Gisteren ging ik op Hemelvaartsdag naar mijn ouders op bezoek, en dan naar de avondmis te Dadizele (bedevaarstooord weet je wel, alsook mijn geboortedorp) om er de laatste mis in deze meimaand mee te maken.
Het eerste wat ik zag, was mijn moeder met een blauwe plek onder haar rechteroog en een oranje vlek juist naast haar linker oor. Van waar die vlek komt is een raadsel, het oranje is gevolg van letterlijk een 'bevriezing' op het hoofd omdat moeder de laatste tijd veel last heeft van jeuk in hoofd en haar. Voor verder voorkomen dat het haar nog verder uitvalt werd haar ook op zelfde dag een shampoo voorgeshreven, dagelijks aan te brenen, maar hoe doe je dat als je zelf je handen niet meer in de lucht kan steken? Zeker nu ze gisteren bij een specialist was die haar rechterhand dinsdag a.s. zal opereren, omdat die altijd slaapt, terwijl moeder daar juist slapeloze nachten door heeft.
Ja, en grote boterham hé, en dat allemaal in één week. Ik weet niet wat ik eerst vertellen moet. Misschien nog eens terugkomen op aanslepende situatie van vader zijn ogen; want ook hij was op consultatie - de zoveelste en bij de zoveelste oogarts - om toch eindelijk een oplossing te vinden voor zijn aanhoudende interne bloedingen. In samenspraak met een gerenomeerde arts uit Brussel zullen ze het oog nu volgende weeek nog eens bestralen. Dit vrhaal is begonnen begin oktober 2011! Gelukkig ziet hij nu voor 80%.
We zijn nog niet aan het einde, want verleden week moest vader afscheid nemen van een deel van zijn eigen tanden, en dat na 88 jaar. U kunt zich voorstellen dat hij even deprisief was: niet goed zien, niet kunnen eten op dit moment - want hij moet nog zes weken wachten op een nieuw gebit - en daarbij slikproblemen.
Maar al bij al stralen ze beiden, doen verder hun werk in huis en tuin.
Hopelijk mogen ze straks in goede gezondheid het huwelijk meemaken van hun kleinzoon, en verder zien we dan uit eind juli naar hun diamanten huwelijksjublieum.
Zo, jullie zijn weer bij.
|