|
Ik ben boos. Zéér boos.
Gisteren werd op TV, tijdens het programma De Zevende Dag, een item gewijd aan het nieuwe project van Pascal Vyncke : Senioren-TV.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Mijn echtgenoot had het stukje op video opgenomen omdat hij dacht dat me dat wel zou interesseren.
Daarnet heb ik het even bekeken. Mijn haren gingen stijf rechtop staan van de denigrerende, betuttelende wijze waarop de interviewster de argeloze Pascal behandelde.
Op Senioren-TV blijken al een 50-tal filmpjes te staan, die senioren gratis kunnen bekijken. Deze filmpjes zijn bedoeld om zijn nieuwe project te lanceren. Sommigen gaan over het snoeien van planten, het steken van nieuwe veters in schoenen, eerste hulp bij ongevallen,
kortom allemaal zeer uiteenlopende zaken, sommigen raken meer de interessesfeer van 50-ers, sommigen zijn meer geschikt voor 80-ers.
Zoals het hoort dus. Voor elk wat wils.
De makers van het programma vonden het echter nodig om aan het begin van het interview met Pascal een van zijn promotie-filmpjes te laten zien. Het ging over een senior, Marcelleke, die vrolijk in zijn onderhemdje zijn vrije tijd doorbracht met sporten en cafébezoek. Het is hoogstwaarschijnlijk een van de minst geslaagde filmpjes uit de eerste 50 die op t net gezet zijn.
De interviewster trachtte Pascal te laten zeggen dat het filmje toch écht wel sarcastisch bedoeld moest zijn want dat senioren toch niet écht zo (debiel, achterlijk, idioot, stompzinnig????) kunnen zijn
Onzin. Er zijn evenveel soorten van senioren als er soorten bloemen zijn. En voor elke soort moet er een plaats onder de zon zijn.
Daarna volgde er een filmpje over het vervangen van schoenveters. Gewone veters vervangen door elastieken, zodanig dat de senior later minder moeilijkheden heeft om zijn schoenen aan te trekken. Heel lovenswaardig, want vele oudere mensen hebben daar problemen mee.
Maar ook over dat filmpje vond de interviewster het nodig om belachelijke opmerkingen te maken.
Ik vraag mij op zon moment af : Heeft zon vrouw dan zelf geen bomma's of bompa's die hier probemen mee hebben? En gaat ze die mensen dan ook uitlachen?
Ze kon het ook niet laten om Pascal monkelend te beschrijven als "een jong ventje met toch wel héél grote idealen.
Dat ís hij ook. En wat is daar verkeerd mee?
Die jongen is op zijn 15de met Seniorennet gestart. Een succesnummer! Daarna heeft hij twee bestsellers geschreven en nu begint hij met Senioren-TV. Ik denk dat dat toch echt wel flinke prestaties zijn voor zon jonge kerel die het nodige respect verdienen?
Maar nee. Er is tegenwoordig een generatie van 30-ers aan de macht die alle respect voor jongeren (zoals Pascal) en voor ouderen kompleet achterhaald vinden.
Echt oude mensen, die sukkelen met eventueel voor ons "eenvoudige" zaken, schijnen in hun ogen buitenaardse wezens te zijn die we best zo snel mogelijk ergens opbergen in een tehuis.
Jonge mensen met ideeën, die hun gedachten niet naar voren kunnen, of willen, brengen in het nieuwe 30-ers jargon - doorspekt met wazige termen als target, incentives, counselling en meer van die onzin - maar die op een gezonde, simpele verstaanbare manier praten worden betutteld en als naïef en dom afgeschreven.
Wie niet op hun niveau praat telt niet mee.
Ik vind dit een vertoon van walgelijke arrogantie. Want uiteindelijk, de interviewster was een flinke dertiger. Hoe lang heeft zij al een carrière? Ook al 7 jaar, zoals Pascal Vincke? Of misschien korter? Omdat ze veel langer gestudeerd heeft om al de moeilijke termen te leren waarmee ze later haar gasten om de oren kan slaan? Of vergt het tegenwoordig vele jaren van studie om een denigrerende attitude aan te kweken om uw ondervraagden zich heel kleintjes te laten voelen waardoor ze in een hoekje kruipen waaruit geen ontsnappen meer mogelijk is, en de interviewer ze daar dan doodleuk verder kan afmaken?
Gaat interviewen er niet in de eerste plaats om om iets meer te weten te komen over mensen en hun project? Moet ge uw gasten daarom niet eerst gerust stellen, en hun dan ondervragen op een manier die het best bij de gast in kwestie past? Is zoiets niet gewoon vakkennis? Gewoon beleefdheid zelfs? Of heb ik helemaal niks van hedendaagse journalistiek begrepen?
Trouwens ik zie dit walgelijke gedrag hoe langer hoe meer opduiken de laatste jaren. Helemaal niet alleen in het geval van het interview met Pascal. Het lijkt wel alsof journalisten op voorhand plannen hoe slecht ze iemand gaan laten overkomen en zich daar dan volledig op toeleggen. Objectiviteit en openheid, de grondslag van journalisme, is dikwijls vèr zoek.
Pascal is er in geslaagd in enkele jaren tijd de senioren (ook de echt oudere, zie maar naar mijn bericht van enkele dagen geleden over "Moederke Melanie", de 80-er die nu haar eerste toetsen op haar laptop leert aanslaan) aan de computer te krijgen.
Voor mensen die om allerlei redenen niet meer buiten kunnen komen heeft hij een nieuw venster in hun huis gemaakt waardoor ze toch weer actief aan de wereld kunnen meewerken.
Hij heeft mensen hun eenzaamheid doorbroken. Hij zorgt er nu met zijn nuttige tips op zijn Senioren-TV misschien zelfs voor dat oudere mensen langer in hun huis kunnen blijven wonen doordat ze zichzelf langer zonder hulp kunnen redden. Op die manier zorgt hij er ook nog voor dat het kostenplaatje van de bejaardenzorg gedrukt wordt. Dus de belastingsbetaler wordt er ook nog beter van.
En ja, misschien maakt Pascal wel enkele beginnersfouten. Wie maakt die niet? Moet iemand daarop afgerekend worden? Volgens mij niet.
Het is geweldig dat er zoiets als t Seniorennet bestaat, waarop mensen die slecht kunnen schrijven, door ouderdom of een gebrek aan opleiding in hun jeugd, nu eindelijk tóch durven te schrijven. Mèt fouten. Ze zijn hier niet meer beschaamd over. Godzijdank zijn we eindelijk zo ver gekomen!
Ik vind het dan ook vreselijk om zon mooie evolutie door een interviewster belachelijk gemaakt te zien worden, door haar betuttelende en neerbuigende houding die gewoon ontspruit uit haar eigen kortzichtigheid en onbegrip. Misschien zelfs gebrek aan interesse voor het onderwerp, een tekort aan voorbereiding, of geen vakkennis.
Maar we wanhopen niet. Er lopen echt nog wel andere mensen op deze wereld rond dan dat selecte clubje van de New-Speak 30-ers die momenteel in de media aan de touwtjes trekken.
Véél boeiendere mensen om mee om te gaan trouwens. Want met hen kunt ge tenminste nog op een normale manier praten. Mensen met respect voor hun gesprekspartner. Mensen die weliswaar een eigen mening hebben, maar daar op een beleefde manier voor uitkomen zonder de andere als een "tegenstander" te zien die verbaal moet overwonnen worden.
Met mijn excuses aan alle toffe "30-ers". Want ik ken er ook genoeg die zich nog als normale mensen gedragen. Maar toch, er is op dit moment een zekere tendens aanwezig in die leeftijdsgroep die denkt dat ze ons kunnen overbluffen met hun "marketing-termpjes". En dat gaan we niet laten gebeuren. Noch de oudjes, noch de jongeren.
Voor een goed begrip, ik word pas over drie weken 50. Dus ik moet nog een paar nachtjes slapen om tot Pascals doelgroep te behoren. Maar dat neemt niet weg dat ik wel vind dat ik het recht heb om het op te nemen voor elke - jonge of oudere - mens die zich misschien niet perfect kan uitdrukken, of die een goed idee niet naar voor kan brengen, in de momenteel zo in de mode zijnde "marketingtermen", of met een plastic smile op zijn gezicht.
Pascal, moest je dit lezen, ga voort met je schitterende werk! Maak beginnersfouten zoals iedereen. Alleen uit onze fouten kunnen we leren.
En let vooral niet op de dt-fouten die in mijn artikel wel weer rijkelijk aanwezig zullen zijn :-D
En... beste blogmaatjes, laat ons ook vooral niet vergeten dat we mekaar waarschijnlijk nooit hadden leren kennen zonder Pascal Vyncke...
|
...haha!!!
