|
Het is hier zwaar bewolkt en ik wil graag de Tafelberg op, want dat is gratis op je verjaardag als je hier woont. Ik ben er wel een paar keer boven geweest, maar nu is het toch al weer 4 jaar geleden. Mijn hulp Florence is hier altijd op donderdag, dus ik moet toch wachten tot na de lunch, die ik voor haar klaar maak en ik zie dat de zon gaat schijnen en het wolkendek verdwijnt en ik bel naar de kabelbaan en die is open, dus ik doe mijn wandelschoenen aan en vertrek om half 3 naar Kaapstad. Ik zeg niet tegen Henk, dat ik met de kabelbaan ga, want dat heeft hij mij verboden vanwege die ene keer dat er grote problemen waren tijdens een stroomonderbreking. Iedereen is toen gered, dus ik maak me daar niet druk om. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Ik ga de parallelweg van de N1 op om fotos te maken van het uitzicht vanaf de voet van onze Tygerberg naar de Tafelberg.
Het is wel een beetje heiig, maar wolkeloos. De afstand tot de Tafelberg in het midden is ca.25km. Voor de Tafelberg (1086m) is een andere berg met de naam Devils Peak en die is 1000m hoog. Vanaf Blouberg zie je deze berg duidelijker en ligt die links van de Tafelberg en nu ligt die er pal voor. Rechts is dan Lions Head (670m) en Signall Hill (350m, net zo hoog als de Tijgerbergen) De linkerkant van de bergen loopt door tot Kaappunt. Ik maak met Photoshop CS3 van 3 fotos een panorama en dat gaat heel gemakkelijk met automatisch uitlijnen en kleuren overvloeien.
Het is druk en ik moet mijn auto ver weg parkeren en ik maak een paar fotos van de gondel van de kabelbaan.
 Hier passeren de 2 gondels elkaar.
De Tafelberg bestaat uit graniet en zandsteen en is begroeid met fynbos.
Ik ben om half vier ter plaatse en er staat een lange rij, ja dat is dan zo als de kabelbaan een paar dagen gesloten is geweest en nu open, dan willen er meer naar boven. Ik kom aan de praat met toeristen uit Durban en Johannesburg. Het wachten duurt een uur, dus ik ben om half vijf boven.
Vanuit de gondel richting Tygerbergen, waar wij wonen aan de andere kant van die bergen. Rechts de voet van DevilsPeak.
Hier zien we het dalstation en Signal Hill, Kaapstad en Table Bay, helaas niet helder door de vuile ramen.
 Hier naderen we het bergstation.
 uitzicht op Lions Head en Signal Hill
copyright © South African tourism
Weetjes van de kabelbaan:
Deze nieuwste Zwitserse kabelbaan dateert van oktober 1997 en per gondel kunnen 65 mensen naar boven of beneden en heeft een draaiende vloer, die ronddraait gedurende de rit van 5 minuten. In de bodem zit een watertank voor 4000 liter nodig als ballast bij veel wind. Bij windstil weer wordt de tank boven geleegd om het restaurant van water te voorzien. Er zijn 2 gondels, die gelijktijdig vertrekken van het beneden-, resp. bovenstation.
Het is wolkeloos en windstil en 26 graden. Ik maak een rondwandeling van ruim een uur over ongelijke rotspaden met enkele hoogteverschillen, dus ik hoop, dat ik morgen geen spierpijn heb of last van mijn rug. Ik geniet er enorm van zo lekker in mijn eigen tempo en maak diverse fotos.
Deze foto is richting Kaappunt.
Hier weer 2 fotos samengevoegd en Devils Peak is hier duidelijk te zien.
Ik loop tot de Platteklip, waar een gorge is in de berg.
 foto van Internet
Dit zou ik ook durven hoor, maar er is niemand om van mij een foto te maken.
Ik denk, dat de wolken achter de Chapmans Peak liggen.
Hieronder ook wolken in de kloof voor Chapmans Peak
Zo ziet het rotspad eruit, dus ik moet goed uitkijken waar ik mijn voeten neerzet en soms is het springen van de ene rots naar de andere.
Op de terugweg zie ik de gondel naar boven komen. Lions Head en rechts loopt dat over in Signal Hill - op onderstaande foto te zien en daarachter de wijk Sea Point van Kaapstad.
In Table Bay ligt het Robbeneiland, waarop president Mandela zo lang gevangen is geweest.
Deze is genomen in de gondel naar beneden.
De laatste foto uit de kabelbaan, links onderaan het dalstation en de weg waarlangs de autos zijn geparkeerd.
foto uit het dalstation
Waar de parasollen zijn, daar staat niemand meer in de rij om naar boven te gaan. De laatste gondel gaat vandaag om half acht naar beneden. De bomen zijn nog kaal van de grote brand enkele jaren geleden.
Ik ben dan om 18 uur weer beneden en loop dan nog 10 minuten naar mijn auto en ontmoet weer het leuke stel uit Durban, dus die zijn net zo lang boven geweest en ze vonden het geweldig en dat is het ook, dus als jullie ooit in Kaapstad komen, sla een bezoek aan de Tafelberg niet over.
Dan rij ik naar de wijk Wijnberg om een soort Foodfestival te bezoeken, dat plaats vindt op het terrein van Maynardville. Dit feest duurt 3 avonden en zaterdag. Er staan 16 paviljoens uit diverse landen met hun specialiteiten.
Nederland heeft het grootste paviljoen en het is er ook erg druk.
De volgende produkten zijn overgevlogen: oliebollen, bitterballen, kroketten van Van Dobben, vele kaassoorten, rookworst, drop, poffertjes, haring, paling en diverse dranken, zoals Grolsch bier, Bokma jenever, advocaat enz. Ik ga bijna elk jaar om haring en paling te kopen, maar dat heb ik nu niet gedaan. Er staat altijd een lange rij en ik voel mijn rug en wil niet meer zo lang in de rij staan. Bij de kroketten is het ook druk en heb daar al lang moeten wachten, maar altijd leuk om met de mensen om je heen in je eigen taal een praatje te maken. Ik heb Doortje bij de rookworst en haar man Dirk bij de kaas gesproken, die bemannen altijd een stand op dit festival. Ik heb nog poffertjes gegeten en voor mijn vertrek een stukje Leidse kaas gekocht.
Ik kom mijn bridgepartner Ansfride met haar man nog tegen bij de poffertjes, maar heb hen daarna niet meer gezien. Ik drink een glas bier, want ik heb nog dorst van de wandeling, had wel een flesje water mee op de berg gelukkig. Als ik aan een tafel mijn poffertjes eet, zitten daar ook 2 mannen ieder te genieten van 3 haringen met uitjes, een glas bier erbij en een jenever en wat is het dan leuk die glunderende gezichten te zien, had er een foto van moeten maken. Voor vele immigranten is dit een feest en doen er zowat een moord voor om een verse haring te bemachtigen. Ik heb daar deze keer geen trek in en ik eet die wel weer als ik terug ben. Deze keer is er geen paviljoen van België, geen idee waarom niet. Daar zou je dan o.a. frieten, mosselen en wafels kunnen kopen.
Het geheel wordt opgevrolijkt met Afrikaanse muziekgroepen en voor kinderen is er kermis, zo de sfeer daar is erg gezellig. Ik had geluk met parkeren en sta op de vip parkeerplaats zonder daarvoor een uitnodiging te hebben, maar de parkeerwacht kneep een oogje dicht voor me. Ik vertrek om 20.15 uur naar huis en ben om 21 uur thuis, dus netjes op tijd, zodat Henk zich geen zorgen heeft gemaakt. Dit was dan mijn verjaardag.
Er komt nog een staartje. Ik krijg zaterdag een telefoontje, dat ik teveel heb betaald bij het kopen van de kaas. Dirk vertelt me dat ik R200 heb gegeven en het was R50 en ik was verdwenen zonder het wisselgeld aan te pakken. Laat ik dat nou niet gemerkt hebben. Ik dacht dat ik R50 had gegeven, dus ik ben vertrokken. Die bankbiljetten lijken ook zo op elkaar. Wat een eerlijke mensen heb je toch en gelukkig dat het Dirk was, die me kent, zodat hij me heeft gebeld zaterdag. Nu zal een dame uit hun buurt, die ook naar de volgende dameslunch gaat mij het geld teruggeven. R150 rand is toch bijna 15 euro. Helaas komt Doortje zelf niet, ze heeft even genoeg van de Ned.Club na de perikelen rond haar erelidmaatschap, maar een stand op dit festival bemannen, dat vindt ze wel leuk, maar heeft ook niks met de Ned.Club te maken.
|
