 |
|
varende senioren
over bootjes, varen en nog andere dingen ! |
|
| 23-10-2009 |
 Donderdag 16 juli 2009 : Doornik/Valenciennes. |
met toelating van de auteur Karel Hoet.
Als gebruikelijk deze reis worden we door de uitbundige zon gewekt.Wat een verschil met vorig jaar !
Naast ons liggen er geregeld schepen te wachten voor de doortocht. Dat maakt dat we wat te zien hebben tijdens ons ontbijt. Onze 24 uren ligtijd zijn nog niet om, onze zin in Doornik ook niet, dus trekken we weer de stad in. We bezoeken het museum voor Schone Kunsten, een gebouw van Horta, maar hoe mooi en bijzonder het gebouw ook is, van het museum zijn we geen van beiden echt tevreden. De belichting van de collectie is soms zo slecht, dat je door de weerkaatsing het werk niet goed kan zien, en bij de begeleidende teksten vinden we soms fouten. "Soite". We vervolgen met de Cour d'Honneur voor het stadhuis en het bijbehorende gemeentepark met klaterende fonteinen. En we gaan winkelen, want een poging om een bongobon in te wisselen, die we speciaal voor dit moment hadden bijgehouden, lukt niet. "La patronne n'est pas ici, monsieur, et je ne sais pas quoi faire". Dus geen bongobubbels, en we dineren à bord. Klinkt toch ook chique. Als nu nog iemand me van die eeuwig zeurende astma kon bevrijden, zou het nog chiquer zijn.
Na de maaltijd hang ik de Franse beleefdheidsvlag uit en bevestig ik het vignet de péage aan stuurboord vooraan. Vandaag gaan we immers de grens over. Het vignet had ik op voorhand gekocht bij het VNF via internet.
Om 12.55u gooien we de touwen weer los en zetten onze tocht naar de bron verder. Het is weer mooi varen en even verder passeren we het jachthaventje van Antoing. Het is dé plezierhaven van Doornik en we horen er tijdens deze reis goeie commentaren over, maar we maken er deze keer geen gebruik van. Wanneer we een eind verder de afsplitsing van het Canal Nimy - Blaton - Péronnes aan bakboord laten wordt onze Schelde weer een stuk smaller. Bovendien lijkt ze hier ook verlatener. Het hele wateroppervlak is bedekt met kroos. Dit is heel oppervlakkig en dus ongevaarlijk en ronduit prachtig. We dobberen onder bomen dooren het lijkt wel of we uit de beschaving gestapt zijn. We varen een tijdje verder in de veronderstelling dat we hier niemand gaan tegenkomen (anders was het kroos uiteengevaren, zoals in Doornik) en dat we afscheid hebben genomen van het vrachtverkeer. Maar uit die droom worden we al snel gewekt : een tegemotkomend vrachtschipje leert ons dat er nog een bewoonde wereld achter het huidige beeld ligt. Om 14.15u komen we aan de Franse grens. Het is echter zo warm, en de omgeving is zo mooi dat we de verleiding niet kunnen weerstaan : we leggen de boot vast, hangen de zwemtrap aan en plonsen in het water. Je kan er je bedenkingen bij hebben maar niettemin is het zalig. Af en toe moeten we opzij voor passerende schepen, maar dat kan de pret niet bederven.Ik maak van de gelegendheid gebruik om schroef en roer te controleren op kroos en wier en dat zit helemaal goed.
Helemaal opgefrist en met goed gemoed steken we om 15u de grens over. Niet dat dit een evenement is, want buiten een gesloten douanekantoor is er niks te zien. De mooie natuur is hier de baas ! In Flines-les-Mortagne, waar de Scarpe in de Schelde komt, twijfelen we even of we er niet zouden blijven voor de nacht. Het is hier mooi, er is nog volop tijd voor wandelen of fietsen en het ziet ernaar uit dat we hier kunnen aanmeren. Maar omdat we net nog drie kwartier hebben stilgelegen, besluiten we om verder te gaan. Foute beslissing blijkt achteraf. Er dient zich tot Cambrai (!) niks serieus meer aan, om aan te leggen en het wordt dus "wild kamperen"... niet dat we daar iets tegen hebben trouwens... Van hier tot Valenciennes geeft de kaart bosrijke omgeving aan en dus verwachten we een nog mooier stuk dan we al hadden. Maar het draait anders uit. Lelijk is het niet, maar voor mij is dit het enige stukje van de rivier dat ik heel voorzichtig toch en beetje saai zou noemen wegens te rechttoe-rechtaan, ondanks de mooie natuur en de vele schepen die we ontmoeten. De volgende sluis is Fresnes. Ik roep de sluis op en vraag of we met de beroepsvaarder voor ons kunnen versast worden. Maar dat mag niet. Het schip is met gevaarlijk chemicaliën geladen en we moeten dus uit de buurt blijven. Hij zal hem eerst versassen, dan komt er een schip in de afvaart en dan is het aan ons. We leggen ons dus maar vast, en al goed, want tegen dat wij erin mogen zijn we welgeteld 1 uur verder ! Nog een halfuurtje varen naar écluse Bray-sur-l'Esaut waar we weer tussen veel beroepsvaart liggen om even later aan te komen bij de laatste sluis voor vandaag : écluse Folien, nabij Valeniennes. Omdat ik geen enkele aanduiding van meerplaats of haven vindt op de kaart, tenzij vóór de sluis- maar dat ligt vol beroepsvaart, vraag ik de sluiswachter naar overnachtingsmogelijkheid. Dat weet ie zelf ook niet zo goed maar zegt me dat er bolders zijn voorbij de sluis om het hoekje aan stuurboordwal.
We varen de sluis uit en zien er inderdaad enige bolders om een hoekje aan stuurboord. Maar de jongelui die daar rondhangen hebben niet de uitstraling die maakt dat ik daar met gerust hart mijn boot onbewaakt achterlaat (da's toch wel beleefd geformuleerd hé). Maar misschien is er voorbij die brug nog iets beters...tenslotte, het kan toch niet bestaan dat een stad als Valencienns geen voorzieningen voor pleziervaart zou hebben ! We varen dus toch de inham in, maar mijn dieptemeter gaat peilsnel in 't rood en dus laat ik het maar zo. Alweer een foute keuze laten we ons later vertellen, want een schip dat 1m diep ligt heeft er al gelegen, de jongeren ten spijt. En 't was allemaal goed afgelopen. Maar goed, wij besluiten dus om verderop ons geluk te beproeven. We vangen bot. Er is wel een steiger van de kanoclub, maar daar zijn we niks mee.
Dus keren we terug en leggen ons achter een vrachtschip - kwestie van de veiligheid - net aan het groot station van Valenciennes. Niet de meest schilderachtige plek, maar het is nu 20.30u en we hebben het gehad voor vandaag ! Ik dacht dat we een tochtje van 4u zouden doen, maar dat is wel even anders gelopen... Na de maaltijd trek ik toch nog even de stad in. Op goed geluk vind ik het oude centrum, en dát is wel mooi.
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
Ik ben André Van Hecke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Oostvaarder.
