Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Internet en inzonderheid ons beminde SeniorenNet gaf ons een venster op de wereld en niemand zal dit ontkennen. En toch is het ook niet waar dat we op de duur in een kring blijven rondcirkelen en dat deze wereld ineens ook zo beperkend is en wordt? We surfen van blog naar blog, laten hier en daar iets achter, trekken misschien onze neus op, fronsen de wenkbrauwen of staan met open mond te kijken wat ons ongevraagd in de schoot wordt geworpen terwijl de echte wereld, ver van onze schrijftafel of klavier wel degelijk buiten ligt tussen mensen van vlees en bloed. Het gebeurt inderdaad dat ons venster wordt beperkt tot wat we zien in de tuin of in de lucht indien we al even opkijken van ons klavier, maar de geuren en kleuren vergeten, de mensen langs de wegen. We worden door ons eigen toedoen zo beperkt dat er letterlijk geen tijd meer rest om de mensen van dichtbij, de vrienden en de échte kennissen te bejegenen, hen even op te bellen of bij hen langs te lopen. Daarbij dreigen we nog eens daarbij de zorgen van een onbekende op onze schouders te torsen, en indien niet opgelet zelfs meegesleurd te worden in verhalen van mensen die we niet eens kennen. We sluiten de ramen tegen de muggen als het avond wordt en dan beseffen we ineens dat onze blik op de wereld zo beperkend was, zelfs op zonnige zomerdagen. Mogen de komende weken écht een venster op de wereld zijn met nieuwe horizonten die daarom niet eens echt ver hoeven te zjn! Minder Internet, Meer Mens-zijn!
Reacties op bericht (1)
16-07-2009
dag Maarten
wat schuilt in dit schrijven een grote waarheid...
en dat is wat velen echter vergeten...internet mag dan wel leuk zijn...het bloggen heel plezant...maar daarnaast zijn er zo ontelbare andere dingen die van groot belang zijn in ons leven, en die we zeker niet mogen vergeten.
lieve groet. Cécile
16-07-2009 om 17:16
geschreven door klaproosje1
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.