een kind met vrolijke vlechtjes

loopt aan de hand, heel netjes

ze kijkt  haar moeder aan

luistert, is heel gehoorzaam

haar onschuldige onbevangenheid

ontwaakt de herinnering aan mijn kindertijd

heimwee naar dat pertinente rotsvaste geloven

in alles wat volwassenen je beloven

ach, was ik nog maar dat kind van toen

wat zou ik dan allemaal nog doen

dagdromen nemen me ijlings mee

ik bouw zandkastelen aan zee

pluk korenbloem en klaproos

werk aandachtig aan een kijkdoos

haasje over en zakdoekje leggen

geheimpjes, nee tegen niemand zeggen

een schommel  hoog in de lucht

mijn kindertijd in vogelvlucht

nog een keer, nog een keer

hoe leuk, ik hoor mezelf weer.