Eventjes laten weten dat alles hier ok is en het weer toch stukken beter is dan op het thuisfront dus blijven we nog even hier. En om jullie op te vrolijken na al die regen dit...
Soms word je op een onaangename wijze geconfronteerd met de realiteit nl het leven… het duurt toch maar even. Zondag toen we naar het lokale restaurant gingen om een thee te drinken, werden we verrast door de aanwezigheid van politie op onze locatie. We dachten al aan diefstal of andere misdaden maar de werkelijkheid was eigenlijk confronterend. Een Nederlands koppel van vooraan in de 70 verblijft hier 2 straatjes onder ons. Elke morgen laat de man de hond uit en dat is het moment waarop de dame opstaat en koffie zet en het ontbijt klaarmaakt. Zondag was het dus ook zo alleen toen de man terug kwam, was er geen ontbijt noch koffie. Zijn vrouw was opgestaan maar moet een hartinfarct gehad hebben want ze lag dood naast het bed. Dat verklaarde de aanwezigheid van de politie. Die mens was echt totaal van de kaart en liep er als een zombie erbij. Het ergste was dan nog dat hij niet meer binnen mocht gaan en moest wachten tot de wetspolitie er was. In onze zone is er maar 1 wetsdokter en die woont in Alicante zo’n 60 km hier vandaan. Het heeft tot na 13 u geduurd voor die er was en de dame lag er al van rond 9u30. Gelukkig hebben die mensen vrienden die in de buurt verblijven en de man opvingen. Die hebben de familie opgebeld en op de hoogte gebracht. Momenteel zijn de twee dochters gisteren al aangekomen om hun pa bij te staan want de formaliteiten en paperassen in zo’n geval zijn enorm. De repatriëring van een lichaam naar het thuisland is niet simpel. Er verblijven hier veel Nederlanders en Belgen en iedereen was erg aangedaan want de meesten kennen mekaar. Zo zie je maar dat je van elke dag moet genieten want morgen knippen ze hierboven de draad door en ze kijken niet naar de leeftijd . Een oude vriend van Tony - die jaren naar Spanje kwam ook al was hij in de 90- had als lijfspreuk :” Cada dia es un regalo” wat wil zeggen “elke dag is een geschenk” en zo is het toch. Ok er sterven ook jonge mensen maar als je op tram 7 of 8 zit en je bent nog samen met je partner dan is dat toch een geschenk want dan leef je toch al in je krediettijd zeg ik altijd en dat is niet aan iedereen gegeven. Intussen gaat het leven hier weer verder maar telkens als ik voorbij de plek van die mensen kom dan sta ik er toch weer even bij stil. Daarom lieve bezoekers… carpe diem of pluk de dag want vandaag heb je en morgen moet je nog krijgen!
Ja hoor we leven nog maar we zijn met vakantie en dan zit ik niet elke dag op mijn blog maar het werd toch stilaan tijd dat ik even iets liet weten.
Ik heb in een vorig schrijven verteld over Isla de Benidorm en hoe het volgens de legende zou ontstaan zijn. Tijdens een wandeling hier vonden we een mooi doorkijkgaatje met zicht op die Isla de Benidorm. Water, bomen en blauwe lucht dat staan altijd garant voor prachtige foto's of niet?
We zitten hier weer al ruim 3 weken te genieten soms van de zon want het is hier ook winter en de zon is niet elke dag van de partij maar de temperaturen vallen mee. Zeker beter dan thuis! Maar we genieten vooral van de rust en de stilte hier en het gezelschap van leeftijdsgenoten. Dat zijn niet allemaal nederlands sprekenden maar we profiteren van het talenbad dat we hier hebben en dat houdt onze grijze massa actief.
Deze periode van het jaar is ideaal hier voor prachtige zonsopgangen en - ondergangen. Deze morgen zag het er in La Cala zo uit.
Met "La Cala" bedoel ik de baai achter Mont Benidorm (achter het Poniente= westelijk strand), dat gedeeld wordt door Benidorm, Finestrat en La Villajoyosa. Het verhaal gaat dat Finestrat ooit de inwoners van Benidorm heeft geholpen bij een mogelijke aanval van piraten (Noord-Afrikaanse piraten teisterden de desolate omgeving honderden jaren) en als dank hiervoor toegang kreeg tot de zee. In die tijd wilde men uiteraard geen strand om op te liggen bruinen maar een beschutte baai waar vissers hun boten op het strand konden trekken, of zeehandel konden voeren. Het strand is prachtig gelegen met een natuurlijke setting van groene heuvels. Het water is er vaak heel helder en veel toeristen verkiezen de relatieve rust van La Cala boven de hectische stranden van Benidorm. Niet dat het in La Cala rustig is in de zomer. Zeker niet. Het kleine strandje ligt vaak goed vol. Maar het is een ander publiek het zijn vooral Spaanse gezinnen die vanuit het binnenland een dagje naar het strand gaan. Ook hoor je hier vaker Russisch of Noors, of Nederlands. Op dit strandje zijn het niet de Britten die overheersen. Er hangt een sfeer die relaxt is, haast een dorpse sfeer. La Cala is duidelijk voor de “locals” en de rustige reiziger,
Ja hij ligt er nog altijd de Puig Campana. Met een hoogte van 1.406 meter is het de op één na hoogste berg van de provincie Alicante.
Het eiland voor de kust van Benidorm heet ‘ ISLA DE BENIDORM ‘ (pauweneiland) en het verhaal gaat dat dit eiland is ontstaan door het stuk rots dat ontbreekt aan de top van de nabijgelegen berg PUIG CAMPANA. Over het ontstaan van dat gat in de berg Puig Campana en dus het ontstaan van het pauweneiland bestaan verschillende legendes. Eén versie van de legende is verwant aan een vergelijkbaar gat in de Pyreneeën, La Brèche de Roland (De Breuk van Roland). Roland, commandant van het leger van Karel de Grote, zou een zwaardgevecht hebben gevoerd met de aanvoerder van het Moorse leger. Al vechtend bereikten zij de top, waar Roland zijn tegenstander tegen de grond sloeg. Toen Roland zijn tegenstander de genadeslag wilde geven, miste hij echter en sloeg zo een stuk uit de rots, dat door de enorme klap in zee viel en zo het Pauweneiland van Benidorm vormde. In een andere legende zou Rolands minnares sterven zodra zij beschenen zou worden door de laatste stralen van de ondergaande zon. Om haar iets meer tijd te geven hakte Roland een stuk uit de bergen, zodat de zonnestralen haar later zouden bereiken.
6 Januari Driekoningen = Día de Reyes in Spanje is een feestdag.
De avond voorafgaand aan Día de Reyes is misschien wel het meest iconische moment van de festiviteiten in Spanje. In elke grote stad en veel dorpen vindt er een parade plaats, waar de drie koningen op prachtige praalwagens door de straten trekken, omringd door dansers, muzikanten en kleurrijke kostuums.
Op 6 januari komen dan de families bijeen en snijden ze in een zoete lekkernij genaamd Roscón de Reyes - een ronde cake gevuld met room. De taarten bevatten hier helemaal geen amandel. De cake heeft een nogal banale suikerbroodsmaak, maar wordt op smaak gebracht met citrusvruchten, verse crème, chocolade, pudding, of alles samen. Als je erin snijdt en een beeldje van een koning krijgt, ben je een koning voor één dag. Als je echter een boon krijgt, moet je voor de cake betalen. Het is letterlijk volgens de zegswijze "de bonen vreten".
Voilà we zitten hier al een week en hebben terug "onzen draai" gevonden.. en gisteren was het weer zonnig genoeg om onze eerste wandeling in de heuvels hierachter te maken en alles leek nog steeds vertrouwd en we voelden ons terug thuis Het is heerlijk om hier weer tot rust te komen. Er is wel wat comfort bijgekomen qua shoppen en dat is goed voor de beentjes. Er werd een Aldi gebouwd op zo'n kleine 200m van onze locatie dus op wandelafstand en op een 20min wandelen bouwden ze ook een grote Lidd'l...als dat geen luxe is .
Volgende week zou wat warmer worden met temperaturen ts 18 en 20 gr.. ....meer moet het niet zijn.
De kalender is uitgeput en hangt er bladloos bij. De nieuwe kalender laat ons weer hopen op een goed 2025. Daarom deze wens voor jullie lieve mensen een gelukkig en gezond 2025.
)
