Naast de rozenkansmaand is oktober ook de missiemaand. Twee begrippen die langzaam hun betekenis dreigen te verliezen. En dat is jammer, zeker in een klimaat waar de Islam onze christelijke waarden dreigt plat te walsen. Maar laat me richten op de essentie van deze maand. We kennen heus wel iemand die zijn of haar leven in het teken gesteld heeft van de missies, als zuster, priester, leek. We zijn op een keerpunt gekomen waarop ons land zelf een missiegebied is geworden. Waar mensen zoals pater Damiaan en pater Lievens naar voor hen onbekende streken trokken om het Evangelie te verkondigen en de armen en de minsten met raad en daad bij te staan, komn precies deze 'zonen' nu onze kant op. Missie is zo een wiselwerking geworden tussen culturen.
In oktober nodigt de geloofsgemeenschap ons uit om horizonten te verleggen. Over alle grenzen heen zendt Jezus al tweeduizend jaar mensen uit om het Evangelie te brengen. Ook wij hebben gehoord over Jezus‟ Boodschap doordat anderen er ons hebben over gesproken. Overal moet de Goede Boodschap klinken dat wij in Jezus gered zijn: oktober is missiemaand!

|