De Noordzee bruist een lied dat brandt De zeewind draagt het mede Het zingt van vrijheid over 't land Van vreugd' in dorp en stede De zonne vuurt de blijheid aan Langs velden, weiden, stromen Waar steden met hun torens staan Waar woud en heide dromen Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart O schone steden, trots en vroom Vol heilige feestvisioenen O stille dorpkens langs de stroom Waar veld en weide groenen Ik min U, stad vol klokgetril En dorp ik min U beide En 't is er, als ik dromen wil Zo vreedzaam in de heide Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart
Willem Gijssels (1875 - 1945)
SCHOOLPERIKELEN (Vroeger)
Avonturen met schooldirecties, leerkrachten, ouders, leerlingen, clb'ers. Vertellingen over vroeger en nu. En ook nog een beetje actualiteit met een korreltje zout.
28-02-2016
Islamitische Feestdagen
In Nederland is Jan Paternotte, fractievoorzitter van D66 in Amsterdam, voorstander van het vervangen van christelijke feestdagen door islamitische feestdagen, en hij zegt dat scholen dit helemaal zelf mogen beslissen. Ook in Den Haag mogen scholen zelf bepalen of ze voor het Suikerfeest een vrije dag geven of niet.
Ja, ook in Nederland werd de idiote illusie gekoesterd dat moslims geïntegreerd kunnen worden in een westerse samenleving. Het omgekeerde is nu aan de gang, westerse feestdagen worden opgeslokt en overschaduwd door alles wat niet-westers is.
Ik heb in de loop der jaren miljoenen euro's zien versluizen naar integratieprojecten om moslims te helpen integreren in ónze samenleving. Nooit gebeurde er een evaluatie. Waar zijn alle fortuinen gebleven?...
Lezer, let eens op dat ene zinnetje: "Scholen beslissen zelf over vrije dagen voor islamitische feestdagen...". Deze verontrustende kreet vanuit Amsterdam en Den Haag heb ik hier al veel eerder gehoord. Als ik me niet vergis lag de primeur bij Lieven Boeve, topman katholiek onderwijs, toen hij in zijn uiteenzetting over het godsdienstonderwijs pleitte voor een dialoog tussen katholieken en moslims, een mix tussen islam en katholicisme. In die periode stelde hij ook voor om meer moslimleerkrachten voor de klas te zetten in de strijd tegen radicalisering, en ook meer hoofddoeken voor de klas. Ongeveer een jaar geleden hoorden we Lieven Boeve hierover. Het kon hem blijkbaar weinig schelen dat onze Vlaamse katholieke leerlingen overgeleverd gingen worden aan een vreemde godsdienstcultuur.
Vroeger, in het gekleurde atheneum van Blauwbaard, gingen er al stemmen op om onwettige afwezigheden van moslimleerlingen op islamitische feestdagen door de vingers te zien. Leerlingen kwamen op offer- en suikerfeesten gewoon niet opdagen, of hadden een doktersbriefje ontfutseld aan een gewetenloze huisarts. De schooladministratie zat met de handen in het haar en nam toen (jaren 90!) het heft in eigen handen. Hoe islamitische afwezigheden legaliseren? De makkelijkste oplossing was: tolereren... En zoals we ondertussen weten is tolerantie de aanzet van onze eigen ondergang.
Ik zag vanmiddag twee kleine negerkes op een spiksplinternieuw fietske tourkes maken midden op de weg. Ik stopte even want dat spektakel wilde ik niet missen. Het stuur wiebelde en het fietske zwenkte en zwalpte van links naar rechts. Die komen vers uit de brousse, flitste het door m'n hoofd.
Leren fietsen. En maandag letterkes leren op school. En in de refter leren eten met mes en vork. Hun ouders zie ik onwennig in de supermarkt ronddrentelen. De juffrouw aan de kassa legt hen alles geduldig uit, terwijl de lange rij wachtenden aanzwelt aan de kassa. Neen, we gaan er echt niet op vooruit met de komst van andersoortigen in ons midden.
In mijn woonplaats zie ik het zwarte ras zich uitbreiden, hoewel de burgemeester ons niet gewaarschuwd heeft, hij vertelde alleen maar welke werken in de gemeente gingen uitgevoerd worden en welke koppels al 50 jaar getrouwd zijn. Niets over de invasie van vreemdelingen waarmee mijn dorp overspoeld wordt.
Terug naar de negerkes die leerden fietsen. Midden op de weg. Zij droegen een gekleurd jasje waardoor hun aanwezigheid opviel. Stel dat ze donker gekleed waren, dan waren ze allang platgereden. Zij hebben nog veel te leren, maar de achterstand halen ze nooit in, hun culturele bagage brachten ze mee vanuit hun verre thuisland. En als WIJ niet onszelve blijven, raken we besmet met het zwarte virus en zal onze beschaving als een kaartenhuisje ineenstorten. Gastvrijheid eist z'n tol.
Ik ga een beetje roeren in het drassige moeras van de Leuvense secundaire school Paridaens. Het is me daar wat.
In het Nieuwsblad stond er gisteren een mysterieus artikel te lezen over leerkrachten die elke dag met schrik naar school gaan en klagen over de verziekte sfeer op school, een sfeer van haat en nijd. Ze zeggen het slachtoffer te zijn van een tirannieke directrice en een ontoegankelijke inrichtende macht.
Enkele leerkrachten getuigen anoniem: "Er is al lang een problematiek van vriendjespolitiek aan de top van onze school... En sinds de komst van de nieuwe directrice is de sfeer op school compleet verziekt... Wij leven onder een dictatuur."
Het krantenartikel maakte vele rondjes rond de hete brij en rapporteerde enkel in vage bewoordingen over leerkrachten met depressies en burn-outs.
Daarom ging speurneus Lieve even een kijkje nemen in de infobrochure van de school, die rozegeur en maneschijn uitstraalt. Daar las ik dat Ann Henderickx de directrice is, en Maryleen Verhavert de adjunct-directeur... Waarom mochten wij van de krant die namen niet weten?
Lezer, kijk eens naar de naam van de adjunct-directeur: Maryleen Verhavert. Zij is de echtgenote van Lieven Boeve, topman van het katholiek onderwijs. Lieven Boeve kwam vorig jaar in het nieuws met zijn voorstel om mosleerkrachten voor de klas te zetten, als middel tegen radicalisering, en hij pleitte ook voor een verbroedering tussen de katholieke godsdienst en de islam.
Wel, zijn echtgenote staat nu samen met directrice Ann Henderickx aan het roer van school Paridaens (vriendjespolitiek?). Nu kan ik me goed voorstellen dat Ann Henderickx zwaar onder druk staat van Lieven Boeves echtgenote en dat ze daarom een schrikbewind voert. In stresstoestand is men ontoerekeningsvatbaar en niet in staat om een school behoorlijk te leiden, men haalt dan toeren uit die kunnen leiden tot een verziekte sfeer op school.
Toch blijven we zitten met de bezwarende anonieme getuigenissen van de leerkrachten. Als die kloppen is de directrice een gestoorde vrouw. Het Nieuwsblad geeft geen antwoorden op de treurige gang van zaken in Paridaens, integendeel, na het lezen van het artikel blijft de lezer zitten met een hoop vraagtekens rond het Paridaense kluwen.
De infobrochure van Paridaens schrijft ook nog over "een korps gemotiveerde en enthousiaste leraren"... En hoe zijn de depressies en burn-outs dan te verklaren?
Gwendolyn Rutten stelde zich gisteren aan als een pubermeisje dat zich kwam mengen in een gesprek onder volwassenen. Ze kon beter de schoolplicht vanaf 2.5 jaar opperen, of de afschaffing van islamlessen. Dát zijn zinvolle hervormingen.
Het zijsprongetje van Gwendolyn naar kleuter- en lager onderwijs leek op een wanhopige poging om zichzelf in de kijker en in de belangstelling te zetten. Kinderen zijn daar ook erg bedreven in, in het fantaseren van verhaaltjes om zichzelf interessant te maken. Wijze volwassenen hebben die capriolen niet nodig.
Vluchtelingen zijn eeuwige twijfelaars, eerst weten ze niet goed welk land als thuisbasis hen het meeste profijt oplevert, en nu zijn er ook al die niet weten of ze man of vrouw zijn, of een beetje van allebei, of misschien wel hermafrodietjes? Ge weet nooit met die vervanhierders.
En ondertussen zitten wij opgescheept met geïmporteerde genderproblemen: homovluchtelingen, geslachtsveranderende vluchtelingen, transseksuelen en andere gestoorde seksgevallen. Ze hebben het allemaal meegebracht vanuit hun verre thuisland, al hun geaardheden, eigenaardigheden, afwijkingen, karakters. Het zit nu allemaal hier.
Toen alle Europese grenzen ontgrendeld werden voor alles wat zich hier wou komen manifesteren omdat ze 't in hun thuisland niet waar konden maken, kwamen ontelbare mensen zich hier vestigen inclusief hun eigenheden en hun problemen. Aanvankelijk dachten onze leiders: "Het zijn maar enkele mensen aan wie we barmhartig hulp moeten verlenen"... Maar ondertussen brengen die instromers een hele psychische bagage mee die we óók nog een plekje moeten geven in onze samenleving.
En daarom krijgen homomigranten een voorkeursbehandeling, ze krijgen in Berlijn en in Amsterdam een aparte opvang, homo's bij homo's, en hetero's bij hetero's. Zo simpel is dat.
Ze zeggen dat homo's en transseksuelen het zwaar te verduren hebben in de reguliere opvang, waar ze gediscrimineerd worden en met agressie te maken krijgen. Ook in Amsterdam worden homoseksuele vluchtelingen apart opgevangen. Volgens de Amsterdamse wethouder Simone Kukenheim is die groep extra kwetsbaar... Kwetsbaar? Ik geloof er geen snars van. Iemand die geslaagd is in zijn tocht naar het Beloofde Continent is immuun voor alle kwetsbaarheid, die moet niet afkomen met mietjesachtig gezever, die moet niet komen zeuren over flauwe pietluttigheden zoals: "Ik weet het niet goed, ik ben de tel kwijt, ik twijfel aan m'n geslacht en daarom ben ik kwetsbaar"...
En dan vraag ik me af: wat gebeurt er met lesbische vluchtelingen of getransformeerden die tijdens hun overzeese oversteek van geslacht veranderd zijn? Mogelijk zijn ze in de war gebracht door de woeste golven en het deinende water dat hun geesten vertroebelde, waardoor ze zichzelf niet meer herkenden en vergeten waren tot welk geslacht ze hoorden. Ja, en die gestoorden zetten hier dan voet aan wal en eisen dat wij hen accepteren in hun hele wezen, met al hun eigenaardigheden, afwijkingen, criminele neigingen, perversies, misvormingen... Ja, dat hoort er allemaal bij als je anderen toelaat in je midden.
Onze criminele leiders die de miljoenentoevloed van vreemdelingen mogelijk gemaakt hebben en nog altijd tolereren en stimuleren, zouden verplicht in retraite moeten gaan om zich samen te bezinnen over de katastrofe die ze in gang gezet hebben en waarvan het einde nog lang niet in zicht is.
Logopedisten heb ik vroeger gekend als schrapers en graaiers. Ik heb ze zien binnendringen in de scholen om anderstalige leerlingen te ronselen als nieuwe klanten. Arrogant en dominant. In hun strooptocht werden ze bijgestaan door An Serpent van de Turkenschool en Maffiabaas Horbert. Het ongure gezelschap specialiseerde zich in het opstellen van valse verslagen om de ziekenfondsen te kunnen oplichten. Argeloze CLB'ers werden door corrupte Horbert ingeschakeld om mee te werken aan de louche praktijken. Nietwaar Berna S.?
Het Riziv was op de hoogte van deze bedrieglijke gang van zaken, maar liet begaan. Corruptie vierde hoogtij.
Onlangs zaten ze rond de tafel, het Riziv en de CLB's, om te leuteren over het loon van de logopedisten en de terugbetalingsregeling, en ook over het schandalige ereloon van 44 euro per uur dat voor de gulzige logopedisten nog altijd niet genoeg is.
Het CLB heeft zich in de loop der jaren ontpopt als beschermengel van allochtoontjes. En daarom protesteren ze tegen de terugbetaling die eenvoudiger en vlugger moet gebeuren, zo niet "hebben de minder begoeden geen toegang tot logopedie". Da's hetzelfde zeggen als: "Wij willen gratis logopedie voor allochtoontjes."
Het Riziv en de Vlaamse Vereniging voor Logopedisten komen er niet uit. Ik hoop dat logopedie onbetaalbaar gaat worden voor de onderste laag want die haalt er toch geen voordeel uit. Allochtone leerlingen horen niet thuis in de logopedie omdat hun thuistaal geen Nederlands is!
"We stop looking for monsters under the bed when we realize they are inside us" (Mari Mitchell)
UNIA is de nieuwe naam voor het CGKR (Centrum voor Gelijke Kansen en Racisme), en ook voor de recente benaming Interfederaal Gelijkekansencentrum. Wie een vraag of melding heeft over discriminatie kan voortaan terecht bij het kersverse detectivebureau 'Unia'.
"Unia' is geen keurig Nederlands woord. Het heeft een exotisch kleurtje. Handig en herkenbaar voor vreemdelingen die zich gekrenkt voelen en hun goesting niet krijgen, die kunnen dan gaan klagen bij Unia.
Tussendoor: in onderwijsmiddens werd er vroeger nogal gedweept met Verhofstadt. Ik heb die verering nooit goed begrepen, omdat verrader Verhofstadt het CGKR steunde in de strijd tegen racisme en xenofobie. Verhofstadt, weer ene die de betekenis niet snapte van wat hij uitkraamde.
Met de naamswijziging wil Unia zichzelf en zijn opdrachten meer bekendmaken bij het grote publiek... "Grote publiek'?... Mijn gedachten gaan dan direct naar de nieuwe wereld van vluchtelingen en illegalen, avonturiers en ontdekkingsreizigers, goudzoekers en asielzoekers en alle andere zoekenden... Met de makkelijke naam Unia zouden ze allemaal op hun duimpje de weg moeten kennen naar het Centrum om te klagen over hoe slecht ze hier wel behandeld worden in hun gastland.
De twee bendeleiders van het nieuwe Centrum, Patrick Charlier en Els Keytsman, zijn samen gaan winkelen op zoek naar verrekijkers, telescopen en vergrootglazen om de argeloze burger te kunnen betrappen op onheus gedrag jegens zijn vreemde medemensen.
Directrice Els Keytsman: "Onze missie evolueerde doorheen de tijd. Vandaag zijn we volledig bevoegd voor gelijke kansen en de strijd tegen discriminatie zoals werd vastgelegd in 17 criteria van de antidiscriminatiewetgeving... Werkgelegenheid, onderwijs, huisvesting en dienstverlening werden enkele van onze belangrijke domeinen. Onze lokale contactpunten breiden we uit over heel België. Zo willen we dichter bij de realiteit van de burgers staan... Unia is een pertinente en simpele naam die in beide landstalen goed in de mond ligt."
"Goed in de mond liggen"?... Ja, in de mond van alle vreemdelingen die hier verzeild raakten om te zoeken naar geluk en een comfortabel leventje.
Hett bericht hierna stond te lezen in HBVL. De gazet hangt een geromantiseerd beeld op van asielzoekers als gewone mensen zoals wij, die bij ons leven horen en met wie we ons te pletter amuseren.
In die stijl bericht HBVL over gelukkige asielzoekers die in de plensende regen hun hart ophalen op ONS Parelstrand, ONS vakantiedomein in Lommel.
Behalve verkrachten, vechten en vandalenstreken uithalen, kunnen ze warempel ook nog voetballen.
Het artikel is een geforceerde poging van de gazet om het imago van asielzoekers op te krikken. Typisch HBVL: mensen misleiden, feiten verdraaien en de vreemdeling in het zonnetje zetten.
En onze eigen mensen, Lommelaren als initiatiefnemers van de voetbalmatch, hebben zich al goed geïntegreerd in het asielerswereldje.
Asielzoekers Parelstrand genieten met volle teugen van eerste voetbalmatch
Alleen maar gelukkige gezichten op het terrein van het Lommelse ‘Den Bunt’... waar asielzoekers deelnamen aan een voetbalmatch. Door regen en wind, maar dat kon niemand deren... nadien bleef iedereen om de kleedkamer en de schoenen te poetsen. Kortom een memorabele namiddag en meteen eentje voor herhaling vatbaar, vertellen initiatiefnemers Amber Van den Eynde, Jimmy Van den Eynde en Wannes Vercauteren.
Onderzoekers van Universiteit Antwerpen bevroegen 5.091 kinderen uit het vierde, vijfde en zesde leerjaar in 69 Vlaams-Brabantse scholen over hun welbevinden in en buiten de school.
Resultaten: Kinderen uit de bovenste helft van de lagere school geven zichzelf gemiddeld 8,2 op 10 op de geluksschaal, toch geeft meer dan 8 pct zichzelf een onvoldoende. Opvallend: factoren als thuistaal of gezinssamenstelling lijken weinig invloed te hebben.
De resultaten zijn bevredigend voor de onderzoekers, maar ik geloof er geen fluit van en hecht geen waarde aan de onderzoeksresultaten. Omdat niet bekend is hoeveel allochtoontjes in de proefgroep zaten, want zij kunnen een ander gedacht hebben over 'gelukkig zijn'. Het geluksgevoel van Vlaamse kinderen zou dan ook uitsluitend bij onze eigen Vlaamse kinderen onderzocht moeten worden... Het geluksgevoel van allochtoontjes is een ander hoofdstuk.
Sociale Wenselijkheid
Volgens de onderzoekers geven de kinderen zichzelf gemiddeld 8,2 op 10 op de geluksschaal... Veel te rooskleurig! In werkelijkheid kan het gelukscijfer veel lager liggen omdat kinderen bij ondervraging geneigd zijn om sociaal-gewenste antwoorden te geven, om antwoorden te geven die sociaal aanvaard zijn. Ze laten hun hart niet spreken en zo kom je niet te weten wat ze 'echt' denken en voelen. Een ondervraging van kinderen is enkel betrouwbaar bij individuele afname.
De toelichting van psycholoog Luyten van KULeuven getuigt van weinig realiteitszin: "We leven in een land met een hoge levensstandaard, dat voor kinderen veel ontplooiingsmogelijkheden biedt. Dat zie je aan het aantal kinderen dat zichzelf als 'heel gelukkig' omschrijft." Hoge levensstandaard?... Veel ontplooiingsmogelijkheden?... Hoe lang nog? En waarom vindt Luyten het nodig om ons land de hemel in te prijzen?
Aan Houzee: Het is inderdaad zo dat als de stemplicht op 16 jaar telt, zoals Anciaux zou willen, dat er dan meer stemmen gaan naar 'sociaal-wenselijke' partijen. Jonge kinderen zouden zelfs blindelings voor een sociaal-wenselijke partij kiezen achter de gordijntjes van het kieshokje. En het Vlaams Belang zie ik in multiculturele scholen echt niet als een sociaal aanvaarde partij. Er is nog veel werk aan de winkel voor Vlaams Belang Jongeren. Op 18 febr. heb ik op m'n blog al een poging voorgesteld om schoolkinderen warm te maken voor het Vlaams Belang. Zo'n actie zal wel niet mogen, maar 't is 't proberen waard.
