Ceciliafeesten en I.C.W.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Ter gelegenheid van het 50-jarig bestaan richtte men in mei 1949 een grote nationale muziekwedstrijd in waaraan niet minder dan 39 korpsen deelnamen.
Vanaf 1959 werden, onder impuls van Pol Piessens, internationale contacten gezocht met buitenlandse organisaties en korpsen en in mei ’72 startte men definitief met de Ceciliafeesten en de I.C.W. (Internationale Concertwedstrijd).

Ter gelegenheid van het 75-jarig bestaan van de Leestse fanfare traden 45 van de 117 inschrijvingen aan op de 4^de internationale stapmars en showwedstrijd.

De Britse, Nederlandse en Belgische korpsen lieten zich van hun beste kant zien.

Het optreden van de showband “The Derby Serenades” uit Groot Brittanië zou nog jaren in de herinnering blijven.

Door het groot enthousiasme en het aanwezige organisatietalent werd in mei 1975 voor het eerst het Europees Kampioenschap voor Brassbands georganiseerd. Zeven Britse bands, één Deense en één Belgische band werden gejureerd door gereputeerde muziekkenners als G. Follmann (B), G. Beckingham (GB), A. Haberling (ZW) en H. Van Lijnschoten (NL).

Eind juni 1976 werden de Ceciliafeesten en de I.C.W. een voltreffer met het Europees Kampioenschap voor Harmonieën en Fanfares.

Op 4 juni 1978 zorgde men weeral voor een primeur en werd het Belgisch Kampioenschap georganiseerd in samenwerking met het Muziekverbond van België.

Een 25-tal korpsen traden op 24,25 en 26 mei 1979 aan op de Jubileumwedstrijd.

Het 80-jarig bestaan van St.-Cecilia was een enorme meevaller. Vooral van Nederlandse zijde kregen de Belgische korpsen duchtig verweer.

Stilaan kreeg de I.C.W. meer en meer internationale faam. Zelfs korpsen uit het Oostblok en Zuid-Europa namen deel...

(uit de brochure van de 18^e ICW, 1990)

In 1976 werd Jan-Piet Leveugle als dirigent aangetrokken nadat hij al een jaar de drumband van de fanfare onder zijn leiding had staan. Hij zou met de fanfare terug vanaf de laagste afdeling starten.

Nog datzelfde jaar werd de vereniging provinciaal kampioen Fedekam in de 3^de afdeling fanfares.

In 1977 werd het korps Belgisch kampioen in de 2^de afdeling.

In 1978 werd de 1^ste afdeling overgeslagen en trad het korps op in de uitmuntendheidsafdeling. Na een paar overwinningen in vrije muziekwedstrijden werd de vereniging wereldkampioen in deze afdeling met 311/360 punten en een eerste prijs.

In 1979 werden weer een paar vrije wedstrijden gewonnen, zoals de jubileumwedstrijd te Kapelle-op-den-Bos..
In 1980 werd er weer eens aan een Belgisch kampioenschap meegedaan. Het fanfarekorps werd weer Belgisch kampioen in de afdeling uitmuntendheid – fanfares bij het Muziekverbond van België.

In ’81 won St.-Cecilia op het Wereld Muziek Concours te Kerkrade (Nederalnd) de wereldtitel in de ere-afdeling voor fanfares, het korps behaalde 324/360 punten, een eerste prijs met felicitaties. Het was de eerste keer dat een fanfare in de ere-afdeling een zo hoog puntenaatal kon behalen.

In ’82 nam de fanfare deel aan het nationaal tornooi van de stad Brussel. In de ere-afdeling werd de muziekvereniging laureaat en behaalde de eerste prijs met lof van de jury.
In 1983 werden zij winnaar van de Nationale Wedstrijd  “Grote Prijs van de Lions Club Belgium” alsmede Belgisch Kampioen  fanfare ere-afdeling (originele fanfare met uitsluitend koperinstrumenten). (GvM,9/2/84)

In ’85 volgde Frans Violet J.P.Leveugle op.

Bij de viering van het 90-jarig bestaan in september 1989 zag het bestuur er als volgt uit :

Mevrouw Pol Piessens : ere-voorzitster,Victor Verschueren : voorzitter, Frans Piessens : ondervoorzitter, Johan Vandeputte : secretaris.
Dianne Van Medegael : secretaris Sint-Ceciliafeesten en ICW.
Jef Lauwers : feestleider en bestuursleden Antoon Lauwens, Rik Lauwens, Pol Huybrechts, Marcel Van Loo, Emiel Verschueren, Kamiel Verschueren, Jan Moons en August Lauwers als contactman tussen bestuur en muzikanten.

De muzikale leiding was in handen van Frans Violet en Luc Vertommen.

Lesgevers van de muziekschool van de fanfare waren toen Johan De Wit, Luc Vertommen, Jan De Decker en Freddy Walschaers.  (gvm 14/9/89)

Halfweg 1994 kreeg dirigent Johan De Win, een kleinzoon van één van zijn voorgangers Rik De Bruyn, het korps onder zijn leiding.

Johan De Win heeft zijn basisopleiding in de Leestse fanfare gehad en werd beroepsmuzikant. Hij gaf les aan de muziekacademieën van Willebroek, Sint-Niklaas en Boom waar hij notenleer en muziekgeschiedenis doceerde. Daarnaast was hij ook nog dirigent van de Kon. Harmonie “De Rupelzonen” in Boom en muzikant in Brass Band Willebroek.

Zijn eerste succes als dirigent viel hem te beurt in het Provinciaal Concerttornooi Antwerpen van oktober-november ’94. Hij behaalde er met Sint-Cecilia de hoogste score voor harmonieën, fanfares en brass bands.

In een informatiebrochure van 1995 van de fanfare vonden we het toenmalig bestuur terug :

Ere-voorzitter : Vic Verschueren, Elleboogstraat 36 Leest.

Voorzitter : Kamiel Verschueren, E. Rollierstraat 7 Willebroek.

Ondervoorzitter : Pol Huybrechts, Dorpsstraat 60 Leest.

Penningmeester : Maggy De Borger, Juniorslaan 31 Leest.

Verslaggever : Ilse Peeters, Dorpsstraat 34 Leest.

 Jeugdverantwoordelijke : Roland Vanwelden, Juniorslaan 31 Leest.

Instrumentenbeheerder : Emiel Verschueren, Winkelstraat 7 Leest.

Feestsecretaris : Jef Lauwers, Kouter 68 Leest.

Secretaris : Stan Gobien, Kouter 79 Leest.

Leden :

Bert De Borger, Juniorslaan 31 Leest.

Rik Lauwens, Kouter 82 Leest.

Rik Peeters, Juniorslaan 124 Leest.

Adrienne Pepermans, Junorslaan 105 Leest.

Marcel Van Loo, Dorpsstraat 7 Leest.

Dirigent : Johan De Win, Dorpsstraat 64 Leest.

In dezelfde brochure lazen we dat er in ’95 ruim 30 kinderen en een vijftal volwassenen de cursussen notenleer volgden. Een aantal onder hen leerde ook een koperblaasinstrument bespelen. De eerste jaren werden de cursussen in Leest gegeven. Vanaf het derde jaar  gingen de meesten over naar de Muziekacademie van Willebroek.

Verder stipuleerde men dat in de Leestse fanfare niet langer de stelregel gold : “Geen drank, geen klank”, wel “Eerst goede klank, dan af en toe wat drank”.

Het moest gezellig blijven.

We leerden ook dat muzikanten werden vrijgesteld van lidgeld en gratis het ledenblad “Toeters en Trompetten” ontvingen.

Dat lidgeld bedroeg voor de ereleden 500 frank per jaar.

Het zou ons te ver leiden om alle details van de jongste Leestse fanfare uit de doeken te doen. De belangrijkste gebeurtenissen worden hierna chronologisch weergegeven.

Ter gelegenheid van het honderdjarig bestaan schreef Stan Gobien in 1999 een prachtig

boek van de fanfare Sint-Cercilia : “Leest in Feest”.