Maandag 13 juli.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Vandaag worden alle dingen in ons huis professioneel ingepakt door de verhuizers van Stuttaford. We zijn vroeg opgestaan en al om 8.15 uur in ons huis. Henk gaat vroeg naar de bank om R3000 te betalen aan Stuttaford voor de verzekering, dat waren ze vergeten in rekening te brengen. Er is reeds R32500 betaald voor de kosten van de verhuizing tot en met het vervoer per container naar Antwerpen. Ze komen om 9.30 uur met 3 man en 1 vrouw en ze werken in een hoog tempo tot 16 uur. Dan is bijna alles ingepakt en morgen komen ze terug met de container en hopen we dat het droog is.


Helemaal links is een klein stukje van een bureaustoel te zien.

Ik heb gevraagd of er 1 stoel zo laat mogelijk ingepakt kan worden, zodat ik nog kan zitten. Het is 10 graden en het blijft maar regenen. In de lounge staat een groot deel van de vloer onder water van de lekkage van het balkon doordat daar alle bescherming is weggehaald door de aannemer. Helaas is daardoor een strook van het Perzische tapijt ook nat geworden en Henk heeft een heatgun, waarmee ik 4 uur bezig ben om die strook droog te maken. Maar zo heb ik wat te doen, hoewel ik wel last van mijn rug krijg. Ik heb ook meer last van mijn tenen met al dat vocht.

De aannemer van ultrapro komt ook langs en vertelt, dat er sinds 1983 niet meer zoveel regen is gevallen op 1 dag. Het was 114 mm regen in 24 uur, waarvan 80 mm in 2 uur tijd is gevallen. Heel Kaapstad en diverse delen in de provincie staan blank en wegen zijn afgesloten en er zijn 20.000 mensen dakloos geworden en vele auto’s zijn van de weg afgespoeld. Hieronder een zin uit een artikel van Go Zuid-Afrika.

“Meer dan 100mm regen in 24 uur heeft in de Kaap voor veel schade gezorgd, overstromingen zorgden voor veel schade aan huizen en wegen. De verkeersdiensten hadden hun handen vol met het vrijmaken van wegen”

En dan nog te bedenken, dat we gisteravond op BVN het weerbericht van Erwin Krol hebben gezien, waarin hij zei, dat er een beetje regen werd verwacht in de Kaap.

Helaas heeft de aannemer zijn hoofd gestoten aan onze garagedeur en heeft nu 4 hechtingen, dus echt wel een pechdag voor hem, want deze waterschade in ons huis is nu ook voor zijn rekening.

Met een bezem veegt een man het water naar een afvoer. Hij staat zelf op de balkjes, want zijn schoenen zijn niet waterdicht.

An belt op om te vragen of het allemaal goed gaat met ons en bedankt ons nog voor de huishoudtrap, die ze vandaag heeft gebruikt.

We gaan weer naar de Cattle Baron om te eten, maar veel hebben ze niet meer in voorraad na het weekend. We willen biefstuk en calamari, maar dat is er niet en er is zelfs geen brood en groeten. Dan neemt Henk weer een kipschnitzel en ik een calamaristeak en als nagerecht een Don Pedro.

Dinsdag 14 juli.

Hoera, het is droog! Er worden wel buien verwacht, maar gelukkig is dat later op de dag. Het is 7 graden en we zijn voor 9.30 in ons huis en Stuttaford komt nu met 8 mensen om ons huisraad in een container van 20 foot te stoppen.

In het midden staat een man bij een kast, die aan 1 kant open is en daarin zitten 4 verhuizers.

Bij het inpakken van de spullen uit de pantry blijf ik erbij staan en schrijf op de dozen wat erin is gedaan. Er gaan enkele dingen niet mee terug en die geef ik aan de vrouw, die het inpakwerk van de kleinere spullen doet en ze is er erg blij mee.

Hier staat onze slaapkamer ingepakt.

Ze zijn klaar om 12.30 uur en er is een meter ruimte over in de container. Er worden lijnen gespannen om te voorkomen, dat de inhoud kan schuiven en dan gaat de container op slot.  

Henk en ik gaan koffie drinken in Willowbridge en het regent, dus we hebben echt geboft tijdens het inladen van de container. Dan brengt Henk me naar Tygervalley, waar ik me ga vermaken in het winkelcentrum, een stuk pizza ga eten en naar het Internetcafé. Ik merk, dat ik weer pijn heb in mijn enkel door het lange staan vanmorgen en hopelijk valt het morgen gedurende de reis mee, want dan moet ik weer veel lopen op de vliegvelden. Ik heb wel zalf bij me om de zwelling te verminderen en doe dat erop.

We gaan voor de 4^e en laatste keer uit eten en deze keer weer naar de Italiaan. Dit restaurant en de Cattle Baron zijn de enige restaurants waar Henk wil eten. We bestellen allebei een tong en die is prima!

Woensdag 15 juli.

We zijn allebei om 5 uur wakker, maar blijven toch maar in bed liggen, want daarbuiten is het te koud. Het is 8 graden en het heeft de hele nacht geregend en het regent nog steeds. Dus we hebben echt geboft gisteren met de verhuizing dat het toen droog was. Na het ontbijt gaan we naar de bank om een laatste overzicht van de rekening op te halen en het bedrag van de auto is bijgeschreven. Dan gaan we naar ons huis waar we om 10 uur met onze makelaar Louise hebben afgesproken om de sleutels over te dragen. We kunnen nergens meer zitten, dus we wachten in de auto op haar. De aannemer van ultrapro is er ook en krijgt nu ook een sleutel om binnenshuis te beginnen met het herstel van de lekkages en de buitengevel te verwijderen. Vanaf morgen wordt voor 2 weken prachtig weer voorspeld in ZA.

Dan rijden we naar onze B&B en merken dat de bewoners even terug zijn in hun huis om warme kleding op te halen. Zij hebben het erg koud op het adres waar zij overnachten.

We zeggen, dat wij het in hun huis ook koud vinden en er staat een Belgische gietijzeren potkachel van het merk Godin, maar wij dachten alleen maar voor de show, maar de heer des huizes gaat hout halen en steekt de kachel aan, die dan de hele dag blijft doorbranden, zodat Henk in de woonkamer vanmiddag een boek gaat lezen.enk in drHenk dan in de kamer een boek gaat lezen. Hen

Henk brengt me naar het winkelcentrum van Tygervalley en we drinken samen koffie en ik ga nog een uurtje naar het Internetcafé en daarna naar de kapper, want ik heb geen zin mijn haar zelf te doen in de koude badkamer. Henk haalt me weer op en we zijn om 4 uur in de B&B terug, want dan wordt onze auto opgehaald door Henk Leroux aan wie de auto is doorverkocht.

Onze Ford Camry voor de garage. De trap omlaag naar de voordeur kan bij regen erg glad zijn.

We kleden ons om voor de reis en pakken de koffers in en eten nog crackers en een boterham. We kijken nog wat tv totdat om 20 uur onze buurman en vriend Jurg ons komt ophalen om ons naar het vliegveld te brengen. We horen dat er voldoende plaats is in het toestel en we zitten in de business class, dus dat is wel weer boffen. Ik was nog bang, dat het druk zou zijn met mensen, die naar de zomer willen in Europa en Amerika, want velen hebben hun kinderen in het buitenland wonen, omdat er in ZA geen werk te vinden is. En ook veel Nederlanders, Belgen en Engelsen, die in Europa dan op vakantie gaan. Blijkbaar vliegen die dan niet met KLM, want die is niet de goedkoopste.

Donderdag 16 juli.

Na een goede vlucht landen we om 10.30 uur op Schiphol en dan is het 25 graden. Om 11 uur zijn we in de grote hal en zoeken we een plekje om te gaan zitten tot het tijd is voor onze vlucht om 15.00 uur naar Brussel, dus we moeten lang wachten. We lopen af en toe wat rond en drinken koffie en eten een snack en Henk koopt een stuk kaas voor morgenochtend op brood, want hij is vergeten de overgebleven kaas uit de koelkast van de B&B in de koffer te doen. Ik koop het nieuwe boek “Het lot van de jager” van Wilbur Smith en zit daar alvast enkele uren in te lezen. Ik had dit boek al in ZA gezien, in het Engels is de titel Assegai.

Het toestel naar Brussel vertrekt op tijd en beide koffers zijn ook meegekomen en dat is de eerste keer, dat dit is gelukt. De taxi van Luuk is er op de afgesproken tijd en we zijn om 17.30 uur thuis in Neerpelt. Zo zijn we bijna 22 uur in touw geweest van huis tot huis. Het is lekker warm in huis, heel wat beter dus dan in ZA. Mieke heeft ons weer verrast met allerlei dingen en we eten een bordje soep en boterhammen met beleg, dat zij in de koelkast heeft gezet. We pakken het meeste uit de koffer en Henk komt toch het stuk kaas tegen, dus was het niet vergeten.

Hiermee eindigt dit laatste verslag over Zuid-Afrika, waarnaar ik veel heimwee zal hebben. Deze laatste 3 weken waren voor mij erg moeilijk en we hebben niks leuks kunnen doen, behalve dan een bezoekje aan mijn vriendin in Noordhoek. Het is nu eenmaal niet altijd rozengeur en maneschijn. Ik kan terug kijken op 7 fijne seizoenen en die pakken ze me niet meer af.