Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
Ik ben een man en woon in Roeselare (België) en mijn beroep is met pensioen.
Ik ben geboren op 26/07/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: corresponderen en zo van mensen houden en omgekeerd.
Eigenlijk geloof ik in het goede van de mensen ondanks alles, vriendschap en liefde zijn dan ook de sleutels in mijn leven. Want elke liefde heeft haar waarde al betaal je soms de prijs van pijn, verdriet en verlatenheid.
Sluit vriendschap met de bomen sluit vriendschap met de wind sluit vriendschap met de bloemen die je op de wereld vindt
Sluit vriendschap met de wolken sluit vriendschap met de maan sluit vriendschap met de sterren die aan de hemel staan
Sluit vriendschap met de golven de zee met eb en vloed maar vooral met alle mensen die je op je weg ontmoet
Broer Christiaan Vanhee
02.12.1956 - 28.07.2014
zijn dochter
Eline Vanhee
11.02.1986-14.05.2013
Volg jouw eigen weg soms kronkelend soms rechtdoor volg jouw eigen droom al lijkt hij vaag: ga ervoor!
Luister naar jouw kloppend hart het spreekt een eigen taal het kent jouw leven door en door het kent jouw verhaal.
Vertrouw steeds wat je voelt en twijfel nooit aan jezelf jij bent de zon, de maan, de ster, schitterend aan het hemelgewelf!
Je weet van jezelf niet over welke eigenschappen of hoe je karakter precies in elkaar zit, al zal laatste wel al langzaam duidelijk geworden zijn, ook al zie ik niet graag de donkere kantjes en leer je soms door toevalligehden toch wat beter hoe dat karakter vorm kreeg. Wat me echter de laatste maanden wél heel duidelijk geworden is voor mezelf en wat ik ondertussen in alle bescheidenheid mag (h)erkennen is de ontplooing van een talent, noem het gave, die ik hier volop gestalte mocht geven door het schrijven (wat we gemeen 'bloggen" noemen). Oké, ik plaatste het al onder mijn foto dat corresponderen mensen tot elkaar brengt, maar wat ik gaandeweg ondervond door de aandacht en de waardering die ik hier mag proeven, met af en toe een "Je hebt het weer eens goed ver- woord", is dat ik blijkbaar wel talent heb om iets over te brengen in een taal die aanspreekt. Heb ik zo een middel gevonden dat me in staat stelt in zekere zin te overleven, door te gaan met deze manier van zijn, te getuigen soms en misschien zelfs iets méér ... of maak het mezelf maar wijs dat ik een bepaald talent heb, of heb ik integendeel nog meerdere talenten waardoor het leven de moeite waard wordt, voor mezelf en voor de anderen?! Ja, ik heb het misschien zelf verteld aan anderen of anderen hebben het me verteld. En zo is er iets ontstaan als het verhaal van 'mijn gave'. Dat schept natuurlijk verwachtingen naar mezelf maar vooral door anderen die mij deze gave, dit talent toeschrijven. Deze gave, dit talent verdwijnt niet en ik zal proberen er nog meer aandacht aan te besteden, in de eerste plaats voor mijn zelfontplooiing, maar evenzeer voor elke lezer. Niet dat ik er nu speciaal zal gaan op letten, maar ik zal me er wel meer op concentreren, zowel hier als in het leven met anderen doorheen een geschreven woordje. Eigenlijk op datgene waar ik goed in ben, of waarvan anderen zeggen en denken dat ik er goed in ben, zoals die mensen die in mij willen geloven. En wat zo achteloos begon - zie eerder op dit blog - krijgt plots een geur naar succes, en dat is vreemd, héél vreemd en toch dankbaar meegenomen. Succes komt op je af als een beloning en op een gegeven moment meen je er zelfs recht op te hebben, maar ik weet dat dit niet op eigen kracht is bereikt, want wie enkel schrijft voor zichzelf zal het niet lang volhouden. Er moet ten minste een klankbord zijn. Winnaar zijn kan dan wel aangenaam zijn, maar daar breek ik mijn hoofd niet over. Ik wil van dit talent en deze gaven gewoon zélf een beter mens worden. Ik die het liefst thuis zit en vooral talentvol ben wanneer ik thuis ben en deze gaven koester, dankbaar voor zoveel. Maar ergens voel ik ook een gevoel van schaamte over me komen, want, ik citeer: "Niemand heeft waar dan ook genoeg talent om wat dan ook te winnen, hoewel de enorme hoeveelheid prijsuitreikingen anders doet vermoeden.".
MAAR, MIJN TALENT HEEFT ME HIER GEBRACHT, MIJN TALENT MOET IK VOLGEN! En tdaarom ben ik heel blij en dankbaar dat ik dit medium mocht vinden om me in taal uit te drukken, en via deze taal jullie te mogen leren kennen, in werderzijdse VRIENDSCHAP!
Van harte! maarten
Reacties op bericht (1)
16-10-2007
gave en talent
lieve maarten, ik gebruik dezelfde woorden " jij " hebt het weer mooi verwoord...we zijn inderdaad in de eerste plaats op dit blog om te genieten van onze gave...niet om prijzen weg te kapen....en het mooie is, dat iedereen die het wil mag lezen zonder het op te dringen...iedereen mag er zijn wijsheid uit putten..zijn hulp eruit gebruiken...en nog zoveel meer....jou manier van schrijven komt uit je hart naar elke mens toe.... Alleen door liefde en vriendschap kan deze wereld veranderen en blijven...gelukkig zijn er nog mensen als jij....
Slaap lekker Susanna
16-10-2007 om 00:49
geschreven door susanna
Doe al het goede dat je kunt met de middelen de je hebt op de manier die je gewoon bent op de plaats waar je staat in de tijd die je gegeven is voor de mensen die je kent zolang het mogelijk is.
Geef mij uw goddelijke goedheid. Maagd vol van genade, Vrouwe van de glimlach, Herstel in mij de goddelijke goedheid, Leer mij te genezen wie ik heb verwond, Dat mijn lippen mogen overtromen van tederheid, Vol woorden van liefde die vrede brengen.
IK GA VOOR VERDRAAGZAAMHEID!
Dit kaarsje kreeg ik uit dank, maar er werd me gevraagd het te laten branden voor elkaar. Op mijn beurt geef ik dit licht door aan anderen, uit dank; als teken van hoop misschien, maar vooral als bevestiging, of nog meer als aanmoediging voor mensen die het nu echt nodig hebben. IK WIL ER ZIIJN VOOR U!
Als ik in India ben, is dat een groot wonder, dan wil ik er zoveel mogelijk zien.
Ik ben zo verliefd op dit land, deze nieuwe wereld, waarin ik geleidelijk een ander mens wordt.
India is zo'n boeiend land, een fascinerend land van paleizen en tempels van goden en godinnen, van Hindu's, Siksen enz….. , van kasten en paria's.
India is een land waar alles anders is als bij ons, India maakt een ander mens van u.
Wie India heeft bezocht, zal nooit meer zijn zoals voorheen was.
U leert relativeren, U gaat inzien dat er nog en andere kant aan het menszijn zit, dan die welke u hier in de luxueuze,. gehaaste, westerse wereld leerde kennen
U zult het begrip 'Tijd' anders gaan interpreteren.
Tijd bestaat immers niet in India.
Het is de gehaaste mens die de tijd heeft gemaakt .
En in India hebben de mensen geen haast.
Wie door de gids van het reisbureau van het ene monument naar het andere wordt gejaagd, zal uiteraard weinig van India leren kennen en begrijpen.
India behoort u in alle rust te leren kennen,
Doe het rustig aan, de eerste dagen niet alleen om aan het klimaat te wennen, maar veeleer om te herstellen van de cultuurschok, die u bij een eerste kennismaking met India onherroepelijk oploopt.
Ontvlucht de schok niet.
Ga hem tegemoet en verwerk hem.
Dan zult u inzien dat niet al het negatieve negatief is, dan zult u leren begrijpen waarom de armoede, die wellicht helemaal geen armoede is bestaat en waarom het verschijnsel bestaat zoals het bestaat .
Dan zult u van uw vooroordelen over India gaan houden .
U zult ernaar verlangen en gaan behoren tot de grote schare mensen die iedere kans aangrijpt om weer te kunnen genieten van de mooiste en ontroerendste ervaringen die zij in hun leven deelachtig zijn geworden: de ervaringen die India hen heeft geboden en weer zal bieden.
Ik ben Martin Vanhee, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Maarten.
