ENGELS OF ESPERANTO ALS GEMEENSCHAPOPELIJKE TAAL IN EUROPA?

Over die vraag volgt  hier de opinie van John C. Wells, hoogleraar in de fonetiek aan de Universiteit van Londen.

Esperanto

De gebruikers van het Esperanto hebben bewezen - en bewijzen elke dag opnieuw - dat er een andere weg is. Als een „ontworpen” taal, gebaseerd op Europese wortels maar verregaand gestandaardiseerd, biedt het Esperanto het voordeel dat het veel gemakkelijker te leren is dan etnische talen. Een eeuw van effectief gebruik in tal van landen heeft bewezen dat het een levende, functionerende taal is en niet het één of ander studeerkamerproject. (Het is nog steeds niet algemeen geweten dat Esperanto een echte taal is waarin honderdduizenden mensen met elkaar spreken: elkaar ontmoeten, trouwen en kinderen groot brengen.)

Daarom betekent het Esperanto een eerlijke oplossing voor het probleem. Het Esperanto behoort niet toe aan een bepaalde natie of etnische groep - het is ieders eigendom op gelijkwaardige wijze. Het geeft aan geen enkele taalgroep een overwicht over alle anderen. Het is ongetwijfeld oneindig veel eerlijker dat 100 % van de wereldbevolking een gemakkelijke taal moet leren, dan dat 90 % een moeilijke taal moet leren, terwijl 10 % - door het stom toeval dat zij toevallig in een bepaald land geboren zijn - die taal gratis voor niets krijgen.

Besluit

Het Esperanto verdedigen en naar voren schuiven betekent een radicaal herdenken van onze houding tegenover het taalprobleem in de wereld. De kracht van een status-quo is zeer groot - er zijn tal van politieke, economische en sociale factoren om het huidige gebruik van het Engels voort te zetten. Toch wil ik er met aandrang op wijzen dat de argumenten die voor het invoeren van het Esperanto pleiten, op lange termijn sterker zullen blijken. Esperanto vertegenwoordigt ontegensprekelijk een gelijkere en een efficiëntere oplossing voor het taalprobleem in de wereld.