In mei legt elke vogel een ei maar de eendjes zijn er gewoonlijk wat vroeger bij. Langs de beek in onze buurt hebben ze een ganse winter gelogeerd. Een vriendelijke wandelaar of buur strooide soms wat te eten zodat ze graag in de buurt bleven. Een zeldzame snoodaard trok er zich niets van aan en reed er zomaar eentje dood tot ergernis van de voorbijganger. De bontgekleurde mannetjes leidden de dans en het liefdespel begon al in februari. Waar de eitjes lagen, hebben we nooit gezien maar opeens zijn ze daar 14 in 't totaal en moeder eend als trotse kloek vooraan. Bang zijn ze niet, ze zijn het verkeer en de mensen gewoon.

Ik ben er vandaag naartoe gegaan om een fotootje te trekken van dit prille leven want je kan er een eed op doen dat er de komende dagen al minder donsjes rondlopen. Ik mag hen dicht benaderen, twee zitten zelfs op het water van de beek te genieten. Dat is puur natuur, zwemmen moeten ze niet leren, het zit in hun genen. Na éen foto zie ik dat mijn batterijen op zijn. Nu moet ik helemaal terug en straks zijn ze misschien weg. Maar neen hoor, ze zijn rustig blijven rondhangen. Het paraderen gaat hen goed af want nog meer voorbijgangers blijven even stilstaan. Wie kwam ik daar tegen....?? Een fiere mamie en haar kleinzoon. Maar lang bleven we niet genieten want Dario moest en zou naar " Dora" gaan om eitjes te zoeken. Flink baasje trouwens Pazke!!. Zijn dan samen teruggekomen en hier zijn ze nu onze 11 straateendjes ( er zitten 3 in de beek). Puur natuur zoals ik al zei.

We hebben hier ooit in onze achtertuin zo'n 10/15 j terug 58 eenden gehad !!! Het begon allemaal bij éentje dat de dochter eens ergens had gekregen. Maar éentje is geentje en wij zorgden voor een partner. Van het éne komt het andere.. tot we uiteindelijk na dat jaar van overvloed besloten om ermee op te houden. Het lawaai was niet meer te doen. Telkens als er iemand achterom kwam of als wij 's avonds laat thuiskwamen en licht maakten , dan gingen ze in koor " kwaken".... en je wil toch geen burenproblemen om eenden.!! Het was ook bijna niet te doen om het water van het " kunstvijvertje " dat we speciaal voor hen aanlegden proper te houden. Als het te vies was vertikten ze het om er nog in te zwemmen en stonden dan allemaal rond het water te kwaken.....Maar met 58 was het zo weer vies ....Daarom vind ik het nu veel beter om langs de straat te gaan genieten van die kleine donsjes....
Afsluiter: Luister........wat de stilte en de natuur je vertelt.
ps. om terug te komen op relaas gisteren: daar gaat het hem juist om. Die bril is eén voor dubbel zicht. Je zou dus denken als hij gevallen is dat je het moet merken maar .... Tony was zo overtuigd dat hij gevallen was dat hij er niet bij stilstond dat hij " normaal" zag en ik bemerkte pas hoe " stom" de situatie was als hij beneden kwam...Dus dat was ook mijn reactie..." hoe kan dat nu dat hij dat niet doorhad!!!"Vandaar die slappe lach!!
|