Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Zoals op menig blog heb ook ik naar eigen vermogen het vakje "over mezelf" zo goed mogelijk ingevuld. Wanneer je een blog start is dat bijna een must en gaandeweg vergeet je wat je daar hebt neergepoot. Hetzelfde geldt voor de keuze van de achtergrond die ooit in een ver verleden werd ingessteld. Ondertussen lijkt het niets meer dan een zwevend behangpapier waartegen dag na dag nieuwe berichten worden gepost totdat plots één of andere lezer een bedenkig maakt rond dit 'behang', een foto of tekstje in de zijlijn, en dat overkomt ons allen wel eens, zeker in een 'dood' moment, een woord dat een directielid van me nooit kon begrijpen daar dode momenten niet mochten noch konden bestaan ... enfin te veel uitwijding voor waar ik naartoe wil, want ik meen dat ik in het blokje "over mezelf" me heel positief heb uitgelaten en zelfs daar al heb geprobeerd een booschap mee te geven tot er iemand zich blijkbaar iemand heeft gestoord aan dit blokje met de bedenking die me letterlijk werd toegeworpen: "Ik begrijp niet waar je daar mee naar toewil, belast ons daar vooral niet mee en laat ons nu maar gerust. Ik hoef niet te delen in je miserie en de fotokes storen me nog het meest". En ik die meende een positief geluid achter te hebben gelaten. Toen heb ik even gedacht of ik hier überhaupt nog iets te vertellen heb. Hoe erg toch dat mensen het moeten hebben van de zijkanten links en rechts als ze ons niet :meer weten te pakken op de inhoud van wat er écht geblogd wordt.
Reacties op bericht (4)
24-07-2009
vele groetjes
Goede avond Maarten, via Boomer's blog ben ik hier op je mooie site terecht gekomen waar heel wat te lezen valt. Zo heb ik een schitterend gedicht gezien over vriendschap. Complimentje. Zal zeer zeker hier nog eens terug komen. Wens je een heel fijn en aangenaam weekend met vele groetjes van mij. Greetje
24-07-2009 om 22:01
geschreven door greetje
16-07-2009
dag Maarten
Gelukkig denkt niet iedereen er hetzelfde over, want dan zou er van onze blogjes niets meer overblijven. Iedereen tracht in zijn blogje het beste van zichzelf te geven, en of een ander dat nu graag heeft of niet..of er wat aan heeft...dat moet dan maar zelf uitgemaakt worden. Ik kom hier in elk geval heel graag lezen en heb er heel wat aan, want in deze tijd van stress vind je op jouw blogje rust...én...je voelt het warme hart van de mens achter het blog. lieve groet.Ik trek er voor enkele daagjes op uit...graag tot later. Cécile
16-07-2009 om 17:10
geschreven door klaproosje1
Groetjes op donderdag morgen...
Die grote gebouwen, waar de verzekeringen in huizen, hebben ze te danken aan de kleine lettertjes.
Wens je een heel fijne dag met veel zon knuffel en zoentjes Gita daggg.
16-07-2009 om 06:05
geschreven door Gita
15-07-2009
vriendelijke groetjes
Maarten natuurlijk heb jij iets te vertellen , ik heb mooie dingen op je blog gezien en de teksten zijn aangenaam om te lezen . 'k Wens je nog heel veel blogplezier en misschien tot later eens een keertje als ik tijd ... Groetjes van mamalou http://blog.seniorennet.be/louke1952/
15-07-2009 om 13:16
geschreven door Louke
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.