|
Dag tuinliefhebbers ! Wat een wisselvallig moeilijk weer in augustus hé - hélemaal anders dan juli... Na de langdurige juli-hittegolf kon de tuin zeker heel wat vocht gebruiken, en... dat heeft ie ondertussen dan ook al gehad ! Gelukkig hebben we hier geen wateroverlast. Nu en dan zijn er toch wel enkele uurtjes tussenin met redelijk tuinier-weer. Vanmiddag was het zelfs heel aangenaam, en ik heb er dan ook lustig gebruik van gemaakt om hier en daar wat knip- en wiedwerk door mijn handen te laten gaan... Om de tuin-activiteit vandaag af te sluiten, neem ik nu dan nog even de tijd om enkele A-planten in onze tuin toe te voegen aan dit blog :
Aconitum wordt Monnikskap genoemd vanwege het bovenste gedeelte van de bloem dat sterk gelijkt op een echte monnikskap; je kan die zelfs laten op en neer bewegen. De bloemen staan aan lange aren boven het ingesneden blad. Opgelet : ze zijn giftig.
Van de donkerblauwe/paarsblauwe heb je zowel de opgaande, vroegbloeiende napellus, met vrij fijn ingesneden blad, als de laatbloeiende carmichaelii, met mooi gezond, breder ingesneden blad en stevige stengel, en dan nog de hoge vertakte "wiegende" henryi 'Spark' of 'Spark's Variety' die minder strak overkomt dan de rechtopgaande - allemaal mooie planten. A. henryi 'Spark' kan je eventueel voor de langste dag wat terugknippen om te vermijden dat ze al te hoog worden, zo worden ze iets compacter, meer vertakkend, en vallen ze minder om; ze bloeien dan wel wat later.
'Eleonara' is een nieuwe hybride, wit met een lichtblauwe rand, heel mooie, maar nog geen foto beschikbaar...
'Stainless Steel' is licht staalgrijsblauw, heel speciaal en mooi.
Van Aconitum lamarckii maak ik ook heel dankbaar gebruik : het is een zachtgele, gemakkelijk te combineren, mooie gezonde plant, die zich uitzaait.
A. septentrionale 'Ivorine' doet het bij ons niet zo heel goed - het is een lagere, melkwitte, vroege bloeier, maar na de bloei blijft het blad niet mooi - althans bij mij op de zandgrond niet. Aconitums hebben wel behoefte aan een humusrijke grond. Misschien moet ik op dat vlak wel wat meer aan die wensen tegemoet komen !
Dan de Agastaches of Dropplant, Anijsplant : deze hebben een zeer aromatisch blad - als ik er voorbij wandel, kan ik niet weerstaan het even aan te raken. Bij 'Blue Fortune' (zie foto) spreekt de kleur voor zich, bij de 'Alabaster' ook ! Ik heb zojuist 'Black Adder' bijgekocht - heel donkerpaars. De bloemen staan in een aarvorm boven het blad. Het spijtige van deze planten is dat ze slechts kort leven. Ze zaaien zich wel uit, maar je moet ze dan wel weer op de gewenste plaats uitplanten. Soms, in een strengere winter, overleven de zaailingen het niet.
Ajuga of Zenegroen is een prima bodembedekkertje voor niet al te droge halfschaduw/schaduw, dat zijn blad behoudt in de winter. Ik heb een Ajuga reptans met groen blad en lila bloemaartjes, korte rechtopstaande aartjes, en ook een met donkerpaars blad en donkere aren. Dit voorjaar heb ik me de 'Burgundy Glow' aangeschaft, met een heel mooi bont blad, een grijsblauw en roze blad met witte randen, en blauwe bloemaren. Het doet het ook uitstekend en combineert heel mooi vooraan in de border.
Behoeft de Alchemilla mollis of Vrouwenmantel nog uitleg ? Deze zo gemakkelijke plant voor vooraan in de border heeft zo'n mooi rond blad, waarop men met plezier de regendruppels ziet liggen. De groengele minibloempjes combineren heel goed met diverse andere kleuren. Na de bloei niet alleen de uitgebloeide bloemstengels wegknippen, maar ook het blad, dat ondertussen (vooral bij droogte) soms wat minder mooi geworden is. Daarna komt nieuw blad op dat mooi blijft tot laat in het seizoen, en meestal ook een schuchtere nabloei.
Amsonia is de Stermaagdenpalm (of Blue Star), genoemd naar de Amerikaanse botanicus Dr. Ch. Amson. A. tabernaemontana heeft smal lancetvormig blad dat in de herfst vergeelt. De stervormige bloempjes staan in een bol scherm en zijn smal en zachtblauw. Het is een polvormende plant. Er is een verschil met A. orientalis (vroeger Rhazya), die korte uitlopers vormt; deze laatste bloeit wel wat langer, de blaadjes zijn iets breder en de bloemschermen iets kleiner. A. hubrechtii (of hubrichtii) heeft bijna naaldvormig blad dat gelijkt op een jonge rozemarijn. Amsonia verlangt een voedzame goed doorlatende bodem, maar niet al te droog (hoewel droogte en een hete zomer wel wordt verdragen, vooral door orientalis). Heel mooie, sierlijke plant. Wel opletten dat hij het eerste jaar na aanplanting niet verdrukt wordt door buurplanten. Het blad blijft lang mooi. Na de bloei worden er smalle peulen gevormd die lang aan de plant blijven. Ondertussen vertakt de stengel en groeien er verder nieuwe blaadjes.
Anaphalis margaritacea, of Siberische Edelweis, heeft witte bloempjes, geschikt als snijbloem en ook als droogbloem. Smal grijs lancetvormig blad. Goed voor droge bodem in de zon. Het grijs blad geeft rust in de border, net zoals dat van de Artemisia's.
Anchusa : althans, ik denk toch dat ik een Anchusa (of Ossetong) heb staan in de tuin; heb ik ooit gekregen van iemand en nu raak ik hem niet meer kwijt. Stengels met kleine blauwe bloempjes, grof blad dat ruw aanvoelt en waar ik wat allergisch voor ben, de plant heeft een penwortel en zaait zich enorm uit. Enkel geschikt voor de wilde tuin. Als ik echter de Anchusa's op de websites van plantenkwekers bekijk, lijken die me veel mooier, gecultiveerder, beter geschikt voor in de border, dan de mijne !
Tot schrijfs !
|
