Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
... of hoe je zo iets wil noemen. Ik log hier dus niet zomaar in en ook niet om op dit uur nog bezoekers te lokken; is nooit mijn ding geweest trouwens.Geen inspiratie dan maar ook niet bloggen! Vanwaar dit tussenwerpsel dan? Wel, in de laatste teksten die ik hier achterliet blijkt het bij menig lezer, goed bekende of verre vreemde, dat ik een moeilijke periode zou doormaken. Dit is dus niet zo! Dus de me voorgeschreven remedies laat ik graag aan een ader over die ze wél kan gebruiken; en uit ervaring weet ik dat goede raad, hoe klein ook soms welkom is. Wat ik schrijf is inderdaad altijd doelbewust, dus met een DOEL voor ogen. De voorbije dagen waren ze misschien - en ik onteken dat niet - een beetje semi-autobiografisch. Dat mag ook wel. We kunnen ons niet blijven verstoppen als dat al moet. Aan de andere kant zal het voor de vrienden en verwanten na drie jaar bloggen wel al duidelijk zijn wat hier allemaal aan de basis lag voor het bloggen. Ik heb het er ooit over gehad. Wat dat doelmatige betreft; het zijn inderdaad de werkelijkheden die op me afkomen via de contacten doorheen het bloggen en mailen. Zo leerde je o.a. de jonge man kennen met adhd. Ook in de teksten die ik deze week plaatse heb ik die mensen een stem willen geven, hen zelfs tussendoor letterlijk geciteerd omdat het HUN schreeuw was; met mijn doel voor ogen opdat ze zouden weten en beseffen dat ze er niet alleen voor staan en dat mijn woorden niet zomaar woorden zijn, maar doorleefd en ook gemeend, én naar mezelf toe en naar die anderen. Ik was me ten zeerte bewust, én dat al voor het verschijnen van mijn recente blog, dat er zou op gereageerd worden in de zin van aanmoedigeingen te krijgen. Ik kon dus twee dingen doen. Alles terug weghalen, wat ik ooit eens heb gedaan,en dan vraagt men naar de tekst, of het er laten staan zoals heet op dat moment geschreven werd. Ik heb deze week gekozen voor laatste.
En voor de twijfelaars of mensen die echt om me bekommerd zouden zijn, dank maar ik voel me goed al heeft de zon ook deze keer haar belofte niet gehouden en ben ik zopas van een 'natte'reis terug gekomen, met het toemaatje dat de treinconducteur me nog op letterlijk een verkeerd spoor heeft gezet zodat ik anderhalf uur later thuis ben.
En alles wat ik hier brouw is misschien dan ook ingegeven door de inwendfige stilte tijdens wachten en eens niet direct te kunnen reageren via pc, wat ook heilzaam kan werken. Is dit en beetje mijn antwoord op jullie verzuchtingen?
Reacties op bericht (1)
09-08-2008
dag Maarten
Je moet weten dat ik hier regelmatig kom lezen, ook al schrijf ik niet altijd wat als reactie of wat in jouw gastenboek. Dit alles wegens tijdgebrek...én...te weinig energie, dus zeker niet minder interesse naar mijn medemens., Maar ik begrijp je wel in wat je schrijft en ik denk dat ieder onder ons wel eens hetzelfde denkt. Voor wat en voor wie bloggen we nog ?? wie komt er nog daadwerkelijk lezen wat we schrijven...tot wanneer we van onze medebloggers weer heel mooie reacties krijgen en weet je...dat kan zo ongelooflijk deugd doen. Dat is voor mij dan een supermooie dag...gewoon omdat anderen iets hadden aan de teksten die ze konden vinden op mijn blog. Zo zal het ook zijn bij jou Maarten...mensen hebben meer en meer behoefte aan warmte en genegenheid...iets wat in deze koude maatschappij soms nog heel ver te zoeken is. Terwijl ik dit hier neerpen, zie ik hier links van mij de beeltenis van Don Bosco. Wel je kan niet geloven wat de persoon van Don Bosco voor mij betekent heeft én nu nog altijd. Wij, mijn man en ik, hebben ons gedurende 13 jaar ingezet voor de speelpleinen Don Bosco hier in de streek, waar we samen met de monitoren zorgden dat het aan de kindjes die er dagelijks kwamen spelen , niks te kort kwam. Een ongelooflijk dankbaar gevoel, als je die kleine handjes in de jouwe voelde wanneer ze dank u kwamen zeggen Wij kregen ook de kans 2x met een ganse groep jongeren mee op Turijnreis te trekken en zo de plaatsen te bezoeken waar Don Bosco zijn leven doorbracht...tot aan zijn dood. Voorwaar...een reis die heel diep in mij gegrift zal blijven. Ook het samenhorigheidsgevoel met al die jonge mensen samen...gewoon enig. Nu na 10 jaar...spreken wij er nog altijd over.
09-08-2008 om 22:58
geschreven door klaproosje1
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Mijn blog is gestart op 3/5/2005 en bestaat vandaag 7326 dagen!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Mijn blog is gestart op 3/5/2005 en bestaat vandaag 7326 dagen!
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
