Hallo bezoeker,
welkom op het blog van de Mailgroep Huisdieren, een hechte groep Dierenvrienden-SeniorenNetters, die er zijn voor, door en met elkaar.
Op dit blog kunnen jullie kennismaken met onze dieren, tips vinden over de verzorging en de gezondheid van de dieren, dierengedichten en dierenartikels lezen, werkjes in verband met dieren bekijken, enz.
Veel kijk- en leesplezier!
30-01-2009
Afscheid nemen van je huisdier
Afscheid nemen van je huisdier
Een trouw dier begraven hoort voor veel mensen bij het rouwproces. Voor sommigen leeft het dier voornamelijk voort in herinneringen. Anderen hebben een fysieke plaats zoals een graf nodig om de nabijheid van het beestje te voelen. Steeds meer baasjes kiezen voor een waardige begrafenis.
Verwijdering door de dierenarts De dierenarts kan de crematie van je hond of kat regelen als je dat wilt en de as laten retourneren aan jou. Of hij laat het lichaam door een destructiebedrijf meenemen.
Begrafenis thuis Om publieke gezondheidsredenen mogen honden of andere dieren niet overal in de tuin worden begraven. Je dierenarts weet wat de regels zijn in het gebied waar je woont. Wil je dat er een uitzondering wordt gemaakt, dan kun je de gemeente vragen om toestemming.
Begrafenis op een dierenbegraafplaats Niet elke diereneigenaar heeft een tuin, maar veel mensen hebben een sterke behoefte het lichaam van hun dier te begraven. Hier zijn dierenbegraafplaatsen voor. De kosten van een begrafenis variëren net als bij die van mensen per begraafplaats en zijn afhankelijk van diverse factoren, zoals het type graf (gedeeld of individueel), de kist (of urn), de grootte van de plaats, de uitvoering van de steen en of je het graf wilt onderhouden en hoe lang.
Crematie Cremeren is een gebruikelijke manier om de stoffelijke resten van je huisdier te verwerken. Je kunt kiezen uit een gecombineerde of een individuele crematie. Als je de as van je dier in een urn of strooidoos wilt krijgen, moet je voor het laatste kiezen. Dan kun je later besluiten wat je met de as doet. Sommige mensen zetten de as in een mooie urn in huis. Andere mensen strooien de as uit in de tuin of op een dierenbegraafplaats. Het is niet overal toegestaan om de as uit te strooien, dus vraag dit eerst na bij je dierenarts of gemeente. Bij een dierenbegraafplaats kun je meestal een nis kopen om de urn in te zetten of de as in een gezamenlijk graf plaatsen.
Tip Veel organisaties verzorgen de begrafenis van je dier tot de laatste details. Van het ophalen van het lichaam tot de begrafenis zelf. Het is verstandig om de kosten te vergelijken, maar ook naar de extra kosten te vragen. Is onderhoud van het graf bijvoorbeeld inbegrepen?
Meer weten? Lees Als mijn hond ouder wordt van Heike Schmidt-Roger en Susanne Blank.
Bij het uitkiezen van een kitten dien je te letten op het soort tehuis waar het vandaan komt en de gezondheidstoestand van de moeder. Zo mogelijk moet je het diertje even laten spelen, zodat je kunt controleren of het niet mank of lam is. In het ideale geval moet een kitten niet van de moeder worden gescheiden voor het een week of tien, twaalf is.
Waar moet je op letten: Een gezond kitten heeft een stevig, gespierd lichaam en als je het oppakt, voelt het veel zwaarder aan dan het lijkt.
· De oren dienen schoon te zijn zonder uitscheiding. Voortdurend krabben kan duiden op oormijt.
· De ogen moeten helder, glanzend en schoon zijn. Het derde ooglid nag niet te zien zijn.
· De neus moet koel en vochtig zijn, zonder uitvloeiing of korstjes rond de neusgaten.
· Bek en tandvlees moeten rozeachtig van kleur zijn en de adem mag niet ruiken.
· De buik moet enigszins bol zijn, maar niet opgeblazen, hetgeen anders op wormen kan duiden.
· De vacht is een goede graadmeter voor de gezondheid van het kitten. Ze moet glanzen en vlooienvrij zijn.
· Het achterste moet schoon zijn, zonder tekenen die op diarree wijzen en zonder uitvloeiing uit de genitaliën.
Uit: Uw kat in topconditie van Andrew Edney (dierz.nl)
De schildpad ligt op zijn rug . Hij is bij het klimmen uitgegleden en ondersteboven gevallen. Richt het terrarium zo in dat het dier overal 'ankers' (wortels, stenen) vindt om zich aan op te trekken.
De schildpad steekt al zijn poten wijd uit . Dat doen schildpadden vaak als ze zich in de zon koesteren. Doet een dier dat de hele dag, zittend onder de warme lamp of uv-bron, dan is het vermoedelijk ziek.
De schildpad spert zijn bek wijd open. Dit kan een teken van onbehagen zijn; misschien heeft het dier ademnood. Gebeurt het voortdurend, raadpleeg dan de dierenarts.
De schildpad richt zich op en steekt zijn hals ver uit. Er is iets dat zijn nieuwsgierigheid wekt, of hij zoekt verlichting bij het poepen. Laat het dier rustig zijn gang gaan.
Het mannetje bijt het vrouwtje zachtjes in nek en poten . Dat is een onderdeel van het voorspel bij de paring. Houd ze wel in de gaten. Als het vrouwtje gewond raakt, moet je de dieren scheiden.
Na de winterrust probeert de schildpad zich te verstoppen. Hij heeft ongeveer een week nodig om aan eten te wennen. Duurt het langer, raadpleeg dan een dierenarts.
Het roodborstje is met zijn opvallende kleur en zijn hitzwarte grote ogen een mooi en nieuwsgierig vogeltje. Hij is niet bang voor mensen en is daardoor ook de meest geliefde tuinvogel. Terwijl je in de tuin aan het klussen bent, houden ze je nauwlettend in het oog. In de winter is het in de meeste tuinen een welkome, bekende verschijning. De vogels die zich in de winter laten zien zijn meestal afkomstig uit Denemarken of de Scandinavische landen. In het najaar trekken deze dan naar onze regio en daar de bosdomeinen dan al ingenomen zijn door onze inheemse achtergebleven exemplaren zakken ze dan af naar onze tuinen.
De roodborst is met zijn 14 cm en 19 gram iets kleiner dan de huismus. Het mannetje en het vrouwtje zien er identiek uit. Ze hebben een lange dunne snavel, die onovertroffen is om insecten en spinnen te vangen in het eigen territorium waar geen soortgenoten worden geduld. Het roodborstje is zeer onverdraagzaam, zijn oranje borst wordt gebruikt als verdedigingsmiddel om eventuele indringers af te schrikken. Roodborstjes markeren de grenzen van hun ± 7000m² groot domein met een luid gezang. Die zang start met een aantal hoge tonen en eindigt met een parelend getjilp. Bij de zangvogels gaat het roodborstje in tegen de algemene regel en zijn het zowel de mannetjes als de vrouwtjes die zingen. Omdat er geen zichtbaar onderscheid is, worden ook vrouwtjes aanvallend onthaald tot hij zijn abuis inziet en onmiddellijk tot hofmakerij overschakelt. Hierbij brengt hij het vrouwtje lekkere hapjes waar zij met trillende vleugeltjes om bedelt. Bij de mannetjes wordt er bij een vechtpartij zeer hevig gevochten, soms tot de dood.
De vogel broedt tot twee keren vanaf april tot juli. De roodborstvrouwtje maakt een slordig diep nest op de grond dat bestaat uit gras, mos, wortels en bladeren. De nestplaats bevindt zich tussen hoge grassen, boomwortels, klimop, bodembedekkers of onder struiken. Het roodborstje durft zich ook al eens te nestelen in holle bomen, spleten, hagen, maar dan wel dicht bij de grond. Spijtig genoeg worden ze net daardoor ook vaak leeg geroofd door katten, wezels, egels, ratten, kraaien en Vlaamse gaaien. In een nest worden vier tot zeven eieren gelegd. Het zijn witte eieren met roestbruine vlekken. Op dit legsel zal het vrouwtje twee weken broeden. In de broedperiode wordt zij door het mannetje gevoerd, soms wel drie keer per uur. De eerste drie weken worden de jongen door beide ouders onderhouden. Na deze periode kunnen de jongen al goed vliegen en hebben ze geen hulp meer nodig van de ouders. Jonge vogels bezitten een volledig gevlekt verenkleed, zonder oranje. Zo zijn ze beter gecammoufleerd en wekken ze geen agressie op bij het mannetje. In het najaar van het eerste levensjaar krijgt het jonge roodborstje zijn volwassen verenkleed. De lente daarop is het geslachtsrijp.
Het roodborstje is niet schuw en nieuwsgierig komt het dan ook al snel op de raamvoederplank af. Op de voederplank houden roodborstjes van zeer fijne zaden, meelwormen, brood- en beschuitkruimels.
Weetjes:
Het roodborstje komt bijna in heel Europa voor net als op de Azoren, de Canarische Eilanden en in delen van Noord-Afrika. In het oosten tot in Centraal Rusland, Turkije en tot in Iran.
Onze roodborsten zijn deels standvogel, deels trekvogel. Scandinavische roodborsten trekken door ons land en overwinteren deels in ons land terwijl onze roodborsten deels wegtrekken naar Frankrijk en Spanje.
Het roodborstje heeft een inwendig kompas dat helpt bij het vinden van de route tijdens de trektochten.
De Britse naam is robin, in het Frans spreekt men van rouge-gorge en in Duitsland is het mooie vogeltje gekend als rotkehlchen.
Roodborstje was in Engeland de spotnaam voor de rood geüniformeerde postbodes. De vogeltjes zijn dan ook vaak te zien op kerstkaarten, omdat de 'post-roodborstjes' die rondbrengen.
Voel je je ook wel eens schuldig, omdat je een dag geen tijd genoeg hebt om leuke dingen met je hond te doen? Omdat je te druk bent met andere dingen of omdat je de deur uit moet? Een work-out voor jouw hond is dan de pleister op de wonde. Er zijn altijd momenten waarop onverwachte dingen de routine van alledag doorbreken. Dan kan het heel makkelijk gebeuren dat de extra lange en leuke wandeling met de hond erbij inschiet. Dat voelt niet goed, want je weet dat je hond alsof hij kan klokkijken precies op het juiste moment onrustig wordt. En je moet hem dan teleurstellen, dat is helemaal niet leuk. En je voelt je schuldig.
Het is ook goed mogelijk dat je thuis werk moet afmaken of eters krijgt en daardoor minder tijd voor de hond hebt dan hij van je gewend is. Voor je het weet heb je dan een onrustig heen en weer lopende hond in huis, of eentje die jengelt om aandacht. De kans dat je geïrriteerd raakt en daardoor op hem moppert is duidelijk aanwezig. En weer voel je je schuldig, want hij kan het immers ook niet helpen.
Je kunt deze frustraties voorkomen door voor die tijd tien minuten wat oefeningetjes met je hond te doen. Of wat kunstjes. Of zoekspelletjes. Of dat allemaal door elkaar, dat ligt eraan hoeveel tijd je hebt. Wanneer je moet omkleden en je haar moet doen kun je om rust te hebben beginnen hondenkoekjes of andere versnaperingen zoals bijvoorbeeld een bot te verstoppen. Of een spannend speeltje. Door wat je verstopt te variëren weet jouw hond nooit of hij het misschien niet de moeite waard vindt. Hij vindt het spelletje dan steeds weer leuk. Je zegt 'Bello, zoek' en de hond gaat het huis af, speurend naar zijn lekkers of speelgoed. Ondertussen kun je jezelf rustig opknappen. Ben je klaar en heeft de hond niets of nog niet alles kunnen vinden, dan loop je snel even in de juiste richting om hem op het juiste spoor te brengen. Het is belangrijk dat de hond succes met zijn speurtocht heeft, want daardoor zal hij een volgende keer met meer energie en volharding blijven zoeken.
Je kunt je hond een paar kunstjes laten doen. Honden vinden het leuk om daar een beloning mee te verdienen. Vaak vinden honden een kunstje zomaar leuk, om niets. Dat zijn honden die graag applaus en bijval horen. Soms vinden honden het zo prachtig om ons aan het lachen te maken dat zij met liefde de hele dag wel kunstjes zouden willen doen. Veel honden weten dat het kunstjestijd is als er bezoek komt en zitten gespannen op hun beurt om een voorstelling te geven te wachten. Ze gaan dan echt uit hun bol en vertonen hun hele repertoire zonder daarom gevraagd te zijn, vaak zijn ze haast niet meer te stoppen.
Spelletjes Je kunt je hond over je benen laten springen om zijn weggegooide speeltje te pakken dat je tijdens een kopje koffie ongegeneerd op tafel hebt gelegd. Je kunt hem de deur laten sluiten als je met volle handen loopt. Je kunt kleine oefeningetjes doen zoals 'zit' of 'vang'. Je kunt alvorens de hond iets mag gaan zoeken hem eerst tot zit brengen. Houd hem aan de lijn of bij zijn halsband vast, zeg een keer 'zit' en houd hem heel rustig en zonder verder te reageren net zolang vast totdat hij uiteindelijk gaat zitten. Dan mag hij zijn lekkers halen. Honden leren razendsnel dat het gaan zitten de voorwaarde tot meer plezier is en hebben dat er heel graag voor over. Zo oefen je meteen zijn gehoorzaamheid spelenderwijs. Een snelle opvolging van 'zit' is belangrijk in het dagelijkse leven, het kan ongewenst gedrag voorkomen en het risico vermijden dat de hond onder een auto komt als hij even niet op het verkeer let.
Wanneer je zo'n minuut of tien met de hond bezig bent geweest of hij is in zijn eentje tien minuten aan het zoeken geweest terwijl jij met andere dingen bezig was, dan voelt hij zich voldaan. Je hond zal rustig gaan slapen. Er is rekening gehouden met zijn noden en je hoeft je niet schuldig te voelen. Door zo'n dagelijkse work-out toe te voegen aan de normale bezigheden samen met je hond geef je hem niet alleen iets te doen, maar zorg je dat de hond zich zekerder en ontspannen voelt. Hij wordt alerter op jouw doen en laten en leergieriger.
- De vuilnismannen stelen geen spullen van ons. - Niet plotseling opstaan als je onder de koffietafel ligt. - Je natte vacht uitschudden, voordat je het huis binnengaat. - Geen lik geven over een beker waar gloeiend hete thee inzit. - Niet het eten van de katten opeten. Niet voordat ze de kans hebben gehad het op te eten, niet nadat ze de kans hebben gehad om het op te eten en zeker niet als ze het uitgekotst hebben. - Niet op tandenborstels kauwen. - Niet overgeven in de auto. - Niet in dooie beesten rollen, alleen maar omdat het luchtje zo lekker is. - Die knapperige dingen in de kattenbak zijn geen eten. - Geen zakdoekjes of luiers eten. - De vuilnisbak is geen koekjesblik. - Niet het laatste stukje schone vloerbedekking opzoeken, wanneer je moet overgeven. - Niet op pennen kauwen. Zeker niet op de rode, anders denken ze dat je bloedt. - In de auto moet het raam dicht als het regent. - Als je een deurbel hoort: niet blaffen. Het is op de TV. - Geen ondergoed jatten en er mee door de achtertuin rennen. - De bank is geen washandje. De broek van de baas en het vrouwtje ook niet. - Je hoofd hoort niet in de ijskast. - Niet in de hand van een agent bijten, als hij het rijbewijs en kenteken aanpakt. - Geen touwtrek spelletje doen met het ondergoed van de baas, als hij op de WC zit. - Geen tandfloss opeten, je wilt niet weten hoe moeilijk dat er weer uitgaat. - Niet in de bagger rollen als je net gewassen bent. - Je neus in iemand zijn kruis duwen is geen acceptabele welkomstgroet. - De kat is geen pieppoppetje. Als je met hem speelt en hij piept, is dat geengoed teken. - Niet midden in de huiskamer aan je kruis likken als er visite is. - geen sokken, t-shirts etc opeten. - niet het oud papier uit de doos halen en het versnipperen door de hele huiskamer.
Heupdysplasie of kortweg HD genoemd is een veel voorkomende aandoening van het heupgewricht bij honden en kan sporadisch ook bij katten voorkomen. Erfelijkheid is een belangrijke factor bij deze ziekte, maar ook omgevingsinvloeden tijdens de opgroeiperiode van het dier spelen een belangrijke rol.
Het heupgewricht bestaat uit 2 delen : de gewrichtsbol (femurkop ) van het dijbeen past in de gewrichtskom (acetabulum ) van het bekken. Beiden worden samen gehouden door een gewrichtsband en het gewrichtskapsel dat het gewricht helemaal omgeeft. Bovendien is er dan nog 'uitwendige' hulp van de omgevende spieren om de beide delen van het gewricht netjes bij elkaar te houden zodat het gewricht optimaal functioneert.
Bij een normaal dier is er een perfecte aansluiting tussen de gewrichtsbol en de gewrichtskom, maar in het geval van heupdysplasie, is deze aansluiting minder goed door bvb. te slappe gewrichtsbanden en -kapsel of een slecht gevormde gewrichtsbol of -kom. Het resultaat is dat het gewricht bij belasting veel minder stabiel zal zijn en er daardoor een schuivende beweging ontstaat, waarbij de femurkop over de rand van het acetabulum gaat 'krassen' en er bovendien spanning ontstaat op het gewrichtskapsel.
Dit alles brengt ontsteking , pijn en degeneratieve veranderingen aan het bot met zich mee en het resultaat is dikwijls dat de aansluiting steeds minder en minder goed wordt en het probleem alleen maar erger wordt. Maar : door deze veranderingen zal er ook 'verstijving' optreden rond het gewricht en dit is eigenlijk het natuurlijk proces dat het dier moet proberen te helpen om zijn probleem onder controle te houden. Door de verstijving wordt de aansluiting immers bevorderd en kan het zijn dat een dier met HD na een periode van pijn, slappe gang of andere problemen tijdens zijn jeugd, uiteindelijk relatief weinig problemen laat zien als hij volwassen is. Meestal is het echter zo dat, naarmate de jaren vorderen, deze dieren toch geleidelijk terug meer en meer pijn en problemen krijgen en dat veel medicatie, voedingsupplementen of zelfs bvb. acupunctuur nodig zijn om het dier als 'senior' een aanvaardbare levenskwaliteit te bieden.
Symptomen
Bij een hond met ernstige heupdysplasie zal het probleem meestal al op jonge leeftijd (6-12 maand) te voorschijn komen. De symptomen kunnen variëren van unilaterale kreupelheid naar slappe gang, duidelijk pijnlijke heupen, gewicht naar de voorbenen plaatsen, opgebolde rug, abnormale stijfheid na neerliggen, etc.
Opsporing verzocht !
Het is een feit dat heupdysplasie vroeg of laat een ernstig en pijnlijk probleem vormt voor de patiënt en bovendien is de aandoening in bepaalde mate erfelijk en gekoppeld aan omgevingsinvloeden tijdens de opgroeifase van het dier. Het zal dus niet alleen belangrijk zijn om het probleem tijdig en dus op jonge leeftijd te onderkennen, zodat dan tijdig advies kan gegeven worden, maar ook om de erfelijke invloed te minimaliseren door niet met HD-positieve dieren te gaan fokken. Daarom werden bijna overal ter wereld programma's opgezet om toekomstige ouderdieren te laten testen vooraleer ze gebruikt worden in de fokkerij.
De meest klassieke manier om deze aandoening op te sporen is het maken van een röntgenfoto in ruglig, waarbij een perfecte positionering van de patiënt en een hoge kwaliteit van het beeld absolute vereisten zijn. Het onderzoek is gemakkelijk en snel uit te voeren onder een kalmeringsprik of een lichte verdoving.
Het probleem is hier echter dat de kans groot is dat je de aandoening pas ziet als er al duidelijke veranderingen aan het gewricht opgetreden zijn en dat een jonge hond schijnbaar goede heupen heeft, maar je niet kan vaststellen dat de aansluiting in het gewricht absoluut onvoldoende is door een te slappe gewrichtsband en/of gewrichtskapsel. Dit kan je wel nagaan door een 'ortolani-test' uit te voeren bij een hond in ruglig : hierbij wordt er op een dusdanige manier druk uitgeoefend op de heup en terzelfdertijd een kantelende beweging gemaakt, dat de onderzoeker kan voelen of die heup instabiel is en dus gemakkelijk 'uit de kom' springt. Maar, door zijn aard laat deze methode geen objectieve meting toe en daarom werd aan de Universiteit van Pennsylvanië een nieuwe methode ontwikkeld (PennHIP) waarbij niet alleen rekening gehouden wordt met het röntgenbeeld van de heup, maar ook de laxiteit in het gewricht gemeten wordt.
Behandelingen ??
Voorkomen is beter dan genezen : bij het aanschaffen van een pup van een ras waarin problemen met HD voorkomen (behalve de Greyhound is dit het geval voor zowat alle grotere rashonden en kruisingen ervan), is het belangrijk om te kijken naar de heupdysplasie-score van de ouders
Fysiotherapie is binnen de humane gezondheidszorg een algemeen bekende, volledig geaccepteerde therapievorm met goede resultaten. Dierfysiotherapie is nog een jong beroep en hard op weg om eveneens deze status te verkrijgen.
Dierfysiotherapie is géén alternatieve geneeswijze, maar paraveterinair erkend door het ministerie van Landbouw en visserij sinds 1992.
En wat betreft de dierenfysiotherapeuten:
Een dierenfysiotherapeut heeft in totaal minimaal 6 jaar studie gevolgd tot specialist van het bewegingsapparaat van honden en paarden. Na de HBO-opleiding fysiotherapie, wordt de specialisatie-studie dierfysiotherapie gevolgd. Bij diplomering wordt de dierenfysiotherapeut ingeschreven in het register van het RVV.
Chiropraxie:
In 2005 is de opleiding "Focus on the Equine Spine" gestart. Deze opleiding is alleen toegankelijk voor dierenfysiotherapeuten en dierenartsen. Tijdens deze 2 jarige deeltijdstudie wordt men geschoold in onderzoeks- en behandeltechnieken met betrekking tot de wervelkolom. Eind 2007 studeert de eerste lichting paardenchiropractoren af.
Gelijktijdig met deze opleiding is in Duitsland een vergelijkbare opleiding opgericht, deze is alleen toegankelijk voor dierenartsen.
Komt uw paard in aanmerking voor Fysiotherapie of Chiropraxie?
Helaas kan uw paard u niet vertellen of, en waar het pijn heeft. Toch kunt u een eventueel probleem aan het bewegingsapparaat herkennen. Wanneer u het paard zelf goed observeert, kunt u het onderstaande lijstje aflopen. Bij 1 of meerdere uitingen van problematiek kan er sprake zijn van een probleem aan het bewegingsapparaat.
- Onregelmatigheid / kreupelheid aan één of meerdere benen - Zwelling - Lokaal warmteverschil - Pijnlijke plekken wanneer u deze aanraakt of indrukt - Gespannen spieren - Korte pasjes - Vaak struikelen, slechte balans - Moeite met nageeflijk rijden - Slecht inbuigen - Verkeerd aangalopperen, overkruisd gaan - Scheef gaan - Staart scheef dragen - Hoofdschudden / headshaking - Moeite met verzameling - Moeite met overgangen - Moeite met zijgangen - Verzet in omgang bv. bij poetsen, opzadelen, aansingelen, opstijgen - Verzet tijdens arbeid bv. staken, steigeren, bokken, weigeren, balken afwerpen - Gedragsverandering - Prestatievermindering
NB: paarden zijn van nature prooidieren en leven in kuddeverband met bijbehorende rangorde. Een paard zal daarom niet snel geneigd zijn om pijn (en dus zwakheid) te tonen. Wanneer een paard dit wel doet, is er vaak sprake van een duidelijk probleem.
Bij ernstige problematiek raad ik u aan een gespecialiseerde paardenarts te raadplegen. In samenspraak kan er een combinatie worden gemaakt met een onderzoek door mij.
Wanneer uw dierenarts een diagnose heeft gesteld, kan het paard worden doorverwezen voor verdere behandeling. Voorbeelden van te behandelen aandoeningen zijn:
Blokkades van de wervelkolom
Gewrichtsontstekingen of irritaties
Spierbeschadigingen of -verrekingen
Verklevingen van oude littekens
Open wonden
Arthrose
Kissing Spines
Hoefkatrol ontsteking
Spat
Peesblessures
Ataxie
Revalidatie na operaties van bijvoorbeeld OCD's, koliek, fracturen
Preventie
Naast de curatieve behandelingen, wordt ook preventieve zorg geboden. De behandeling bestaat dan vooral uit sportmedische begeleiding. Er wordt advies gegeven met betrekking tot trainingsopbouw en trainings-mogelijkheden. Daarnaast wordt er aandacht geschonken aan de ligging van het zadel en de houding en zit van de ruiter.
Het eerste onderzoek:
Het eerste consult wordt besteed aan het onderzoek. In dit onderzoek neem ik eerst de gegevens van de klant op en probeer ik dmv een vraaggesprek meer duidelijkheid te krijgen over de klachten. Daarna bekijk ik het paard op stand en in gang, aan de longe, maar soms ook onder het zadel. Aan de hand hiervan ga ik de gewrichten, spieren en banden onderzoeken.
Mijn specialiteit ligt in het onderzoeken van de wervelkolom. Hieronder versta ik de schedel, de hals de rug en het bekken / SI-gewrichten.
Na het onderzoek wordt een werkdiagnose opgesteld en wordt een behandelplan gemaakt.
Behandelmogelijkheden:
Chiropraxie Wervelkolom-problematiek of klachten aan de ledematen kunnen ontstaan wanneer gewrichten niet goed bewegen. Deze gewrichtsstoornissen worden ook wel mobiliteitsbeperkingen of 'blokkades' genoemd. Bewegingen verlopen niet soepel en worden als pijnlijk ervaren. Ook kunnen spieren verkrampen en kan de pijn uitstralen naar andere delen van het lichaam. Het doel van chiropraxie is het beter laten functioneren van de gewrichten en zo de houding en bewegingen te verbeteren. Door met een speciale techniek de gewrichten te manipuleren, kan de beweeglijkheid van de gewrichten worden vergroot. De stijfheid en pijnlijkheid worden zo verholpen.
Tijdens deze behandeling hoort men soms een knappend of krakend geluid (net zoals u wel eens een vingerkootje hoort knakken). Hier komt de uitdrukking kraken vandaan. Het knakkende geluid wordt veroorzaakt door de gewrichtsvloeistof die kortdurend onderhevig is aan een lagere druk. Ditzelfde gebeurt ook bij het openen van een champagnefles. Het knakken is dus een normaal fenomeen en niets om u zorgen over te maken. De behandeling is volkomen veilig en richt geen schade aan. Humane patiënten ervaren de behandelmethode als een kortstondig vreemd gevoel, maar vinden het over het algemeen niet pijnlijk. We kunnen er van uit gaan dat dit bij paarden ook het geval is.
Massage Zoals eerder genoemd, kan het voorkomen dat de spieren van het paard verkrampt zijn geraakt. Verschillende massagetechnieken kunnen worden toegepast om dit te verhelpen. Het doel is verbetering van de doorbloeding, normalisering van de spierspanning en eventueel aanwezige zwelling te verminderen. Daarnaast kan er een speciale techniek worden toegepast om pijn te dempen of om verklevingen van bindweefsel of littekenweefsel af te breken.
Een combinatie van chiropraxie en massage wordt vaak uitgevoerd om een maximaal versoepelend effect te verkrijgen.
Fysische therapie Deze therapievormen, zoals thermotherapie (warmte/koude) en het toepassen van fysiotechnische apparatuur worden gebruikt als aanvulling op de bewegingstherapie en massage en kunnen achterwege worden gelaten wanneer het paard goed reageert op deze therapie. Ik heb de volgende apparatuur tot mijn beschikking: - Ultrageluid (ug, ultrasound) Indicaties: blessures aan banden, pezen, kapsels. - Magneetveldtherapie. Indicaties: fracturen (breuken), arthrose, spat - Electrotherapie, Tens. Indicaties: spierversterking postoperatief, pijndemping - Ultraviolet (UV) Indicatie: wondgenezing - Laser. Indicatie: wondgenezing
Actieve revalidatie - bewegingstherapie
Dit is de hoofdvorm van de hedendaagse fysiotherapie. Een fysiotherapeut is niet voor niets de specialist in beweging! Deze vorm van revalideren wordt ook wel oefentherapie of hersteltraining genoemd.
Het is van het grootste belang dat de bovengenoemde soepelheid van spieren en gewrichten, op de juiste manier wordt onderhouden en verder wordt geoptimaliseerd. Tevens is het noodzakelijk dat het paard verder aansterkt, op het gebied van kracht, coördinatie en het uithoudingsvermogen. Zo kan de kans op een herhaling van de klachten beperkt worden. Dit is mogelijk door het paard gericht en met een zekere opbouw te trainen.
De verschillende vormen van hersteltraining :
o Aquatraining o Stapwerk in de trainingsmolen of aan de hand o Longeerwerk aan enkele of dubbele longe o Training aan de lange lijnen o Revalidatie gerichte training onder het zadel
Begeleiding Tijdens en na de revalidatie wordt u als eigenaar begeleid zodat het effect van de behandeling zoveel mogelijk gewaarborgd blijft. Ons advies kan betrekking hebben op voeding, rust en/of beweging, de bodem waarop getraind wordt, stalmanagement, houding van de ruiter, de ligging van het zadel en rijtechniek. Tevens krijgt de eigenaar vaak oefeningen mee, om zo het effect van de behandeling nog zelf te kunnen ondersteunen.
Sportrevalidatie begint, waar fysiotherapie stopt. Tijdens revalidatie komt u op een punt, dat het paard klachtenvrij is, maar nog niet wedstrijd-klaar. Ik bied u de mogelijkheid om onder begeleiding op een verantwoorde manier de training verder op te bouwen. Zo kunt u weer naar een wedstrijd(periode) toe werken en duidelijke doelen stellen. U kunt rekenen op uitgebreid advies. Dit is mogelijk voor alle takken van de hippische sport.
Wil je meer ontdekken over de bijnamen van bepaalde steden? Bijnamen die vaak ook verwijzen naar dieren. Wel ik heb daarnet heel veel informatie gevonden op volgende website:
Naar aanleiding van de "rare snuiters" op de Northeast agricultural fair 2009 Khon Kaen in mijn vorig bericht,, komen we terecht op het Department of Livestock Development te Khon Kaen, wat één van de 46 over Thailand verspreide onderzoekcentrum is kwestie veeteelt in al zijn aspecten. We worden, na een telefoontje van onzentwege, hartelijk ontvangen in het hoofdgebouw door één van de medewerksters die zoals me nogal dikwijls gebeurt..... verwonderd is dat er een "farang" meer wil weten over hun doen en laten.
Na een korte introductie, begeven we ons naar buiten waar ik aanvankelijk dacht "even te voet" naar "de rare snuiters" te gaan kijken. Na een niet begrijpende blik in haar ogen en een Thaise uitleg aan vrouwtje lief stapten we dan toch maar in onze 4x4 pick-up.... wat terecht bleek te zijn. Een hobbelige rondrit over stoffige wegen van het maar liefst 1700 rai (2.720.000m²) grote grondstuk bracht ons langs proefvelden waar allerlei grassoorten en de invloed van het daarop grazende vee uitgetest werden.
Voor de aspirant veeboeren... hier krijgen we te horen dat je per rai grasland slechts 2 runderen kan houden. Je dient dus al danig wat grond te hebben om een veestapel van enig formaat op te bouwen. Wat dan ook dan reden is, dat je menige Thai in wegbermen het gras ziet wegsnijden om hun dieren te voederen.
De ganse veestapel die ze hebben is netjes onderverdeeld naar ouderdom van dieren, de natuurlijke vader enz. Deze natuurlijke vaders maken echter hun nageslacht niet zelf..... elke koe wordt hier immers kunstmatig bevrucht. Voor diegene die een echt rasdier wil hebben, huidige wachttijd 2 jaar!
Ook varkens behoren tot dit onderzoek. Echter, alhoewel ik juist uit de douche kwam, mochten we om hygiënische redenen hier niet binnen.....
Later op de rondleiding, komen we terecht waar het pluimvee gekweekt wordt. Buiten de (enkele) struisvogels waar we uiteindelijk voor gekomen waren, lopen er duizenden eenden, ganzen en kippen rond die na het uitkomen in broedkasten, netjes onderverdeeld worden in hun respectievelijke rennen waar ze nauwlettend geëvalueerd worden naar hun groei met verschillende voedersoorten.
Het onderzoek naar de kweek en een afzetmarkt van de struisvogels zelf, staat nog in de kinderschoenen en het zal dus nog wel even duren vooraleer wat voorheen een rijstveld was, bevolkt worden door deze "rare snuiters"
Zij hebben een rond, afgeplat gezicht met grote naar voren gerichte ogen die vast in de schedel staan. Om dus in diverse richtingen te kunnen kijken moet de uil steeds de kop draaien, wat uilen dan ook zeer goed kunnen. Ze hebben een haaksnavel en krachtige klauwen aan hun poten, die vaak dicht bevederd zijn. Uilen hebben grote ogen die helpen een prooi in het donker te ontdekken. Zij vliegen vaak geruisloos door de nacht op zoek naar prooidieren, zoals muizen . Overdag wordt een slapende uil soms aangevallen door kleinere vogels zoals buizerds , die hem proberen te doden, om zelf niet 's nachts door hem gedood te worden als ze slapen. De uil slaapt overdag en jaagt 's nachts. Uilen nestelen in een holle boom, op de grond of in gebouwen. Omdat ze dichtbij slecht zien, kunnen ze zelf geen nest bouwen. Ze nemen dikwijls het nest van een andere vogel zoals een ekster, die ze verjagen of doden.
Uilen in het wild worden vaak niet ouder dan 3 jaar. Uilen in een dierentuin worden ouder. Dit komt doordat de uilen in de dierentuin een beschermd leven leiden en voor hun voedsel niet afhankelijk zijn van de jacht. In het wild worden uilen vaak aangereden of vliegen tegen een hoogspanningskabel aan.
Muizen zitten net als uilen graag in een schuur met hooi, maar omdat de schuren steeds minder voor hooiopslag gebruikt worden hebben de muizen geen leefplek meer en gaan dood. Omdat het voedsel van uilen voor 80% uit muizen bestaat, heeft de uil geen voedsel meer en gaat dus ook dood. Vooral kerkuilen krijgen het daardoor erg moeilijk, omdat zij de meeste muizen eten van alle uilensoorten. In de landbouw worden giftige bestrijdingsmiddelen gebruikt. Muizen die landbouwgewassen eten, krijgen dat gif binnen. Uilen die die muizen eten krijgen dus ook gif binnen. Vaak zoveel, dat ze er aan doodgaan.
Scherp gehoor
Uilen hebben een bijzonder goed gehoor. Ze zijn in staat om bij complete duisternis hun prooi te vinden. In een experiment wisten ze in 13 van de 17 gevallen een muis te vangen die in een compleet donkere kamer was losgelaten.
Bij een aantal geslachten van de uilen is er sprake van asymmetrie in de ooropeningen. De oren van uilen bestaan uit een ooropening, in sommige soorten bedekt met een oordeksel (operculum ). De oren moeten niet verward worden met de oorpluimen die uilen zoals de ransuil hebben, oorpluimen worden door veren gevormd, en zitten ook niet op de plaats waar de ooropeningen zitten. De oorpluimen geven de status aan: een volwassen, sterke, gezonde uil met een groot territorium bezit grote oorpluimen. Jonge, zwakke, zieke of oude exemplaren bezitten kleinere oorpluimen.
De asymmetrie van de oren bij uilen bestaat eruit dat de ooropeningen links en rechts niet op dezelfde hoogte zitten. Ook de vorm van de ooropening (in de huid, maar ook in de schedel) en van het oordeksel kan links en rechts verschillen. De functie van deze asymmetrie is een betere bepaling van de richting waar geluiden vandaan komen voor de verticale component. Het mechanisme werkt vergelijkbaar met de horizontale plaatsbepaling: geluiden uit een bepaalde richting komen iets eerder aan bij het ene oor. Uilen kunnen een verschil tot 30 microseconden in aankomsttijd tussen beide oren waarnemen (een microseconde is een miljoenste seconde).
Om de informatie te verwerken is het deel van de hersenen wat met horen in verband staat bij uilen veel groter dan bij andere vogels. Uilen vormen een plattegrond van de omgeving op basis van geluidsinformatie, zoals mensen dat doen met visuele informatie. Uilen hebben een gebied in de middenhersenen met ongeveer 10.000 neuronen dat net zo georganiseerd als de visuele cortex . De activiteit van de neuronen in dat gebied is geassocieerd met geluid uit een specifieke richting.
Dieren met verticaal symmetrisch geplaatste oren zijn soms ook zeer goed in staat zijn om de bron van een geluid te bepalen, ook verticaal. Ze gebruiken dan echter een volstrekt ander mechanisme voor verticale plaatsbepaling.
Resultaten van genetisch onderzoek wijzen erop dat de uilen zich ongeveer 80 miljoen jaar geleden hebben afgesplitst van andere vogels. Ze hebben een gemeenschappelijke voorouder met de nachtzwaluwachtigen (Caprimulgiformes).
Het oudst gevonden fossiel van de kerkuilen (Tytonidae) dateert van 58 miljoen jaar geleden. De familie van kerkuilen lijkt eerder ontstaan te zijn dan de Strigidae , het oudst gevonden fossiel van deze familie dateert van 40 miljoen jaar geleden.
Op Cuba leefde tot 8-10 duizend jaar geleden een uil die bijna een meter groot was, Ornimegalonyx oteroi. Deze uil had lange poten, als een loopvogel, maar was waarschijnlijk nog wel in staat om te vliegen.
Evolutie van de asymmetrische oren
Uilen zijn de enige dieren waarbij asymmetrisch geplaatste oren zijn gevonden2. Omdat de asymmetrie bij verschillende geslachten zo verschilt, gaan onderzoekers ervan uit dat deze asymmetrie in de verschillende geslachten onafhankelijk van elkaar is geëvolueerd (zie ook convergente evolutie ). Er zijn ook uilen waarbij de oren wel symmetrisch zijn geplaatst, en het blijkt dat deze uilen niet graag in complete duisternis vliegen. Uilen met asymmetrische oren hebben daar geen problemen mee.
Asymmetrische oren komen voor bij alle soorten van de geslachten Tytoen Asioen bij enkele soorten van onder meer de geslachten Bubo, Strixen Aegolius
Northeast agricultural fair 2009 Khon Kaen 23 januari - 1 februari
Zoals elk jaar rond deze periode hebben we deze fair te Khon Kaen. Zéér interessant en leerrijk voor wie meer wil te weten komen over landbouw en zijn mogelijkheden in de Isaanstreek.
Buiten voorstellingen over traditionele manier om een rijstveld te bewerken....
vindt je hier ook alle soorten fruitbomen en groentesoorten en tevens de werkwijze om de meeste opbrengst te krijgen.
Op zoek naar de benaming van een soort koe?.... hier staan ze werkelijk allemaal ter plaatse of afgebeeld.
tot zelfs de voor ons meer bekende soorten....
Ook veel interesse/uitleg met didactische middelen over de mogelijke ziektes van al dit vee...
Buiten het gewone pluimvee, zijn ook enkele rare snuiters aanwezig.
De aanwezigheid van deze voor Thailand "rare snuiters", maakt dat we morgen uitgenodigd zijn op een plaats waar deze geweekt worden. Berichtgeving hierover volgt later dus.
We bevinden ons in een kleine ambachtelijke weverij in Chonnabot, waar we een kijkje achter de schermen mogen nemen. Er staan een 10-tal weefgetouwen opgesteld waar evenveel noeste arbeidsters, tegen een karig loontje, hun vaardigheden laten zien.
Een intens samenspel van handen en voeten brengt dagelijks per werkster 2 meter zijde op, waar ze 150 baht (3,5) uitbetaald krijgen. Wie de 2 meter per dag niet haalt, wordt ook minder betaald......
De uiteindelijke kledij wordt dan vervolgens verkocht zoals op het silk festival in Khon Kaen waar een 10-daags jaarlijks feest dat sedert 1980 elk jaar op het einde van november tot begin december gehouden wordt. Het feest dient ter promoting van de zijde industrie, maar heeft daarbuiten een zéér grote variatie aan parade's, optrede's, mode show's, miss verkiezing, kermis enz. Alles bijeen een beetje te vergelijken met een wel zéér grote jaarmarkt waar je echt alles kan vinden, en zeker een bezoekje waard.
Voor de slachtoffertjes van deze zinloze moorden branden wij een kaarsje, en ook voor de kindjes die nu nog voor hun leven vechten, veel sterkte aan alle ouders.
We bevinden ons in Chonnabot, een dorpje een 30 kilometer buiten Khon Kaen.
Vooraleer onze zijde verwerkt kan worden, dienen eerst de gewenste kleuren bekomen te worden. Hiervoor staan er een aantal natuurlijke kleurmiddelen ter beschikking. De kleur rood wordt verkregen door onderdompeling in een bad gemengd met de "Morinda Citrifolia". De vruchten van deze boom worden in Azië rauw gegeten. De schors bevat een rode kleurstof en verhitte of verwelkte bladeren worden als pijnstiller voor uitwendig gebruik toegepast. De gele kleur wordt verkregen door een extract van de geelwortel (Curcuma Zedoaria) toe te voegen, of gebruik te maken van een extract uit het hout van de Nangka boom (Artocarpus Heterophyllus). Om zwart te verkrijgen gebruikt men dan weer een extract uit de Ebben hout. Ebben is een van de houtsoorten die per kilo wordt verhandeld. De reden hiervoor is de kostbaarheid van het materiaal: bomen die ebben leveren zijn in steeds toenemende mate zeldzaam. Violet wordt bekomen door een extract van Luuk Waa fruit toe te voegen. Ten laatste, voor de groene kleur maakt men gebruik van de Indian Almond (Terminalia catappa). Andere kleuren worden verkregen door mengeling van voorgaande soorten, wat een vak op zich is.
Morgen nemen we blik achter de schermen in een weverij zelf.
Het einde van het verhaal is nog niet in zicht, dit van de zijderupsen des te meer.... Eens het cocoon volledig gesponnen worden ze zorgvuldig geplukt uit de speciale manden.......Dit dient op het juiste tijdstip te gebeuren, daar anders de rupsen door de waardevolle zijdendraad bijten.
om vervolgens aan hun einde te komen door onderdompeling in kokend water......
Enkele rupsen mogen echter het ganse proces overleven om aan het volgende geslacht te denken.
Het eindresultaat.... een mand vol waardevolle goudgele zijde draad, die we in volgende aflevering ter verwerking meenemen naar een weverij in een dorpje dichtbij Khon Kaen, Chonnabot genaamd.
Onze visvijvers te Chum Phae zijn rijker aan dierlijke en eetbare soorten dan ik dacht. Een mengeling van op de BBQ geroosterde rijst en alom ruikende gefermenteerde vis .....
moeten deze garnaaltjes (Macrobrachium lampropus) of " กุ้งฝอย " of "kung foi"in de val te lokken...
Eens de vallen deskundig langs de oever gezet, is het enkel afwachten .....
Om de volgende morgen enkel de buit binnen halen....
Deze zoetwater-reuzengarnaal of "กุ้งก้ามกราม", is één van de grootste garnalen ter wereld. Volwassen dieren kunnen wel 30 centimeter lang worden, de voelsprieten niet meegerekend. De meeste aangeboden zoetwater-reuzengarnalen zijn afkomstig uit Thaise kwekerijen bij ons in de buurt.
mailgroep huisdieren
