Vier pastoors zitten samen een trappist te drinken: een Brusseleir, een West-Vlaming, een Limburger en een Sinjoor.Ze klagen over het weinige volk dat nog naar de kerk komt.
Zegt de Ket: “Wij hebben er iets op gevonden. Wij doen de mis af en toe in het Brussels dialect en dan zit de kerk bomvol.”
Zegt de West-Vlaming: “Da doen widder olle doage, mo 't elpt nie.”
Zingt de Limburger: “Daaar kuuunen we niiiet aan deeenke, waant daan duurt de miiis veeeeeel te laaang.”
Zegt ten slotte den Antwerpeneir: “Spaaiteg da waa gien dialect emme.”
Voor diegenen bij wie mijn vorig logje wat zwaar op de maag bleef liggen of wat depri vonden ....
‘k Voel mij vandaag zo oempalapapa. Oempalapapa oempalapapero….. met zo’n begin zullen de meesten WEL blijven hangen, denk ik.
En neen, vandaag geen gezeur, geen gezaag of ernstige bedenkingen of innerlijke reflecties, ook niets dat ook maar iemand kan triestig maken. Allé wie doet zoiets in dit gezegend jaar? Neen, ik zeker niet want : k Voel mij vandaag zo oempalapapa. Oempalapapa oempalapapero.
Ik kijk door het raam, het regent , het waait een beetje, de lucht is grijs…Grijs de kleur van……- neen Natokenniet zeggen - of toch? Van het optimisme zeker ? De regen spoelt alle negatieve gedachten weg en wat nog blijft hangen , waait mee met de wind want zoals ik al zei: ‘ k Voel mij vandaag zo oempalapapa. Oempalapapa oempalapapero.
Gisteren op aanraden….. nog een lange wandeling gemaakt met mijn slaapgenoot, we waren er allebei een beetje moe van , maar ik zei tegen mijn gezelschap: hop met de beentjes , het hoofd niet laten hangen want: ‘ k Voel mij vandaag zo oempalapapa. Oempalapapa oempalapapero.
Corona? Isolement? Stijgende coronacijfers….. allé we gaan daar toch niet over beginnen hé? Radio en Tv en dagbladen verblijden ons al elke dag met hun boodschap. Mensen van de media hoe durven jullie ons overrompelen met negatieve gedachten. Get a life! Dus waarom zou ik jullie dag bederven? Wees gerust ik zal het niet doen want: ‘ k Voel mij vandaag zo oempalapapa. Oempalapapa oempalapapero.
Dus, zoals jullie zien, hier is alles kits achter de rits, en mocht het niet zo zijn dan trek ik die rits nog een beetje meer toe!!!! Nog een hartelijke groet .
- Twee koeien lopen in de wei. De ene loopt vreselijk te hoesten. 'Wat is er met jou aan de hand?,' vraagt de andere.
"De boer heeft gisteren het hek open laten staan, en nu ben ik verkouden."
- Bert en Bart zitten tegen elkaar op te scheppen. Bert vertelt: 'Gisteren was ik bij de Niagara-watervallen en ik zag een man die tegen de waterval op zwom!'
Zegt Bart: 'Klopt, dat was ik!'
-In de universiteitsbibliotheek is het zeer stil, ook al zitten er heel veel studenten te studeren.
Een jongen vraagt zachtjes aan een meisje: ‘Is deze stoel vrij?’
Het meisje antwoordt luid: ‘Nee, ik ga niet met jou naar bed!’
Alle studenten in de bibliotheek kijken op en staren de jongen aan. Hij wordt heel rood en zoekt snel een vrije plaats aan een andere tafel.
Na enkele minuten staat het meisje op, wandelt langs de tafel waar de jongen heeft plaatsgenomen en fluistert triomfantelijk: ‘ik studeer psychologie. Ik weet hoe ik iemand moet manipuleren. Je was nogal beschaamd, hé?’
De jongen antwoordt luid: ‘Wat? 500 euro voor één nacht? Dat is veel te veel!’
Iedereen in de bibliotheek staart nu in shock naar het meisje.
De jongen fluistert: ‘Ik studeer rechten. Ik weet hoe ik iemand schuldig kan doen lijken."
Hopelijk heb ik een glimlach op je lippen getoverd lieve bezoeker?
Trauma’s …iedereen heeft er wellicht wel maar ik heb een heel speciale…luister maar!
In de humaniora 2e jaar tijdens de les fysica.
Non: “ Wat doe je als je soep te heet is?”
Ikke: “ Blazen.”
Non: “ Ik hoop dat je ouders je goeie tafelmanieren aanleren. Je blaast niet op je soep maar je roert erin met je lepel”.
Hilariteit in de klas waarvan er wellicht 90% hetzelfde zouden gezegd hebben.
Dus als ik soep eet – en dat doe ik elke dag- en ze is te heet, dan blijft die berisping me achterhalen en ROER IK !!!!
Tafelmanieren!! Nog zo iets en het gaat nog steeds over die soep!
Als ik soep eet, steek ik de lepel altijd in de lengterichting en dus met de punt voorwaarts in mijn mond. Het valt mij echter op dat de tafelgasten in films en feuilletons, die zich in chique huishoudens afspelen, de lepel dwars voor de lippen brengen.
Ik heb dus even gegoogeld en vond in een uit 1940 daterend boekje met etiquetteregels – Hoe hoort het eigenlijk? van Amy Groskamp– het volgende:
“Men eet van den zijkant van den lepel en niet van de punt, daar de eerstgenoemde houding iemand in staat stelt de ellenbogen zoveel mogelijk aan het lichaam gesloten te houden, hetgeen bij een goede tafelhouding behoort.”
Toen ik onlangs bij het middagmaal soep at, wilde ik natuurlijk aan mezelf bewijzen dat ik wist hoe het hoorde. Wel, ik kan jullie verzekeren dat tomatensoep buitengewoon hardnekkige vlekken maakt.
Die etiquetteregels kunnen me in de toekomst gestolen worden .
Als katholiek opgevoed meisje van juist na de oorlog toen seks nog taboe was en enkel mocht met het oog op de voortplanting, las ik met contentement het artikel van Lotte Debrouwere in de krant.
Ik las dat we mogen van de paus. We mogen vrijen. De liefde bedrijven. Seks hebben.
“Seksueel plezier is simpelweg goddelijk”, zei paus Franciscus.
Niet dat een mens van tegenwoordig zich nog inhoudt voor de paus, maar het deed toch deugd om dat te lezen. Het zal minder deugd gedaan hebben bij die oude vastgeroeste heren die daar in hun soutanes tussen de pracht en praal van het Vaticaan belangrijk lopen te wezen. Die zullen zich wel verslikt hebben in hun gouden kopje koffie en zwetend naar de paternoster hebben gegrepen. De rozenkrans gebeden. Wees gegroet Maria, vol van genade. De Heer was even niet met hen.
En ondertussen ergens in het diepe West-Vlaanderen zal ene Willem Vermandere in zijn huisje in Steenkerke breed glimlachen. In het geweldig lied God & co van zo’n 32 jaar geleden schreef hij :
“Ik moet je eerlijk vertellen, ik heb me altijd kostelijk geamuseerd, als die horde oude vrijgezellen de seksuele moraal dicteert. Laat die kamerheren toch zitten, die mannen zijn noch mossel noch vis. Ze piekeren en peinzen en vitten als het deugd doet, dat het zonde is.”
En zie, wat deugd doet, is geen zonde meer. Het is goddelijk geworden. Eindelijk. Finalmente..
Komaan Franciscus, de ‘progressiefste onder alle pausen’ doe nog maar een voetje vooruit. Er is nog veel werk aan “uwen winkel”.
Vermandere gaf in zijn zelfde lied al een voorzet: “En waarom nog geen één priesteresse, in uw mannendictatuur. Is de vrouw enkel geschikt als kokesse, of voor het blussen van het minnevuur?”
Voila, paus Franciscus er is nog werk aan de winkel
Voor diegenen die het lied niet kennen, ga via google naar de volgende link, ik beloof je het is de moeite al is het in het West Vlaams gezongen https://youtu.be/EmDInhmw7vY.
Organiseren jullie je BBQ op dezelfde manier ???? Enkele tips om lekker te barbecueën: Heel belangrijk is om te weten dat een man ook bepaalde kookkunsten vertoont. Gedetailleerd in 24 stappen, vind je alles hieronder voor een gezellig samenzijn, zonder mondkapje.
MAN VROUW
1. Man haalt barbecue en kolen uit de schuur. 2. Vrouw maakt de grill van de barbecue schoon.
3. Vrouw gaat naar de winkel.
4. Vrouw gaat naar de slager.
5. Vrouw gaat naar de bakker.
6. Vrouw maakt de salades klaar en bereidt de groenten.
7. Vrouw bereidt de diverse vleessoorten.
8. Vrouw legt al het vlees op een schaal samen met alle andere
barbecue benodigdheden, zoal kruiden enz
9.Vrouw brengt de schaal en de schoongemaakte grill naar de man
die bij de BBQ staat te wachten met een biertje in de hand
10.Man legt het vlees één voor één op de barbecue.
11.Vrouw gaat de tafel dekken.
12.Vrouw checkt de groenten die ze aan het koken is.
13.Vrouw bereidt het dessert.
14.. Vrouw gaat naar buiten om de man te vertellen dat het vlees op
de barbecue aanbrandt
15. Man pakt het aangebrande vlees van de barbecue
en geeft het op een schaal aan de vrouw.
16. Vrouw pakt de borden en serveert het serviesgoed uit.
17. Man schenkt de drankjes in.
18. Vrouw ruimt tafel af en gaat koffie zetten.
19. Vrouw serveert koffie en dessert.
20. Vrouw ruimt tafel weer af.
21. Vrouw gaat afwassen en de keuken opruimen.
22. Man laat de barbecue staan;
er branden immers nog wat kooltjes.
23.. Man vraagt aan vrouw of ze vandaag blij is
dat ze niet hoefdete koken.
24.. Man ziet vrouw verbaasd kijken en concludeert
dat het onmogelijk is om vrouwen gelukkig te maken.
Ik denk dat een nieuwe week starten met een glimlach positieve energie geeft vandaar..
Een echtpaar winkelt in de plaatselijke Colruyt. Op een bepaald moment neemt de man een bak Duvel en plaatst die in het winkelkarretje.
" Wat denk je dat je doet ? ", vraagt zijn vrouw.
" ’t Is een koopje, vrouw, 22 Euro, want den Duvel staat in reclame “, antwoordt hij..
" Zet die bak maar snel terug, we kunnen ons dat echt niet veroorloven, " zegt de vrouw.
Dus hij doet dat en ze vervolgen hun weg tussen de rekken. Een paar gangpaden verder neemt de vrouw een pot gezichtscrème van 50 Euro en zet die in het winkelwagentje.
" Wat denkt ge dat ge doet ? ", vraagt de man.
" Dat is voor de verzorging van mijn gelaat, schat, die crème gaat er voor zorgen dat ge me beeldschoon zult vinden.”
Waarop haar man reageert : “Awel, dat doet nen bak Duvel ook en dat voor den helft van de prijs ! “ ·
Er wordt de dag van vandaag weer ‘gewielrend’ dat het een lieve lust is. Als de televisie een wedstrijd uitzend en dat durven ze soms te doen, 🙂 kijk ik daar graag naar vooral als Michel Wuyts het commentaar verzorgt, want dan zit ik me werkelijk te verkneukelen. Zijn woordgebruik is namelijk een niet te onderschatten aanwinst voor onze taal.
Als liefhebber van alles wat met taal verband houdt, is dat iets dat ik van harte verwelkom. Tijdens de voorbije reportages is bijvoorbeeld onderstaande kippetjespraat vrolijk uit zijn mond en over zijn lippen gestruikeld:
– “Er is geen vuiltje aan de hand.”
Vroeger moest dat vuiltje zich aan de lucht bevinden, maar voor velen is dat toch iets te hoog gegrepen.
– “Er is een kleine kink in het peloton.”
Wellicht bij gebrek aan een kabel.
– “De start werd verdonkeremaand.”
Ik had die nochtans gezien, al zorgde een losgeraakte reclamedoek wel voor wat geharrewar.
– “Brutaliteit wordt genadeloos afgeslacht.”
Bij mij zou afgestraft volstaan, want ik ben niet zo’n bloeddorstig type.🙂
Om zo'n versprekingen alleen al geef ik elke dag vanzelfsprekend acte de présence met pen en papier in de aanslag. Ik ben telkens benieuwd wat de heer Wuyts weer allemaal uit zijn botten zal slaan, om het eens met een Belgisch-Nederlandse staande uitdrukking te zeggen. 🙂 Belgisch Nederlands?! Het is me een raadsel waarom van Dale hardnekkig weigert om deze taalvariant Vlaams te noemen. Ik ben geen Belgische Nederlander maar een Vlaming en ik spreek geen Belgisch-Nederlands, maar Vlaams … ja, zelfs West-Vlaams. 🙂
Eén blik in de spiegel en de opkomende rimpels en grijze haren bewijzen wel degelijk dat ik in de herfst van mijn leven ben die grijze sprieten laten zien dat mijn lichaam niet meer in de opbouw is, maar langzaam richting verval gaat.
Mensen roepen misschien dapper dat iemand ‘mooi oud wordt’ en ‘karakteristieke rimpels’ heeft, maar feit is toch dat een strak huidje of kontje er appetijtelijker uitziet dan al dat losse vel en pigment op de verkeerde plekken .Dus samenvattend: ik word steeds lelijker en dan ga ik dood. Goed, tot zover de reaiteit.
Het is misschien wat voorbarig om te zeggen dat ik mijn grijze lokken omarm, of de rimpels een helpende hand toesteek maar ach, ze even lief toespreken dat helpt misschien? Daarom ....
Lieve nek- en oog rimpels, lieve wangzakjes, lieve wallen van me, laat ik maar meteen met de deur in huis vallen niet dat ik daar erg naar uitkeek, maar in theorie wist ik natuurlijk dat jullie op een dag in mijn leven zouden stappen en dat deden jullie ook, geruisloos maar onomkeerbaar. Waar jullie eerst nog alleen verschenen na een wilde avond of te weinig slaap, zijn jullie intussen “here to stay.” Ik heb dan maar besloten dat ik jullie accepteer. Sterker nog, ik heb besloten dat ik jullie ga verwelkomen. En daarna helemaal ga doodknuffelen, dat vooral.
Het is niet dat ik te klagen heb. Maar het verval slaat op mijn 75ste, gewoon toe. Voor corona kwam ik onverwacht een vriendin tegen die ik al een tijd niet in het echt had gezien. Even monsterden we elkaars gezicht. En ik weet zeker dat we allebei hetzelfde dachten: "Zozo. Die. Is. Oud. Geworden." Maar mooi oud is niet lelijk. Sterker nog, we hielden natuurlijk niet op over hoe goed die andere eruitzag. En ik meende dat ook echt. Zij had nog steeds diezelfde twinkeling in haar ogen waar ik altijd zo om moet lachen. En ik had nog steeds dezelfde ogen maar intussen grijs wordend haar en dus ook nekrimpels en wangzakjes die in een heel zure stand kunnen blijven staan als ik vergeet om regelmatig te glimlachen.
Daarom ...
Lieve nekrimpels en wangzakjes, ik weet nu al dat jullie de komende tijd meer vrienden ongevraagd gaan uitnodigen dus ik kan er maar beter aan wennen nietwaar? En hoewel ik veel beweeg en water drink en matig probeer te eten, weet ik ook: leven is ouder worden. En daar hoort dit dus bij. En aangezien het alternatief betekent dat ik er niet meer zou zijn, wilde ik maar even zeggen dat jullie van harte welkom zijn.
Dus kom er maar bij: grijze haren, kipfilet-bovenarmen - en hé, zijn dat nou ineens pigmentvlekjes op mijn hand- want ik omarm jullie, ik let op jullie en ik leef naar jullie. Ik hoop dat ik dat nog heel lang mag doen. En al die tijd knuffel en prijs ik jullie en dat zal ik blijven doen net zolang tot jullie misschien even genoeg van mijn liefde hebben en me een tijdje links laten liggen en niet meer vermenigvuldigen.
Niet dat jullie daarna niet meer welkom zijn hoor, dat wil ik niet zeggen, maar soms blaast een beetje afstand ook ineens weer passie in een relatie he? En allemaal tegelijk langskomen hoeft van mij trouwens ook niet hoor. Ik vind dat natuurlijk heel gezellig, maar wil jullie wel stuk voor stuk de aandacht geven die jullie verdienen, begrijp je dat?
Misschien kunnen we dus eens praten over een soort bezoekregeling? Zou zoiets kunnen denk je? Zo, denk er maar even over na. We hebben alle tijd. Want jullie gaan misschien niet meer weg, maar ik ben dat voorlopig ook nog niet van plan. Wat mij betreft maken we er dan ook een mooie tijd van samen!
Dus daag lieverds, don’t be a stranger! Maar bellen jullie wel eerst even dan kan ik me een beetje op jullie komst voorbereiden want dat hebben vrouwen van mijn leeftijd inmiddels wel nodig, vrees ik. Maar dat hoef ik jullie niet te vertellen.
Ben jij zo iemand die na het afgaan van de wekker direct naast je bed staat? Of ben je met geen stok uit bed te krijgen en bestaat jouw ochtendritueel vooral uit snoozen?
De wekker, noodzakelijk, maar door velen van ons gehaat, onderbreekt abrupt je slaap, of dat nu door een irritant geluid of een prettig muziekje is dat maakt het opstaan niet gemakkelijker tenzij je een ochtendmens bent en de nieuwe dag fris en fruitig begroet. Voor de meeste mensen blijft opstaan echter lastig en vervelend. Lang leve de snoozeknop dus! Want wat is er nu lekkerder dan je na het afgaan van die irritante wekker nog even lekker om te kunnen draaien? En nog eens, en nog eens…
Ik heb deze boodschap meegepikt uit een mail want bij mij is het door de “ braincooking” stil hierboven!!!
" De economen hadden er niet aan gedacht maar de CEO van een bank zette de economen aan het denken toen hij zei: "Een fietser is een ramp voor de economie van het land! Hij koopt geen auto en neemt geen autolening, koopt geen autoverzekering , koopt geen brandstof. Hij stuurt zijn auto niet naar onderhoud en reparaties, gebruikt geen betaald parkeren, veroorzaakt geen grote ongelukken, heeft geen meer baanwegen nodig, wordt niet zwaarlijvig."
Ja zeg als men zo begint, wat dan met gezonde mensen? Die zijn ook niet goed voor de economie. Denk eens na...
Ze kopen geen medicijnen.
Ze gaan niet naar ziekenhuizen en dokters.
Ze voegen niets toe aan het BBP van het land want elke nieuwe McDonald's outlet vb creëert ten minste 30 banen zoals :
10 cardiologen,
10 tandartsen,
10 gewichtsverliesdeskundigen naast al de mensen die in de McDonald's outlet werken.
Daarom mensen kies verstandig: een fiets of een McDonald's?
Het is de moeite waard om er over na te denken.
Ps .De voetgangers zijn nog erger. Ze kopen niet eens een fiets.
Omdat we gisterenavond zo’n 11 l regen kregen, lijkt het vandaag precies een sauna! Daarom zit ik weer binnen en achter mijn scherm te denken hoe ik jullie dag kan opfleuren in deze moeilijke tijden en .. ik denk dat ik iets gevonden heb!
Poëtische minnaar zegt :
- “Jij bent de zonneschijn van mijn ziel. Jij verdrijft de wolken van mijn wanhoop. Jij zult mijn hart altijd regeren en met koele regendruppels laven. Mijn liefde voor jou zal nooit afkoelen. Jij zult…..”
Modern meisje: “Mag ik je even onderbreken? Is dit een huwelijksaanzoek of een weerbericht?”
Of wat dacht je van volgende versprekingen … Bijna juist zeg je?
- “Ik kreeg me daar een sneer uit de pan”, pruilde mijn vriendin. “Ik ben er nog steeds niet goed van.”
(Ik kan het me voorstellen. Als je iets uit een pan krijgt dat niet eetbaar is en ook geen veeg is, kan dat je zuur opbreken. )
- “Dat heeft ze op de vangrail kunnen redden!” bejubelde quizmaster Ben Crabbé een kandidate die net op tijd een woord raadde.
(Als hij zich wat meer met het Nederlandse taaleigen zou bemoeien in plaats van met Blokken te spelen, had hij zich op de valreep misschien bedacht en het correcte woord gebruikt. )
- “Ik ben helemaal over m’n stuur“, zei de dame die net bijna van haar fiets en van de sokken gereden was.
( Ze mag van geluk spreken dat ze niet op die vangrail van Ben Crabbé terechtgekomen is, want dan zou ze pas overstuur geweest zijn.)
-- “Mag ik morgen eens bij je langs komen wippen?” vroeg de jongeman aan wie ik af en toe Franse lessen geef.
( Dat langskomen vind ik best. Dat wippen ietsje minder, of eigenlijk helemaal niet. )
- De supermarkt waar ik klant ben, maakte reclame voor extra observerend keukenpapier.
( Ze zullen ongetwijfeld absorberend bedoeld hebben, maar anderzijds kan ik me niet van de indruk ontdoen dat ik in mijn keuken in de gaten wordt gehouden.)