Alles zo rustig rond hen. Schimmen verdwalen over het oeverloze zicht naar oceanen van gedachten. Zij begeven zich op ongerepte gebieden waar de natuur nog iedere tedere handdruk overvol gevoelens met de geesten deelt. Vrijheid verlamt hen. Eenzaamheid overmeestert hen. Vluchtige glimlach houdt zich schuil tussen hun lippen. De sterren van de duistere nacht hebben ze in hun ogen bewaard om een dag als vandaag liefdevol te aanschouwen. Laat hen meereizen op de bodem van hun ziel. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
"Gelijkgeliefden" leek me een nieuw woord maar de recent nieuw gewijd priester uit bisdom Brugge (B), meteen de jongste van dit land hoopt dat de kerk nu eindelijk zal openstaan voor "gelijkgeliefden" en voor mensen die andere levenswijzen of zijnswijzen beleven zoals ook mensen die terug willen huwen na eerdere mislukking. Persoonlijk vind ik "gelijkgeliefden" wel mooi klinken, ook menselijker, maar verdoezelt het niet de echte realtiteit? Of is precies echte liefde, zoals in bovenstaand gedicht, ook niet de sleutel voor echt geluk? Misschien wel, want gedicht kreeg ik aan van iemand die pas uit een gebroken relatie komt en zo reageerde op een foto die een bijzondere prijs kreeeg.
Ja, laat ook gelijkgeliefden meereizen op de bodem van hun ziel.
|