In
het leven van Jezus krijgen wij geen antwoordxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
op de
vraag naar het 'waarom' van het lijden.
Hij
geeft wel antwoord op het waartoe van het lijden.
Hij
vindt lijden niet goed.
Hij
geneest en troost mensen.
Hij
staat aan de zijde van wie lijden.
Lijden
is een oproep tot liefde.
In
een negatieve situatie zien wij dat wij maar mens zijn
in beperktheid
en onmacht
èn
dat wij daarin uitgenodigd zijn om liefde te geven.
De
meest populaire afbeelding van het christendom, het kruis,
toont
dat God aan de kant staat van mensen die klappen krijgen.
De
enige rechtvaardiging van het lijden voor God is
dat
Zijn liefde door lijden en dood ging.
God,
mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten?
Jezus
heeft het in uiterste ellende zelf uitgeschreeuwd.
Als
Jezus niet de bekoring van wanhoop had gekend,
hoe
zou Hij dan wie wanhopig is kunnen aanspreken?
Hij
gaf de moed niet op en komt ons vol liefde tegemoet.
Hij
vraagt ons niet om sterk te zijn, wel om te vertrouwen.
God
is degene die lief heeft en zich door niets laat ontmoedigen.
Zonde
is geen lijstje taboes of dingen die je niet mag doen.
Zonde
is elkaar in de steek laten.
Zonde
is elkaar liefde weigeren.
Bij
tegenslag en lijden is de oproep tot liefde het grootst.
Voor
een gelovige die met lijden te maken krijgt, is de vraag:
beantwoord
ik lijden, nood en crisis met liefde?
Ben
ik, zoals God, iemand die in liefde hulp biedt?
God,
pijn, lijden
en dood zijn negatief,
zij breken
af, zij redden niet.
Ook uw Zoon
heeft gebeden:
Vader
indien het mogelijk is,
laat
deze beker aan Mij voorbijgaan.
Niet
het lijden, niet de kruisdood van uw Zoon heeft ons verlost,
wel
Zijn liefde voor elke mens die zo groot was
dat
ze niet opzag tegen lijden en dood.
Hij
bad: Niet Mijn wil, maar Uw wil geschiede.
Hij
bad dat uw liefde in Hem zou gebeuren,
dat
uw liefde Hem zou sterken om tot het uiterste te gaan.
|