Welkom op mijn blog! Ik ben Georgie (°1952), en woon samen met mijn man John en hond Yuna (Golden Retriever °1999) in Brasschaat, groene gemeente nabij Antwerpen. We hebben 2 dochters, Eva (°12/1977) en Ellen (°10/1980), die al heel lang het huis uit zijn... Het grootste deel van onze vrije tijd gaat naar de tuin - een grote tuin met vrij veel onderhoud, maar hij is sedert we hier wonen (1993), door onze zorgen uitgegroeid van een met bramen overwoekerde woestenij tot een gezellige groene oase waar het een lust is om te vertoeven, niet alleen voor ons, maar ook voor de vogels, bijen en hommels, vlinders, kikkers en padden, libellen, enz. Onnodig dus te vragen wat onze hobby is! Behalve het tuinieren op zich, lees ik ook graag en sedert we met de aanleg van de tuin begonnen, gaat het leesvoer dat ik verslind heel vaak over tuinen, tuinontwerp, borders, en allerlei planten... Ik hoop dat jullie iets zullen hebben aan de informatie over en foto's van de planten in onze tuin, die ik hier op mijn blog zet. We tuinieren wel op vrij arme, droge, zandgrond; hou daar dus rekening mee als ik mijn ervaringen vertel. Ik ben enkele jaren geleden met dit blog gestart en heb een soort onderverdeling gemaakt: ROZEN, VASTE PLANTEN, BOMEN, HEESTERS, VARENS, GRASSEN, KLIMPLANTEN ... Reacties welkom! Vele tuingroeten!
Hier zijn John en Yuna aan de barbeque !
Behalve van tuinieren, van lezen, fotografie, gym, hou ik ook van mooie stillevens op het terras en in de tuin, en van bloemschikken...
Hierboven stilleven aan de linkerkant van het terras, voor de keuken, met een vogel van berkentakken die ik op een staaf van betonijzer tussen de beplanting geprikt heb. In de verte zie je rechts de teak bank met daarachter de taxus ruggen.
Na een herfstindruk, nu ook de winterprik...
TUIN - PLANTEN - FOTO'S
Planten in onze tuin, met foto's en wat uitleg... Indien gewenst, kan je in de linkerkolom zoeken naar een bepaalde plant of plantengroep...
Even iets over de Berberis of Zuurbes, en over Buddleia/Buddleja of Vlinderstruik... Geen van beide stellen veel eisen aan de bodem, maar de vlinderstruik houdt wel van wat kalk. Beide houden van zon. De bloemen van de 'vlinderstruik' geuren ook sterk en trekken - zoals de naam het zelf zegt - veel vlinders aan, in de zomer een lust voor het oog ! De Berberis 'Atropurpurea' kan je hier of daar wel mooi combineren met zijn donkerbruinrood bladje. Als je in het voorjaar ook graag van de gele mini-bloempjes geniet, en zelfs daarna nog van de rode besjes, dan moet je wachten met de snoei. Een voorjaarsbloeier bloeit nl. op het oude hout van het vorig jaar. Maar als je de voorkeur geeft aan bijv. een rond gesnoeide bolvormige struik, dan snoei je twee tot drie maal per jaar, dus ook vroeg, en dan hou je geen rekening met de bloei, die voor velen toch maar te verwaarlozen is. De vlinderstruik snoei je in het voorjaar, na de grootste vorst (àls die er al is of is geweest, tenminste), nadat je al nieuwe blaadjes ziet verschijnen. Dit omdat de Buddleja een latere zomerbloeier is en bloeit op het nieuwe hout van dit jaar. Het gaat hier wel om de Buddleia davidii (NIET om de B. alternifolia die op het oude hout bloeit en die men dus niet snoeit in het voorjaar omdat men anders de verborgen bloemknoppen wegsnoeit). Onze vlinderstruiken hebben we enkele weken geleden gesnoeid en spijtig genoeg hebben we moeten vaststellen dat er een aantal bij zijn die precies 'aan het eind van hun Latijn' zijn, opgeleefd zeg maar... Van sommige kunnen we zo delen van onderaan afbreken en het lijkt of er geen levende wortel meer aanzit - raar. Ze staan nu ongeveer een 12 jaar in onze tuin denk ik. Ofwel is dit verschijnsel normaal en leven de Buddleja's niet veel langer, ofwel hebben we ze niet goed genoeg verzorgd en ze teveel aan hun lot overgelaten ? Weet iemand hier het antwoord op ? We hebben natuurlijk arme vrij droge zandgrond, en àls we compost of voeding geven, dat ging dit wel meestal eerst naar de vaste planten, de rozen en andere hebbedingetjes, en de makkelijkere heesters zouden hun plan wel trekken... Hierin zijn we nu wel aan het veranderen omdat we ook wel zien dat hagen en heesters ook wat extra aandacht nodig hebben of ze redden het niet zo goed meer op lange termijn... Maar ja, hoe zit dat nu met die vlinderstruiken ? Op de foto hierbij de kleine uitvoering van de Berberis, nl. 'Nana'. Deze 'Nana' bezit ikzelf niet, dus de foto is er een van op een kwekerij - wel mooie combinatie van het ronde rode blaadje met het rechtopgaande frisse groene, vind ik.
Het weer is weeral omgeslagen - gelukkig ! De laatste week hebben we de vier seizoenen wel gekend ! Maar nu is het eindelijk echt lente, en morgen gaat het zelfs 'zomeren' !! Ik hoop dat jullie ook een mooie zondag in de tuin hebben gehad ! Die van ons was in elk geval een succes - nieuwe Clematis aangeplant - enkele heesters verplaatst - de laatste klimrozen gesnoeid en opnieuw aangebonden (dit was echt nodig !). Nu kunnen we dan eindelijk opnieuw zonder 'kleerscheuren' onder die bogen door !! Hierna nog een beetje informatie...
Op de foto de rijpe bessen van het Krentenboompje... Het krentenboompje is een grote heester van 3 tot 5 m hoog. Uitbundige witte bloei in april met daarna vanaf mei-juni trosjes ronde vruchtjes ('krenten'), eerst groen en daarna rood, later donkerblauw - tenminste als de merels ze al niet allemaal opgegeten hebben ! Enkel indien nodig, snoei na de bloei (ten koste van de vruchten). Het groene blad verkleurt in de herfst mooi naar oranjegeel/rood. Makkelijk en in elk seizoen mooi. Niet veeleisend; zure/neutrale zandgrond volstaat. Artemisia (alsem) 'Powis Castle' is maar een laag halfheestertje, maar met zijn grijsgroene fijne blaadjes, zeer decoratief en mooi te combineren. Snoei in het voorjaar na de grootste vorst de te sterk verhoute stengels gedeeltelijk weg, zoals bij lavendel. Aangezien het een halfheestertje is, woekert het helemaal niet zoals sommige van zijn vaste planten-zusjes. Houdt van wat kalk in de bodem en van zon. Helaas niet echt volledig winterhard - ik ben ze nl. kwijtgespeeld !
Hallo allemaal ! Waar is het schitterende weer van vorige week gebleven ??? Natuurlijk wisten we wel dat dit mooi lied niet eeuwig kon blijven duren en dat we nog voor de Maartse Buien en Aprilse Grillen stonden ! Maar... moest het nu wéér eens zo zijn dat onze schitterend mooi bloeiende Magnolia x soulangeana er weer aan is voor al de moeite ? Na de zachte winter stond hij vorige week zo prachtig in bloei... Ik had er al schrik voor - zou er geen nachtvorst komen die alles zou verbrodden ? We bleven maar genieten, van het mooie weer, het werk in de tuin, een aantal bloembollen, al het frisse, jonge groen dat opkomt, en... van de Magnolia. Tot eergisteren - hoewel - 's morgens lag er een heel fijn laagje sneeuw in de tuin, heel mooi om zien, samen met de massa Magnolia-bloemen. En toen begon het nog eens fijn te sneeuwen. Spijtig genoeg moest ik op dat moment naar mijn werk vertrekken en had ik de tijd niet om dit spektakel van lente en winter samen op foto of film vast te leggen. En hoe spijtig - natuurlijk was het winterse beeld verdwenen toen ik later weer thuis kwam, maar - heel belangrijk - : de Magnolia had volgehouden en bloeide verder... Tot gisterenmorgen : toen had de vrieskou pas echt toegeslagen, overal een witte vrieslaag, en al die witroze grote bloemen omgetoverd tot een roosbruin geheel ! Het is weeral voorbij voor dit jaar... Er staan nog wel wat bloemknoppen te wachten om open te gaan - en dat zal nog wel gebeuren, maar het echte grootse spektakel is voorbij. Punt. In de straten hier en daar, waar de Magnolia wat meer beschermd staat, lijkt er niet veel aan de hand; bij ons in de tuin staat hij spijtig genoeg nogal open, en daar kennen we dus de gevolgen van...
Een heel mooie boom, zowel van vorm, als van kleur, vorm van de blaadjes, en als je geluk hebt (zoals wij afgelopen zomer !) dan geeft hij je langwerpige trossen witte bloemen. In sommige artikels staat te lezen dat deze Robinia zelden bloeit. Nochtans hebben wij vrij arme grond waar deze boom staat, en we laten hem eigenlijk wel wat aan zijn lot over, hij wordt dus niet speciaal in de 'watten' of in de mest/compost gelegd, en toch hadden we vorige zomer heel wat bloemtrossen ! De twijgen hebben wel doornen, maar daar moet je je niet druk over maken, want er hoeft niet gesnoeid te worden, dus je hebt er geen last van. Als je toch - bijv. wegens plaatsgebrek of voor de vorm - zou moeten snoeien, doe het dan in de herfst, niet te laat, voor het bloeden. De eerste jaren groeit hij snel in de hoogte, na een jaar of 10 zo'n 8m hoog. Pas na een aantal jaren begint hij ook meer uit te groeien in de breedte. Hij krijgt van nature een mooie vorm. Na misschien zo'n 20 jaar, zou hij toch ruim 12 meter hoogte bereiken. Het blijft wel een luchtige boom vind ik. Is wel wat windgevoelig en kan in een hevige storm al eens een takje kwijtraken.
Klik een plantennaam aan om de bijhorende foto en uitleg te zien ! Als je dan op de foto klikt, kan je ze nog uitvergroot bekijken (althans de meeste van de rozen). Sluit het fotoscherm; keer daarna terug naar dit blog door bovenaan links op "Vorige" te klikken.
En zo begon het allemaal in de winter van 1992-93, toen het huis nog niet af was, en de tuin een ravage van gevelde dode of beschadigde bomen, uitgestoken wilde bramen, stenen en onkruid... De voorkant van het huis ligt aan de westkant, na een lange slingerende oprit (we wonen op een 'achtergrond'). Aan de noord-/noordoostkant staat een hele lange rij Canada-populieren van het pand naast ons, die ervoor zorgen dat we op het stuk grond achter het huis, naast de populieren, bijna niets vlot kunnen laten groeien. De bomen nemen al het vocht en voedsel uit de bodem op. De wortels lopen tot heel ver in onze tuin.
De zuidkant van het huis, waar links voor de erker aan de zitplaats de buxusvierkanten komen met rozen en lavendel; achter de dubbele deur ligt de eetplaats en rechts ernaast de keuken - daarvoor komt het terras.
...en de achtertuin toen... gezien vanuit de boomgaard, waar nu o.a. de serre staat...
...en het opmeten van de voortuin, waar de buxusvierkanten zouden komen met de Sneeuwwitje-rozen en de bolcatalpa's...
Ook het opmeten en aanplanten van de buxusvierkanten aan het zuidterras naast de erker...
Als je vanuit de eetplaats naast de erker over het zuidterras recht vooruit ziet, kijk je recht op deze bank. In het allerbegin hadden we achteraan bamboe geplant, om een vlugge afscheiding van de buren te geven, maar die Fargesia murielae (toen nog Sinarundinaria m.) ging dood in het jaar dat hij over heel Europa in bloei kwam... Het jaar erna hebben we nieuwe aanplantingen gedaan, dit keer dichtgroeiende laurier, en dat is wel gelukt. Van de bamboe hebben we wel her en der piepkleine zaailingen teruggevonden, die we op een wachtbed hebben uitgeplant, en waarvan we nu opnieuw elders in de tuin kunnen genieten...
Zoals hierboven, zo zag het zuidterras er na een jaar uit...
Als je je dan omdraait, met je rug naar het huis, dan kijk je recht op de teak bank met erachter toen nog de bamboe... ...hoeveel het ondertussen veranderd is, laat ik jullie later zien.
Naast het zuidterras, voor de erker, een jaar na aanplanting, buxus, taxus, rozen en lavendel... en onkruid tussen de paden die toen nog niet met dolomiet aangelegd waren !
De voorgevel aan de westkant, toen nog zonder klimplanten tegen de gevel...
Vanuit het slaapkamerraam kan je de toen nog mini-bolcatalpa's zien,de Sneeuwwitjes en de toen nog onafgewerkte weg, die je komt opgereden vanaf een toegangsweg links, naar de parking rechts.
We hadden wel enkele jaren de zuidtuin verder aangelegd en de vijver, vooraleer we aan de overkant van de lange oprit, een gemengde rozenborder begonnen vorm te geven...
Op de foto hieronder (aanklikken) zie je ons "domein". Bovenaan is de Noordkant. Linksonder kom je opgereden langs een rechte toegangsweg naar onze achtergrond. Rechtsboven valt een schuin stuk weg, midden in het groen (dit zijn de Canadapopulieren die zorgen voor de droogte aan die kant van de tuin...) en rechtsonder valt ook een klein hoekje weg. Links naast de oprit zijn we nu weer heel wat aanpassingen aan 't uitwerken. Je ziet duidelijk de buxusvierkanten : die met de Sneeuwwitjes bovenaan juist onder de parking, met dubbele rij Bolcatalpa's en die onderaan bij de erker en het Zuidterras. Rechts naast het huis loopt de petanquebaan, dan een weggetje naar de wildere "boomgaard" met serre. De vijver ligt onder de petanquebaan, als je goed kijkt, zie je het ronde houten terras onder de schaduw van de berk uitkomen. De teak bank met dubbele boog taxus erachter bevindt zich helemaal onderaan in het midden, recht tegenover het terras, hier onzichtbaar door het groen van de bomen eromheen.
Hieronder het grondplan - klik het aan, dan zie je het horizontaal, in dezelfde richting als de luchtfoto. De inplanting van het huis ligt juist links boven de O van OPP. in de hoek van de stippellijn.
