Jezus zegt op 15 Okt 1966

In de huidige mens neemt het genot van al het geschapene de plaats in van God.
En toch in een klein hoekje van zijn hart BEN Ik, vaak zonder dat hij het zelf beseft. Maar in tegenspoed wordt hij zich plots bewust van mijn aanwezigheid in hem.
Hoe bedroevend toch! Is het dan echt nodig, dat mijn kinderen lijden opdat ze zich zouden vervaardigen te gedenken dat Ik besta?
Dan klampen ze zich aan Mij vast als aan een reddingsboei. Maar Ik ken hun wispelturig hart. Ik weet het, wanneer ze de afgesmeekte genade hebben ontvangen, keren ze naar hun ellendig leven terug met op de koop toe de grievende ondank: ze vergeten mijn goedheid. 
En mijn tederheid voor hen is dan weer zo, dat Ik niet altijd kan weerstand bieden aan hun tranen.
Mijn arme kinderen!
Wat ga Ik met u doen?
Ik breng u liefde en vrede.
Gij geeft Mij uw onverschilligheid en uw bijtende spot.
En zie, het Licht komt tot u.
Gaat ge het onthalen zoals het hoort?
Hebt ge opgemerkt hoe kort de dagen zijn die voorbijgaan? Want alles gaat voorbij.
Begrijpt ge niet, dat ge met rasse schreden de eeuwigheid nadert?
Wat is een jaar, twee jaar? Nog enige jaren en aldra behoort ge tot het verleden.
Op deze aarde, die u tot bederf brengt, zal men niet meer aan u denken.
Maar daar waar ge naar toegaat, wordt niets vergeten. En ge zult oogsten wat ge gezaaid hebt. Ge zult geoordeeld worden voor het bedreven kwaad en beloond voor het verrichte goed.
Denkt na en betert u.
Het is nog tijd.
Werpt u in mijn armen.
Is het mogelijk dat Ik aan mijn kruis, als gevangene van mijn liefde, niets dan leegte in mijn armen omsluit? 

Jezus zegt op 12 juli 1992

Ik verlang dat het Boek genoemd wordt: "Levend Boek van de Barmhartige Liefde"

Sinds eeuwen werd het niet geëvenaard.

Het is de Liefde van het Evangelie, op tedere wijze vertolkt zonder iets van de Waarheid weg te laten.

Het brengt het Evangelie dichter bij de mensen van deze tijd, die van waarheid en liefde verstoken zijn.

Het voegt niets toe aan wat reeds gezegd is in het "Evangelie" maar wat geschreven is laat het duidelijker uitkomen.

Door één van deze kleinen, waar de Schrift over spreekt, wil Ik de wereld opnieuw evangeliseren wat ze heeft vergeten.

Het Levende Boek van de Barmhartige Liefde kan niet geëvenaard, maar hooguit nagebootst worden.

Diep in de zielen, spreekt het tot het hart. Het bezoekt ze, het bemoedigt ze, het spoort ze aan, het troost ze, het leert ze de noodzaak om terug te keren tot de gezonde traditie die hun voorvaderen (apostelen en de eerste leerlingen) bij mijn Komst op aarde gekregen hebben.

Zoals toen, zou Ik willen redden wie verloren zijn.

Voorwaar, Ik zeg u: dit Kruis dat voor velen aangekondigd is, zal in zijn naaktheid door mijn Liefde gemilderd worden. Kindertjes, maakt de "Boodschap" meer bekend, zolang er nog tijd rest.

Richt al uw inspanningen op mijn nadrukkelijk verlangen, om te komen tot de kennis van mijn Woord (de Boodschap) dat niet aan de Heilige schrift wordt toegevoegd, maar deze herinnert en nader verklaart.

Open de ogen van de blinden en de oren van de doven.

Met de boodschap als voorhoede, maak Ik veel harten ontvankelijk voor de Waarheid.

Het is een liefdebom die Ik op de wereld werp. Dit is het moment van de beslissing en van de overgave van de zielen aan de Liefde.

Bidt, opdat deze tijd van aankondiging aan de wereld voor velen een tijd van genade zou worden.

Maar Ik zeg u, er zullen zware verliezen te betreuren vallen. Een geredde ziel is een vreugde voor mijn Hart. Verscheidene geredde zielen zijn een grote vertroosting voor Mij. Zij kunnen het aanschijn van de aarde veranderen. Ga vol ijver de Tussenkomst van de Hemel tegemoet, samen met het leger van de allerkleinsten die mijn Liefde reeds gered heeft door hun uitverkiezing en door hun beschikbaarheid voor mijn Oproep.

Jezus zegt op 7 juni 1994,

Het is goed, mijn kind, dat gij de wereld herinnert aan het grote geheim van de Katholieke Kerk tegenover de hardnekkigheid van haar vijanden om ze te vernietigen. Sinds Ik haar tot stand bracht, stond Zij bloot aan vervolging.

Velen die Haar trouw bleven, hebben er hun leven bij ingeschoten. In de heilige Kerk zijn er voor de christenheid veel dagen van rouw geweest. Er waren gevechten die de gezonde Leer en de Moraal, die Ik Haar had aangeleerd, probeerden te vernietigen. Dit gebeurde door indringers die een dichte rook verspreidden, waarvan de oorsprong makkelijk te bepalen is. Nochtans heeft mijn Kerk gedurende eeuwen stand gehouden en zal Ze blijven standhouden. Niemand heeft de macht om Haar te vernietigen.

Haar Vertegenwoordiger hier op aarde zal onverzettelijk blijven in zijn doodstrijd. (Johannes Paulus 2) Bid voor hem en laat voor hem bidden, want zijn lijden is groot.

Ook al lijkt de Kerk zich soms in zekere mate aan de huidige tijd aan te passen, toch houdt Ze niet op waakzaam te blijven, ondanks het leed dat haar goddelijke stichting wordt aangedaan, door zielen die niet waardig zijn mijn Naam te dragen en in mijn Naam te spreken. Ik ben Christus, Zoon van God; zij zijn slechts naam-christenen. Feitelijk is er verraad....

Mijn Kerk zal sterk en heilig blijven door mijn Heiligheid, niettegenstaande gebreken, die Haar zo dikwijls worden toegebracht door diegenen die Haar met trouw zouden moeten ondersteunen.

De Kerk, Ik zeg het u, blijft geducht en gevreesd. Ik ben haar Kracht. Met mijn Heilige (de Heilige Vader) draag Ik nog steeds het Kruis; maar Ik wil zien tot waar de vermetelheid van de verwoestende adem van Satan in mijn Domein (de Kerk) zal gaan.

Alhoewel de Kerk door sommigen wordt misprezen, blijft Zij de Eerste op het plan van een beschaving, die nu echter de zin voor het heilige heeft verloren dat Zij vertegenwoordigt. Men beweert dat Zij vijandig staat tegenover elke geestelijke vooruitgang, terwijl men niet beseft dat men in Haar het geluk vindt, dat aan trouwe zielen is beloofd.

Sommige zogenaamde christenen loochen de trouw aan het Dogma, bepaald door het wettig Gezag dat aan mijn Vertegenwoordiger werd toevertrouwd. Ook als Zij zelfverloochening oplegt, ook als Zij bepaalse kruisen oplegt,verzet Zij zich niet tegen berouw en vergiffenis voor diegenen die, zelfs met vrees, strijd leveren om uit de greep te geraken waarin deze verdorven wereld hen gevangen houdt. Velen zouden willen terugkerenin de schoot van de heilige Kerk, maar in hun met vrees vermengde gedachten, durven zij niet hopen op de Vergiffenis van God; en nochtans.... 

De vervolgede Kerk kan zich hernieuwen in het bloed van haar kinderen, die gezuiverd zijn door de genade van het berouw. Zeg daarom aan allen dat ze niet moeten vrezen. God is Liefde. Deze overweging wijst er op dat de Kerk zonder hulp niet over de mensen kan heersen, want Ik heb aan ieder de vrijheid gegeven. Maar Zij blijft mijn Kerk, sterk door mijn Sterkte, liefdevol door mijn Liefde en machtig in haar onthaal voor berouwhebbende zielen tot op de dag....

Ik ben de Liefde in de Kerk. De Kerk liefhebben is de barmhartige Liefde liefhebben.