‘Ik sta er nog altijd 100 procent achter. (...) Ik heb er geen enkel probleem mee dat dit publiek wordt. Ik heb de brieven bewust niet ondertekend als eurocommissaris.’
Volgens De Gucht is Anthonissen zijn boekje zwaar te buiten gegaan in een onderzoek dat volgens het Gentse hof van Beroep nooit had mogen opgestart worden. ‘U weet toch dat andere BBI-directeurs afstand genomen hebben van zijn optreden in mijn dossier?’
Ofschoon Karel De Gucht al jaren in opspraak is, mocht hij recent als Europees Commissaris nog aan tafel zitten met de Amerikaanse president Obama, hetgeen meteen ook de relativiteit van de (Belgische) politiek demonstreert. Oud-Navosecretaris Willy Claes moest destijds voor minder opstappen, maar blijkbaar gelden niet voor iedereen dezelfde spelregels.
Een hoogbejaarde bewoonster van een Brussels rusthuis die vorige week in een ziekenhuis overleed, is per vergissing gecremeerd. De bedoeling was eigenlijk om het lichaam van de vrouw bij te zetten in de familiegrafkelder op het kerkhof van Bonlez (Chaumont-Gistoux). De familie van de overleden vrouw heeft een klacht ingediend, zo berichten diverse media.
De vrouw van in de negentig verbleef in een OCMW-rusthuis in Sint-Lambrechts-Woluwe, maar overleed in het ziekenhuis. De bedoeling was om de vrouw een laatste rustplaats te geven in de familiegrafkelder, waar ze naast haar man zou worden begraven.
De dochter van de vrouw had gevraagd dat het lichaam in het mortuarium van het OCMW-rusthuis zou worden bewaard, tot aan de aankomst van de begrafenisondernemer. Dinsdagavond merkte het OCMW echter dat het lichaam was verdwenen. Nadien bleek dat de familie van een andere overleden bewoner een privébegrafenisondernemer had ingeschakeld om het lichaam van hun naaste, dat eveneens in het mortuarium lag, te recupereren en te cremeren. De privéfirma heeft zich blijkbaar om een nog onbekende reden vergist van lichaam. Het lichaam van de bejaarde vrouw werd gecremeerd en de assen verstrooid.
Volgens Johan Dexters, van de Nationale Federatie van Beroepsverenigingen en Syndikale Kamers van Aannemers van Begrafenissen van België, zijn er in de afgelopen tien jaar 3 à 4 gevallen bekend in ons land waarbij overleden personen per vergissing werden gecremeerd.
De kopstukken van CD&V hebben het sociaaleconomisch verkiezingsprogramma van de partij - het '3D-plan' - overhandigd aan de Duitse bondskanselier Angela Merkel. Dat gebeurde op de vergadering van de Europese Volkspartij (EVP) in Brussel, kort voor de start van de Europese top.
Vlaams minister-president Kris Peeters, partijvoorzitter Wouter Beke, vicepremier Pieter De Crem en Europees lijsttrekker Marianne Thyssen zaten kort met Merkel samen om het plan te overlopen. De tekst is nu ook naar het Duits en het Engels vertaald en werd aan de bondskanselier overgemaakt. Later wordt het 3D-plan ook nog in het Frans omgezet.
Volgens Peeters zag Merkel dat het plan veel elementen bevat die ook in haar programma terug te vinden zijn en dat het "alles heeft om de kiezer te overtuigen". Peeters hoopt op een positief antwoord. "Als ons plan door haar en haar diensten goed wordt bevonden, ben ik tevreden", zei hij. Zelf was Merkel niet aanwezig op de persbriefing.
Analyse
Mocht NVA dit gedaan hebben, het land was te klein. Wie bedenkt nu zoiets? Waarom Merkel en bv niet de Engelse premier. Het toont aan hoe CD&V denkt over de werkelijke leiding van Europa en dat is blijkbaar niet de EU of de Raad van Ministers. Neen, dat is inderdaad de facto Duitsland. Wie had dat durven denken 70 jaar na de Tweede Wereldoorlog?
Ondertussen kent ongeveer iedereen het standpunt van de EU. Rusland moet met zijn handen afblijven van Oekraïne. Europa doet nu ongeveer alles om het regime in Kiev te steunen en de eerste pesterijen tegen Rusland zijn bezig. Ook Karel De Gucht trachtte zich onlangs nog op dit thema te profileren.
Fascisten in de regering
Maar in beide "kampen" mist men de nodige nuance. Europa gedraagt zich zo pro-Oekraïne dat ze vergeten zijn dat er een fascistische partij in de nieuwe regering zit. Zonder de problematiek rond de Krim zouden ze zich nu misschien beraden over sancties tegen het extreem-rechtse regime. In België is men vlijtig met een cordon-sanitair rond extreem-rechtse partijen, maar in de internationale politiek gelden er plots andere regels...
Radio-actieve groenten importeren
En Karel De Gucht is plotseling vergeten dat de Oekraïnse landbouwproducten niet voldoen aan de Europese normen. Plots lijken we vergeten dat Tsjernobylj nog steeds radio-actieve straling afgeeft aan de landbouw...
Moordenaar in opdracht van huidige regering?
Maar wat nog erger is: Heel de discussie rond Oekraïne is ontspoord op het ogenblik dat een sluipschutter op demonstranten is beginnen schieten. Rusland vraagt een onderzoek naar deze sluipschutter. Er bestaat een massa beeldmateriaal over hem en er is het ballistisch onderzoek. Maar het huidige regime weigert dit te onderzoeken. Rusland is immers zeker van haar stuk dat het geen Rus was, noch iemand van het vorige regime. Het heeft er alle schijn van dat het huidige regime moedwillig chaos en dood heeft willen creëren om zo aan de macht te komen. Europa zwijgt voor dood over dit onderwerp.
Krimoorlog
Europa is de geschiedenis vergeten. De Krim is door de Russen veroverderd na jarenlange strijd en er woont een meerderheid Russen. In feite zou men historisch kunnen argumenteren dat de Krim niet behoort tot Oekraïne noch tot Rusland. Want de oorspronkelijke bevolking is Tataars. Zij maken nu nog een minderheid uit van de bevolking. En indien we consequent zijn zouden de Canadezen en Amerikanen hun land dan ook moeten teruggeven aan de Indianen. Dat is natuurlijk een onbegonnen zaak. De Krim werd ooit binnen de Sovjetunie door Chroetsjov aan Oekraïne geschonken omdat de Russische leider de stemmen nodig had van Oekraïne voor zijn verkiezing als secretaris van het Politbureau, de facto president van de Sovjetunie dus. Binnen de Sovjetunie maakte dat ook niet zoveel verschil uit. Natuurlijk na het uiteenvallen van de Sovjetunie kwam het verlies van de Krim zeer hard aan, zeker omdat een meerderheid van de inwoners Russisch is.
40 miljoen doden voor niets
Maar de vergetelheid van Europa is ruimer. De Europese Unie is vergeten dat de Sovjetunie zonder slag of stoot uiteen is gevallen. Rusland verloor op enkele jaren tijd gans haar invloedzone in Oost-Europa. Landen werden massaal binnen gehaald bij de EU zonder dat er rekening werd gehouden met het standpunt van Rusland.
We zijn natuurlijk al lang vergeten dat Rusland 40 miljoen doden heeft geteld na de Tweede Wereldoorlog. Een blijvende neutrale bufferzone tussen Rusland en West-Europa is vanuit Russisch oogpunt meer dan wenselijk. Maar de EU gedraagt zich als een olifant in een porseleinenwinkel. Men houdt bijna geen rekening met het Russisch standpunt en tracht gebied na gebied in te palmen en zelfs tot de NAVO te laten toetreden. Een beetje meer nuance langs de zijde van de EU zou welkom zijn.
Referendum
Het referendum wordt in Europa voorgesteld als bestaande uit EEN vraag terwijl de inwoners twee vragen krijgen voorgesteld. De Krim kan terugkeren naar Rusland als een autonoom gebied.
Gekke Russische redeneringen in de media
De Russen houden er natuurlijk ook een aantal gekke redeneringen op na. Zo menen Russische opiniemakers dat de Verenigde Staten achter de chaos zit omdat zij zo Europa trachten te verzwakken. Volgens de Russen creëert Washington bewust oorlogen in het Midden-Oosten om Europa zo op te zadelen met miljoenen vluchtelingen. De Russen denken dat de VS belang heeft met een verzwakt West-Europa. Een zeer bizarre redenering...
Conclusie
Op dit ogenblik heeft men dus vooral nood aan gezond verstand en een diplomatieke oplossing waardoor de rust terugkeert. Maar gezever à la De Gucht kunnen we op dit ogenblik missen als kiespijn.
UPDATE Het Oekraïense ministerie van Buitenlandse Zaken beschuldigt Russische troepen ervan een dorp buiten de Krim bezet te hebben. Tientallen militairen zouden het dorp Strilkove op een smalle landstrook ten oosten van het schiereiland hebben bezet, aldus een verklaring. Voor die tijd waren Russische militairen voor zover bekend alleen op de Krim zelf aanwezig. De G8-landen zouden de recente acties van Rusland moe zijn, en zelfs pogingen ondernemen om het land eruit te gooien?
Buitenlandse Zaken liet weten zich 'het recht voor te behouden alle mogelijke middelen te gebruiken om de invasie te stoppen'. Over het conflict in de regio Cherson heerst echter nog veel onduidelijkheid: het ministerie van Defensie had eerder op zaterdag juist laten weten een Russische inval te hebben afgeslagen.
Gasinstallatie Volgens de Oekraïense grenswacht hebben de Russen verteld dat zij zijn gekomen om een gasinstallatie uit handen van terroristen te houden. Ze zouden de gasinstallatie inmiddels hebben ingenomen en bezig zijn met de aanleg van loopgraven, maar van een militaire confrontatie tussen troepen zou geen sprake zijn geweest.
Eerder zaterdag sprak Rusland in de VN-Veiligheidsraad een veto uit over een Oekraïne-resolutie. De resolutie riep landen op het referendum dat zondag op de Krim wordt gehouden, niet te erkennen. De grotendeels Russische bevolking op de Krim stemt dan over aansluiting bij Rusland. De Russen stonden met hun veto echter alleen: 13 van de 14 andere landen stemden voor de resolutie. China stemde niet.
Ontbonden Het parlement van Oekraïne heeft zaterdag het parlement van de Krim, nu nog officieel een autonoom deel van het land, als ontbonden verklaard. De daad was symbolisch bedoeld in aanloop naar het referendum. Het parlement van de Krim had het schiereiland zelf eerder al onafhankelijk van Kiev verklaard.
In Moskou zijn duizenden mensen de straat op gegaan om te demonstreren tegen de Russische aanwezigheid op de Krim. Hoeveel actievoerders op de been waren, is niet duidelijk. Volgens de organisatie waren er 50.000 betogers, terwijl de politie het op 3000 hield.
Ooggetuigen hadden het over zo'n 30.000 mensen, onder wie leden van punkband Pussy Riot en de vroegere vicepremier Boris Nemtsov. Een andere, kleinere groep demonstranten ging juist de straat op uit steun voor het beleid van de Russische president Vladimir Poetin. (lees hieronder verder)
"G8-landen willen van Rusland af" Zeven van de acht landen die lid zijn van de G8 willen Rusland (de achtste staat) uit het overlegorgaan zetten. Dat schrijft het Duitse weekblad Der Spiegel op gezag van bronnen binnen de Duitse regering. De landen zouden zelfs al voorbereidingen treffen om Rusland weg te sturen vanwege diens rol in de crisis op de Krim.
Volgens de bronnen is het forum op zoek naar een alternatieve locatie voor de G8-top die vooralsnog in juni in het Russische Sotsji wordt gehouden. De zeven regeringsleiders zouden elkaar bijvoorbeeld in Londen willen ontmoeten. Ook een voor april geplande Duits-Russische bijeenkomst zou op losse schroeven staan.
De club van acht belangrijke industrielanden komt jaarlijks samen over wereldwijde thema's als economie en veiligheid te bespreken. Naast Rusland en Duitsland zijn ook Frankrijk, de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk, Japan, Italië en Canada lid.
Het moest zolang mogelijk geheim blijven om maximaal effect te bereiken. Maar nu 'doelwit' Johan Vande Lanotte (sp.a) het verklapt heeft, mag iedereen het weten: oud-spoorbaas en bij velen verguisde Marc Descheemaecker heeft een boek klaar waarin hij de rekening maakt van zijn gedwongen afscheid bij de NMBS. Het boek, 'Dwarsligger', verschijnt dinsdag al.
Blijkbaar vrezen sommigen dat de sp.a ook na 25 mei weer iets te zeggen zal hebben
Johan Vande Lanotte, sp.a-vicepremier
Uitgeverij Van Halewyck verbergt niet dat de publicatie zo lang mogelijk stil gehouden moest worden. "Een beetje verrassing in het leven kan geen kwaad", lacht uitgeefster Lut Raymaekers. Het boek van Descheemaecker stond niet in de voorjaarsaanbieding die de uitgever eerder rondstuurde. Dat doet vermoeden dat het boek als een bommetje in de lopende kiescampagne moet landen.
De flaptekst bevestigt die gedachte. Descheemaecker belooft er het hele verhaal van zijn periode bij het spoor te vertellen. Maar toch ook: "Wie neemt de beslissingen nu precies bij de NMBS? Waarom mocht Descheemaecker niet gedelegeerd bestuurder van de NMBS blijven? Waarom leidde dat tot zo'n opvolgingscircus?" Zelf wil de auteur nog geen verdere commentaar geven.
Descheemaecker is zelf geen onbesproken blad. Zijn benoeming was nog een politieke aanstelling van de gevallen open VLD-er Marc Verwilghen en toen diens ster aan de hemel taande, verloor Descheemaecker ook veel van zijn "gewicht".
Op televisie verkondigde Descheemaecker natuurlijk stoer dat het zijn houding was en zijn strategie die hem parten speelde, maar in Brussel weet iedereen waarom Descheemaecker de laan werd uitgestuurd. De Vlaamse liberalen waren electoraal zodanig afgezwakt, dat ze hem wel moesten opofferen. Het is maar de vraag of Marc Descheemaecker de eerlijkheid zal hebben dit in zijn boek toe te geven.
Sp.a-vicepremier Johan Vande Lanotte, die de herbenoeming van Descheemaecker persoonlijk blokkeerde, weet dus waaraan zich te verwachten. "Het zal de sp.a procenten kosten", citeert Vande Lanotte in Knack een dreigement dat Descheemaecker zou geuit hebben over zijn boek. Hij vervolgt: "Dat is dus chantage. Blijkbaar vrezen sommigen dat de sp.a ook na 25 mei weer iets te zeggen zal hebben. Anders zouden ze niet zoveel boekskes over mij volschrijven."
Als een rancuneuze jongen rekent Descheemaecker nu af met de politiek. Nochtans heeft hij zijn carrière grotendeels via diezelfde politiek kunnen uitbouwen. Maar in tegenstelling tot zovele collega-managers weigert hij de consequentie onder ogen te zien van verkeerde politieke keuzes uit het verleden.
Het boek wordt dus een zielige bedoening van een "pot die ketel verwijt dat hij zwart ziet." Het lijkt erop dat twee gehavende figuren nu met elkaar afrekenen, terwijl wij als toeschouwer mogen toekijken. Arm Vlaanderen!
Eerder verscheen al bij dezelfde uitgever 'De Keizer van Oostende' over Vande Lanottes activiteiten in de badstad.
In een interview in Knack reageert sp.a-minister Johan Vande Lanotte op de vele beschuldigingen die hem al lang achtervolgen. "Het is de logica zelf dat ik onder vuur lig", zegt hij. "Maar mijn werk is belangrijk, niet mijn goede naam."
Vande Lanotte blikt in het interview ook kort vooruit op de verkiezingen. "Het zal op 25 mei gaan over de vraag of er nog socialisten in de regering zitten of niet", zegt hij. "Want als de N-VA straks de dominante kracht wordt, krijg je een rechtse regering zonder socialisten."
"Maar blijkbaar vrezen sommigen toch dat de sp.a ook na 25 mei weer iets te zeggen zal hebben", klinkt het nog. "Anders zouden ze zoveel 'boekskes' over mij niet volschrijven."
Dat hij zo vaak onder vuur wordt genomen, deert Vande Lanotte niet, zegt hij in Knack. "In 2000 behaalden we met de sp.a de absolute meerderheid in Oostende. Zes jaar lang probeerde de oppositie ons op alle manieren te pakken. Het resultaat: in 2006 werd onze absolute meerderheid alleen maar groter. Wat via de verkiezingen niet lukte, de sp.a uit het bestuur krijgen, probeert men nu op een andere manier."
Electrawinds Over de heisa rond de cumul van zijn ministerschap en zijn activiteiten bij Electrawinds zegt hij het volgende: "Ik heb altijd openlijk gecommuniceerd. Ik heb publiek aangekondigd dat ik opnieuw consultant was van Electrawinds. Dat heeft geduurd van na de verkiezingen van 2010 tot ik minister werd in 2011. Toen is alles definitief gestopt. Maar tegen geruchten en beeldvorming kan men toch niet op. Dit land kan niet goed om met een politicus die in de privé werkt. Elders juicht men dat toe; in Vlaanderen ligt dat lastig."
Ook in het boek 'De Keizer van Oostende' wordt Vande Lanotte bekritiseerd. "En het is nog niet gedaan, want er gaat nog een boekje van Marc Descheemaecker verschijnen", zegt hij. "Op 4 juli 2013 bevond Europarlementslid Saïd El Khadraoui zich als rapporteur van de Commissie Infrastructuur van het Europees Parlement in Wenen. Samen met de toenmalige ceo's van de NMBS zat hij op de bus naar het Sofitelhotel. Tijdens die rit begon Marc Descheemaecker tegen El Khadraoui over zijn eigen herbenoeming bij de NMBS. 'Anders ga ik in april 2014 een boek schrijven tegen de sp.a.', zei hij. Hij heeft er zelfs aan toegevoegd: 'Het zal de sp.a procenten kosten.' Dat is dus chantage."
