Af en toe heb ik een gat in mijn portemonnee. Dat komt omdat ik soms een gat in mijn hand heb. Maar dit keer was het anders, ik had een gat in mijn kousen. Nieuwe kousen moesten er dus komen. Want kousen stoppen is niet meer van deze tijd. Maar er dook al onmiddellijk een probleem op. Geloof het of niet maar net op dat ogenblik kreeg ik een artikeltje onder ogen over kousen. Het bleek niet eenvoudig te zijn om te beslissen welke kousen het zouden worden. Want volgens ene Marc Hall van socked.co.uk. is de kleur van kousen heel belangrijk. Volgens de man “drukken kleuren je persoonlijkheid uit en helpen bij het creëren van een beeld dat je aan anderen toont. En ook, “ Een bepaalde kleur van kousen bepalen hoe anderen over je denken”. Dat was nieuw voor mij en een glimlach speelde om mijn lippen. Want het kan mij immers geen sikkepit schelen hoe anderen over mij denken. Maar er stond ook iets bij dat wel van belang was. En dat zinnetje trok meteen mijn aandacht. Zo stond er klaar en duidelijk: “Geïnteresseerde vrouwen kijken naar de kousen van de man om meer te weten te komen over hem. Met de juiste kleur heb je dus een streepje voor”. En vermits elk streepje telt had het artikeltje mijn volle aandacht. De kleur van de nieuwe kousen waren dan ook belangrijk. Zo is zwart de kleur van de gentleman. Het stond er duidelijk. Zwart op wit. “ Zwart is de kleur van de gentleman. Zwart drukt autoriteit, macht, wereldwijsheid en mysterie uit”. Nu wil ik wel de gentleman uithangen maar autoriteit, macht en wereldwijsheid zijn niet mijn ding. Niks voor mij dus. Wit dan maar. Maar wit blijkt niet echt positief over te komen bij vrouwen. Want witte kousen zijn een zonde volgens dat artikeltje. “ Witte kousen worden gedragen door tieners uit de jaren 80 en sportmannen die te lui zijn om van kousen te veranderen na het sporten”. Ook niks voor mij. Ik ben geen tiener uit vervlogen tijden en over sport zal ik maar zwijgen. Over naar grijs dan maar. En dan kreeg wel een lichte schok. Immers “grijs is de kleur van bankiers en geestelijken”. Mijn oude kousen zijn grijs en een bankier ben ik nooit geweest. Ik begon mij vragen te stellen. Zou ik dan onbewust verschillende jaren een pastoor geweest zijn? Een woordvoerder van een hogere macht? Een raddraaier zonder scrupules? Allemaal zonder het zelf te beseffen. Eén zaak werd mij duidelijk; mijn toekomstige kousen mochten zeker geen grijze zijn. Al was er nog keuze genoeg. Rode, bruine, fluo, gele, gouden en zelfs veelkleurige. Maar allemaal hadden ze wel nadelen in mijn ogen. Zo zijn de rode voor politiekers. De bruine voor bibliothecarissen. Fluo kousen zijn dan weer voor jongeren onder de 11 jaar. Gele voor aandachtzoekers en gouden voor professionele voetballers. En de veelkleurige voor onstabiele mensen. Allemaal niks voor mij. Er bleef blauw over. En die trokken mijn aandacht. Blauwe kousen worden gedragen door betrouwbare personen. Dokters bijvoorbeeld. En betrouwbaar wil ik wel overkomen. Vooral bij goedgelovige vrouwen. Als betrouwbare dokter zouden vrouwen immers redelijk snel uit de kleren gaan. Mijn besluit stond dan ook vast. Ik trok naar de winkel en koos resoluut voor de warmste.