Een analyse van het onderzoekersprofiel van UFO-onderzoekers

                                                             Door Pieter Hendrickx

I. Inleiding.

“Waarom schrijf je nu een artikel over het profiel van een UFO-onderzoeker?” vraag jij je beslist af. Wel door mijn jarenlange ervaring en contacten met diverse collega’s-onderzoekers leer je wel iets bij en steek je soms wat op door de uitwisseling van ideeën en informatie... Ook door je eigen werk en je benadering van het UFO-fenomeen sporadisch in vraag te stellen, kan je een heldere en duidelijke kijk krijgen op het / je onderzoek naar UFO’s. De hardnekkige strijd en welles-nietes polemiek, die tussen believers, neutralen en sceptici via het internet over diverse items woedde, zette mij eveneens aan het denken. Bijvoorbeeld, hoe komt het toch dat een obsessieve believer in UFO’s evolueert naar een fanatieke scepticus en debunker van het fenomeen?

Je zal zeker zien dat elke onderzoeker zijn goede eigenschappen heeft; dat elke onderzoeker zijn positieve steentje(s) bijdraagt / bijdroeg in de evolutie van de Ufologie. Het ligt geenszins in mijn bedoeling een verzoenend gebaar te stellen naar de diverse meningen en strekkingen toe, wel om een zo objectief mogelijk beeld te schetsen van de diverse fasen die een UFO-onderzoeker doorloopt in zijn zoektocht naar de waarheid over UFO’s. Van sommige collega’s heb ik de indruk dat het water intussen véél te diep geworden is om tot een intense en vruchtbare samenwerking te komen in wederzijds begrip met collega’s, die hun stellingen niet aanhangen. In feite zijn ze enkel woedend op zichzelf, zo ontgoocheld over zichzelf dat ze vroeger zo een fanatieke believer waren, die alles voor waarheid aannamen wat er verscheen in de media...

Verwacht zeker niet dat ik er “geleerde” verklaringen of stellingen ga bijsleuren van diverse befaamde collega’s om mijn gelijk te halen. Integendeel ik baseer mij enkel op mijn persoonlijke ervaringen, overtuigingen en ideeën, wat anderen er ook mogen van denken. Misschien heb ik op een aantal punten ongelijk, misschien ben ik onvolledig, maar als ik jullie even kan laten nadenken over jou persoonlijke werkwijze, ben ik al deels in mijn opzet geslaagd...

II. De diverse fasen.

1. De waarnemings- of belangstellingsfase:

Op zeker ogenblik doe je als persoon een waarneming van een onbekend ding in de lucht of lees je merkwaardige artikels over onbekende dingen in de lucht. Deze onbekende dingen trekken je aandacht en je wilt weten wat je zag of je wilt meer te weten komen over deze bizarre dingen, UFO’s genoemd. Maar hoe meer je leest, hoe meer vragen er rijzen. Dat kan toch niet waar zijn, wat ze daar allemaal schrijven... Als je dan de vreemde rapporten leest over ontvoeringen door Aliëns, wordt het hele verhaal nog angstwekkender! Het kan toch niet zijn dat buitenaardsen onze aarde bezoeken en dat ze vreemde experimenten uitvoeren met medemensen... En onze overheid dan, waarom doen zijn niets aan deze ongeoorloofde praktijken? Waarom horen we geen waarschuwingen in de media?

Het onderwerp “UFO’s” is gevallen en je zoektocht is begonnen. Alles wat er verschijnt in de media of in boekvorm ga je verslinden. Je zoekt andere zielsverwanten op om van gedachten te wisselen over dit bizar, maar toch sterk verontrustend onderwerp... Je schrijft je in bij diverse UFO-tijdschriften om toch maar op de hoogte te blijven van het laatste nieuws over dit vreemd fenomeen. Je studie-onderwerp vergt meer en meer van je vrije tijd. Je kan er niet meer over zwijgen, ondanks de realiteit dat de mensen rondom jou het UFO-item nog altijd belachelijk vinden...

 2. De obsessieve fase:

Na deze eerste periode van steeds toenemende interesse groeit dit studie-item stilaan uit tot een ware obsessie. Je kan aan niets anders meer denken dan aan UFO’s. Na het lezen van het zoveelste rapport, krijg je zelfs nachtmerries van dit onderwerp, zeker wanneer je de bizare verhalen over bedroominvaders en de schrikwekkende ervaringen van de ontvoerden leest. Je moet oppassen of je begint in alles en nog wat en overal UFO’s te zien, misschien werd je zelf wel ontvoerd... Je stelt je hoe langer hoe meer vragen, maar krijgt zelden een afdoend antwoord.

Het gaat zelfs zover dat je naar alle uithoeken van de wereld naar collega’s schrijft om van hen de laatste waarnemingen te horen. Je wilt sowieso jou indeeën en informatie uitdragen naar een breder publiek op zoek naar een gelijk krijgen in jou overtuiging. Geld speelt geen rol meer! Er zijn zelfs collega’s die congressen organiseren en buitenlandse sprekers naar België halen om hun verhaal of hun onderzoeksresultaten toe te lichten. Je probeert zelf een aantal waarnemingsgevallen te onderzoeken en te verklaren. De obsessie blijft, je wilt hoe dan ook de waarheid achter het UFO-fenomeen achterhalen.

Ondanks de negatieve houding van het groot publiek en de media tegenover het UFO-onderwerp, blijf je het met hand en tand verdedigen en beweert dat deze leken ongelijk hebben. Ze steken hun kop gewoon in het zand en slikken alles wat de diverse overheden hun voorspiegelt...

3.  De ontnuchterings- of bezinningsfase:

Sporadisch lees je rapporten over UFO-meldingen, waarvoor een plausible en aanvaardbare verklaring gevonden werd; lees je over onbekende natuurverschijnselen, die wetenschappelijk erkend worden (cf. Bolbliksems, jetstream,...); lees je over diverse hoaxes en trucages... Je wordt volwassener in je zoektocht naar de waarheid en je neemt onbewust meer afstand van het onderwerp.

Het emotionele in je zoeken verdwijnt en maakt meer plaats voor een nuchtere en logische benadering. Je hebt tevens vastgesteld dat een aantal collega’s – onderzoekers en UFO-groeperingen - veelal op de commerciële toer gingen bij de uitgave van hun tijdschriften, en vooral het niet zo nauw nemen met de waarheid. Ze deinzen er niet voor terug om een aantal data te vervalsen of te manipuleren. Op deze wijze word je terughoudender, ga je zelf bewuster naar rationele en natuurlijke verklaringen zoeken, dan je te oordeel te baseren op de verklaringen of de bizarre uitspraken van beroemde ufologen. Je leert door al deze negatieve en positieve ervaringen zelf een waarneming te interpreteren en zelfstandig een oordeel te vellen, los van alle prietpraat rondom je.

Je leert tijdens deze fase dat er wel wat meer zaken bestaan dan UFO’s. Je zoekt andere hobby’s, waardoor de UFO’s niet langer alleen in het brandpunt van jou belangstelling staan...

4. De fase van ontgoocheling en debunking:

Een aantal collega’s zal door de diverse hoaxes, trucages, verkeerde interpretaties van bekende natuurverschijnselen,... twijfelen aan de realiteit van het UFO-fenomeen. Een aantal rapporten van betrouwbare collega’s met aanvaardbare verklaringen voor plaatselijke UFO-meldingen overtuigen hen ervan dat alle UFO’s te verklaren zijn, mits ze voldoende onderzocht worden en er voldoende gegevens bekend zijn. Verder zal de pejoratieve houding van de media en het groot publiek dit gevoel van ontgoocheling en ontkenning nog versterken...

Ze zijn ontgoocheld dat ze zoveel tijd en energie staken in een fata morgana, een luchtspiegeling. Ze evolueren zo van believer, van twijfelaar naar een echte ‘ongelovige in het bestaan van UFO’s. Ze overtuigen zichzelf dat het allemaal waanideeën zijn, dat de UFO’s niet echt bestaan en alle meldingen te verklaren zijn. Misschien zien ze UFO’s wel nog als een nog onbekend natuurverschijnsel of een prototype van één of ander militair vliegtuig, maar zeker niet als buitenaardse ruimteschepen, waarvan de inzittenden medemensen ontvoeren om geheimzinnige experimenten uit te voeren... Hun ongeloof zetten ze kracht bij door het uiten van stellingen, zoals “ Als de buitenaardse vliegende schotels ons echt bezoeken, waarom landen ze dan niet in de tuin voor het Witte Huis in Washington of op het Rode Plein in Moskou?” Deze verklaringen hoor je zelfs in Tv-programma’s op National Geographic...

Het gaat zelfs zo ver dat de onderzoekers in deze fase overgaan tot het bestrijden van iedere collega, die durft te verklaren dat UFO’s bestaan en die niet d’office de mogelijke buitenaardse verklaring voor UFO’s verwerpen. Ze gaan deze bestrijden met alle mogelijk middelen en passen de ridiculiseringspolitiek toe zoals de overheden dit vroeger al deden. Kan je de UFO-waarnemingen niet 100% verklaren, maak dan de waarnemers of de onderzoekers belachelijk en ongeloofwaardig. Woordenkeuze zoals PIPO of vergelijkingen met een bekende Vlaamse zanger zijn slechts een tipje van de ijsberg van hun afbreekwerkwijze... Opgelet deze strijd speelt zich niet alleen af in Vlaanderen, maar gebeurt eveneens in andere landen. UFO’s zijn een dergelijk twistpunt geworden door de evolutie in de waarnemingsrapporten en het gebrek aan fysische bewijzen voor bezoekers uit de ruimte. Ja, de meeste collega’s interpreteren de term UFO nog steeds als een vliegende schotel met buitenaardse bezoekers. Terwijl de term UFO in feite een andere betekenis dekt, namelijk een Onbekend Vliegend Objekt... Dit hoeft toch niet persé van buitenaardse makelei zijn, niet?

5. De onderzoeks- of ontkenningsfase:

Nu je al deze fasen doorlopen hebt, kan je twee kanten uit. Je kan op een kritische en objectieve wijze je onderzoek verder zetten en proberen open minded te blijven werken. Je zoekt voor elke waarneming een mogelijke aardse of natuurlijke verklaring. Pas als het gamma van alle mogelijke “aardse” oplossingen uitgeput is; je geen afdoende verklaring vond, kan je spreken van een UFO met ET-karakter. Maar als een aardse verklaring volstaat, waarom zoeken naar een buitenaardse verklaring?

Een tweede mogelijkheid is dat je het bestaan van UFO’s blijft ontkennen en dat je deze mogelijkheid met alle middelen bestrijdt. Je mag een eigen mening verdedigen, maar niet ten koste van wederzijds begrip en respect.

Iedereen kan iemand afbreken, maar niet iedereen heeft voldoende maturiteit om opbouwende kritiek te uiten...

3. Besluit

 Misschien kunnen deze fasen nog uitgebreid of onderverdeeld worden, maar het is een eerste benadering van de evolutie die een UFO-onderzoeker kan doormaken.

Verder heb ik opzettelijk de term fata morgana gebruikt in de fase van ontgoocheling. Indien je de juiste betekenis opzoekt van deze term dan vind je luchtspiegeling... maar deze luchtspiegeling is een beeld van een echt omgeving enkel door de verhitting van de effen bodem zo weergegeven... Maar net zoals er een realiteit schuil gaat achter een fata morgana, zo ben ik er van overtuigd dat er meestal een realiteit schuil gaat achter het UFO-fenomeen.

Of je nu believer, non-belieer, neutrale onderzoeker of scepticus bent, vaak heb je een aantal van deze fasen onbewust doorlopen... Het is geen slechte zaak even stil te staan bij de analyse van deze fasen, even voor jezelf uit te maken in welke fase je zich bevindt en vooral na te denken over je houding en maturiteit in de wereld van de Ufologie.

Het is geen kwestie van gelijk hebben of krijgen, het is eenvoudig zoeken naar de echte waarheid achter UFO’s...