Vader en moeder zijn pas de nieuwe bewoners in het rusthuis te Dadizele, en dit sinds 7 februari. Vader verlangde zo weg te zijn van het vele land en werk in het vooruitzicht met de lente. Moeder wou helemaal niet weg en wou liefst thuis sterven. Maar zoals jullie ondertussen weten ging alles in een stroomversnelling.
En wat hoor ik vandaag aan de telefoon? Juist het tegenovergestelde!
Moeder vindt het best goed en wil vanaf nu genieten van haar oude dag zonder beslommeringen. Vader beweerde zo gauw mogelijk weg te lopen ...
Wie even langer stil staat bij deze foto, bemerkt meteen dat aan de linkerkant de foto's te zien zijn van wijlen mijn broer en zijn dochter. Zij ontbreken dus op de foto, maar nooit in het hart van vader van moeder, noch van mij.Ook dat verlies moeten mijn ouders nog steeds een plaats geven, voor vader zeker mede oorzaak van verhuis...


|