113 waren het er verleden jaar. En dan enkel in het UZ Gent. Over andere ziekenhuizen is voorlopig geen informatie. 113 mensen die in het UZ Gent van geslacht veranderd zijn. Dat zou volgens dezelfde bron een verdrievoudiging zijn tov tien jaar geleden. Allemaal mensen die niet tevreden zijn met hun lichaam. Die een ander lichaam willen. Die zich niet goed in hun vel voelen. Vrouwen die man willen worden of vice versa. Een eigenaardig gegeven als je het mij vraagt. Wat drijft zo'n mensen eigenlijk? Ik zou het niet in mijn hoofd halen om me te laten ombouwen tot vrouw. Als ik bedenk wat ik allemaal zou missen. Vooral dat kleine stukje dat tussen mijn benen gegroeid is. Dat kleinood mag tegenwoordig dan wel de pensioengerechtigde leeftijd naderen. Het werkt nog. Geen zeven keer per dag meer, maar toch. Het plezier dat ik er nog aan heb wil ik voor geen geld ter wereld missen. Alhoewel, af en toe zou ik toch eens graag in het hoofd van een vrouw kruipen. Gewoon uit nieuwsgierigheid. Om eens te weten hoe de hersenen van een vrouw werken. Hoe het is om met rare hersenkronkels door het leven te gaan. Hoe het is om een gemakkelijk probleem zo ingewikkeld te maken dat een kat haar jongen er niet meer in vindt. Misschien ga ik dan politiekers ook beginnen te begrijpen. Want die kunnen ook van die totaal onzinnige oplossingen verzinnen voor problemen die eigenlijk geen problemen zijn. Maar het zou dan een tijdelijke transplantatie moeten zijn. Een reisje heen en terug. Vooral 'terug' zou moeten gegarandeerd zijn. Anders wil ik het zelfs niet overwegen. Maar dat zal voorlopig wel niet lukken. Want blijkbaar zijn de hersenen het probleem. In vrouwenhersenen kruipen kan niet. Zelfs niet met de beste wil ter wereld. Want volgens dokters die het kunnen weten is het brein van een vrouw niet toegankelijk voor rationaliteit. Dat zou best wel kunnen want ooit sprak ik met een man die absoluut vrouw wou worden. In zijn uitleg was ook geen plaats voor enige vorm van redelijkheid. Volgens hem had hij een vrouwelijk brein dat als het ware opgesloten zat in een mannelijk lichaam. Ook dat zou kunnen, want de uitleg die hij gaf raakte kant nog wal. En na twee pinten vroeg hij of ik mee ging naar het toilet. Hij kon zelfs geen auto op een fatsoenlijke manier parkeren. Hij moet dus wel een vrouwelijk brein gehad hebben. Dat deed me wel nadenken over het probleem. Het moet niet makkelijk zijn om opgesloten te zitten in het verkeerde lichaam. En dan wil je natuurlijk een ander lichaam. En eigenlijk begin ik dat nu pas echt te begrijpen. Want ik zit tegenwoordig met hetzelfde probleem. Ik vind ook dat mijn geest in een verkeerd lichaam zit. Ik moet er eens aan denken om verbouwingswerken te doen aan mijn lichaam. Want mijn jonge geest zit opgesloten in een oud lichaam.
|