Roze had het gezien.. ze las...op los s in g == oplossing! Proficiat.
Myette daagde ons op Fb uit om na te gaan welke heks we waren... hewel Myette ik ben er klaar voor en houd je deuren en ramen maar dicht vandaag, ik kom er aan!
Ik vergeet nooit een gezicht. Maar voor sommigen maak ik graag een uitzondering.
In wat voor een tijd leven wij! We geven geld uit dat we niet hebben, voor dingen die we niet nodig hebben, om indruk te maken op mensen die we niet kennen.
Je moet altijd twee scharen bij elkaar leggen. De tweede schaar kun je dan gebruiken in de plaats van de schaar die nooit ligt waar ze altijd zou moeten liggen.
Liegt een leugenaar als hij zegt dat hij liegt?
Liever een blauwtje lopen dan een groentje blijven.
Voor elke eenvoudige oplossing is er wel een aantal complexe problemen te vinden.
Vriendelijke woorden zijn soms kort, maar hun echo sterft nooit uit.
Vrouwen hebben meestal niets om aan te trekken, en geen plaats om het allemaal op te hangen!
Waarom de USA mensen in de ruimte stuurt: "De mens", zegt een NASA-rapport van 1965 over bemande ruimtetuigen, "is het goedkoopste en veelzijdigste computersysteem dat in massa geproduceerd kan worden door ongeschoolde arbeidskrachten."
Waarom is het zo dat mensen die het minst weten, dit het luidst weten?
Waarom krimpen schapen niet als het regent?
Wanneer de mensen alleen praatten over wat zij begrepen zou er maar weinig op de wereld gezegd worden.
Wees jezelf! Er zijn al anderen genoeg.
Wie een gat graaft voor een ander is tenminste geen egoïst!
Wie het laatst lacht, is het langzaamst van begrip.
Wie niet een beetje kan lachen met ernstige dingen, is geen serieus mens.
Jan heeft last van een 'tic nerveux' op zijn linkeroog zodat het lijkt alsof hij een knipoog geeft.
Op een dag gaat hij solliciteren als handelsvertegenwoordiger voor een bedrijf. De personeelschef bestudeert zijn cv en zegt:
"Wel, dat ziet er goed uit. Goede opleiding en ook goede referenties. Normaal gezien zouden we u onmiddellijk in dienst nemen. Maar zoals u weet gaan de mensen bij een handelsvertegenwoordiger erg af op het uiterlijk. En dat geknipoog van u, dat kan de potentiële klanten afschrikken. Het spijt me, meneer, maar we kunnen u niet in dienst nemen..."
"Wacht" roept Jan. "Wanneer ik 2 aspirientjes neem, dan gaat het knipogen dadelijk over! "
"Ah, is dat echt? Dat is fantastisch! Laat maar eens zien"
Jan gaat in zijn zakken en begint er te zoeken, alles wat hij tegenkomt legt hij op de bureeltafel: rode condooms, blauwe condooms, geribbelde condooms, condooms met aardbei, frambozen en chocoladesmaak. Uiteindelijk vindt hij de strip met aspirines, neemt er twee uit, slikt ze in en stopt onmiddellijk met knipogen.
"Formidabel, dat blijkt inderdaad te werken," zegt de personeelschef. "Maar eerlijk gezegd: wij zijn een fatsoenlijk bedrijf en een man die blijkbaar zoveel achter de vrouwen aan zit, dat hebben wij niet nodig."
"Achter de vrouwen zitten? Hoe bedoelt u? Ik ben een gelukkig getrouwd man !"
"Tja, meneer, hoe verklaart u dan al die condooms? "
"Oh, dat," zucht Jan. " Bent u al eens een apotheek binnengestapt en hebt u er al knipogend, naar aspirientjes gevraagd?"
Het wil niet stoppen met regenen .Ik dacht dat ze in de hemel al lang die schoonmaak achter de rug hadden maar neen hoor nochtans zo vuil kan het daar toch niet zijn? Volgens mij zijn daar alle buizen van de waterleidingen gesprongen en heeft Sint Pieter de loodgieters om de één of andere reden niet binnengelaten . En zeggen dat zoveel mensen weersafhankelijk zijn wat hun humeur betreft. Niet dat ze er constant als een donderwolk bijlopen maar bij velen scheelt het niet veel. Gelukkig heb ik daar minder last van maar menslief ik snak toch naar nog wat zon hoor en ik zal wel niet de enige zijn maar eerlijk, dat is geen troost. De regen blijft maar komen . De enige die zich er niet veel van aantrekken zijn de vogels die vrolijk pieren uit onze gazon pikken. Als je ze dan wil fotograferen, vliegen de meeste weg.
Tja....ik zal maar genieten van een koekje, goed voor de moraal. We gaan dan nog eens over de moraal spreken als het zomerweer terug is.....en ik aan mijn frisse kledij merk dat ik een koekje teveel gegeten heb.
Als je in een file staat, heb je tijd om rond te kijken. Je ziet dingen waar je anders niet op zou letten, gewoon omdat je er zonder file voorbijraast.
Vandaag had ik weer de 'luxe' om te observeren. Terwijl we stonden te wachten om enkele cm's vooruit te kunnen rijden, keek ik links van mij. Aan de overkant van de straat stond een camionette geparkeerd. De chauffeur zat een potje yoghurt uit te lepelen. Ik zag hem scheppen, de lepel naar zijn mond brengen....vanaf dan zat ik inwendig te lachen. Telkens, net voor hij de lepel in zijn mond stak, verscheen zijn tong alsof hij bang was dat er anders een drupje yoghurt zou verloren gaan: scheppen, naar zijn mond, tong uit, happen. Dat herhaalde zich meerdere keren voor we eindelijk konden doorrijden. Ik begon mij af te vragen of ik ook, als iets moet gelepeld worden, op die manier at.
Als je er zit op te kijken is het eigenlijk maar een raar zicht, die tong die steeds verschijnt net voor de lepel in de mond gaat. Sommige handelingen gebeuren zodanig automatisch dat we mss niet beseffen dat iets wat vreemd lijkt. Ik heb ondertussen mijzelf gerustgesteld: mijn tong blijft in mijn mond als ik iets eet met een lepel of een vork. Maar geen haar op mijn hoofd dat er aan denkt om aan ook maar éen iemand te vertellen dat ik voor de spiegel enkele happen yoghurt at, bij wijze van test.
Weten jullie ook hoe moeilijk het soms is om een pak gemalen koffie te openen zonder dat er korrels naast het pak vallen? En het vreemde aan de zaak is, wie hier in huis heeft het steeds aan haar been om een pak koffie te openen? Inderdaad, ik...
Vanmiddag was het weer van dat. Koffieblik leeg, zin in een kop koffie? Ja hoor.. dan maar een nieuw pak openen. Het zweet begon uit mijn poriën te gutsen, mijn handen trilden bij het idee... Wat een pak koffie toch niet kan doen hé. Ok, ik nam een huishoudschaar uit de keukenlade, een pakje koffie uit de kast en daar ging ik dan.
Fase 1: leverde geen problemen op, het verwijderen van de verpakking is kinderspel.
Fase 2: was een stuk delicater. Het openknippen van de vacuümverpakking is geen lachertje. Voor je het weet zijn een aantal koffiekorrels ontsnapt. Maar ook deze fase leverde geen problemen op, geen korreltje dat erin slaagde om vervelend te doen. Prachtig dacht ik bij mezelf. Ik zal het toch nog leren.
Fase 3: het okselzweet begon in straaltjes naast mijn zijden naar beneden te lopen. The final test... Volledig geconcentreerd met mijn focus op het pak en het blik, iedere beweging gecontroleerd... tot mijn handen opeens weer een zenuwtrek vertoonden die niet in het plaatje pasten. En ja hoor, een gigantische berg koffie naast het blik. O jee, zie je wel? Ik zal het nooit leren. Met het koffieschepje de koffieberg gereduceerd tot een minihoopje, maar hoe zal ik dat aanpakken om die restjes koffiekorrels te verwijderen zonder dat die op de keukenvloer belanden, want dat zou betekenen dat ik de keukenvloer zou moeten dweilen? Ah, neen hé, niet met mij hoor! Dit was een crisissituatie, dus, even gaan zitten aan de keukentafel zonder kop koffie... en de ADS methode toegepast.
ADS?? Wel ja, analyse, doelstelling en strategie - methode. Een vereiste voor een situatie als dit.
Analyse: de koffiekorrels liggen naast het blik.
Doelstelling: de koffiekorrels verwijderen zonder dat die op de keukenvloer belanden.
Strategie: misschien stoffer en blik? Neen, er kunnen nog korrels ontsnappen. En de korrels met de vaatdoek naar de pompbak vegen? Neen, de vaatdoek is dan heel erg vuil èn verstoppinggevaar voor de pompbak... Eummm, wat zijn de opties dan nog??
Na mijn hersenen langdurig te hebben gepijnigd, vond ik DE oplossing!!! De stofzuiger!!! Wat is dat toch een schitterend apparaat. Het zuigt in een oogwenk alle stofjes, vuiltjes èn koffiekorrels weg. Ik was zodanig in mijn schik dat ook de keukentafel werd gezogen en de stoelen en .... En ondertussen een lachstuip van hier naar ginder, zo erg dat ik aan het gezicht van mijn liefste zag dat hij zich vragen ging stellen bij mijn geestelijke gezondheid.
Ondertussen is de stuip al over hoor èn zijn er een aantal elementaire huishoudelijke taakjes verricht mèt de stofzuiger. Wat moet het vroeger toch moeilijk zijn geweest zonder, ik kan het me gewoon niet voorstellen... Stofzuigergroeten,
Een blondje moet rijexamen doen. - Wees maar niet bang, zegt haar vriendin -ook een blondje- Het zal wel lukken, ik zal vanavond eens bellen om te horen hoe het gegaan is. 's Avonds belt ze haar vrioendin op die snikkend vertelt dat ze niet geslaagd is. - Hoe kan dat nu? Je hebt zoveel geoefend. Vertel! - Ik was nog maar net de weg opgereden of ik kwam aan een rond rotonde en daar stondeen bord met 30. Ik heb dus 30 toertjes op de rotonde gereden en toen zei de examinator dat ik niet geslaagd was en ik terug mocht rijdennaar het examencentrum. Ik weet echt niet wat ik verkeerd gedaan heb! Haar vriendin denkt even na en zegt dan troostend: - Maak je maar geen zorgen het kan geen zware fout geweest zijn. Je zal waarschijnlijk een rondje te veel of te weinig geteld hebben...
Twee zestigers praten met elkaar over ouder worden.
Zegt karel:
" Het probleem bij vrouwen is dat ze weigeren te aanvaarden dat ze ouder worden. Ze gebruiken allerlei trucjes om het te verbergen."
"Dat klopt," zegt Ben, " maar ik ken een middel om hen te ontmaskeren. Als je wil weten of je vrouw hardhorig wordt, ga dan op 10 meter van haar vandaan zitten en stel een vraag. Als ze niet antwoordt ga dan op 5 meter staan en stel de vraag opnieuw, dan op 2m en ten slotte op 1 meter afstand."
Van zodra hij thuiskomt, neemt Karel de proef op de som. Terwijl vrouwlief in de tuin de was ophangt, gaat hij op een tiental meter van haar zitten en vraagt:
"Schat, wat eten we vanmiddag?"
Geen antwoord. Hij gaat wat dichter zitten en stelt de vraag opnieuw.
" Schat, wat eten we vanmiddag? "
Geen antwoord. Hij komt nog wat dichterbij en vraagt:
"Schat, wat eten we vanmiddag?"
Nog geen antwoord. Karel begrijpt er niets van, gaat naast zijn vrouw staan en roept:
" Schat, wat eten we vanmiddag?"
Zijn vrouw keert zich om, kijkt hem geërgerd aan en antwoordt:
Ik ben eindelijk weer boven water geraakt. Verdorie die rotbeesten hadden me behoorlijk te pakken maar zoals ik al elders gezegd heb.. onkruid vergaat niet tenzij men het doodspuit en dat was geen optie!!
Wat mij vooral erboven hielp? Veel flessen en pillen en siroopjes maar vooral een vleugje humor vandaar...
Bij thuiskomst reed ik per ongeluk een verkeerde oprit in en ramde ik een boom die daar bij mij niet staat. Intussen is het loopgips van mijn rechterarm verwijderd.
Uw computer heeft mij een kind toebedeeld. Maar ik heb helemaal geen kind, en al helemaal niet van uw computer.
In Uw schrijven van 26.6 over de nieuwe eigen bijdrage heeft u mij allervriendelijkst tot mejuffrouw bevorderd, wat echter in samenhang met mijn voornaam, Henk, helaas aanleiding tot pijnlijke vermoedens kan geven.
In eerste instantie heb ik tegen de politie gezegd dat ik niet gewond was, maar toen ik mijn hoed afzette bemerkte ik de schedelbreuk.
De getuigen van de aanrijding zijn tegen de achterkant aangeniet. Laat u het mij a.u.b. weten indien u deze brief niet heeft ontvangen.
Ik heb geen levensverzekering nodig. Ik zou graag willen dat iedereen echt treurig is als ik eenmaal sterf.
Ik wil mijn kind niet laten inenten. Mijn vriendin heeft haar kind ook laten inenten en daarna is het uit het raam gevallen.
Meteen na de dood van mijn man ben ik weduwe geworden.
Ik heb een paar weken geleden een toiletborstel gekocht. Op zich een leuke uitvinding, maar ik ben toch maar weer overgeschakeld op toiletpapier. Toen had ik dit nog niet gelezen….
Eerst de oplossing van de rebus die door onze Roze gevonden werd. Proficiat!!
zee meer min = zeemeermin zo simpel als je het zo ziet staan!!
Voor de rest niets te vertellen tenzij jullie mijn chagrijnig gedoe willen aanhoren want die verkoudheid en pollenallergie spelen me nog steeds parten dus .. gooi ik het over een andere boeg.
Een boer is met zijn knecht op het land als hij tot aan zijn enkels in de blubber zakt. "Ga mijn laarzen halen", zegt de boer.
Als de knecht bij de boerderij is, komt hij de twee bloedmooie dochters van de boer tegen.
"He, wat doe jij nou hier", vragen de meiden.
"Ik mag van de boer met jullie allebei naar bed," zegt hij.
"Daar geloven we niks van", zeggen de meiden.
"Oh nee? Wacht maar dan vraag ik het hem", zegt de knecht.
Zegt de ene tegen de andere: "Shit, m'n parachute gaat niet open!"
Zegt de andere: "Maak je niet druk, het is maar een oefening!"
Jantje en Pietje zitten in de klas te kletsen.
Zegt Jantje tegen Pietje: "Weet jij waarom de meester zo zit te lachen?"
Zegt Pietje: "Ik denk dat hij jouw rekensommen aan het nakijken is!"
Op het eerste eiland staat een man, op het tweede een ezel en op het derde een palmboom met een kokosnoot.
Wat moet de man doen om de kokosnoot te kunnen opeten?
De man maakt een plan, maar dat plan valt in duigen. Van de duigen maakt hij een ton. Hij laat de ton te water en gaat erin zitten. De ton zinkt, dat staat als een paal boven water. De man klimt in de paal en wacht tot hij een ons weegt. Dan laat hij zich naar het tweede eiland waaien. Daar pakt hij de ezel bij de staart en die begint meteen te balken. Van de balken maat hij een vlot en vaart naar het derde eiland. Daar gaat hij bij de pakken neer zitten. Hij stapelt de pakken op, en plukt de kokosnoot. Maar hij krijgt hem niet open. Hij legt het bijltje er bij neer, raapt dit op en slaat zo de kokosnoot kapot!
Toen een vrouw langs de slaapkamerdeur van haar dochter liep, hoorde ze een vreemd zoemend geluid. Ze opende de deur en zag dat haar dochter zich flink lag te verwennen met een vibrator.
Geshockeerd vroeg ze: 'Wat in 's hemelsnaam ben jij aan het doen?'
De dochter antwoordde: 'Mam, ik ben 22 jaar, ongetrouwd en met dit ding lijkt het een beetje alsof ik een echtgenoot heb. Ga alsjeblieft weg en laat me alleen'.
De volgende dag hoorde de vader hetzelfde zoemende geluid vanuit zijn dochters slaapkamer. De deur openend, zag hij zijn dochter gepassioneerde sex hebben met een vibrator.
Op zijn vraag wat zij daar aan het doen was, antwoordde de dochter: 'Pap, ik ben 22 jaar, ongetrouwd en dit ding is zo'n beetje mijn echtgenoot. Ga alsjeblieft weg en laat me alleen!'
Een paar dagen later komen de moeder en dochter thuis van een middagje winkelen, zetten hun tassen in de gang en horen het bekende gezoem uit de woonkamer komen. Ze gaan de kamer binnen en zien de vader, zittend op de bank, tv kijken. Naast hem op de bank de vibrator, trillend en zoemend als een gek.
Vraagt zijn vrouw: 'Wat ben je in godsnaam aan het doen?'
Zegt de vader: 'Ik kijk naar een voetbalwedstrijd met mijn schoonzoon...'
)
En dat geknipoog van u, dat kan de potentiële klanten afschrikken. Het spijt me, meneer, maar we kunnen u niet in dienst nemen..." 
. De enige die zich er niet veel van aantrekken zijn de vogels die vrolijk pieren uit onze gazon pikken. Als je ze dan wil fotograferen, vliegen de meeste weg. 
