Jefkenspeer

Ik hield de Jeskespeer al een tijdje in de gaten. Enkele dagen geleden was er nog geen val. Toen ik daarstraks nog eens ging kijken was er wel veel val. Het signaal om ze onmiddellijk te plukken. Vandaag hadden we eindelijk ook een dag zonder regen.

De Jefkespeer is gekweekt door de proost Jan de Pameleirre - tevens pastoor van de Sint-Pieterskerk in Denderwindeke - in de priorij van de Premonstratenzers of 'Witheren' te Ninove en zijn hovenier Jozef (Jef) Thiebaut.

Door de tijd heen kreeg ze de naam van de hovenier, die het ras verspreidde: Jefkespeer.

Toen de Franse revolutie ook de Denderstreek overspoelde, werden alle kerkelijke goederen onder de hamer gebracht.
De boomgaard kwam terecht in de handen van de Ninoofse notaris Chaboceau, die de peer zijn naam gaf: Beurré Chaboceau, goed voor de burgerij, doch in de volksmond bleef het Jefkespeer.

Het is een eerder kleine, doch fijn smakende vrucht aan een gezonde boom, een goede groeier als ik vergelijk met mijn andere bomen. Naast de hogere middentak zijn er een drie, vier schuin zijwaarts groeiende takken, doorhangend van de vruchten, zodat ik ze van de grond kon plukken.

Men geeft als rijpheid begin oktober, maar midden en eind september lijkt mij realistischer, gezien het late seizoen dit jaar. Enkele vruchten zijn nu al op smaak. Het zou een zelf bestuivend ras zijn.