Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
... op een zondagmorgen. Beste, ik zal meteen met de deur in huis vallen maar is het niet zo dat er een grote kloof is tussen het echte leven, het lopen van de ene kamer naar de andere, even stil staan bij een lied of zoals daarnet nog naar een fragment uit de homilie via de radiomis, en dan gaan neerzitten - dat zitten alleen al zorgt ervoor dat je gekluisterd bent aan die kleine omgeving - voor een kille, koude pc, niet méér dan een toestel (al is het wel dank zij dit toestel dat wij elkaar vinden)? De gedachten hebben vrij spel wanneer je op een zondagmorgen van je koffie geniet, de wereld inkijkend, afgeleid door een fietser of jogger, een vogel ... ook al kunnen die gedachten soms triest zijn, al hoef thet niet, maar daar bevindt zich de echte wereld, zelfs in die al dan niet kleine ruimte die je woning is. Maar eens voor de pc geïnstalleerd - waar ook ik aan verslaafd ben geraakt, zeker op blogland - wordt die wereld een virtuele wereld zonder wederwoord, kijk je uit op dezelfde dingen. Je wil wel spontaan beginnen, maar het is genoeg dat je pc nieet wil opstarten hoe het moet en daar gaat je goed humeur. Of nog, een mail die je ontvangt en je wereld overhoop haalt of gewoon een bericht dat je ergert ... Ja, ineens is het leven daar in de woonkamer zo anders dan hier, ook al komen er fraaie pps-voorstellingen binnen. En wanneer we straks terug "in huis komen" dienen zich terug de echte dingen aan: het eten dat nog klaargemaakt moet worden, de kranten aan de kant, je verzint het maar. Bij deze dacht ik ook nog wat ik in het kort schreef over GSM, want ook een berichtje is zo naamloos en hoeveel telefoons ontvang jij nog met een echte stem van een echt mens van vlees en bloed. Allemaal contactarmoede? Neen, ik wil hier niet zeuren en ik weet dat voor velen een blog de laatste redplank is, de dagelijkse bezoeker maar kunnen we niet wat meer écht naar onze medemens gaan, een hartelijke groet, een handdruk. Het zal meer achterlaten dan vele pagina's doorlopen om dan te merken dat je nog haast moet maken om de nodige boodschappen te doen. Bloggen is vaak niets méér dan een lange monoloog en wanneer je dan "mailvrienden" vindt, heb jij je dan al afgevraagd wat ze voor jou echt betekenen wanneer het slecht of minder goed moest gaan? Het is zover gekomen dat we als buren elkaar niet meer zien, niet meer voor de deur komen omdat ieder voor zijn pc zit en we elkaar moeten mailen om bv. hulp in te roepen zoals ik recent nog ondervond. Zelfs in dit plaatsje, "mijn kamer" is er geen tijd genoeg om dingen te doen die ik al lang zou moeten gedaan hebben want "de pc houdt me bezig". Moeten we niet dringend een andere houding gaan aannemen? Ik heb dat al eerder geblogd, en blijkbaar constateer ik dat altijd voor mezelf op een zondag. Het is me ook al opgevallen dat teksten van mensen héél anders zijn, geschreven overdag dan in de avond. Vandaar dat we misschien sommige mensen hier ook maar van één kant leren kennen! Genoeg voor nu. Ik ben weg, anders weer te laat voor alles en nog wat. Maar hoeveel mails en dewelke zou ik hier vinden? Toch wachten tot morgen!
Prettige zondag verder en voor de gelukkigen: een mooi verlof!
Reacties op bericht (2)
19-02-2007
Sorry , zo moest de button
19-02-2007 om 13:18
geschreven door Martine
Dag Maarten
Ik ben hier nu ook alleen in huis, efkes een pauze tussendoor en een bezoekje bij jou en weet je met die heel knappe tekst heb je me ook aan het mijmeren gezet. Wat een waarheid beste man !!! Ik hou iets over aan dit bezoek en dat doet me deugd. Heel veel liefs,
<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
