|
De grote Wandeling
De vorige dag hadden we al een bezoek gebracht aan het menhirveld van Suleczino. In een folder schreef men dat het van de 1 ste eeuw zou dateren? Ik dacht dat men de menhirvelden in het laat-neolithicum situeerde, zo’n 3000 tot 2 000 voor Chr. ?
Een wagen blijft staan aan de aankomst. De andere wagen brengt ons naar het vertrekpunt. Na de wandeling gaat de wagen bij de aankomst de wagen van het vertrekpunt ophalen.
De te volgen weg wordt aangeduid met een donkergroen teken. Meestal lopen we in bebost gebied, maar ook tussen grote, open velden. Een paar keren dwarsen we plaatsen met enkele woningen.
We doorkruisen een gebied met eerder schrale zandgronden: dennen en berkenbossen. Je zou heiderestanten verwachten, doch ik heb hiervan weinig gezien. Meerdere keren komen we bosbessen tegen met nog enkele vruchten. Enkele keren groeien er ook schrale, rode vossenbessen (Vaccinium vitis-idaea) en jeneverbes struiken. Ik zie een rijke flora, bekende en onbekende planten. Ook hier zijn de vlinders eerder schaars. Roofvogels zijn er nauwelijks te zien.
In open veld zijn het praktisch uitsluitend stoppels van grote graanvelden, soms een nog niet geoogst veld boekweit met de blauwe korenbloemen uit mijn jeugd. Een zeldzame keer zien we een koe op een wei bij een boerderij.
Op de terugweg, nadat we de wagen bij het vertrekpunt hebben opgehaald, zie ik een aanduiding van een reservaat met een uithangbord met kraanvogels en iets later zien we inderdaad 2 kraanvogels op een veld naast de weg!
En zeggen dat ik die wandeling van ongeveer 15 km zonder veel averij overleefd heb.
FOTO’S
We rijden met een wagen tot het vertrekpunt
Vlinder
Boekweit met korenbloemen (Peter)
Verzorgde tuin
Zwaluwen verzamelen hier nog vooraleer de terugtrek aan te vangen. Een beeld dat we al 40 jaar niet meer zien bij ons.
In het bos
In open Veld (P)
Vallei
Even uitblazen (P)
|
