Geef toe
tegenwoordig ben je gewoon wie je bent
en doe je minder alsof.
Je kiest wat je belangrijk vindt
ook al vinden andere dat niet tof.
De liefde is een liefhebberij
beter dan al dat geweld.
Ook al zijn we met ons kusjes zuiniger
dan met ons geld.
We wachten niet meer om te dansen
tot men ons vraagt.
Onze eigen naam verloochenen
dat doen we ook niet meer.
We zijn daar mee geboren
en gebruiken hem daarom keer op keer.
Kindertjes verwekken we alléén als het ons ook zint.
Gelukkig niet meer als vroeger
zo eens even tussen pot en pint.
Het stemrecht voor vrouwen
dat is een goede zaak.
We kiezen zelf en bewust
voor een vrouwelijke kandidaat.
We zijn ook veel royaler
met hetgeen ons ook eens pleziert.
En hebben minder tijd voor de grote kuis
zalig als je het zo beziet.
Ook komen en gaan we wanneer het maar even kan.
En stofzuigen doen we
als ons eten even opwarmt in de pan.
Het ouderwetse grootmoederschap
daar laten we ons niet meer toe dwingen.
Er zijn crèches, babysiters
en nog meer van die dingen.
Natuurlijk zijn we dol op die schatten
en missen willen we ze niet meer.
We blijven bijten op onze tanden
want over onze oude dag willen wij beslissen.
Wat hebben onze voorzusters
toch allemaal niet moeten missen.
)
.
.
.
.
