Ik ben myriam, en gebruik soms ook wel de schuilnaam moekeontour.
Ik ben een vrouw en woon in (belgie) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 19/08/1949 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: buiten reizen hou ik van tennis en ben ik fan van Kim Clijsters.
Mijn reisgezel is mijn man René en mijn hond, Amber.
we genieten van de natuur, de mensen. we blijven staan en trekken verder. we leven vrij maar respecteren de anderen
12-07-2004
naar de garage in Echirolles
12/07/200 Het is middag voor dat ik in staat ben om te rijden. Het is nog niet voorbij maar we moeten vandaag naar de garage. Ik neem nog mijn medicatie en we rijden dan naar Echirolles. Daar aangekomen blijkt het dan ze wel de drijfriem hebben maar niet kunnen plaatsen. Ondanks aandringen moeten we nu donderdag terug komen. Dus nog 3 dagen dat we hier in de buurt moeten blijven. We rijden naar het stuwmeer van de Drac, naar Treffort. Hier kunnen we vers water tanken en vuil water lozen en het toilet uitspoelen. We blijven hier nu tot mijn hoofdpijn helemaal over is.
13/07/2004 In Treffort is niet zo veel te beleven en we rijden dan maar terug naar Le Bourg d'Oisans, daar kunnen we een krant kopen en gaan we naar boven wandelen. Het is niet gezellig dat we zo onze dagen moeten doorbrengen. Wachten is nooit gezellig. We staan nu aan het kruispunt van de N 91 naar de D 211, richting l'Alpe-d'Huez. Hier staan al enkele campers bijeen, die blijven tot de tour .
14/07/2004 Het is nog altijd prachtig weer. We maken ons klaar voor de klim. Hoe ver we gaan wandelen zal onze konditie uit maken maar we gaan toch zien naar de plaats waar we willen blijven staan. Beneden wordt het al zeer steil naar boven en aan de eerste bocht moeten we al even rusten. Dan gaat het verder en we tellen zo de bochten. Het begint met bocht 21 tot boven op de top bocht 1. Langzaam gaat het naar boven en aan het kerkje onderweg is gelukkig een café open. Daar laten we Amber zich verfrissen in de waterbak en stekken zelf ons hoofd onder het kraantje. Dan wordt de innerlijke mens gelaafd. Na een half uurtje rust is het weer op pad naar boven. Als we aan bocht 14 komen zien we dat hier veel plaats is en we de renners goed kunnen zien. We stappen nog wel verder maar dit lijkt ons het beste plekje. Van hier neemt René al een foto van de omgeving en dan stappen we terug naar beneden. We rijden seffens door naar de garage, want we moeten er morgenvroeg reeds om 8.30 h zijn.
15/07/2004 Onze mobilhome heeft haar nieuwe riem gekregen en we rijden weer rond met een gerust gevoel. Het gaat natuurlijk weer richting l'Alpe-d'Huez om onze plaats aan de 14de bocht in te nemen. Daar zullen we gedurende 7 dagen staan. We doen eerst boodschappen en laden de mobilhome vol drank en eten zodat we niet zoveel te voet moeten naar boven sleuren. Het is hier al drukker dan gisteren. De wielerliefhebbers beginnen al te komen. Het is dan ook dit jaar een tijdrit, die op de weg naar boven wordt betwist. We kunnen de renners dan één voor één goed volgen. Na de boodschappen rijden we rustig naar boven en hoe dichter we bij de top komen hoe drukker het wordt. Bij de brandweer laten we de watertank nog eens vollopen en dan is het langzaam naar beneden. We staan nu met de snuit naar beneden gericht zoals het moet van de politie. Achter ons staat nog niemand, maar boven ons staat een grote duitse camper. We maken kennis met elkaar. Het zijn natuurlijk fans van Ullrich. Wij als belgen zijn supporter van Tommeke Boonen en hij heeft het al goed gedaan in deze tour.
16/07/2004 Om de tijd te verdrijven gaan we naar beneden wandelen en een krant kopen. We laten Amber eerst een bad nemen in de Romance en dan zoeken we een terras om wat te rusten, de krant al uit te pluizen en naar de mensen die voorbij slenteren te kijken. Na wat gerust te hebben is het de trek naar boven. Dit gaat natuurlijk veel langzamer dan dalen. De wielertoeristen die ons met de fiets voorbij steken roepen ons iets toe. We hebben hier al vele verschillende nationaliteiten gezien. Duitsers, Fransen, Nederlanders, Denen, Zweden, Australiërs, Amerikanen, Spanjaarden, Portugezen en natuurlijk Belgen. Aan de mobilhome gekomen begint het juist te druppelen, maar het duurt niet lang. Daarna kijk ik buiten en zie een prachtige regenboog, maar tot mijn verassing is het een dubbele of een heel brede, het is zoals je zelf wilt. Iedereen uit de buurt staart er na en neemt er foto's van . Het is een eigenaardig fenomeen.
17/07/2004 Het worden nu nog vier heel hectische dagen. Velen willen nog naar boven en een plaats vinden om te overnachten. Overal waar er plaats is staan ze met kleine tentjes om toch maar de bergtijdrit mee te kunnen maken. De politie komt voorbij en zegt aan de andere collegas dat ze hun mobilhome moeten verzetten met de snuit naar het dal. Wij staan al in de goede richting want ik wist het nog van verleden jaar.
18/07/2004 Je kunt niet geloven met hoevelen ze hier naar boven komen, wandelaars, wielertoeristen, auto's en mobilhomes. Allemaal met heel veel lawaai en getoerter. Er wordt geroepen naar elkaar en met de nationale vlagen gewuifd en dat geeft een heel speciale sfeer. Andere wielertoeristen komen in alle stilte naar boven, in een gevecht met zichzelf. Wij wandelen naar beneden, onze dagelijkse tocht, om vers brood en de krant te halen. Ik heb nieuwe schoenen aangedaan en zit nu natuurlijk met verschillende bleinen. Voor ons is een duitse mobilhome komen staan uit Gerolstein. Het zijn natuurlijk supporters voor de club van hun stad. Zij vragen of wij de plaats achter ons vrij houden voor iemand. Wanneer wij negatief antwoorden vragen ze om dan de plaats voor hun vrienden vrij te houden. Geen probleem voor ons. We staan hier nu alleen met duitse supporters. Tegen de avond beginnen zij de straat te beschilderen maar ik ga er vlug naartoe en zeg dat ze voor ons ook iets moeten vrij houden. René neemt dan ook onze verfborstel en schrijft de naam van Tom Boonen op de straat. Dat is onze favoriet en ze mogen het weten.
Ik ben myriam, en gebruik soms ook wel de schuilnaam moekeontour.
