|
Als je echt leest wat er op de blogs geschreven staat dan kan dit emoties of herinneringen oproepen. Wat hieronder staat heeft helemaal niets te maken met het logje dat ik las maar ik werd in het verleden gekattapulteerd en van het ene kwam het andere...
Probeer nooit de kronkels van een brein te begrijpen
Ik ga nu wel heel ver terug in de tijd maar onze lieve Ani is de aanstoker met haar oud liedje op haar blog 
"mijn pappie is enkel een foto…" Bog Scholte
Vaak zie je zondags in ons straatje
Een jongen voor het venster staan
Die stil kijkt naar de and're kind'ren
Die met hun vaders wand'len gaan
En soms dan vraagt wel eens een vriendje
Wat is jouw vader voor een man
Ik zie je nooit eens met hem buiten
En 't stille ventje antwoordt dan
refr.:
Mijn pappie is enkel een foto
Die staat bij ons thuis op 't buffet
En 's avonds, als mammie gaat werken
Dan hangt zij hem boven mijn bed
Hij gaat zondags nooit met me wand'len
Hij kijkt enkel naar me en lacht
Maar hij is mijn liefste
En voor ik ga slapen
Dan fluister ik: pappie.mijn pappie.. goenacht.
Wanneer ik speel met mijn meccano
Mag hij naast mij op tafel staan
En als ik dan iets moois gebouwd heb
Kijkt hij me soms zo levend aan
Meccanobouwen is heel moeilijk
Je wordt er ongeduldig van
En 't is natuurlijk wel vervelend
Dat hij me nooit eens helpen kan
refr.
Soms lig ik in mijn bed te denken
Strakt komt hij uit zijn lijst vandaan
En 'k zie opeens een echte vader
Zo groot en levend bij me staan
Dan zegt hij: wij gaan voetbalspelen
Trek eens je jas aan, 't wordt al fris
Maar 't is natuurlijk fantaseren
Omdat hij maar een foto is
refr.
Ie er iemand die dit liedje nog kan meezingen? Ik wel
|
)
