Af en toe raad ik een boek aan omdat ik het zelf goed vond. Normaal krijg ik daar geen reactie op wat ook niet de bedoeling is. Toch kreeg ik recent volgende mail n.a.v. bovengenoemde titel. Ik laat je die 'recensie' dan ook graag achter. Misschien herkennen mensen zich nu twee maal daarin en putten ze er vooral ook moed en troost uit.
Hoop dat je fijne Paasdagen gehad hebt !xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Wat het boek betreft kan ik beginnen met een
WAUW !
Zij (Bieke Vandekerckhove)heeft als en ik fibro, niet hetzelfde want ik
ga hier niet aan dood.
Maar de gevoelens van eenzaamheid omdat je
maar beperkt dingen kan doen,
het zoeken naar een manier om je leven toch
zinvol te maken,
dat is zo herkenbaar. Ik heb haar boek in 3
keer uitgelezen en
heel wat strepen potlood gemaakt. Die dingen
ga ik zeker nog herlezen.
En JA je komt er gesterkt uit. Ik toch, omdat
ik de dingen ook zo voel.
Omdat ik ook zon vertrouwen heb in mijn
Herder.
Of iemand die nog niet veel is tegengekomen in
zijn leven, het ook
zo zal aanvoelen, dat kan ik natuurlijk niet
zeggen.
Maar als je in het boek begint, lijkt het
alsof je samen
al een ander boek gelezen hebt, en dit erbij
aansluit.
Ik kan het niet beter uitleggen.
Je mag de mail doorsturen.
Al had ik het boek in mijn boekenkast staan,
ik had dat idd NU
moeten lezen. Ben je dus (zoals zo dikwijls)
heel dankbaar voor de tip !
|