Een mens zou een tweede leven nodig hebben dacht ik deze avond wanneer ik via één gastenboek werd geleid naar een ander gastenboek en zo terecht kwam op weeral een niewe en fijne weblog!
Er rest ons geen tijd meer om zelf nog iets neer te pennen wanneer we ten minste zo vriendelijk willen zijn een compliment achter te laten, wat ik ook graag doe wanneer het gedaan is van ganser harte en niet omdat het moet. Want laatste blijft menig blogger blijkbaar verontrusten. Bij enkelen voel ik zelf een vorm van eenzaamheid, van niet-erkend-worden in hun werk hieraan, maar over scores hebben we het al eerder gehad.
Eigenlijk wou ik tussendoor een résumé achterlaten wat ik wél gedaan heb de voorbije week naast het bloggen en voor de pc zitten. En dat gaat over het bestellen van een nieuw te plaatsen voorzetrolluik tot het aankopen van nieuwe dons en een lekkere Solemio tot het vernieuwen van uurwerkarmband met bijhorende batteerijen. En dan was er nog de container voor tuinafval en twee nieuwe fietsbanden ... en nog eens naar de bank en nog eens naar de bank ....
Ik kreeg het bijna niet meer allemaal op een rijtje, maar goed, ondertussen was er een uitnodiging in de bus gevallen voor de parochiefeesten te Berlare en dit voor een volledig weekend. Dus dat moest er toch ook nog wel even bij kunnen. Je bent ten slotte toch uitgenodigd, en het is eten omwille van het goede doel, zoals in deze maanden het bij velen het geval zal zijn. Ben je dan niet verwonderd dat er een serieuse hap uit de maandwedde is verdwenen en dat nog op tien dagen van einde maand!
En wat met al die boterbriefjes die hier nog liggen als hint of must om achter te laten op een blog. Dan zijn er nog die vele mooie foto's die ik wil toevoegen. En het uitgebreid Indiaverslag dat hier ook al maanden ter vrwerking ligt. Toch nog een ander afzonderlijk blog aanmaken?
Ja, veel tekst deze keer hé, wellicht te veel om me buiten te bonjouren. Oké, ik ben al weg! Dank voor alle bezoekjes en graag tot een volgende!
|