Ik ben myriam, en gebruik soms ook wel de schuilnaam moekeontour.
Ik ben een vrouw en woon in (belgie) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 19/08/1949 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: buiten reizen hou ik van tennis en ben ik fan van Kim Clijsters.
Mijn reisgezel is mijn man René en mijn hond, Amber.
we genieten van de natuur, de mensen. we blijven staan en trekken verder. we leven vrij maar respecteren de anderen
27-06-2005
Een bezoek aan Fatima
27/06/2005 Joepie een "lavanderia" gevonden. Het is geen self-service maar alles kan gewassen worden en gestreken. Dat is nog gemakkelijk ook. We gaan nu naar het heiligdom. Het is helemaal anders dan in Lourdes. Het is hier veel kouder, onpersoonlijker. De boom waarop O.L.V. is verschenen is weg en er staat een kapel op die plaats. Daar rond hebben ze nog een moderne kerk gebouwd. De baseliek is wel mooi maar daarvoor ligt een enorm groot betonnen plein. We kopen enkele kaarsjes en steken ze aan voor een Mariabeeld. Dat doen we steeds voor onze kinderen en kleinkinderen. Ik steek dan nog een kaarsje aan voor Kim, opdat haar pols beter zou genezen. Na het eten gaat René wandelen met Amber en ik kijk naar tennis. Op eurtosport geven ze eerst Hewitt, die wint en dan Kim. Ze speelt goed maar Davenport is sterker . Spijtig, ik heb anders wel goed gesupporterd. Ik leef zo mee met het spel dat ik niet kan blijven zitten en zwijgen. Als René terug is met Amber gaan we de was halen. Vanavond eten we paëlla, mmm lekker.
28/06/2005 Het einde van de maand is in zicht. Op de kilometerteller staat 6200 km. Wij hebben in 7 weken al wat gereden. We brengen een bezoek aan het klooster-paleis van Tomar. Dit is gebouwd door de Tempeliers van de 12de tot 14de eeuw. Toen werd de orde van de Tempeliers ontbonden en de Christusorde gesticht. Hun glorietijd was in het begin van de 15de eeuw met infante Hendrik de Zeevaarder als grootmeester van de orde. Hij rustte een vloot uit en verkende de Afrikaanse kusten rond de Kaap de Goede Hoop en bereikte Indië. Zo bracht hij veel rijkdom mee wat zich vertaald in de rijke versieringen in Manuel-stijl. Tomar is ook bekend voor zijn feesten. Vooral in het begin van juli trekken in het wit geklede meisjes dan door de straten met een "tabuleiro" op hun hoofd. Dit is een mand met een 30 tal broden op elkaar en versierd met papieren bloemen en korenaren. Deze toren weegt een 15 kg. en is soms bijna zo groot als de meisjes zelf. Wij zijn spijtig genoeg te vroeg en het is nog niet zeker of er dit jaar een stoet uitgaat. Dit wordt ieder jaar door de inwoners zelf beslist. We overnachten terug in Fatima.
29/06/2005 We nemen de N 242 naar de kust. Nazaré is vandaag onze stopplaats. Het is een badplaats met pittoreske huisjes, waarvoor vrouwkes in het zwart gekleed zitten te haken. Het is gekend om zijn traditionele klederdracht. De mannen dragen een hemd, een geruite broek en een lange wollen muts tot op hun schouders. De vrouwen dragen onder hun zwarte bovenkleding 7 onderrokken in verschillende kleuren. Het stadje is verdeeld in twee delen. Het onderste gedeelte, A Praia ligt aan het strand en het bovenste O Sitio op de rotsen. O Sitio kan men bereiken met de auto, te voet met de trap en met een kabelbaan. We staan op een speciale parking voor campers, maar voor je hier geraakt denk je dat het Parijs-Dakar is. Langs de smalle straatjes met de vele winkeltjes slenteren is hier een pretje. Ook de boulevard langs het strand is gezellig. Overal staan ze met plakaatjes om hun kamers aan de toeristen te verhuren. Ze leven hier dan ook vooral van het toerisme. De vissers varen nog uit, dat getuigd de vele vissen die te drogen liggen op houten kaders op het strand.
30/06/2005 Obidos, een stadje dat in 1282 werd bezocht door koning Dinis I en bij deze het stadje schonk aan zijn jonge vrouw, Elisabeth van Portugal. Tot 1833 behoorde dit stadje tot het erfgoed van de Portugese vorstinnen. We staan nu aan de aquaduct iets buiten het stadje. René is Obidos al gaan verkennen. Ik ga wat slapen want de warmte begint meer en meer door te wegen. Op RPTI, de internationale zender van Portugal voorspellen ze een hittegolf.Dat worden dus temperaturen boven de 40°. Morgen ga ik mee. Beloofd.
01/07/2005 René heeft gezegd dat er veel bloemen hangen. Inderdaad je ziet hier al de huisjes wit geschilderd met een gele of blauwe rand en overal bloemen. Het zijn geraniums, oleanders, en bougainvillea's in alle kleuren, van paars, licht blauw, donker rood tot geel. Ik probeer nu al jaren om een blauwe bougainvillea te houden maar het mislukt altijd en hier groeien ze als onkruid.We gaan iets drinken op een terrasje en ik zie op de kaart Ginja de Obidos staan. Dat moet ik proeven. Het blijkt een soort kersenjenever te zijn en het wordt geserveerd in een keramieke bekertje, op de foto van mijn profile heb ik de beker in mijn hand. Ik wil wel een fles Ginja kopen maar de winkels zijn ondertussen reeds gesloten. Dan maar naar de camper, iets eten en langs de N 8 naar Mafra. Deze stad ligt op een 40 km. van Lissabon. Zoals in zo vele steden is hier een gebouw neergepoot bestaande uit een paleis, een kathedraal en een klooster maar dat is voor morgen.
02/07/2005 Het is een groot paleis. De kathedraal staat in het midden en langs weerskanten een vleugel en op de hoeken een toren. In de rechtse een pavilioen voor de koning en in de linkse voor de koningin en de kinderen tussenin. Het werd ook gebouwd na een belofte. Deze maal omdat Johan V na drie jaar huwelijk nog geen troonopvoger had. Hij beloofde een klooster te bouwen en ja er kwam een dochtertje, Barbara die later koningin van Spanje zou worden. Het schijnt dat er later nog vele kinderen geboren zijn en misschien had hij dan spijt van zijn belofte wie weet..... Er woonde 300 kloosterlingen en heel de hofhouding. Er werd 13 jaar aan gewerkt door 50.000 arbeiders en er zijn 4500 deuren en ramen. De voorgevel is 220 m. en het beslaagt 4 ha. Er is een park met een omtrek van 20 km. Alles werd bekostigd met het goud dat uit Brazilië kwam. Dit is in het kort een beschrijving van het geheel. Het kan mij niet bekoren. Zelfs de koninklijke familie vond het te kil en neerslachtig. Het is vandaag zaterdag, de trouwdag bij uitstek. Dus ook hier komen verschillende bruidjes en bruidegomen. De kerk is inderdaad prachtig. De andere delen mag men alleen bezoeken met een gids. De volgende rondleiding is om 14 h. We gaan eerst een stukje eten en René beslist om alleen te gaan. Ik ga tennis zien op eurosport. Het is vandaag halve finale herren en finale dames, Venus tegen Davenport. René komt terug met zijn verhaal dat alles veel te pompeus is en goed om 1 maal te zien. Ik ben blij dat ik niet mee ben geweest. Ik heb mooie tennis gezien en dat is voor mij ook genieten. We blijven hier staan en gaan morgen het stadje zelf bezoeken.
03/07/2005 Het stadje zelf heeft niet veel te bieden. We vinden een bakker, die open is. René moet dus geen pannekoeken bakken. Het zijn maar enkele kilometers naar Sintra. De stad zelf in rijden gaat niet maar we willen naar de Parque da Pena, dat ten zuiden gelegen is in de Serra de Sintra. We draaien een weg in met veel haarspeldbochten tussen de muren van vele landhuizen. Zo komen we voorbij het Palácio de Seteais, het is nu een hotel. Ik word hier door een audi van de weg gereden. Hij wou mij voorbij steken maar de baan is zo smal dat ik niet opzij kon rijden. Op een klein stukje rijdt hij mij voorbij en stopt vlak voor mij. Is me dat schrikken. We rijden verder en komen uit aan het Palácio Real, maar dat is niet onze bedoeling. Wij willen naar het ander kasteel, het Palácio Nacional da Pena. Het werd gebouwd door prins Ferdinand van Saksen-Cobourg-Gotha, een neef van onze koning Leopold I. Hij dacht dat wanneer ze de mooiste elementen van alle bouwstijlen, zowel Europese als Oosterse bijeen zouden brengen dat het een sprookjes kasteel zou worden. Het was een gedachtekronkel die ook Lodewijk de II van Beieren heeft aangetast, zie Schloss Neuschwanstein. Er leidt een weg naar boven maar die is niet toegankelijk voor onze camper. We besluiten om een overnachtingsplaats te zoeken en dinsdag, want morgen is het kasteel gesloten, terug te komen en een andere weg te zoeken.
Ik ben myriam, en gebruik soms ook wel de schuilnaam moekeontour.
