|
Magnesium, onbemind in de geneeskunde.
Onze voeding is onze belangrijkste bondgenoot om het risico op kanker te verminderen.
Talloze natuurlijke stoffen in voedingsmiddelen en kruiden (niet industrieel verwerkte) hebben anti-kanker eigenschappen, en dit is waarom het zo belangrijk is om in de voeding te variëren, gebaseerd op gezonde en natuurlijke producten.
Onze antikanker strategie omvat omega-3, vitamine D, anti-oxidanten, isoflavonen, knoflook, kurkuma, zwarte peper, koffie, rood en zwart fruit (bessen), de noten (Grenoble, Brazilië), sommige paddestoelen (shiitake, maitake, Coriolus versicolor, Schizophyllum).
Maar vergeet ook niet dat magnesium, aanwezig in groene groenten, avocado's, amandelen, sesamzaad, pompoen, zonnebloempitten, donkere chocolade, walnoten, spirulina (blauwe algen) en boekweit ook past in een antikanker strategie.
Magnesium: miskend in de geneeskunde.
Als men de voordelen van magnesium kent is het verrassend vast te stellen dat er nauwelijks over gepraat wordt in het medisch milieu en in ziekenhuizen.
Men geeft het wel eens aan vermoeide mensen, die krampen hebben of tintelingen, wat een tekort aan magnesium doet vermoeden.
Maar het is net als vitamine C reserveren voor mensen die scheurbuik hebben of water voor mensen die sterven van de dorst.
Meer brandstof met magnesium.
Cellen die genoeg magnesium bevatten kunnen maximaal de brandstof (ATP = adenosyl trifosfaat) aanmaken.
Het zijn dus cellen die:
+ beter samentrekken en ontspannen (spiercellen)
+ meer natuurlijke afweer produceren (immuuncellen)
+ beter berichten verzenden (zenuwcellen, hersencellen)
+ de schade veroorzaakt door veroudering, vervuiling, oxidatie, enz. beter herstellen
Maar dat is niet het enig belang van magnesium.
Magnesium beschermt de cellen.
Magnesium speelt een belangrijke rol bij talrijke metabole functies (dwz functies die de levensduur van het organisme garanderen).
Men vindt magnesium terug in 300 verschillende enzymen in het lichaam en het bindt zich op 3751 plaatsen vast aan humane eiwitten. Enzymen zijn moleculen die chemische reacties veroorzaken. Eiwitten zijn de bouwstenen die deel uitmaken van de spieren, huid en organen.
Magnesium speelt een belangrijke rol in het detoxificatie systeem en beschermt aldus cellen tegen schade veroorzaakt door chemicaliën in het milieu, zware metalen en andere giftige stoffen.
Het krachtigste antioxidant in het lichaam, glutathion, dat een belangrijke rol speelt bij ontgifting in de lever, heeft magnesium nodig voor zijn werking.
Het is ook nuttig voor de regulering van suiker in het bloed. Het vermindert het risico op type 2 diabetes (verhoogd glucosegehalte in het bloed veroorzaakt door een afname van de gevoeligheid van cellen voor insuline of een depletie van cellen in de pancreas die verantwoordelijk zijn voor de productie van insuline). Slechte controle van glucose en diabetes beschadigen sterk de cellen van het lichaam en bevorderen het ontstaan van kankergezwellen.
Magnesium vermindert het risico op darmkanker.
Het is dan ook niet verwonderlijk vast te stellen dat, door zijn beschermende werking, bij mensen die voldoende magnesium hebben ook minder kanker voorkomt.
Een studie gepubliceerd in het American Journal of Clinical Nutrition heeft aangetoond dat toename van 100 mg magnesium in de voeding gepaard gaat met een daling van 12% van het risico op colorectale kanker.
Magnesium kan gebruikt worden bij constipatie vanwege de laxerende werking. Daarom is het voor mensen die constipatie problemen hebben aan te raden mineraalwater te drinken rijk aan magnesium.
Tenslotte is het een essentieel onderdeel van het skelet.
Gebrek aan magnesium?
Magnesium komt uit de grond, en we weten dat intensieve vormen van moderne landbouw die grond uitputten.
Het is daarom waarschijnlijk dat het voedsel dat men eet minder magnesium bevat dan 20 jaar geleden.
Maar zelfs mensen die letten op hun voeding hebben een natuurlijke neiging voor magnesiumtekort.
Predisponerende factoren zijn:
+ zieke nieren, waardoor overmatig verlies van magnesium langs de urine;
+ diabetes, vooral als die slecht gecontroleerd wordt, leidt tot verlies van magnesium in de urine;
+ leeftijd: ouderen hebben meer kans op te weinig magnesium omdat de intestinale absorptie afneemt;
+ geneesmiddelen: diuretica, antibiotica en bepaalde medicijnen tegen kanker kunnen magnesiumtekort veroorzaken.
+ Een neiging tot stress, spasmofilieterrein: om stresshormonen (cortisol, adrenaline ...) in het bloed na een aanval te elimineren, gebruikt het lichaam mineralen uit de weefsels (spieren, botten), waardoor mineralen langs de urine uitgescheiden worden. Aangezien magnesium essentieel is voor de controle op nerveuze spanning en voor de ontspanning van de spieren, kunnen verminderde magnesiumniveaus leiden tot het verhogen van nerveuze spanning. De vicieuze cirkel is begonnen en kan leiden tot depressie als we niet reageren. Vandaar het belang van de invoering van een uitgebreide voedingsstrategie, met inbegrip van het nemen van een goede aanvulling aan vitaminen en mineralen waaronder zeker een goed opneembare vorm van magnesium.
Volgens een studie van SUVIMAX in Frankrijk, hebben 77% van de vrouwen en 75% van de mannen, een tekort aan magnesium.
Test uw magnesiumgehalte.
Er is geen bloedtest die het mogelijk maakt om daadwerkelijk het magnesiumgehalte in het lichaam te kennen.
Slechts ongeveer 1% van het magnesium in je lichaam zit in het bloed. Daarom heeft het kennen van het magnesiumgehalte in het bloed geen enkele nut.
Men zou verschillende urinetests moeten uitvoeren op een verloop van 24 uur en de resultaten beoordelen in relatie tot mogelijke symptomen van magnesiumtekort: krampen, overmatig bewegende oogleden, hartritmestoornissen, epilepsie, verlies aan eetlust, hoofdpijn, misselijkheid, moeheid.
Daar het teveel magnesium gemakkelijk wordt verwijderd door de urine is er geen gevaar om een magnesium behandeling te starten als we een aantal verschijnselen van tekort vaststellen: ochtend vermoeidheid, zenuwachtigheid, bezorgdheid , stuiterende oogleden, krampen, hartkloppingen, slaapstoornissen, gevoeligheid voor infecties.
Maar wees voorzichtig als je nieren hun werk niet doen om uw bloed te filteren en urine te produceren; dus patiënten met ernstige nierinsufficiëntie mogen geen magnesium nemen.
Snel te compenseren magnesiumtekort.
Magnesiumrijk mineraalwater drinken is niet ideaal. Het is juist dat het een hoog magnesiumgehalte heeft maar magnesium in de vorm van magnesiumsulfaat (anorganisch magnesium) wordt zeer slecht geabsorbeerd met als gevolg gas, opgeblazen gevoel of diarree.
De organische vormen van magnesium worden beter opgenomen omdat magnesium hier gekoppeld is, aan een "drager" die helpt de darmwand te passeren. Daarna dringt het beter in de cellen. Dat is waarom ze naar verluidt een betere ”biologische beschikbaarheid" hebben dan het mineraal magnesium.
Magnesiumgluconaat heeft betere biobeschikbaarheid maar magnesiummalaat, -citraat, -glycerofosfaat en -threonaat zijn ook zeer goed geassimileerd en veroorzaken geen diarree.
Opgepast want magnesiumzouten bevatten een veschillend percentage aan elementair magnesium: 5,4% voor gluconaat, 6,6% voor glycerofosfaat, 8,7% voor pidolaat en 16,2% voor citraat.
Goed om weten is wat de dagelijkse dosis is van elementair magnesium die men moet nemen: 330 mg per dag voor vrouwen en 420 mg voor mannen. Met deze gegevens kan men berekenen hoeveel van de magnesiumzouten men moet innemen.
Oorspronkelijk artikel:”Magnésium, le mal aimé de la médecine”, Jean-Marc Dupuis, Santé Nature Innovation, Janvier 15, 2015.
23-01-2015, 16:49 geschreven door opabio
|
