URSULINEN in O.L.V.WAVER

Na de koffie met een stukje appelvlaai werd men ontvangen in een mooie ontvangstkamer waar de gids ons het ontstaan en het verloop van het klooster en school toelichtte. De uitbeeldingen (zegening van stichteres Angela Merici (1474-1540) bij de paus) werden op doek geschilderd.

 Het klooster van de Ursulinen en het bijbehorende luxueuze ‘Pensionnat de demoiselles’  werd in de 19e eeuw in Onze-Lieve-Vrouw-Waver opgericht.  De prachtige wintertuin met glas-in-loodramen in art nouveau is niet alleen een beschermd monument maar ook uniek in België.

Niet alleen aan de elegante wintertuin, maar ook aan de Empiregang, het Oratorium, de Kloosterkerk, verschillende zeer mooie zalen en de Eretrap kreeg men interessante weetjes te horen. Bij de rondgang was het af en toe : kijk ook eens omhoog ! Merendeels diende men hier 'naar omlaag' te kijken om de prachtige bevloering te ervaren.

Muurschilderingen, planten, glas in loodramen, originele stoelen en tafels ( zie een stukje onderkant van een tafel ) zijn nog steeds in oorspronkelijke staat bewaard gebleven. 

Tijdens de rondgang kwam men ook voorbij de pianogang. In een 30-tal hokjes kon men pianoles volgen. Onze secretaris André en Amanda (in de 2de groep) gaven een demonstratie. Gelukkig was er toch één piano die gestemd was, de rest allemaal zo vals als een kat...

Het middagmaal werd genomen aan de voet van de St. Rombautstoren in het restaurant THEATRIUM. Na het kervelsoepje een lekker stukje konijn... meer moest dat niet zijn.

Wie vlug was kon nog even in de kathedraal een kijkje nemen vooraleer de wandeling naar de Dossinkazerne aan te vatten.

KAZERNE DOSSIN - Mechelen -

De nieuwe Kazerne Dossin – Memoriaal, Museum en Documentatiecentrum over Holocaust en Mensenrechten opende op 1 december 2012 zijn deuren voor het publiek.

Vanaf 1942 werden Joodse gevangenen, die verbleven in het Fort van Breendonk, verzameld in de Kazerne Dossin. Voor deze kazerne werd gekozen omdat Mechelen centraal gelegen is tussen Antwerpen en Brussel, een gebied waar de meeste joden woonden. De kazerne werd tijdens de Tweede Wereldoorlog door de Duitse bezetter gebruikt als doorgangskamp (SS-Sammellager Mechelen) om Joden en zigeuners te transporteren naar Auschwitz.

Vanuit dit kamp werden 25.484 Joden en 352 zigeuners gedeporteerd. Minder dan vijf procent (1240) keerde terug. Aanvankelijk werden de Joden er verzameld via een tewerkstellingsbevel. Later ging men over op een agressieve aanpak: in Antwerpen en Brussel werden razzia’s gehouden. In de zomer van 1942 werden de meesten gedeporteerd. In honderd dagen verzamelden Duitsers en gewillige Belgische politiemannen 16.873 Joden en zigeuners van wie er 385 overleefden.

Momenteel is de site geïntegreerd in het Memoriaal, Museum en Documentatiecentrum over Holocaust en Mensenrechten.

Om deze laatste daguitstap van het seizoen af te sluiten was er nog een zeer smakelijke koffietafel voorzien in het Vrijbroekhofpark. In het donker, heen en terug naar het restaurant, langs een lange rij hoge bomen ... het was wel iets !

Als allerlaatste activiteit : de VIDEO-NAMIDDAG

TOT DAN !

Foto's : André VAN DYCK, Jacques MOONEN, André VALAERT 

Opmaak:secretaris André Valaert

ATLANTIKWALL te Raversijde

Het museum toont een deel van de Atlantikwall, een verdedigingsgordel uit de Tweede Wereldoorlog. Wij maakten een wandeling met een plaatselijke gids. Het is een geheel van bunkers en loopgraven, die gedeeltelijk in hun oorspronkelijke staat werden gerestaureerd. Men had zich wel degelijk in de duinen ingegraven en via onderaardse gangen ( uit bakstenen ) liep men van de ene post naar de andere commandopost. Een foto van Rommel, die ter plekke geweest is, wordt op een stalen deur opgehangen.

Veel kon bewaard  blijven omdat Prins Karel, de eigenaar van de gronden en die daar woonde in een vissershuisje, zich tegen de verdere afbraak bleef verzetten.

De kanonnen werden onder stalen koepels geplaatst ter bescherming. Dit kanon is het enige welke naar het binnenland werd gericht. Misschien kon het gevaar ook van die kant komen ...

De goedbewaarde stellingen van de batterij Saltzwedel neu uit 1941, verdedigden oorspronkelijk de Oostendse haven en werden na 1942 ingeschakeld in de Atlantikwall.

Tijdens het beklimmen van trappen, op en neer, kon men in verschillende kamers de munitie, opgeslagen eetwaren, de telefooncentrale en vele uitkijkposten bekijken. Ook 'vluchtwegen' werden voorzien maar men moest zich dan wel uitgraven omdat het dak ervan met zand en graszoden werd afgedekt.

Een smakelijk middagmaal werd opgediend op de luchthaven Oostende. Men had zicht op de tarmac waar niet veel beweging te zien was. Toch de moeite dit eens te doen.

Bezoek PAUL DELVAUX

In een rustige omgeving bevindt zich de P. Delvauxlaan nr. 42 te St.Idesbald. Het museum is ondergebracht in een stichting en werd helemaal vernieuwd.

Bij een ingelaste rustpauze aan zee in DE PANNE kon men nog genieten van het nazomerzonnetje.

Met een koffiebuffet in 't Boldershof te Oostkamp werd deze mooie dag afgesloten. 

P.S.  Meer te zien op de videonamiddag in november !

AMERICAN CEMETARY MEMORIAL

Na de morgenstop in Namen bezocht men de Amerikaanse begraafplaats van Hamm in het groothertogdom Luxemburg.
Daar liggen 5.000 Amerikaanse slachtoffers van WO II. Ook generaal PATTON ligt daar begraven. In december 1945 werd zijn dienstwagen in Duitsland aangereden door een Amerikaanse legertruck. Patton raakte verlamd en overleed twee weken later aan zijn verwondingen. Tot daar de officiële versie.
In 1999 raakten echter gegevens bekend die er op wezen dat de aanrijding mogelijks geen ongeval was, maar een aanslag. De Amerikaanse inlichtingendienst zou willen verhinderd hebben dat Patton, eenmaal teruggekeerd in de States, bezwarende feiten kon bekendmaken die een hinderpaal zouden vormen voor de carrière van onder andere Dwight Eisenhower, die voorbestemd was om president te worden. De ware toedracht van de feiten zal allicht nooit helemaal bekend zijn. Hoedanook, Patton was een van de bepalende figuren uit WO II. Hij werd 60 jaar.

M E T Z

Metz werd gedurende de Frans-Duitse Oorlog van 1870 belegerd en door het nieuwe Duitse Rijk bij de Vrede van Frankfurt ingelijfd. Het was de hoofdstad van het Duitse district Lotharingen van 1871 tot 1919. Na de annexatie bleef de stad groeien, vooral ook omdat veel Duitse immigranten zich er vestigden. Gedurende enkele decennia zou de stad een Duitstalige meerderheid hebben. Opvallend zijn de enorme gebouwen in neoromaanse of neogotische stijl, die in de Duitse periode werden gebouwd. Sinds de Eerste Wereldoorlog hoort Metz weer bij Frankrijk, alhoewel de stad tijdens de Tweede Wereldoorlog was ingelijfd bij nazi-Duitsland

Kathedraal St. ETIENNE

De kathedraal St. Etienne stamt uit de veertiende eeuw toen twee kerken samengevoegd werden. Het middenschip van de kathedraal heeft een hoogte van 42 meter en is één van de hoogste gotische bouwwerken in Europa.
Wij wandelden door het middenschip om de hoogte te ervaren.
Door zijn glas-in-lood oppervlak van 6500 m² daterend van de 13de tot 20ste eeuw, (waaronder enkele van Chagall) wordt deze ook wel «Lantaarn van onze lieve heer» genoemd.

CENTRE POMPIDOU - METZ -

Centre Pompidou-Metz, is een indrukwekkend bouwwerk, gebouwd volgens het winnende ontwerp van de hand van de architecten Shigeru Ban en Jean de Gastines, geassisteerd door Philip Gumuchdjian Architects. De ruimte is zo ontworpen dat de kennismaking met moderne kunst in al zijn vormen als een unieke belevenis ervaren wordt. Het is een bruisend kunstcentrum waar het hele jaar door evenementen elkaar opvolgen.
Een golvend houten dak overkoepelt het geheel. Boven de luifel is een spits met een lengte van 77 meter gemonteerd, een verwijzing naar het jaar van de opening van het museum in Parijs (1977). Met plaatselijke gidsen vernam men meer dan enkel de constructie.

N A N C Y

Tijdens de regentschappen van Karel III en van Leopold breidt de stad zich uit. Ook op cultureel vlak neemt de stad dan een vooraanstaande plaats in. In 1737 geeft Lodewijk XV het hertogdom Lotharingen aan Stanislaus Leszczyński, zijn schoonvader, die net afgezet is als koning van Polen. Hij regeert over het hertogdom als een verlicht heerser, bij zijn dood in 1766 vervalt het hertogdom weer aan de Franse kroon. En zo vertelde onze gids Nadine verder tot onze groep deelnemers fier poseerden bij zijn standbeeld.

Art-Nouveau wandeling

Nancy is gekend voor zijn musea en gebouwen met als hoogtepunt de Place Stanislas, maar Nancy telt ook nog talrijke goed bewaard gebleven stadspoorten en heel wat mooie Art Nouveau huizen. Gids Nadine leidde ons tot bij de mooiste villa, namelijk Villa Majorelle (die spijtig genoeg in de stijgers stond).

Geen nood er was nog heel wat meer te horen en te zien tijdens deze ochtendwandeling.

Musée des Beaux Arts

Ook was een bezoek aan Musée des Beaux Arts voorzien . Dat een relatief kleine stad als Nancy zo'n museum herbergt, is mooi meegenomen. Binnenin het schitterende 18de eeuwse gebouw ga je de smeedijzeren trap op naar de tweede verdieping, waar je tijdreis door de kunst begint. Met prachtige werken van oude meesters als Rubens en Caravaggio. Op de gelijkvloers zagen wij werken van de expressionisten en impressionisten, zoals Monet en Picasso.

In de kelderverdieping konden wij glaswerken (sierraden en vazen) bewonderen van de bekende GALLé en DAUM. Enkelen konden het niet laten zich te laten 'vereeuwigen' bij een uniek stuk.

Na al die uitleg van de plaatselijke gidsen was een terrasje welgekomen . En dan nog op het mooiste plein van Frankrijk !

SAARBRÜCKEN

Na een vroeg vertrek tot in Saarbrücken was het de beurt aan gids Thomas om ons heel de stad te laten zien, zo bleek. Geen enkel kwartier heeft hij bij de rondrit overgeslaan. Gelukkig bleef onze chauffeur er rustig bij. Na de middag werd bij de wandeling overgeschakeld van het Frans naar het Duits . Dit om enkelen van onze groep te plezieren ...

Ook aan de middagmalen werd er zorg besteed volgens de plaatselijke eetgewoonten ... zo kreeg men 'quiche lorraine', 'schnitzel' maar bijzonder waren wel de avondmalen in de buurt van het hotel... men kon al kiezen van de kaart ! Zo iets had men nog nooit meegemaakt. De porties waren zelfs ook navenant ...en overal wijn, bier of water inbegrepen.

Met dank aan het bestuur voor deze prachtige 3-daagse. Iedereen die er bij was zal zeker nog nagenieten.

Opmaak : secretaris André Valaert

Tekst Memorial : voorzitter André Van Dyck

Bezoek Basiliek van KOEKELBERG

Met plaatselijke gidsen vernam men heel wat meer dan er vrij in- en uit te lopen in deze kolossale kerk.
De Nationale Basiliek van het Heilig Hart in Koekelberg is de vijfde grootste kerk ter wereld. De middenbeuk is 164 meter lang, de breedte 107 meter. Het gewelf ligt op 29 meter en de koepel is 90 meter hoog. De kerk is opgebouwd uit gewapend beton dat bedekt is met bakstenen, geglazuurde terracotta, verschillende soorten marmer, arduin en parket.
Dit 'Art-Deco' gebouw is het levenswerk van architect Albert Van huffel. In 1905 , ter gelegenheid van de 75ste verjaardag van de onafhankelijkheid van België, legde Koning LEOPOLD II zelf de eerste steen. In 1951 wordt de kerk ingewijd door kardinaal VAN ROEY.

Wat onmiddellijk opviel bij het binnenkomen waren de vele mooie glasramen. Meredeels werden zij geschonken door weldoeners, zowel particulieiren als verenigingen. Er waren nog vele 'witte' ramen te zien (die het gebouw 'winddicht' houden) wachtende op een vrijwillige gever ...  

Boven kon men genieten van een panoramisch uitzicht over de stad Brussel.

Onze gids wees naar het herdenkingskleedje dat stond opgesteld in een zijkapel. Naar aanleiding van de Nationale Erkenningsdag voor de slachtoffers van seksueel misbruik in de Kerk heeft in de basiliek van Koekelberg onlangs een plechtigheid plaatsgevonden. In aanwezigheid van aartsbisschop Jozef De Kesel is een standbeeld onthuld ter ere van de slachtoffers.Tijdens de viering werd het kunstwerk "Esse est Percipi" (Zijn is waargenomen worden) onthuld, een beeld van een meisjesjurk dat de breekbaarheid van de kindertijd moet symboliseren. Het standbeeld werd aangeboden door de slachtoffers en hun naasten.

Bezoek aan het Museum voor NATUURWETENSCHAPPEN

Bij deze tijdelijke tentoonstelling GIF kon men slangen, hagedissen, kikkers, spinnen, insecten en andere dieren bewonderen die levend en giftig zijn.
Via een duidelijk plannetje kon men van de ene zaal naar de andere wandelen.
Het museum Natuurwetenschappen te Brussel behoort tot de tien belangrijkste natuurhistorische verzamelingen ter wereld – Brussel is de grootste van Europa na die van Parijs en Londen. Schatten als de Iguanodons van Bernissart, de Spy neanderthalers, de Dautzenberg-schelpencollectie, de vier maansteentjes, de Tasmaanse buidelwolf of de insectencollectie van baron De Selys Longchamps ... zijn uniek in de wereld.
De tijd die wij daarvoor kregen was te kort om dit allemaal op te zoeken. Ook was er aan de kinderen gedacht. Zij konden zich uitleven met vele ‘doetoestellen’ en het tekenen van dieren.

Na deze bezoeken was een wandelingetje naar de Grote Markt voorzien. Wij werden verwelkomd met oorverdovende ‘muziek’ waar een groep toekomend TOMORROWLAND-publiek zich reeds opwarmden … zelfs onze gids Sofie werd er moe van.

Na het terrasje werd een leerzame en gezellige dag afgesloten met een lekkere broodmaaltijd.

Op naar de volgende activiteit ! 

    Kasteel van GAASBEEK

Bij aankomst was er een koek en een tasje koffie of thee voorzien. Een deel van ons gezelschap kreeg toch de 'bovenkamer' toegewezen ...

Eind 18e eeuw had de familie geen mannelijke nakomelingen en kwam het kasteel door huwelijksbanden in handen van de Milanese patriciërsfamilie Arconati Visconti. Paul Arconati-Visconti bezat ook het Broodhuis op de Grote Markt. De laatste markiezin Arconati Visconti was een Française, geboren Marie Peyrat, die het kasteel renoveerde en zijn huidige uitzicht gaf. Ze stierf in 1923.
Zij schonk het domein in 1921 aan de Belgische Staat, die de gebouwen en het park in 1924 openstelde voor het publiek.

Zo konden wij een rondgang maken met plaatselijke gidsen die ons heel wat konden vertellen.

Vele prachtige wandtapijten sierden de kamers. Doornikse, Brusselse ...Onze gids wist precies hoe en waar deze tapijten gereinigd en hersteld worden.

De binnentuin met achteraan een panoramisch landschap.

Rozentuin COLOMA

In het hartje van Sint -Pieters – Leeuw , op amper 10km van het centrum van Brussel, ligt een 15ha groot park met als topattractie de internationale rozentuin van Coloma met niet minder dan 3000 rozensoorten uit alle continenten. Op niet minder dan 60.000 struiken bloeien dagelijks 200.000 rozen.Tijdens ons bezoek hadden heel wat rozen afgezien van de droogte ... maar velen toonden zich in volle pracht en glorie !

En zoals altijd wist gids Nadine ons er heel veel over te vertellen.

 Stad HALLE

Halle maakt deel uit van de regio Zennevallei en ligt aan de rand van het Pajottenland.

In de Sint-Martinusbasiliek bevindt zich een miraculeus Mariabeeld uit de 13de eeuw. Het beeld, dat door de heilige Elizabeth van Thüringen aan de kerk geschonken werd, zorgde ervoor dat Halle een belangrijk bedevaartsoord werd. De oudste vermelding van een Mariaprocessie in Halle klimt op tot 1335. Het Onze-Lieve-Vrouwebeeld stelt Maria voor als de Virgo Lactans, de voedende moedermaagd. De legende verhaalt dat Onze-Lieve-Vrouw in 1489 de stad behoedde bij een aanval van Filips van Cleve. Het gezicht en de handen van Maria zouden zwart geworden zijn door de kruitdampen, toen ze bij de belegering de kanonballen in haar mantel opving. Sindsdien staat het beeld ook bekend als de 'Zwarte Madonna' van Halle.

Enkele kanonballen worden in een nis bewaard en konden zelfs aangeraakt worden ...

Als afsluiting van deze prachtige dag werd er nog halt gehouden in het bezoekerscentrum met streekprodukten.

Na heel wat proeven werd er ook gekocht of wat dacht u ? 

De broodmaaltijd in Haaltert was goed voor de hongerigen.

Het bestuur mag weer eens content zijn voor dit genomen initiatief. Spijtig dat voorzitter André Van Dyck heeft moeten afzeggen. Iedereen hoopt dat hij er volgende keer terug bij is.

Opmaak secretaris André Valaert

B R E T A G N E

Rouen

 Bij de start van de reis maakte men er een daguitstap van. Tijdens de wandeling in ROUEN, de stad van Jeanne d'Arc., kon men de vakwerkhuizen bekijken en intussen verder kennismaken met de medereizigers.

 Men bezocht de kathedraal, de Gros Horloge en de Place du Vieux Marché. Opnieuw was er een jarige in de groep wat tijdens het middagmaal met het nodige gezang werd gevierd. 

CONCARNEAU

Rechtover het Hotel de l'Ocean had men een prachtig uitzicht op de baai. 

Concarneau in het Bretons: Konk-Kerne, een havenstadje aan de Atlantische kust, aan het zuiden van de punt van Bretagne.

De oude binnenstad van Concarneau, La Ville Close, ligt op een eiland in de natuurlijke haven en is nog geheel omsloten door de oude stadsmuren. De stadsmuur en toren uit de 16e eeuw werden vernieuwd en in de 17e eeuw voor de artillerie omgebouwd. Via een brug is het eiland met de andere delen van stad verbonden. Nu kan er gewandeld worden langs vele winkeltjes en restaurantjes.

LOCRONAN

De naam van de plaats LOCRONAN herinnert aan de heilige Saint-Ronan, die rond 500 hier moet gepredikt hebben. Hij is één van de populaire heiligen van Bretagne, die een tijdlang in de buurt als kluizenaar heeft geleefd en naar men zegt, begraven is op de plaats, waar tegenwoordig de gelijknamige kerk staat. Ter ere van deze heilige vindt ieder jaar op de tweede zondag van juli een groot "Pardon" plaats, die de Petite Troménie wordt genoemd. Om de zes jaar, de volgende in 2019, daarna in 2025, wordt de Petite Troménie een Grande Troménie, met een processie van 12 km, rond de Montagne de Locronan gelopen.

Er was heel wat verwondering bij de prachtige kathedraaltorens van ROUEN en QUIMPER.

Bij de wandeling in de PASSAGE POMMERAYE te NANTES was secretaris André verwonderd zichzelf in een spiegel tegen te komen ...

CARNAC

Men zou Bretagne niet bezocht hebben zonder in Carnac te passeren. Gids Nadine zei het op voorhand : we rijden ergens naartoe waar men nog altijd niet weet wat het is, voor wat het gediend heeft en hoe ze op die plaatsen zijn terecht gekomen ! In totaal resteren er nu nog ongeveer 2600 van de oorspronkelijke naar schatting 11.000 megalieten. Men spreekt in Frankrijk van menhirs of steencirkels. Aangenomen wordt dat veel van deze monumenten waren gekoppeld aan rituelen rond de zon en de maan. Het waren zo goed als zeker ook een soort kalenders. De Kelten, die rond 400 v.Chr. in dit deel van Europa arriveerden, maakten gebruik van deze monumenten voor hun religieuze ceremoniën.

Tijdens de ritten werd er af en toe halt gehouden om de fotografen extra te plezieren...

Les Machines de l'Île

Velen kennen 'de olifant' en andere poppen die mechanisch rondstappen maar zelf op zo'n machine zitten en dan nog ronddraaien ook, dat is pas een belevenis.

Gids Nadine en enkele collega's konden het niet laten zich in het kader te vereeuwigen !

Deze reis, waar heel wat meer te beleven viel, werd nog afgesloten met een Breugelbuffet in de Westhoek. Dit alles zal zeker aan bod komen op de video-namiddag van november.

Aan allen: tot dan !