|
Donderdag 23 mei.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Tegen 23 uur woensdagnacht : verzameling. Voetvolk voor, cyclisten achteraan. Langs Gent naar ZWIJNAARDE. Dadelijk na de aankomst , zonder eten, moest opnieuw gegraven worden. Het viel de jongens hard. De vliegers scheurden langs ons hoofd voorbij in groten getale.
Wij voelden ons in hunne macht en dankbaar na hun doortocht omdat zij van die macht geen gebruik wilden maken. De schrik had de meeste te pakken. De stellingen van de 4de groep bleven de ganse dag quasi ledig. De 1ste en 2de groep, die sinds Melle één groep hadden gevormd onder bevel van sergeant Colson en korporaal Libotte was zwak bewaakt. De 3de groep was tamelijk goed vertegenwoordigd.
Situatie om 10 u: Appel.
Afwezig : . (1) Dirix,Lefevre,Houttekeer,Geerooms,Goetschalx,Groffis,Huybrechts,Hendrix,Dewitte,Wiels.
(2) Mostien,Raes + (vanaf zondag)Melis, Loyaerts,Lahaye,Mars, Raeds,+ (vanaf dinsdag)
Dijckmans, Van Liefferinghe, Michotte, Notelaers
(3)Mottie, Peeters, Hens
(4) Walschaerts,VanHoydonk
Aanwezig : de anderen
De desertie vierde hoogtij. Wij stonden er machteloos tegenover. Welke straf toepassen ?
Het eerste peloton was later uit Melle vertrokken en begon ook later de grondwerken in Zwijnaarde. Zij werden onder de arbeid gemitrailleerd door vliegers en dat prachtige peloton dat zich tot dan toe prachtig had bewaard, werd zwaar beproefd. s Avonds liep het met de 5de Cie mede voor een onmogelijke opdracht. Het ging verloren voor een groot gedeelte.
De vijand was voor de Scheldeboorden. Wij hoorden hun mitrailletten keffen. De nacht viel zwaar in. Gelukkig mochten we tegen 23 uur verzamelen om naar POESELE te vertrekken.
De cyclisten der 6/44 dus meestal het 3de peloton // 6/44 met 15 verkenners van het 44 RI vormde de achterhoede en we moesten aldus getuige zijn van de wanorde in ons Regiment.
Vrijdag 24 mei.
Op den weg naar Poesele vinden wij een hopeloze versperring door den aftocht aller wapens. Terwijl de kadavers der paarden en de ruines der woningen toch waarschuwden voor het luchtgevaar. Wij dankten de Duitse vliegers voor hun medelijden met ons. Wij kwamen allengs langs bekende wegen nabij VOSSELAERE. Langs de wegen lagen velos, ransels, autos en zelfs een stuk spek. De brug van Sint-Maartens Deurne was klaar om opgeblazen te worden. Een genie generaal snauwde ons toe per vieren te marcheren. Wij stapten zonder acht te geven voorbij. Ver achter ons hoorden wij de brug de lucht in vliegen.
Wij stapten voorbij Vosselaere met zijn kunstige toren. Ook daar hadden obussen ingeslagen.
De wegen en de brug van NEVELE waren ondermijnd. K 4.7 waren in de huizen door de afgebroken muren opgesteld. De genie wachtte op de laatste troepen om alles te doen springen. Een officier der genie vroeg zelfs aan mij een eenvoudig peloton overste :
Etes-vous les derniers
. ? .
Wij kwamen ( na xml:namespace prefix = st1 ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:smarttags" />18 km) rond 8 uur in het nederige Poesele voorbij Nevele aan en mochten rusten tot s avonds. Wij konden ons wassen, scheren, eten en slapen. Rond 20 uur vertrek naar WINGENE. Na ons vertrek bombardement van Poesele en Nevele. Ik was slechts half uitgerust. Deze mars zou zeer pijnlijk zijn. Ik sliep al gaande. De 5de Cie was kwaad om den trekharmonica die de cyclisten der 6/44 bespeelden. Tegen 4 uur zaterdagmorgen kwamen wij in den goeden hoeve Saros aan in het gehucht DE Beer bij Wingene.
Zaterdag 25 mei .
Hier woonden goede mensen in deze patriarchale winning. Zeven dochters (en drie zonen) allen gedienstig als nonnetjes en gastvrij als ware wij van den huize . Het was een rustige dag die wij er doorbrachten, alhoewel wij nu en dan opgeschrikt werden door een luchtbombardement in den omtrek.
In de namiddag verzamelde ik mijn groepoversten en over ons die daar stonden , namens de 6L , sprak de priester zijn zegen uit. Tegen de avond hoorden wij een Mi niet ver van ons af. Allen vluchtten in de schuur. Ik stuur Vanderweyden, Libotte en Driessens, in drie richtingen op verkenning uit. De 8ste Cie was een nieuw stuk aan t proberen.
Appel van 16 uur ten hoeve Saros :
(1) Aanwezig : sergeant Colson, en soldaten Groffils, Claes, Bervoets, De Brandt, Crabs.
Afwezig : Dirix, Lefevren, Houttekeer,Geerooms, Goetschalx, Huybrechts, DeWitte, Wiels, Hendrix.
(2) Aanwezig: Korporaals Dijckmans en Libotte, alsook de soldaten Dewin, Notelaers, Van Liefferinghe,Van Haesendonck, Michotte, Mars.
Afwezig: Lahaye, Loyaerts, Raes, Mostien, Raedts, Melis.
(3) Aanwezig: Sergeant Driessens, en de soldaten Cruyskens, Van Loon, Janssens, Boekmans,Van den Berghe, Paeps, Renaers, Standart, Van Loo, De Vleeschouwer, DOr.
Afwezig : Mottie, Peeters, Hens.
(4) Aanwezig: Sergeant Vanderweyden, Korporaals Van Geel en Meulenijzer, en de soldaten
VanCauwenbergh, Logist, Colle,VanHoydonck, Walschaerts, Cleeren, Walravens, Marit, Severs, Leersnijder, Robijns, Deville
Afwezig : Niemand
Ook aanwezig: De klaroen Voets bij de commandant en de ordonnans Ronsmans.
Het derde Peloton der 6/ 44 ( vier groepen)
onder bevel van OLt Journée bestond in totaal uit 61 militairen op oorlogspad.
Zondag 26 mei .
Op suggestie van een der dochter van HOEVE SAROS ( eigenaar Fr Van Hulle-De Rammelaere te Wingene) zou de H. Mis gelezen worden in hun keukenkamer. Alles werd voorbereid en een der EH aalmoezeniers droeg de H..Mis op terwijl de vliegers ronkten boven het huis. Toch voelden wij ons veilig in Gods handen.
Na de H.Mis moesten wij vertrekken langs TIELT naar AARSELE op de weg Tielt- Deinze.
Het was een heldere morgen. De vliegers dreigden dikwijls boven onze hoofden. Waarom marscheren in den dag ? ( 5 km te voet + 18 km per velo )
Aan de grote baan Zwevezele- Kortrijk mochten de cyclisten van het bataljon opstijgen en onder de leiding van luitenant Deryck der 8ste Cie naar Aarsele vertrekken. De voetgangers werden per camion vervoerd. Mijn peloton dat zo prachtig gehergroepeerd was, zou juist voor de slag uiteengescheurd worden omwille van volgende oorzaken :
1. het overhaast vertrek van luitenant Derycke zonder mij te verwittigen.
2. door de drukte en de versperring langs de wegen van voetvolk en autos
3. door de overdreven snelheid van luitenant Derycke vooraan
4. door het bombardement van Tielt waar vele huizen brandden en de straten vol glasscherven lagen. Daardoor is de cyclisten groep der 6 /44 , nochtans prachtig geëncadreerd met vooraan ikzelf, Colson en Vanderweyden, middenin sergeant Driessens en sergeant Avonts, achteaan sergeanten Cleymans, Poortmans, en Meynen, hopeloos verscheurd geraakt , en met deze gedunde rangen zijn wij daar aangekomen waar van de 6de Cie gevraagd werd in eerste linie te strijden. Jammerlijk was ook mijn optreden tegenover sergeant Driessens, die in Tielt niet verder mede wilde daar de grote hoop in de straten van Tielt was verloren gegaan en hij met mij alleen toch niets kon verrichten. Ik dreigde hem door de benen te schieten. Ten slotte ging hij mede op een krachtige vloek van mij. Na als een schepershond verschillende keren terug naar Tielt op klopjacht te zijn geweest , bracht ik ten slotte op de stellingen ongeveer de helft van de cyclisten mede. Sergeanten Cleymans, Poortmans, Meynen, Avonts, waren onvindbaar op de aankomstlijn. Tijdens deze verplaatsing per fiets was er een vliegende controle langs de colonne door een tandem, met adjudant Bons en sergeant Heuvelmans.
Wij hadden langs de weg Tielt - Deinze hopen munitie en autos in panne voorbijgereden.
Wij vonden drie geweren mod 30 die we als trofeeën meenamen.
Een 100m voor Born 6/0 op dezelfde weg stond onze commandant met het voetvolk. Hij wees ons de te volgen richting aan en kwam ons zelf daarna vervoegen. Hij gaf vlug en vaag de plaats van ons peloton aan. Ik begon dadelijk de verkenning met mijn groepsoversten en deed mijn stellingen achter een rij hagen ingraven, ging dan op zoek naar grote schoppen en naar de PC van de commandant. Binst mijn vertrek kwam de commandant zelf ter plaatse, was kwaad over mijn afwezigheid en over mijn opstelling die te ver van de commandant zijn lijn achteruit week. Hij duidde precies mijn nieuwe plaats aan , midden in een weide 100 m vooruit in natte grond zonder dekking tegen land en lucht, wat ik juist had willen vermijden. Toch herbegonnen ze dapper. Ondertussen werd er spek gebakken, koffie gemalen en brood gesmeerd in een nabije hoeve, en ieder ging op zijn beurt eens ruim eten en dan slapen. Ons eigen keuken was lucht. De wachtrol was in voege : 1/3 van wacht en 2/3 op rust in de hoeve .
Appel van 18 uur:
Voor de vier groepen = 5 + 6 + 8 + 9 = 29 mannen,
zijnde 3 sergeanten, 3 korporaals, 22 soldaten en 1 verpleger.
Ik had nogmaals geen enkel FM, geen enkel VB. De eerste bevoorraders FM hadden wel een geweer gevonden . Om 23u 30 Bevel van Commandant :
(dit briefje geschreven in potlood is in 2008 nog steeds goed leesbaar ingeplakt in het oude schrijfboekje van wijlen luitenant Theo Journée )
Aan Luitenant Journée,
Ons Kie , volgens orders v/d Major heeft een kleiner front. We zijn in 1ste lijn, en de vijand wordt verwacht tegen deze nacht ofwel morgen heel vroeg.
Weerstand tot het uiterste. Ge kent uw plicht.
26/8/40 . Handtekening DEBRUYNE.
|
Ik ben Journée Wilfried , en gebruik soms ook wel de schuilnaam PAPOUM.
