Uit een grootscheepse seksenquête in Australië kwamen enkele verhelderende resultaten te voorschijn. Zo zou vier op tien respondenten er geen graten in zien om met de partner van hun vriend of vriendin het bed in te duiken. En die vriend of vriendin zou daar ook geen probleem over maken. In Australië hebben ze nu éénmaal een andere mentaliteit. Een mentaliteit van; 'het zaad van een kameraad kan geen kwaad'. Daar laten ze de zon schijnen voor iedereen. Daar mag je zonder problemen van bil gaan met vrienden, vriendinnen of kennissen. Zowat 65 percent zou er zelfs niks op tegen hebben om eens een orgie mee te maken. Of het te maken heeft met de pioniersgeest van de Australiërs, of met het feit dat ze ondersteboven aan onze aardbol hangen, is niet geweten. Feit is wel dat ze daar meer van het leven willen en kunnen genieten. Het is ze gegund. Met zijn allen naar Australië zou een mens dan denken. Maar dat is dan weer iets moeilijker. Want de Aussies zijn niet gek. Je mag best binnen met een toeristenvisum maar er wordt nauwlettend op toegekeken dat je na de voorziene periode ook weer buiten bent. En als je down under wil gaan wonen moet je goede papieren hebben. Voordat je als emigrant binnen mag moet je geld en werk hebben. En kunnen bewijzen dat je van nut bent voor hun samenleving. Maar zelfs als je dat allemaal kan bewijzen zijn er ook nog bepaalde zaken waar je rekening mee moet houden. Want de Australische regering heeft zo zijn principes. En daar wijken ze niet van af. Zo zijn ze onder andere van mening dat wie niet akkoord is met hun manier van leven beter naar een andere plaats op deze planeet kan verhuizen. En wie wil blijven moet de taal leren. Wie zich beledigt voelt door hun manier van leven kan maar liefst zo snel mogelijk vertrekken. Want per slot van rekening zijn immigranten vrijwillig gekomen, niemand werd verplicht, het zijn dan ook de immigranten die zich dienen aan te passen, niet de Australiërs. Wie niet akkoord kan gaan met parlementaire wetten, onafhankelijke rechtbanken en democratie en dus toch de sharia verkiest, kunnen ze missen als kiespijn. Of zoals eerste minister John Howard het uitdrukte; “ Het is ons land, onze staat, onze levensstijl. Wie zich beledigt voelt door onze waarden kan gebruik maken van een Australisch recht; het recht om te vertrekken.” Hij voegde er net niet aan toe dat wie niet akkoord is ook gemakkelijk buitengezet kan worden. Vriendelijke mensen in Australië. Maar wel mannen met ballen aan hun lijf. Zoals het hoort. Dat is wel iets verschil met ons land. Wie hier binnenkomt moet bewijzen dat hij een totaal nutteloze leegloper is die enkel wil profiteren. Op termijn een crimineel wil worden en onzinnige eisen stellen met de bedoeling een andere samenleving, en wetten, in te voeren. Onze uilen uit de wetstraat zouden beter eens met een grote bril naar Australië kijken. Misschien zouden ze dan het licht zien. Maar ach, wat baten uil en bril, als de kaars uit is.