Vergeven

Van harte vergeven wat doet dat soms pijn
Maar het moet wel wil ik echt gelukkig zijn
Want wrok vreet je van binnen op
En het zet ook de liefde naar een ander stop

Soms zijn mensen zo ondoordacht
En trappen ze je regelrecht op je hart
Dan ben je geneigd een dikke muur te bouwen
Om zo alle pijn en verdriet buiten te houden.

Maar de clou is dan: kan ik ook vergeven wat mij is aangedaan
Dat is wel eens moeilijk maar Iemand heeft het voorgedaan
Hij stierf voor mijn zonden aan het kruis
Stond weer op en is nu bij de Vader thuis

Door het bloed ben ik vergeven
En heb ik gekregen eeuwig leven
Zo wil Hij dat ik ook zal vergeven
En dat ik met anderen in liefde blijf leven

En als het zo zwaar weegt op mijn hart
Dan neem ik tijd met Hem apart
Om de pijn en het verdriet te brengen daar
Zodat mijn hart voor het vergeven is klaar

Want in Hem vinden we rust en vrede
En kunnen we een ieder met open vizier toetreden
Want we worden allen door Hem bemind
En gezien als een Koninklijk kind.

Zo leg ik neer het gevoel van minderwaardigheid
En van het gevoel van afgewezen zijn
Want Hij houdt van mij IK MAG ER ZIJN!
Nu morgen en voor altijd.

Parelmoervlinder

Ja, al die heiligen waren en zijn mensen van vlees en bloed met veel goede wil en toch zo broos in hun daden. Maar ze wisten van binnen dat er Iemand was die hen voerde naar een hogere bestemming, hen en ons uitnodigt naar een beter leven dat helend is voor onszelf en voor anderen. Het zijn deze doodgewone mensen die voortrekkers, voorbeelden zijn (geworden), die we HEILIG willen en durven noemen, mensen die zich totaal gegeven hebben in de zorg om anderen en dit nog doen bij zieken, armen, uitgestotenen. Het was een innerlijk vuur dat hen heeft aangestoken en dat ze maar al te graag doorgeven aan ons.

ZALIGE HOOGDAG VAN ALLERHEILIGEN AAN ALLE MEDEBLOGGERS EN FAMILIE!