Als de moed je in de schoenen zakt, ga dan op je kop staan.Gaat het niet zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat. Ik heb alles wel op een rijtje, maar niet in de goede volgorde.Je kan beter een muisarm hebben dan een apestaartje.

Er is nu 1 bezoeker op dit blog.
Record tot nu toe: 18

Mijn blog is gestart op 29/9/2007 en bestaat vandaag 6448 dagen!

Over mijzelf

Ik ben
Ik ben een vrouw en woon in () en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 01/03/1945 en ben nu dus 80 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .

De twee " oudjes"

Mijn favorieten

	Ani
	Jos
	Marisca
	Albert en Lenie
	Myette
	Folion

Mijn favorieten

	Rud
	Cecile
	Chrisje
	Ingrid
	Jeske
	Ria
	Meeuw
	Redpoppy
	Patty enFreddy

Mijn favorieten

	Jeannine
	Dion
	Rita
	Myriam
	Maarten
	Dirk
	Rebecca
	Annie
	Jansen

Mijn favorieten

	Roosje
	Monique
	Klaproosje
	Eddy Meuris
	Monica
	Vifke

Categorieën

Humor (572)

Onze jaren in het buitenland A: Mexico (27)

Onze jaren in het buitenland B: Venezuela (19)

Onze jaren in het buitenland C: Peru (16)

Onze jaren in het buitenland D: Nigeria (68)

poëzie (167)

Beoordeel dit blog

Een interessant adres?

Blog als favoriet !

Klik hier
om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!

Een interessant adres?

19-07-2008

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Mexico 7: Guadalajara : Het Chapalameer

De volgende dag reden we dan toch maar naar San Pedro Tlaquepaque. We wilden de sfeer daar wel even opsnuiven en lieten ons nog eens gaan om enkele spulletjes te kopen. We maakten ook van de gelegenheid gebruik om een boottochtje te maken naar een eilandje in het midden van het Chapalameer. Intussen hadden we gezelschap gekregen van Belgen uit Mexico city met hun kinderen . We zouden samen de tocht maken.

De slideshow geeft jullie een zicht op het strand, de Mariachi die ons met hun muziek vermaakten, de indrukwekkende zonsondergang en de pottenbakkersstandjes.
Het Chapalameer is het grootste meer van Mexico en bevindt zich op 1524 meter boven zeeniveau.We waanden ons daar precies op een exotisch eiland door de muziek van de zingende en rondtrekkende Mariachi op dat eiland.Veel meer was er ook niet te beleven. Meteen ondervonden we ook de eerste pijnen van verbrande armen en gezichten, want het was behoorlijk heet geworden. Het zou dus een moeilijke nacht worden als we mochten voortgaan op de rode lichaamsdelen!!!
s Avonds werden we verrast door plaatselijke branden in de bergen.We vermoedden eerst bosbranden maar uiteindelijk bleek het om het Paasvuur te gaan. Dit is een ritueel waarbij op de avond voor Paaszondag een pop, die Judas moet voorstellen, om middernacht verbrand wordt.
Op zondag keerden we dan terug naar huis, opnieuw met dezelfde buslijn. Nu konden we genieten van het landschap dat we in de heenreis in de duisternis hadden afgelegd!
Rond 23 u waren we blij dat we weer veilig thuis waren.!!!
Ofwel had ik teveel genoten van ons tripje ofwel had ik de warmte onderschat, in ieder geval lag ik de 3 volgende dagen ziek in bed met hoge koorts, stekende hoofdpijn en keelpijn. T. had het druk op het werk en dus weinig tijd om mij te verwennen. Dat was de eerste keer dat ik tegen de traantjes moest vechten, want 3 dagen in bed met enkel een quick bezoekje van t ventje, dan is er tijd zat om medelijden te krijgen met jezelf !!!!
Gelukkig was onze huiseigenaar dokter en hij schreef mij iets voor zodat ik er snel bovenop kwam. Sylvia, zijn dochter, kwam mij ook af en toe bezoeken en deed meteen de dringendste boodschappen want daarvoor had mijn ventje geen tijd!
Op woensdag kregen we te horen dat we naar Mexico city moesten om onze verblijfspapieren in orde te brengen .( duimafdrukken, ons boeventronie op de gevoelige plaat zetten enz enz..).Nog maar eens zon 8u op de bus daar hadden we nu niet direct zin in!!
Gelukkig voelde ik mij al stukken beter zodat die busreis nog te doen was.
Misschien vragen jullie zich af waarom we geen trein namen of geen vliegtuig? Het eerste was zeker niet veilig plus er was geen rechtstreekse spoorlijn tussen Aguas en Mexico en voor het tweede heb je een vliegveld nodig en in de buurt was dat er niet dus
We zagen er wel wat tegenop om weer zolang te bussen maar omdat we op donderdag vertrokken, besloten we daar een paar dagen te blijven en Mexico City te bezoeken. Bij onze aankomst hadden wij daartoe geen kans gehad!
Ikzelf was wel blij dat ik mijn ventje weer eens 4 dagen volledig voor mij had. ( Een beetje egoïstisch of kinderachtig? Misschien maar vergeet niet dat we nog maar een paar maanden getrouwd waren!!) Ik zou mijn batterijen bijladen want éenmaal terug zou het op het werk nog drukker worden omwille van een deadline, wist T. te vertellen. Dat betekende nog altijd werken tot s avonds 21/22u!!!! Er werd ook op zaterdagvoormiddag gewerkt en tegen die tijd was mijn ventje zijn pijp uit!! De weekends dienden dan ook om bij te slapen en enkel op zondagnamiddag zagen we de kans om te wandelen of even naar het hotel te gaan om iets te drinken of om een film mee te pikken. Veel meer was er niet te beleven....

Ps.Ik heb een goed geheugen Pazke maar zo gedetailleerd onthouden ... neen hoor!! Ik hield indertijd een dagboek bij, kwestie van mij bezig te houden vandaar!!!!
Je meet je leven niet af aan het aantal keren dat je ademhaalt, maar aan de ogenblikken van ademloosheid.

Geef hier uw reactie door

Uw naam *
Uw e-mail
URL
Titel *
Reactie *	p Woorden: 0
	Persoonlijke gegevens onthouden?
(* = verplicht!)

Reacties op bericht (4)

19-07-2008

Zijn Pijp uit .... ook dubbel hé ... nogal goe dat hij de pijp niet uit was...ocherme die jonge echtgenoot van jou destijds....

Het kan niet elke dag volle stoom zijn hé Natoken, <?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Een vent moet ook eens op tijd zijn pijp uitkloppen

Het kan niet altijd P zijn hé ook al was je pas getrouwd

19-07-2008 om 23:40 geschreven door Amor Fati

Met zo een markt zag ik Wim in geen drie dagen terug. Wat zou die daar een eindeloos plezier beleven. Hopelijk is Bo en ventje er dan ook bij, dan kunnen die twee snuffelen en kunnen wij aan de nationale drank met een heerlijk muziekje erbij. Ik heb al bijna zin om te vertrekken zie.
Fijn stukske weekend nog, dikke knuffels.

19-07-2008 om 20:30 geschreven door huismusje

grrrrrrrrrrr

Wilde nog graag een plaatje achterlaten inplaats van al letters en tekentjes

, kijken of het nu lukt.
PSP & PPS mijn hobbys
bloggers voor bloggers
Snag Paradijs

19-07-2008 om 15:23 geschreven door katrien

Ik had het dan toch goed geraden. Het was niet altijd een plezier reisje. Je verteld het prachtig, precies of ik er bij ben. Maar ik weet ook wat werken in een vreemd land met een totaal verschillende cultuur betekend. Het duurt een hele tijd eer je dat "mañana" gewoon bent, en soms ergert het je wel, hoe mooi en kleurrijk het daar ook kan zijn. Maar mijn hart ben ik er wel verloren. Groetjes en slaapwel.